Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Περδίκας Ι. Παπακώστας (1936-2013): Ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο επιστήμονας

Περδίκας Ι. Παπακώστας (1936-2013): Ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο επιστήμονας

Ο Περδίκκας Ι. Παπακώστας σύνεδρος από την Καστοριά στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Περδίκκας Ι. Παπακώστας σύνεδρος από την Καστοριά στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Photo Copyright - Σμιξιώτης Δημήτρης


Όταν πρωτοήρθα στην Καστοριά το 1986, άκουσα τους τότε συντρόφους του ΚΚΕ Εσωτερικού να μιλάνε για τον Περδίκκα με μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση, ως άνθρωπο, ως αγωνιστή αλλά και ως επιστήμονα. Οι εποχές έντονα πολιτικά φορτισμένες, οι αλλαγές σημαντικές, τόσο σε ελληνικό επίπεδο όσο και σε παγκόσμιο (δημιουργία Συνασπισμού, σκάνδαλο Κοσκωτά, συγκυβέρνηση, διάλυση του υποτιθέμενου «υπαρκτού» σοσιαλισμού). Με άλλους συντρόφους βρεθήκαμε μαζί, με άλλους απέναντι... (ακόμη θεωρούσαμε ότι η Αριστερά μπορεί να παράγει περισσότερες διασπάσεις από όσες μπορούσε να καταναλώσει). Για τον Περδίκκα συνέχιζα να ακούω νέα του μέσα από διάφορα κανάλια.
Πρέπει να τον γνώρισα προσωπικά σε μια επίσκεψή του στην Καστοριά, μέσα από επαγγελματικούς δρόμους, γύρω στο '96. Θυμάμαι την αγωνία μου για τη γνωριμία μαζί του, μετά από όλα αυτά που είχα ακούσει γι' αυτόν. Η συζήτηση μαζί του, πραγματικά συναρπαστική. Έβλεπες το πάθος που είχε γι' αυτά που πίστευε, που όμως έβγαιναν από μέσα του με έναν ήρεμο και σίγουρο τρόπο. Οι επισημάνσεις του στοχευμένες και με οξυδέρκεια. Ξαναβρεθήκαμε στην Αθήνα το 1999, όπου γνώρισα και τον αδελφό του, τον Μανιό, άλλο μυθικό πρόσωπο για μας τους νεότερους. Για μένα ήταν μια ευτυχής εμπειρία να πίνω καφέ μαζί με τους ανθρώπους αυτούς, να συζητώ και όλη αυτή η κουβέντα να κινείται σε ένα χαλαρό κλίμα, λες και συζητούσα με φίλους μου.
Το 2006, μου κάνει την τιμή ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και δεν ανήκω οργανωτικά σε καμιά «συνιστώσα», να με συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο Καστοριάς. Και εκεί, στην επίσημη παρουσίαση του ψηφοδελτίου, βλέπω τον Περδίκκα να παρακολουθεί την εκδήλωση. Παρ' όλο που στη ζωή μου, λόγω σπουδών, πέρασα πολλές εξετάσεις χωρίς ποτέ να νιώσω άγχος, εκείνη την ώρα ένιωσα ότι περνάω τις πιο ζόρικες εξετάσεις... Και αυτό όχι γιατί ο ίδιος ο Περδίκκας ήταν αυστηρός μαζί μου. Αντίθετα, θα έλεγα ότι είχε μία μεγάλη ανοχή (που πρέπει να την απέκτησε τόσο λόγω της πολιτικής του αντίληψης, όσο και από την εμπειρία ζωής).
Ξαναβρεθήκαμε, τόσο στην παρουσίαση του βιβλίου του στο Εμπορικό Επιμελητήριο Καστοριάς, όσο και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Περδίκκας ήταν πάντα παρών, παρά την ηλικία του και τα χιλιόμετρα που έπρεπε να οδηγήσει για να έρθει να ψηφίσει στην Καστοριά. Παρά τις δεκαετίες που έλειπε από τη γενέθλια πόλη του, πάντα ένιωθε Καστοριανός πολίτης. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο που συχνά - πυκνά αρθρογραφούσε στην ΟΔΟ δηλώνοντας με παρρησία τις απόψεις του και προσπαθώντας πάντα να συμβάλει στον προβληματισμό με θετικό τρόπο.
Παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς και ξέρω ότι στεναχωριόταν με τις εσωτερικές διαφωνίες. Στο συνέδριο τον Ιούνιο, προβληματισμένος, κάθισε και συζήτησε μαζί μου (όπως και με άλλους συντρόφους, γιατί ήθελε να έχει σφαιρική άποψη). Σκεφτόταν μήπως θα έπρεπε να ανέβει στην Καστοριά και να βρεθεί σε εσωκομματική διαδικασία για να συμβάλει στην εκτόνωση της κατάστασης. Δεν έγινε κατορθωτό...
Όμως νομίζω ότι αυτή είναι η πολιτική παρακαταθήκη του. Μια σύγχρονη Αριστερά, που κουβαλάει όμως όλες τις θετικές παραδόσεις της, ενωμένη σε κοινούς αγώνες, έξω από προσωπικές φιλοδοξίες και ματαιοδοξίες, χωρίς κραυγές, με όραμα για το μέλλον, λειτουργώντας συλλογικά, μπολιάζοντας την επιστήμη και τις τέχνες με τις καθημερινές ανάγκες της κοινωνίας.
Σίμος Καβελίδης

