Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ <Ο ΜΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ> ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΥ

ΣΕ ΕΝΑ ΓΕΜΑΤΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΥ <Ο ΜΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ>.
ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΛΟΓΗΣΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΑ, Ο ΓΙΑΤΡΟΣ  ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΕ Η ΝΕΝΗ ΤΣΑΔΗΛΑ.

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ!!!

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΠΡΙΤΗ ΔΑΣΚΑΛΟΥ


ΤΟ  ΕΠΟΣ  ΤΟΥ  ΚΟΠΡΙΤΗ  ΔΑΣΚΑΛΟΥ
Μου  το΄πε  ο χοντρομπαλάς
χωρίς να κοκκινίσει,
κοπρίτης και πολυφαγάς
πως έχω καταντήσει.

Στης χώρας μου τον ξεπεσμό
έβαλα εγώ ένα χέρι,
παίρνοντας μπόλικο μισθό
κι από δουλειά ……. καρτέρει.

Κάθε πρωϊ  περίπατο
πως κάνω στο σχολειό μου
κι έχω τα νεύρα μου γερά,
ξένοιαστο το μυαλό μου.

Αχ  δάσκαλέ μου, ζόρικος
είν΄ ο καλός μου ο Γιάννης,
μα θα΄θελα ως αύριο
αρνάκι να τον κάνεις.

Σκληρή κουβέντα μην του πεις,
χέρι να μην απλώσεις,
το βλέμμα σου να΄ναι γλυκό
να μην μου τον πληγώσεις.

Το μάθημά του στο σχολειό
νεράκι  να  μαθαίνει,
να τρώει όλο το κολατσιό
στο μπάνιο να πηγαίνει.

Άριστα θέλω πάντοτε
το σπλάχνο μου να παίρνει
όλοι να καμαρώνουμε
κι ας μην τα καταφέρνει.

    Στο σπίτι  να΄ναι  αραχτός
χωρίς δουλειά και κόπο
σ΄ όλα να γίνει βολικός,
θα  βρεις εσύ τον τρόπο

Στο διάλειμμα όλα τα γραπτά
πρέπει να διορθώσεις
και να προσέχεις τα παιδιά
νύχι μην τους ματώσεις


Τις  τσιριξιές  τους   να δεχτείς
χωρίς διαμαρτυρία,
τη γκρίνια να διαχειριστείς
μη γίνει φασαρία

Να είσαι πρώτος στις γιορτές
μην κάνεις διακρίσεις
να τους πηγαίνεις εκδρομές
το νου τους να φωτίσεις

Αργίες και απογεύματα
μην χάνεις ευκαιρία
τρέξε για επιμόρφωση
και  προετοιμασία


Ότι εσύ χρειάζεσαι
κάν΄το  στις διακοπές,
καλό θα ήταν κάποτε
να σου κοπούν κι αυτές


Φρόντισε την υγεία σου
μην τύχει κι αρρωστήσεις
γιατί αν λείψεις, τους γονείς
θα τους δυσαρεστήσεις
    Διευθυντές και σύμβουλοι
δήμαρχοι  κι υπουργοί
αλλάζουν γνώμη στο λεπτό
μα εσύ ……. υπακοή

Όλοι τους είναι ειδικοί
μόνο στη θεωρία
στην πράξη εσύ θε να κριθείς
δεν έχει σημασία


Το νου σου πυρπολήσανε
τόσοι επιμορφωτές,
μα φαίνεται πως δεν ακούς
τις νέες διδαχές

Όλα στα είπαν τέλεια
δεν είχαν δυσκολία,
σκόνταψες στην εφαρμογή
κι ήρθε η αποτυχία

Νέο σχολειό χρειάζεται
ετούτη εδώ η χώρα
που μίζερη εγίνηκε
και φταις εσύ για όλα

Δάσκαλε κόπρε κι άχρηστε
δούλευε πιο πολύ
αν  θέλεις αναγνώριση
κι άξια αμοιβή.

                                                                           


Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Καμία πρόσληψη το 2012 στα σχολεία

Καμία πρόσληψη το 2012 στα σχολεία

Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/01/2012
Με τις χειρότερες προοπτικές μπαίνει το 2012 για την εκπαίδευση. Χθες, πρώτη ημέρα έναρξης των σχολείων μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, η υπουργός Παιδείας, Αν. Διαμαντοπούλου, σε συνάντηση που είχε με το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, ανακοίνωσε ότι δεν θα υπάρξουν διορισμοί στην εκπαίδευση και δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί φέτος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού.