Το βιογραφικό του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ(ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ)

 

Έφυγε από τη ζωή ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Χουρμουζιάδης.
Το βιογραφικό από τον ίδιο:

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: "Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά". Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν. Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, "αγορεύσεις" για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα "Σ' αγαπώ".
Πηγή: left.gr

Σαν το ανέκδοτο του Χότζα

Σαν το ανέκδοτο του Χότζα

Με... στεντόρεια φωνή, χθες, ο καθημερινός δίαυλος της κυβερνητικής προπαγάνδας μάς πληροφόρησε ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ζήτησε με αυστηρό ύφος από τους επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών να ακούσουν τις ενστάσεις των βουλευτών για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων και να προβούν σε αλλαγές.
Και αμέσως έγινε το θαύμα. Αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή η φορολόγηση των μαντριών, με αποτέλεσμα τα... πρόβατα να νιώσουν ικανοποιημένα. Πολιτικό παιδί του Αβέρωφ ο πρωθυπουργός, του πολιτικού που είχε εκστομίσει τη φράση «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος», είναι λογικό να έχει μια αυξημένη ευαισθησία στα μαντριά και στις στάνες. Πόσω μάλλον που κι αυτός είχε νιώσει στο πετσί του για περίπου 20 χρόνια τι σημαίνει να φεύγεις από το μαντρί, ανεξαρτήτως αν επέστρεψε ως λύκος, που απειλεί να φάει τα πρόβατα.
Ξαναπαίζεται, λοιπόν, αυτές τις ημέρες το ίδιο έργο «Η ανταρσία των γαλάζιων βουλευτών», που απειλούν ότι δεν θα ψηφίσουν, και σπεύδει ο πανταχού παρών πρωθυπουργός να δώσει τη λύση. Η μέθοδος γνωστή, δοκιμασμένη και δυστυχώς πάντα πετυχαίνει. Σαν το ανέκδοτο με τον Χότζα και το γάιδαρο. Ενα νομοσχέδιο φορτώνεται από την αρχή με ό,τι διατάξεις μπορεί να φανταστεί κανείς. Προκαλούνται αντιδράσεις, απειλές, φασαρία, γκρίνια και τελικά αποσύρονται δυο - τρεις διατάξεις. Oi βουλευτές δηλώνουν ικανοποιημένοι ότι εισακούσθηκαν, ο πρωθυπουργός παίρνει πόντους ως ένας άνθρωπος που ευαισθητοποιείται και ακούει το λαό του και ο αρμόδιος υπουργός χαμογελά ικανοποιημένος γιατί πέρασε χωρίς απώλειες αυτό που εξαρχής ήθελε να περάσει.
Πάντως, εδώ που τα λέμε, και να αποσυρθεί συνολικά το νομοσχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί του υπουργού Οικονομικών, της κυβέρνησης συνολικά, αλλά και της τρόικας. Κι αυτό γιατί σ' αυτή την περίπτωση θα παραμείνει το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, που το προτιμά η τρόικα, γιατί είναι ένα μέτρο που έχει αποδώσει και συνεχίzει να αποδίδει, καθώς φέρνει αμέσως ζωντανό χρήμα στα ταμεία του κράτους. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται μια διπλή, τραγική αλήθεια. Πρώτον, ότι η βασική επιδίωξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι πόσο περισσότερο θα φτωχύνει ο λαός, με οριζόντια, κάθετα, πλάγια, διαρθρωτικά ή οποιαδήποτε άλλα μέτρα, για να συντηρηθεί με τεχνικά μέσα στη ζωή το Μνημόνιο των δανειστών, που έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς. Εχει βυθίσει τη χώρα στην ύφεση, έχει κάνει την ανάπτυξη απραγματοποίητο όνειρο, έχει υποθηκεύσει την οικονομία της χώρας για πενήντα και πλέον χρόνια και μαζί με αυτή το μέλλον της νέας γενιάς. Δεύτερον, ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ βλέπει μπροστά της μόνον αριθμούς, ποσοστά, οικονομικούς δείκτες και πάνω απ' όλα τη δική της επιβίωση, αγνοώντας ότι πίσω απ' όλα αυτά υπάρχει φτώχεια, κατεστραμμένες ζωές, πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα, άνθρωποι χωρίς μέλλον.
p.sokos@eleftherotypia.net

Σήμερα άνεργοι, αύριο άρρωστοι»

Έντυπη Έκδοση

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

«Σήμερα άνεργοι, αύριο άρρωστοι»

«Βόμβα για τη δημόσια υγεία, έτοιμη να εκραγεί» χαρακτηρίζει την ανεργία των νέων στη Βρετανία η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), προειδοποιώντας εκ νέου για καταστροφικές συνέπειες τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο εάν χιλιάδες νέοι άνθρωποι δεν αποδράσουν από τη «ζωή χωρίς εργασία».
Κατάθλιψη και αυτοκτονίες είναι στις άμεσες συνέπειες της μακροχρόνιας ανεργίας, λέει η ΠΟΥ Κατάθλιψη και αυτοκτονίες είναι στις άμεσες συνέπειες της μακροχρόνιας ανεργίας, λέει η ΠΟΥ Κατάθλιψη και αυτοκτονίες συγκαταλέγονται στις άμεσες συνέπειες, ενώ μακροπρόθεσμα -μέσα στην επόμενη δεκαετία- οι ερευνητές της ΠΟΥ αλλά και του Ινστιτούτου Υγείας του Πανεπιστήμιου UCL του Λονδίνου, που συνεργάστηκαν στη μελέτη, υποστηρίζουν ότι θα αυξηθούν τα ποσοστά των καρκίνων και άλλων χρόνιων ασθενειών.
Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της βρετανικής στατιστικής υπηρεσίας, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο νέοι άνθρωποι της ηλικιακής ομάδας 16-24 ούτε εργάζονται αλλά ούτε και σπουδάζουν, ενώ περίπου 115.000 νέοι (18-24) είναι άνεργοι περισσότερο από δύο χρόνια στη Βρετανία, όπου τα ποσοστά των μακροχρόνια ανέργων νέων έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία.
«Μπορεί το γενικό ποσοστό ανεργίας στη Βρετανία να μειώνεται, όμως η αδυναμία εύρεσης εργασίας ταλαιπωρεί σταθερά τους νέους άνω των 18. Είναι παγιδευμένοι σε μία εργασιακή κρίση» δήλωσε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής σερ Μάικλ Μάρμοντ, καλώντας τη βρετανική κυβέρνηση «να σώσει τα παιδιά». Οι Βρετανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι, εκτός από την παγκόσμια οικονομική κρίση, που έχει εκτινάξει τα επίπεδα της ανεργίας, ευθύνη μεγάλη φέρει και το εκπαιδευτικό σύστημα, που δεν προωθεί επαγγελματικό προσανατολισμό βάσει των πραγματικών αναγκών σε όλους τους τομείς των σύγχρονων οικονομιών. Πυρά εκτοξεύθηκαν άλλη μία φορά στο βρετανικό σύστημα επιδομάτων, με τους αναλυτές να εκτιμούν ότι οι προσφερόμενες παροχές καλύπτουν τις βασικές ανάγκες, «παγιδεύοντας τους νέους στην οικογενειακή εστία».
Εκπρόσωπος της κυβέρνησης Κάμερον δηλώνει ότι προφανώς και η ηγεσία δεν παρακολουθεί απαθής, γι' αυτό άλλωστε έχει αυξήσει τα κίνητρα των εργοδοτών ώστε να δέχονται νέους για πρακτική και μαθητεία, με στόχο τη μελλοντική απορρόφησή τους. Στον ίδιο άξονα κινούνται και σειρά φιλανθρωπικών οργανώσεων, υπό την αιγίδα του Prince's Trust, έχοντας θεσπίσει το θεσμό Make your Mark, που παρέχει προγράμματα επαγγελματικής επιμόρφωσης, σε συνεργασία με ισχυρές επιχειρήσεις.
Ούτε δουλειά σε υπηρεσίες καθαριότητας μπορούσε να βρει ο 25χρονος Σον Πίρσον, άνεργος επί μία πενταετία. «Ζούσα με τα επιδόματα, στο σπίτι μου, και με χαρτζιλίκωνε η μητέρα μου. Ηθελα να δουλέψω και δεν με έπαιρναν ούτε για καθαριστή, γιατί... δεν είχα εμπειρία» λέει στο BBC. Ο Σον υποστηρίζει ότι η αδυναμία εύρεσης εργασίας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. «Δεν μου έλειπαν απλώς τα χρήματα και η επαγγελματική ικανοποίηση. Εμενα συνεχώς κλεισμένος στο σπίτι, δεν έβλεπα τους φίλους μου, για να μην ξοδεύω και επιβαρύνω την οικογένειά μου, και σύντομα οι μήνες έγιναν χρόνια».
Τα πράγματα άλλαξαν για τον Σον όταν παρακολούθησε προγράμματα του Make your Mark, τα οποία τελικά του χάρισαν μία θέση σε μεγάλη αλυσίδα ενδυμάτων.
(ΠΗΓΕΣ: BBC, WW.INDEPENDENT. CO.UK, WWW.GUARDIAN.CO.UK)

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Σαν μεθαύριο ο Ιωάννης Μεταξάς είπε ΟΧΙ στη βία απ' όπου κι αν προερχόταν

  