Δεν θα γίνει διαγωνισμός του ΑΣΕΠ. Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με τη Ν.Δ. για νέο Λύκειο και εξεταστικό...
Πέρυσι, έγιναν μόλις 546 προσλήψεις έναντι 2.825 το 2010, 5.556 το 2009 και 7.836 το 2008. Το 2012 το κοντέρ μηδενίζεται, με την υπουργό Παιδείας να δηλώνει ότι ενδεχομένως να γίνει διαγωνισμός για ελάχιστες προσλήψεις σε σχολεία ειδικής εκπαίδευσης.
Παρά ταύτα, η υπουργός Παιδείας επιμένει στην προώθηση του νομοσχεδίου για το νέο Λύκειο και το Τεχνολογικό Λύκειο, το οποίο δεν αποκλείεται να συμπεριλάβει και το σύστημα εισαγωγής, εάν τελικά υπάρξει συμφωνία με τον έτερο Καππαδόκη της συγκυβέρνησης. Μάλιστα, όταν της επισημάνθηκε ότι η κυβέρνηση είναι μεταβατική και δεν νομιμοποιείται να λαμβάνει αποφάσεις για τόσο μεγάλα θέματα, η Αν. Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι «ο χρόνος δεν παγώνει και μια κυβέρνηση που έχει διακομματική συμφωνία είναι το ιδανικό περιβάλλον για να προωθηθούν θέματα παιδείας».
Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις σε ό,τι αφορά τον μηδενισμό των προσλήψεων μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, η υπουργός Παιδείας διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει θέμα εφεδρείας στην εκπαίδευση. Αντιθέτως, ετοιμάζεται νέο κύμα συγχωνεύσεων που, σύμφωνα όμως με τα λεγόμενα της κ. Διαμαντοπούλου, δεν θα είναι της έκτασης του 2011.
Στο μεταξύ, κλιμακώνεται η αντιπαράθεση της ΟΛΜΕ με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης, Γ. Κουμέντο, σε ό,τι αφορά την καταστρατήγηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών με άλλοθι την αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών λόγω καταλήψεων. Η ΟΛΜΕ, με χθεσινή της ανακοίνωση, δηλώνει ότι θα κινηθεί προκειμένου να καταλογιστούν ευθύνες τόσο σε βάρος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου όσο και κατά του Γ. Κουμέντου για τις παράτυπες αποφάσεις τους να υποχρεώσουν τους εκπαιδευτικούς να εργαστούν, υπερωρίες, Σάββατα και αργίες, χωρίς να έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες πιστώσεις. Όπως επισημαίνει η συνδικαλιστική ηγεσία των εκπαιδευτικών, η πρόβλεψη αυτή είναι υποχρεωτική από την ισχύουσα νομοθεσία και νομολογία και πρέπει να αναφέρεται στις σχετικές αποφάσεις.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Οι Μάγιας και οι REM

Οι Μάγιας και οι REM

thumb
Της Βάλιας Μπαζού
Τι κοινό μπορεί να έχει ένας λαός που εξαφανίστηκε, κατ' άλλους απλώς «την έκανε» συνειδητά από τούτο τον μάταιο κόσμο, γύρω στο 900 μ.Χ., με ένα σπου­δαίο συγκρότημα, τους REM, που ανα­κοίνωσε τη διάλυσή του τον περασμένο Σεπτέμβριο;
Μια γρήγορη και αυθαίρετη σύνδε­ση μας πηγαίνει πίσω στο 1987. Εκείνο το σωτήριο έτος που ο Χοσέ Αργκέλες, Αμερικανός ιστο­ρικός τέχνης, έγραψε πρώτος απ' όλους ότι, σύμφωνα με τις περίφημες «προφητείες των Μάγιας», το τέλος του κόσμου έρχεται το 2012.
Και εκείνη την ίδια χρο­νιά, το 1987, οι ΡΕΜ συνέ­θεσαν ένα από τα κορυ­φαία τραγού­δια τους με τίτ­λο «It’s the end of the world as we know it» («Είναι το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε»). Δεν ξέρω εάν η χρονιά είναι τυχαία ή εάν οι ΡΕΜ επηρεάστηκαν από τον πάταγο που έκαναν τότε οι θεωρίες καταστροφολογί­ας του Αργκέλες. Άλλωστε, δεν έχει καμιά σημασία. Γιατί το μόνο σίγουρο, το από­λυτο δεδομένο είναι ότι αρχίσαμε να δια­νύουμε το 2012 και γενικώς και ειδικώς δεν αισθανόμαστε και πολύ καλά. Δεν ξέ­ρω εάν αυτήν τη χρονιά και συγκεκριμέ­να στις 21 Δεκεμβρίου, που, σύμφωνα με τους Μάγιας, ολοκληρώνεται ένας «Με­γάλος Κύκλος», θα έρθει η απόλυτη καταστροφή. Δεν ξέρω εάν οι θεοί των Μάγιας, που όσες φορές προσπάθησαν να δημιουργή­σουν τον Κό­σμο απέτυχαν επειδή το μοντέλο τους βγήκε προβληματικό, αποφασί­σουν να καταστρέψουν και αυτό το αποτέλεσμα του αποτυχημένου πειράματος. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι το μο­ντέλο είναι όντως προβληματικό και ότι ο κόσμος μας, όπως τον ξέραμε, έχει αρ­χίσει και ξεθωριάζει. Σταθερές ετών δεν υπάρχουν πια. Κατακτήσεις χρόνων διε­γράφησαν με μια μολυβιά. Ό,τι θεωρού­σαμε λίγο ή πολύ δεδομένο, αμφισβητεί­ται βίαια και ξαφνικά. Λες και αλλάζουμε δέρμα, χωρίς όμως να γνωρίζουμε εάν θα αντικατασταθεί από νέο. Λες και το κοντέρ γυρίζει ανάποδα και πάει να μηδενίσει, χωρίς να γνωρί­ζουμε εάν θα υπάρξει νέα εκκίνηση σε χρόνο που θα μας αφορά.
Και κάπως έτσι, συνδέοντας ο καθένας τις «λεπτομέρειες» της ζωής του, συνδέ­οντας τις τελείες για να προβάλει η νέα εικόνα της καθημερινότητας του, αρχί­ζει και πιστεύει ότι οι προφητείες των Μάγιας δεν είναι τελείως στο κενό. Αλλά, πάλι, κάπως έτσι αποφασί­ζεις να αντιδράσεις και ανεβάζεις την ένταση, ακούς στη διαπασών τους ΡΕΜ... «It’s the end of the world as we know it and Ι feel fine» («Είναι το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε και αισθάνο­μαι καλά»). Καλό 2012, καλές αναγνώ­σεις!

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Δημοκρατία Under Construction: Από τους δρόμους στις πλατείες