Σαν μεθαύριο ο Ιωάννης Μεταξάς είπε ΟΧΙ στη βία απ' όπου κι αν προερχόταν

Φέτος τουλάχιστον θα έχει ενδιαφέρον η παρέλαση: Και νά, τώρα περνάνε τα υπερσύγχρονα τανκς μας, που καίνε αμόλυβδη 110 οκτανίων και συνθετικές βαλβολίνες της Μότορ Όιλ για καλύτερη απόδοση του κινητήρα ακόμα και υπό σφοδρό εχθρικό πυρ.
Έχουμε τόσους άνεργους όσους και λαθρομετανάστες, κραύγασε ο Σαμαράς, συνερχόμενος από το αντιφασιστικό σοκ των δύο προηγούμενων εβδομάδων.
Έρχονται οι άτιμοι και καταλαμβάνουν όλες τις οργανικές θέσεις Αιγύπτιων ψαράδων και αναγκάζονται οι πτυχιούχοι μας να μεταναστεύσουν.
Σπουδάζει ο άλλος πέντε χρόνια ελπίζοντας να βρει μια θέση στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας να φτιάξει τη ζωή του, και πάει εκεί και βρίσκει όλο αραπάδες.
Και όχι τίποτα άλλο, πάνε χαμένες και όλες αυτές οι χιλιάδες θέσεις εργασίας που δημιουργήσαμε τρία χρόνια με το Μνημόνιο.
Κάνουμε εμείς θυσίες για να καρπώνονται τα οφέλη της ανάπτυξης οι αλλόθρησκοι.
Βέβαια αυτή η δήλωση Σαμαρά πρέπει να διαβαστεί σε συνδυασμό με μια παλιότερη, που έλεγε ότι τα λαθρομεταναστάκια καταλαμβάνουν τις θέσεις των παιδιών μας στους παιδικούς σταθμούς.
Και μάλιστα τα νόμιμα λαθρομεταναστάκια, που είναι και τα πιο ύπουλα.
Έγινε μια συστηματική προσπάθεια να τα μαζέψουν και να τα δώσουνε στον Παναγιώταρο να τα φάει, αλλά κόλλησε στη γραφειοκρατία.
Είναι κρίμα πάντως μια χώρα με τέτοιον πρωθυπουργό να έχει τον Μιχαλολιάκο στη φυλακή.
Αλλά φταίνε και οι φασίστες που πήρανε τα μυαλά τους αέρα. Τόσον καιρό που μαχαιρώνανε μαύρους, τους είχε ενοχλήσει κανείς;
Δεν πρόκειται να δεχτεί νέα οριζόντια μέτρα η κυβέρνηση. Μπορεί να μας τα πάρει μια χαρά και με τα οριζόντια μέτρα που ισχύουν ήδη.
Αν χρειαστούν νέα μέτρα, θα είναι στοχευμένα ή διαρθρωτικά.
Οπότε μπορούμε να είμαστε ήσυχοι.
Οριζόντιο μέτρο είναι να πληρώνεις επειδή έχεις κεφάλι. Στοχευμένο μέτρο είναι να πληρώνεις επειδή μένεις σε σπίτι.
Διαρθρωτικό μέτρο είναι να πληρώνεις επειδή είσαι άνεργος.
Προφανώς ήταν απαίτηση των περιοίκων να παταχθεί το Κοινωνικό Ιατρείο στο Ελληνικό.
Όλο κάτι άρρωστοι μαζεύονταν. Εδώ είδαμε και πάθαμε να κλείσουμε τα νοσοκομεία.
Είχανε κρεμάσει και πανό: «Αν σας αρέσουν οι Γιατροί του Κόσμου, να τους πάρετε σπίτια σας».
Μέχρι και σύριγγες βρήκανε μέσα. Θεός φυλάξοι.
Η αλήθεια είναι ότι τα κοινωνικά ιατρεία και τα κοινωνικά φαρμακεία είναι μια απαράδεκτη μορφή βίας.
Και τα κοινωνικά παντοπωλεία επίσης, που συσπειρώνουν και τους πιο σκληρούς.
Είναι πιο επικίνδυνοι ακόμα και από τους Ρομά, που διακινούν ξανθά αγγελούδια χωρίς νόμιμα παραστατικά.
Αν διακινούσαν πετρέλαιο, θα τους πουλάγαμε και τον ΟΠΑΠ.
Έκανε ντου η αστυνομία στην ΑΣΟΕΕ. Μάλλον κυνηγάγανε λαθροδιοικητικούς υπαλλήλους.
Κάτι πρέπει να γίνει και με τους αραπάδες όμως που μας τρώνε τις θέσεις στο NBA.


ΠΗΓΗ: Η ΑΥΓΗ

Ανέκδοτος υπέροχος Ρίτσος

  

Ανέκδοτος υπέροχος Ρίτσος

Ο ΩΡΑΙΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ
"Φτηνό το φως, φτηνά μαγαζιά, φθηνότερα λόγια./ Άλλοι έφυγαν, άλλοι κοιμούνται, άλλοι πεθάνανε./ Κι αυτοί κι εκείνοι το ίδιο γερνάνε./ Εσύ αρνήθηκες τον γενικό κανόνα./ Άφησες πλαγιασμένο στο κρεβάτι σου το ομοίωμά σου/ μην καταλάβουν πως εσύ πλανιέσαι/ στο μέγα δάσος, άοπλος κυνηγός,/ φορώντας τις λευκές σου μπότες".
"Ο Ωραίος Δραπέτης" είναι ένα από τα 72 ανέκδοτα, αλλά όχι άγνωστα, ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου που περιλαμβάνονται στη συλλογή "Υπερώον" που πρόκειται να κυκλοφορήσει στη 11 Νοεμβρίου, επέτειο των 23 χρόνων από τον θάνατο του ποιητή, από τις εκδόσεις Κέδρος. Ποιήματα γραμμένα από την 1η ώς τις 21 Μαρτίου του 1985, στο πολυτονικό που έγραφε πάντα, και ξαναδουλεμένα σε δεύτερη γραφή από τον ποιητή τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, αναδεικνύουν για μια ακόμα φορά το μεγαλείο της τέχνης του Ρίτσου, επαναφέροντας στο προσκήνιο μια ποίηση ανεξάντλητη και αδιερεύνητη σε όλο το βάθος της.
"Η θεματολογία αυτών των ποιημάτων προσλαμβάνει στις μέρες μας αξιοσημείωτη επικαιρότητα" επισημαίνουν οι εκδόσεις Κέδρος, που έδωσαν στη δημοσιότητα, με την έγκριση της κόρης του Έρης, και προδημοσίευσε χθες το ΑΠΕ, δέκα ολιγόστιχα ποιήματα από τη συγκεκριμένη συλλογή, στην οποία "ο ποιητής της Ρωμιοσύνης" μετεξελίσσεται, μέσα από αυτά τα σχεδιάσματα, «σε ποιητή της εσωτερικότητας, παρατηρώντας τα συμβάντα του καθημερινού βίου, διαλεγόμενος με το αίνιγμα, το μυστήριο, τον χρόνο, τα πρόσωπα, τα προσωπεία, τη φθορά, τον έρωτα και τον θάνατο".
Το "Υπερώον" περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τις ποιητικές συλλογές που ο Ρίτσος θεωρούσε κατάλληλες για δημοσίευση και ενεχείρισε στη Νινέτα Μακρηνικόλα ένα- δυο χρόνια πριν τον θάνατό του, τον Νοέμβριο του 1990. Από τις 45 ποιητικές συλλογές του καταλόγου έχουν δημοσιευτεί περίπου οι μισές. Λίγο μετά τον θάνατό του, στο τομίδιο "Αργά πολύ αργά μέσα στη νύχτα" συμπεριλήφθηκαν και οι τρεις τελευταίες συλλογές που έγραψε πριν την εκδημία του, ενώ μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει και τέσσερις τόμοι με ήδη εκδομένες αλλά και ανέκδοτες ποιητικές συλλογές του από τον συγκεκριμένο κατάλογο

Ἀλλὰ τὰ βράδια Τάσος Λειβαδίτης

Καὶ νὰ ποὺ φτάσαμε ἐδῶ
Χωρὶς ἀποσκευὲς
Μὰ μ᾿ ἕνα τόσο ὡραῖο φεγγάρι
Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο
Φτωχὴ ἀνθρωπότητα, δὲν μπόρεσες
οὔτε ἕνα κεφαλαῖο νὰ γράψεις ἀκόμα
Σὰ σανίδα ἀπὸ θλιβερὸ ναυάγιο
ταξιδεύει ἡ γηραιά μας ἤπειρος
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ
Βέβαια ἀγάπησε
τὰ ἰδανικά της ἀνθρωπότητας,
ἀλλὰ τὰ πουλιὰ
πετοῦσαν πιὸ πέρα
Σκληρός, ἄκαρδος κόσμος,
ποῦ δὲν ἄνοιξε ποτὲ μίαν ὀμπρέλα
πάνω ἀπ᾿ τὸ δέντρο ποὺ βρέχεται
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ
Ὕστερα ἀνακάλυψαν τὴν πυξίδα
γιὰ νὰ πεθαίνουν κι ἀλλοῦ
καὶ τὴν ἀπληστία
γιὰ νὰ μένουν νεκροὶ γιὰ πάντα
Ἀλλὰ καθὼς βραδιάζει
ἕνα φλάουτο κάπου
ἢ ἕνα ἄστρο συνηγορεῖ
γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ
Καθὼς μένω στὸ δωμάτιό μου,
μοῦ ᾿ρχονται ἄξαφνα φαεινὲς ἰδέες
Φοράω τὸ σακάκι τοῦ πατέρα
κι ἔτσι εἴμαστε δύο,
κι ἂν κάποτε μ᾿ ἄκουσαν νὰ γαβγίζω
ἦταν γιὰ νὰ δώσω
ἕναν ἀέρα ἐξοχῆς στὸ δωμάτιο
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ
Κάποτε θὰ ἀποδίδουμε δικαιοσύνη
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!
Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Πώς πιέστηκε ο Μεταξάς για να πει το «ΟΧΙ»

Έντυπη Έκδοση

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Πώς πιέστηκε ο Μεταξάς για να πει το «ΟΧΙ»