ΕΝΘΕΜΑΤΑ

24 Δεκεμβρίου 2011

Δημοκρατία Under Construction: Από τους δρόμους στις πλατείες


Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α/συνέχεια ο συλλογικός τόμος Δημοκρατία Under Construction: από τους δρόμους στις πλατείες (Εμπειρίες-αναλύσεις-ντοκουμέντα), μια προσπάθεια αποτύπωσης και ανάλυσης των «πλατειών», ενός από τα μείζονα κινηματικά γεγονότα της χρονιάς που τελειώνει, από ανθρώπους που μετείχαν σε αυτό. Δημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από τον πρόλογο των επιμελητών, Χρήστου Γιοβανόπουλου και Δημήτρη Μητρόπουλου, που δίνουν το στίγμα του έργου.
Στρ. Μπ.
του Χρήστου Γιοβανόπουλου και του Δημήτρη Μητρόπουλου
…Διότι τους ήρθε ξαφνικό και δεν έχουν προμηθευτεί το νέο αλφάβητο της ζωής: Η παραπάνω φράση, προερχόμενη από μέιλ που στάλθηκε στη λίστα της Ομάδας Επικοινωνίας της πλατείας Συντάγματος τις μέρες του Ιουνίου 2011, θέτει το βασικό ζήτημα που η προσπάθεια μας επιχειρεί να ανιχνεύσει. Δηλαδή να αρχίσουμε να διακρίνουμε το «νέο αλφάβητο» που άρχισε να αρθρώνεται στο Σύνταγμα και σε όλες τις άλλες πλατείες της χώρας, αλλά και του κόσμου. Ένα αλφάβητο που φτιάχνεται συλλογικά και σταθερά, μέσα από το μοίρασμα προηγούμενων, αλλά κυρίως το γέννημα νέων, πρωτόγνωρων, κοινών εμπειριών. Μια διαδικασία ανοιχτή, απρόβλεπτη, που μοιάζει να κινείται άλλες φορές με εκκωφαντική ταχύτητα και άλλες φορές πολύ αργά, με εκπλήξεις και λάθη, ακριβώς όπως η διαδικασία μέσα από την οποία ένα παιδί αρχίζει και μαθαίνει να μιλάει.
Πεποίθησή μας είναι ότι το παιδί που γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 2008, που η βίαια κραυγή του ήταν το κλάμα του μωρού που προσπαθεί να ανασάνει βγαίνοντας στον κόσμο, αυτό το παιδί τώρα, και αφού στο ενδιάμεσο μπουσούλησε και σηκώθηκε περπατώντας διστακτικά και τρικλίζοντας, στις πλατείες άρχισε να προσπαθεί να μιλήσει και να αρθρώσει λόγο, τον δικό του νέο λόγο. Για τον λόγο αυτό δεν είχε πάντα τόση σημασία το τι έλεγε, όσο η διαδικασία ή η δοκιμασία του να βρει τις λέξεις που χρειαζόταν και να τους δώσει το νόημα που αυτό ήθελε. Τι πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την ίδια την πρώτη λέξη που το χαρακτήρισε: Αγανακτισμένοι. Μία λέξη που προέκυψε και από ένα τυχαίο γεγονός. Από ένα «λάθος στη μετάφραση» ίσως, αφού προτιμήθηκε από την εναλλακτική του «εξοργισμένοι». Για τους πιο παλιούς, σε χρόνια και πολιτική πείρα, ήταν μια λέξη που είχε συνδεθεί με την δράση δεξιών συντηρητικών (κάποτε και παρακρατικών) στοιχείων, τους δήθεν «αγανακτισμένους πολίτες». Μια λέξη που τώρα ο απλός κόσμος επανοικειοποιούνταν και της έδινε με την ίδια του την πράξη ένα ολότελα διαφορετικό περιεχόμενο. Μια επανανοηματοδότηση του λόγου, που σημαίνει και μία επαναθέαση του κόσμου όλου. Διεργασίες πλατειακές, σε μαζική κλίμακα άνευ προηγουμένου, όπου ο «κοινός νους», με τη διπλή του έννοια της κοινότητας και του εύλογου, προσπαθούσε να μάθει να συνδιαλέγεται, να συνεννοείται, να συνθέτει, να πράττει συλλογικά.
Αν και ακόμα τα γεγονότα είναι φρέσκα, ακόμα «εν θερμώ» και χωρίς να έχει σταματήσει ουσιαστικά η κίνηση των μαζών και του πλήθους που ήταν οι πλατείες, η ίδια αυτή η διάχυση του πνεύματος, της ατελούς γλώσσας αγανάκτησης και πλατειών και τα γεγονότα που έχει από τον Σεπτέμβρη και μετά δημιουργήσει, θέτουν ακόμα πιο εμφατικά την ανάγκη ανίχνευσης αυτού του νέου αλφάβητου. […]
Μια πρώτη κατάθεση για την υπέρβαση που όρισαν οι πλατείες
Το βιβλίο αυτό καταπιάνεται με μια προσπάθεια να εξερευνηθούν τα στοιχεία μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας που εμφανίστηκαν με το κίνημα των αγανακτισμένων και των πλατειών. Ενός εν δυνάμει άλλου παραδείγματος οργάνωσης και δράσης, που η καινοτομία του βρίσκεται όχι τόσο στις αρχές του αλλά στη μαζική κλίμακα και μακρόχρονη δοκιμασία του, με ό,τι σήμαιναν αυτά, με τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του. Γιατί δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι οι ιδέες που έδωσαν ζωή στο πρωτόγνωρο εγχείρημα του Συντάγματος και των άλλων πλατειών, γεννήθηκαν εκ του μηδενός με την έκρηξη της αγανάκτησης. Αντιθέτως, η ετερογένεια του κόσμου που συνευρέθηκε και του πολιτικού και κοινωνικού φορτίου που ο καθένας κουβαλούσε, αποτελεί την πιο καλή απόδειξη πως μία σειρά διαφορετικές πολιτικές κουλτούρες και κοινωνικές πρακτικές συναντήθηκαν και συνέθεσαν αυτό που πρόβαλε και βιώθηκε ως «Σύνταγμα».
Την ίδια στιγμή όμως, η ζωή της πλατείας, καθώς αναδυόταν και μορφοποιούνταν, ως προσπάθεια υπέρβασης του μέχρι τότε υπαρκτού και εφικτού, εκκόλαπτε ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης και οργάνωσης. Ένα λιγότερο ή περισσότερο διακριτό σώμα στάσεων (αν όχι αρχών), λογικών και πρακτικών, που συνυπήρχαν, μπλέκονταν, ακόμα και ανταγωνίζονταν τα τυποποιημένα και τετριμμένα ήθη, έθιμα και συνήθειες πολιτικής διαμαρτυρίας και τις παγιωμένες κουλτούρες και συμπεριφορές των ενεργών πολιτικών υποκειμένων εν Ελλάδι (κομματικών ή μη, συγκρουσιακών ή όχι). […]
Όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου καθόρισε σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο την πολιτική κουλτούρα του ανταγωνιστικού κινήματος μίας ολόκληρης εποχής και μορφοποίησε το φαντασιακό της εξέγερσης στη μεταπολιτευτική εποχή, έτσι και η πράξη και η λογική που διαπέρασε τη συλλογική εμπειρία, τις «δομές» και τους «θεσμούς» του Συντάγματος, αποτελούν κοινά σημεία αναφοράς για τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που βρέθηκαν στις πλατείες και συνεχίζουν να αντιστέκονται (και εκτός των πλατειών). Σημεία που εν δυνάμει μορφοποιούν το λεξιλόγιο της αντίστασης στη μετά την πτώση της μεταπολίτευσης εποχή. Με αυτήν την έννοια, η καταγραφή κομματιού αυτής της εμπειρίας, επικεντρώνοντας στα ανολοκλήρωτα ομολογουμένως, αλλά νέα και υπό διαμόρφωση στοιχεία, προσπαθεί να εντοπίσει τα σημεία ρήξης τους με τις επικρατούσες μέχρι τότε πρακτικές, σκιαγραφώντας τα σημεία ανάδυσης μιας διαφορετικής αντίληψης περί πολιτικής.