Η ρήξη στην οποία θα έρθει ο Ελ. Βενιζέλος με τους πρόσφυγες του '22, δηλαδή με την κύρια εκλογική του βάση, θα λειτουργήσει ως καταλύτης των εξελίξεων με την επιστροφή των φιλομοναρχικών στην εξουσία και την παράδοση της εξουσίας στον Μεταξά
«Alors, c' est la guerre» (πόλεμος, λοιπόν), υπήρξε η απάντηση στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι που επέδωσε ο πρεσβευτής της Ιταλίας, Emanuele Grazzi, στον Ελληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά στις 28 Οκτωβρίου 1940. Με το τελεσίγραφο αυτό η φασιστική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι ζητούσε να της επιτραπεί να καταλάβει στρατιωτικά αδιευκρίνιστο αριθμό ελληνικών περιοχών ως «εγγύηση ουδετερότητας της Ελλάδας».
Ο Ιωάννης Μεταξάς ενώ ιδεολογικά βρισκόταν στην ίδια όχθη με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, γεωπολιτικά ανήκε στο φιλοβρετανικό στρατόπεδο. Ο Ιωάννης Μεταξάς ενώ ιδεολογικά βρισκόταν στην ίδια όχθη με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, γεωπολιτικά ανήκε στο φιλοβρετανικό στρατόπεδο.Πώς όμως φτάσαμε στο σημείο να επιτίθεται ένα φασιστικό κράτος σε ένα άλλο παρόμοιας ιδεολογίας; Γιατί η Ελλάδα είχε μετατραπεί από το 1936 σε κράτος φασιστικό. Οπως έγραφε ο Μεταξάς στο Προσωπικό του Ημερολόγιο, «η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου κράτος αντικομμουνιστικό. Κράτος αντικοινοβουλευτικό. Κράτος ολοκληρωτικό».
Η απάντηση στο ερώτημα «γιατί ο Μεταξάς δεν βρέθηκε στο ίδιο στρατόπεδο με τους ομοϊδεάτες του Γερμανούς ναζί και Ιταλούς φασίστες» μπορεί να δοθεί με την κατανόηση των εσωτερικών συνθηκών που οδήγησαν στη δικτατορία και το πλέγμα της εξάρτησης από τις μεγάλες δυνάμεις.
Η παλινόρθωση της μοναρχίας
Η εσωτερική κατάσταση της Ελλάδας έως και το 1936 χαρακτηριζόταν κυρίως από τη θανάσιμη σύγκρουση των φιλομοναρχικών δυνάμεων με τους βενιζελικούς και σε μικρότερο βαθμό από την εμφάνιση ενός μαχητικού εργατικού κινήματος που είχε ως καθοδήγηση το φιλοσοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Η ρήξη στην οποία θα έρθει ο Ελ. Βενιζέλος με τους πρόσφυγες του '22, δηλαδή με την κύρια εκλογική του βάση, θα λειτουργήσει ως καταλύτης των εξελίξεων με την επιστροφή των φιλομοναρχικών στην εξουσία και την παράδοση της εξουσίας στον Μεταξά Η ρήξη στην οποία θα έρθει ο Ελ. Βενιζέλος με τους πρόσφυγες του '22, δηλαδή με την κύρια εκλογική του βάση, θα λειτουργήσει ως καταλύτης των εξελίξεων. Εκχωρώντας με τη Συνθήκη της Αγκυρας (Οκτώβρης του 1930) τα δικαιώματα επί των εγκαταλειφθεισών ιδιοκτησιών των προσφύγων στο εθνικιστικό τουρκικό κράτος, θα εγκαταλειφθεί από μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων του, με αποτέλεσμα να χαθεί η δεκαετής πολιτική κυριαρχία των φιλελευθέρων. Μετά τις εκλογές του 1932 οι φιλομοναρχικοί θα επανέλθουν με αξιώσεις στην πολιτική ζωή και με τις εκλογές του 1933 το Λαϊκό Κόμμα με τον Τσαλδάρη θα σχηματίσει κυβέρνηση. Το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά θα λάβει μόλις το 1,6% των ψήφων. Οι φιλομοναρχικοί, που επιστρέφουν έπειτα από μακρά απουσία από την πολιτική διακυβέρνηση, είναι εμποτισμένοι με ακραίο φανατισμό.
Το αποτυχημένο στρατιωτικό κίνημα των βενιζελικών του Μαρτίου του 1935 θα επιτρέψει την πλήρη πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία των φιλομοναρχικών. Η εκκαθάριση του στρατού και του κρατικού μηχανισμού από τους φιλελεύθερους θα ανοίξει το δρόμο στις πλέον αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου. Η παλινόρθωση της μοναρχίας στις 3 Νοεμβρίου του 1935 υπήρξε αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων του βρετανικού παράγοντα και των βίαιων και παράνομων πράξεων του Κονδύλη. Στο πρόσωπο του μονάρχη Γεωργίου Β' η ελληνική κοινωνία θα αποκτήσει έναν πιστό εντολοδόχο της βρετανικής πολιτικής και έναν εγγυητή των βρετανικών συμφερόντων.
Οι Βρετανοί στηρίζουν το φασισμό
Η αποκατάσταση του φιλομοναρχικού μηχανισμού στο κράτος και το στρατό έδινε στον Γεώργιο Β' τη δυνατότητα πλήρους πολιτικο-στρατιωτικού ελέγχου. Οι εκλογές του 1936, στις οποίες επικράτησαν και πάλι οι μοναρχικοί, και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για να βρεθεί μια λειτουργική λύση στη διακυβέρνηση έδωσε την ευκαιρία στον Γεώργιο Β' να επιβάλει ένα ελεγχόμενο απολύτως απ' αυτόν αυταρχικό καθεστώς μέσω του Ιωάννη Μεταξά, αρχηγού του ασήμαντου Κόμματος των Ελευθεροφρόνων.
Μέσω του Γεωργίου η εξάρτηση από τη Μεγάλη Βρετανία ήταν αδιαμφισβήτητη. Η βρετανική ηγεσία ελάχιστη σημασία έδινε στον ιδεολογικό προσανατολισμό των εξαρτημένων απ' αυτή χωρών. Σε έγγραφα του Foreign Office που δημοσίευσε ο Γ. Κολιόπουλος φαίνεται σαφώς από μια δήλωση του υπουργού Εξωτερικών, σερ Antony Eden, ότι καθόλου δεν ενδιέφερε τη Βρετανία η ιδεολογία των καθεστώτων που ανήκαν στη σφαίρα επιρροής της.
Ακριβώς αυτό το πλαίσιο ερμηνεύει το γεγονός ότι ενώ ο Ιωάννης Μεταξάς ιδεολογικά βρισκόταν στην ίδια όχθη με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, γεωπολιτικά ανήκε στο φιλοβρετανικό στρατόπεδο. Κατά συνέπεια η αντιπαλότητα του φασιστικού Αξονα με την Ελλάδα ήταν δεδομένη, ανεξαρτήτως της ιδεολογικής συνάφειας και των προσωπικών σχέσεων που είχαν αναπτυχθεί μεταξύ του Μεταξά και του Χίτλερ.
Οι απαιτήσεις των ναζί
Ιδιαιτέρως αποκαλυπτική του παρασκηνίου που είχε προηγηθεί και του αναγκαστικού μονοδρόμου της ελληνικής απάντησης στην επιθετική ενέργεια των Ιταλών είναι η ανακοίνωση του Ιωάννη Μεταξά «προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου εις το Γενικόν Στρατηγείον» στις 30 Οκτωβρίου 1940, όπου παρουσίασε την πραγματική κατάσταση και τις συνομιλίες που είχαν προηγηθεί με τον Αξονα. Μεταξύ των πολλών που ανέφερε είναι τα εξής:
«Μη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μη φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει διά να τον αποφύγωμε... Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον... Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατεύθυνσιν του Αξονος μού εδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορούσε να είναι μία εκουσία προσχώρησις της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν"...
»Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας... Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού, μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Ελληνας στοργή του Χίτλερ ήτο αι εγγυήσεις ότι αι θυσίαι αυταί θα περιωρίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Οταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορούσε να είναι αυτό το ελάχιστον τελικώς, μας εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν, δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς τη Βουλγαρίαν, ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς.
»Δηλαδή θα έπρεπε: διά να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτο δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Αγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των...».
* Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός, http://kars1918.wordpress.com/