Χρειάζονται όμως ορισμένες διευκρινίσεις. Η πρώτη είναι πως η έκρηξη των αγανακτισμένων και το κίνημα των πλατειών δεν αποτελούν κανένα «ολοκληρωμένο μοντέλο» οργάνωσης κοινωνικών ή πολιτικών αγώνων. Ούτε ποτέ θέλησαν ή ήταν στους στόχους τους να αποτελέσουν κάτι τέτοιο, άσχετα αν έβαλαν στόχο τους –και το εννοούσαν– να ρίξουν ένα απονομιμοποιημένο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα εξουσίας και μοντέλο (μη) δημοκρατίας. Η προσφορά τους έγκειται στο ότι έθεσαν με πλατιούς κοινωνικούς όρους το ζήτημα των ορίων του κυρίαρχου πολιτικού μοντέλου και επίσης της έλλειψης ενός εναλλακτικού. Μια πρόκληση που δοκίμασαν να ξεπεράσουν με πρακτικές συλλογικής οργάνωσης που αντιστοιχούν στη σημερινή ανασύνθεση κοινωνικών δομών και εμπειριών του υποκειμένου. […]
***
Πώς καταλήφθηκαν «ξαφνικά» οι πλατείες; Τι ήταν το φαινόμενο των «αγανακτισμένων»; Τι σήμαινε και ποια ζητήματα έθετε η «πραγματική» ή «άμεση δημοκρατία»; Ποιες δυναμικές απελευθέρωσε και ποιά τα όρια του; Τι είδους νέο δημόσιο χώρο όρισε; Τι νέο έφερε σε επίπεδο πολιτικής κουλτούρας και κινηματικής οργάνωσης; Ποιά ήταν η σχέση του με προηγούμενα υποκείμενα; Τι προκλήσεις έθεσε για το ισχύον πολιτικό εποικοδόμημα, αλλά και για τις δυνάμεις του ανταγωνιστικού κινήματος; Ποιά η σχέση του με προηγούμενες κοινωνικές εκρήξεις (Δεκέμβρης του 2008) και κινήματα ενάντια στην κρίση; Τι ερωτήματα εγείρει σχετικά με την ανάδειξη νέων κοινωνικών αναφορών και διεργασιών συγκρότησης υποκειμένων; Υπάρχει δυνατότητα «μετάθεσης» ή αντανάκλασης του στο πολιτικό επίπεδο; Ποιά η σχέση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με αυτό; Ποιός ο ρόλος του τοπικού και εθνικού στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του; Τι είδους πολιτισμό παρήγαγε; Πώς σχετίστηκε με τα αντίστοιχα κινήματα του εξωτερικού;
Γράφουν: Β. Αντωνίου, Δ. Βασταρδής, Σ. Ισαακίδης, Λ. Αξελός, Α. Βραδής, Ceamor, Χρ. Γιοβανόπουλος, Δ. Δαλάκογλου, Κ. Δουζίνας, Ν. Κοσματοπουλος, Στ. Κουβελάκης, Δ. Μητρόπουλος, Μ. Μπρέστα, Ρ. Ρινάλντι, Β. Σπάθας, Α. Γαζάκης, Στ. Σταυρίδης, Αχ. Σταύρου, Γ. Στεφανάκις, Π. Σωτήρης, Μ. Τσώμου, Κ. Χαριτάκης, Χριστίνα Λ. Η έκδοση συμπεριλαμβάνει ένα χρονικό και μία σειρά δημοσιοποιημένα, ή μη μέχρι τώρα, ντοκουμέντα καθώς και dvd με υλικό από τη δράση του κινήματος.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Νέο έτος με άφαντα βιβλία