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Διαμαρτυρία 18 πολιτών για την ακύρωση δύο συνεχόμενων αναμεταδόσεων της ΜΕΤ στην Καστοριά από την αντιδημαρχία Πολιτισμού

Διαμαρτυρία 18 πολιτών για την ακύρωση δύο συνεχόμενων αναμεταδόσεων της ΜΕΤ στην Καστοριά από την αντιδημαρχία Πολιτισμού



Προ ολίγων ημερών, έγινε γνωστό ότι η αντιδημαρχία Πολιτισμού του δήμου Καστοριάς αποφάσισε και με έκτακτο ανακοινωθέν, πολεμικής θα λέγαμε λογικής, δημοσιοποίησε την ακύρωση δύο συνεχόμενων ζωντανών αναμεταδόσεων της Μητροπολιτικής όπερας της Νέας Υόρκης.

Νωρίτερα φέτος, την Άνοιξη συγκεκριμένα, η ίδια αντιδημαρχία είχε εξαγγείλει την σύναψη συμβολαίου με τον αρμόδιο φορέα για δέκα (10) παραστάσεις της σαιζόν 2013-2014 δεσμευόμενη τοιουτοτρόπως απέναντι στους πολίτες.

Κάποιοι καμώνονται ότι προσπαθούν να βγάλουν από την απομόνωσή της την πόλη, είναι, όμως, οι ίδιοι που την έχουν οδηγήσει εκεί. Με παρωχημένης και αναχρονιστικής αισθητικής δρώμενα και πατώντας σε μια κακοπαθημένη και διαστρεβλωμένη παράδοση (θύμα πάγιο νωθρών και ανέμπνευστων) στρέφουν τα νώτα τους σε καταξιωμένα καλλιτεχνικά οράματα.

Επειδή δεν πιστεύουμε σε συμπτώσεις, εγείρει απορίες τόσο ο προγραμματισμός της εκδήλωσης της Europa Nostra την ίδια ημέρα και πάνω κάτω την ίδια ώρα με την πανηγυρική έναρξη της ΜΕΤ, όσο και οι ακυρώσεις των επόμενων δύο συνεχόμενων παραστάσεων με την δικαιολογία των εορτασμών των εθνικών επετείων.

Δικαιούμαστε, λοιπόν, να υποψιαζόμαστε πως υπάρχει μεθόδευση που σκοπεύει στην υποβάθμιση του μείζονος καλλιτεχνικού γεγονότος. Το κοινό της όπερας είναι όπως και να ‘χει αυστηρό, άρα δύσκολα χειραγωγήσιμο πολιτικά, οπότε επιλέγεται σιωπηλά ο υποσιτισμός του και η απομόνωσή του.

Μιας λοιπόν και διχαστικής φύσης λογικές προβάλλονται ως οι κύριες αιτίες για τις ακυρώσεις των παραστάσεων και μην υποκύπτοντας πια στη βολική απαισιοδοξία, απαιτούμε την άμεση ανάκληση της εσφαλμένης και ορφανής προσώρας απόφασης.

Επιπλέον ζητούμε την αναλυτική εξήγηση των πραγματικών αιτίων που οδήγησαν σε αυτή, ειδάλλως θα μείνει ως έχει, δηλαδή αυταρχική, λαϊκίστικη, παράλογη και άδικη για τον τόπο και για τους ανθρώπους του.

Κάποιοι οφείλουν επιτέλους να δώσουν απαντήσεις, αν έχουν αυτιά.