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 29-12-11)


Νέο έτος με άφαντα βιβλία

thumb
«Η πιο δύσκολη χρονιά της εκπαίδευσης μετά τον πόλεμο» κατά δήλωση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας έφτασε ήδη στο μέσον της και το κλίμα στα σχολεία είναι εκρηκτικό καθώς εκεί αποτυπώνονται σε μεγάλο βαθμό οι συνέπειες της εφαρμοζόμενης πολιτικής λιτότητας και περιστολής του κοινωνικού κράτους. Από τα παιδιά που πεινούν γιατί οι γονείς τους μια ωραία πρωία έμειναν άνεργοι και δεν ξαναβρήκαν δουλειά έως τους εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν συνεχείς μισθολογικές μειώσεις και μέσα σε έναν χρόνο έχουν χάσει περισσότερο από το 25% του εισοδήματός τους. Την ίδια ώρα, η περιστολή των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία έχει ως αποτέλεσμα οι Σχολικές Επιτροπές να μένουν «στεγνές» από ρευστό και τα σχολεία από θέρμανση, αναλώσιμα και ό,τι είναι απαραίτητο για να λειτουργήσουν.
Τα δεκάδες προβλήματα που έχουν φέτος παρουσιαστεί στα σχολεία κάνοντας ακόμη πιο δύσκολο το παιδαγωγικό έργο, που τελεί υπό καθεστώς γενικής υποβάθμισης, υπερτονίζονται από τις ελλείψεις βιβλίων, οι οποίες για ορισμένες περιοχές της χώρας παραμένουν σημαντικές.
Η 15η Οκτωβρίου που, σύμφωνα με τη Διαμαντοπούλου, θα είχε τακτοποιηθεί πλήρως το ζήτημα της διανομής των σχολικών βιβλίων, έχει παρέλθει προ πολλού, τα Χριστούγεννα πέρασαν και οδεύουμε στο νέο έτος, το οποίο κατά τα φαινόμενα θα βρει τα περισσότερα σχολεία με πολλές ελλείψεις, μεταξύ άλλων σε κρίσιμο εκπαιδευτικό υλικό, δηλαδή βιβλία! Ήδη ουκ ολίγοι πόροι δαπανήθηκαν πότε από τις Σχολικές Επιτροπές, με δεδομένη την οικονομική στενότητα που τους δένει τα χέρια, πότε από την τσέπη των γονιών σε ακριβές φωτοτυπίες. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ολοκλήρωση της διανομής των βιβλίων θα γίνει τρεις με τέσσερις μήνες πριν από τη λήξη της σχολικής χρονιάς (τρεις αν λάβουμε υπόψη τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις της ΟΛΜΕ που μιλούν για Φεβρουάριο).
Ελλείψεις
Σύμφωνα με καταγραφή της κατάστασης στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από την ΟΛΜΕ στις αρχές Δεκεμβρίου και με βάση τα στοιχεία τοπικών ΕΛΜΕ, αρκετές περιοχές της χώρας εξακολουθούν να έχουν σοβαρές ελλείψεις. Ενδεικτικά, στην Α’ Αθήνας υπολογίζεται ότι υπάρχουν ακόμη σοβαρές ελλείψεις σε αρκετούς τίτλους ενώ στη Β’ Πειραιά αυτές αγγίζουν το 25% και φτάνουν και το 50% των σχολικών τίτλων ανάλογα με την τάξη. Στον Νομό Κορινθίας λείπει το 30%-40% των τίτλων, στη Θεσπρωτία το 50%, στην Αργολίδα λείπει το 30% των τίτλων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, στην Αχαΐα έχουν έλλειψη σε 35 τίτλους από τα βιβλία του λυκείου, στη Ζάκυνθο οι ελλείψεις ξεπερνούν το 40% των βιβλίων, στον Νομό Γρεβενών οι ελλείψεις στα γυμνάσια ξεπερνούν το 40% και στα λύκεια το 15%, στον Νομό Φωκίδας οι ελλείψεις κυμαίνονται από 18% έως 40% ανάλογα με την τάξη.
Την ίδια ώρα, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση οι ελλείψεις έως τα μέσα Δεκεμβρίου κυμαίνονταν από 10%-15% έως 60%, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΟΕ Κομνηνό Μαντά. Την περασμένη εβδομάδα μάλιστα το προεδρείο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας είχε συνάντηση εφ’ όλης της ύλης με την υπουργό Παιδείας, αλλά σε ό,τι αφορά τη διανομή των σχολικών βιβλίων δεν φαίνεται να έλαβε σοβαρές διαβεβαιώσεις για τον χρόνο της πλήρους κάλυψης των ελλείψεων. Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται από το γεγονός ότι στο τέλος Δεκεμβρίου παύει η λειτουργία του ΟΕΔΒ και η δικαιοδοσία της παραγωγής και διανομής των βιβλίων, μαζί και οι εκκρεμότητες του οργανισμού που μένουν ανοιχτές, περνούν στον νέο, ιδιωτικού δικαίου, οργανισμό, το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «Διόφαντος».
Ο «Διόφαντος»
Ωστόσο λεπτομέρειες για το τι και το πώς δεν έχουν γίνει γνωστές, ενώ, σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΔΟΕ μετά τη συνάντηση της περασμένης εβδομάδας, η υπουργός αρκέστηκε στη διαβεβαίωση ότι «οι αρμοδιότητες του ΟΕΔΒ μεταφέρονται στις νέες δομές και έχουν γίνει όλες οι διαδικασίες για την προμήθεια χαρτιού για την εκτύπωση των βιβλίων για το 2012-13». Κατά τα λοιπά, σύμφωνα πάντα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία, η Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι είναι ένα δύσκολο και με μεγάλες επιπτώσεις θέμα και προέβη σε εκτεταμένη αναφορά στο χρονικό των καθυστερήσεων (διαγωνισμοί κ.λπ.) επιρρίπτοντας ευθύνες στο Ελεγκτικό Συνέδριο και τον ΟΕΔΒ. Η ΔΟΕ πάντως σημείωσε ότι «το γεγονός ότι έφτασαν οι διακοπές των Χριστουγέννων χωρίς όλα τα βιβλία να βρίσκονται σε όλα τα σχολεία αποτελεί μαύρη σελίδα για το υπουργείο Παιδείας».
Το ερώτημα είναι αν θα απολογηθεί ποτέ κανείς γι’ αυτήν τη μαύρη σελίδα και αν θα αποδοθούν ευθύνες ή το υπουργείο θα συνεχίσει να σφυρίζει αδιάφορα δικαιώνοντας τις φωνές που μιλούν για πρόβα κατάργησης της δωρεάν διανομής των βιβλίων.