Άννα Ιωακειμίδου
Σοφία Κάντζιου
Παναγιώτης Καρακώστας
Αλέξανδρος Λαουμτζής
Μερόπη Σωτηροπούλου Μάγγελ
Νίκος Μάγγελ
Παναγιώτης Μπαϊρακτάρης
Βασιλική Παπαμαντζάρη
Ηλίας Λ. Παπαμόσχος
Ευδοκία Βασιλείου Πούνη
Μανώλης Πούνης
Ζωή Στεφανίδου
Φρειδερίκη Στύλου
Ιωάννης Τέζιας
Ράνια Λούμου Τέζια
Στέργιος Τέζιας
Όλγα Τσίπου
Δημήτριος Τσουρτσούλας




ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΩ : ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗΣ

e-mail επικοινωνίας: metkastoria@gmail.com

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Αν δεν βγούμε στους δρόμους, δεν γίνεται τίποτα

Έντυπη Έκδοση

Αν δεν βγούμε στους δρόμους, δεν γίνεται τίποτα

Δεν αρκούν οι εκλογές για να σταματήσει η επίθεση με τα μέτρα λιτότητας και τα Μνημόνια
Τα τελευταία χρόνια, το ερώτημα έρχεται και επανέρχεται τόσο στο δημόσιο λόγο όσο και σε συζητήσεις στις παρέες: Γιατί δεν αντιδρούν οι Ελληνες στα μέτρα λιτότητας και στην πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, μια επίθεση που τους οδηγεί όχι απλώς στην πτωχοποίηση αλλά στην εξαθλίωση, γιατί αυτή η γενικευμένη απάθεια;
Είναι προφανές ότι ο πληθυσμός βρίσκεται σε κατάθλιψη, γι' αυτό και όσες φορές η Αριστερά και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις κάλεσαν τον κόσμο σε συγκεντρώσεις, ελάχιστοι συμμετείχαν. Μακάρι η έλλειψη εμπιστοσύνης στους καρεκλοκένταυρους ηγέτες των σωματείων να ήταν η μοναδική αιτία.
Ολα δείχνουν ότι, ακόμα και να θέλει κάποιος, δεν μπορεί να κινητοποιήσει τον κόσμο αυτή τη στιγμή. Το γεγονός ότι σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει στραφεί εκλογικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, και εντούτοις δεν πάει να εγγραφεί στις οργανώσεις του, ούτε αγοράζει την εφημερίδα του, είναι επιπρόσθετες ενδείξεις ότι ο κόσμος είναι παθητικός, έχει παραιτηθεί.
Τον πιο ύπουλο ρόλο παίζουν ασφαλώς τα συστημικά μίντια, που επιδιώκουν και κατορθώνουν να ρίξουν το ηθικό του πληθυσμού, πείθοντάς τον ότι θα χρεοκοπήσουμε, θα μας διώξουν από το ευρώ και τα ρέστα, αν δεν κάνει αυτό που του λένε. Πρόκειται για μεθοδευμένη προπαγάνδα που πλασάρει την ιδέα ότι τα Μνημόνια είναι μονόδρομος και ότι άλλη λύση δεν υπάρχει.
Η άρνηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχουν στις εκπομπές του Πρετεντέρη έπρεπε να έχει γενικευτεί στην ιδιωτική τηλεόραση, τουλάχιστον από τότε που έκλεισε η ΕΡΤ. Ή έστω έπρεπε η παρουσία τους να είναι εκρηκτική, όπως αυτή της Ζωής Κωνσταντοπούλου φέρ' ειπείν, ώστε να μη διαχωρίζουν μόνο σε επίπεδο απόψεων τη θέση τους από τους βουλευτές του δικομματισμού. Αλλιώς, διά της παρουσίας τους στα τηλεοπτικά πάνελ, νομιμοποιούν τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους και την προπαγάνδα τους.
Το 2010, μετά τη Marfin και τους νεκρούς της, ο κόσμος αποσύρθηκε από το προσκήνιο επί έναν χρόνο και εξανεμίστηκε η αγωνιστική του διάθεση. Μέχρι που επανήλθε δριμύτερος με τους Αγανακτισμένους. Πολύ πιθανόν να είναι μια τέτοια φάση άμπωτης και τώρα, που θα μεταβληθεί αργότερα σε πλημμυρίδα.
Στο βιβλίο της, η Ναόμι Κλάιν λέει ότι «το δόγμα του σοκ» προσπαθεί να κάμψει το φρόνημα του πληθυσμού σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην αντιδρά. Και αυτό ακριβώς έχει συμβεί. Κυρίως με τη συνδρομή των μίντια που τρομοκρατούν το λαό και τον χειραγωγούν. Εάν η υποχώρηση του αγωνιστικού κύματος οφείλεται όντως στο «δόγμα του σοκ», σχεδόν ό,τι και να κάνει η πρωτοπορία οι λαϊκές μάζες έχουν γίνει παθητικές και δεν κινητοποιούνται.
Πάντως, η ίδια η Ναόμι Κλάιν είναι κατηγορηματική: Αν δεν βγει ο κόσμος στους δρόμους, δεν γίνεται τίποτα. Υπάρχουν δύο μεγάλες αιτίες που ο λαός έχει κλειστεί στο καβούκι του. Από τη μία, ο ατομικισμός με τον οποίο τον γαλούχησαν τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους και να έχουν εγκαταλείψει τη συλλογική δράση. Και από την άλλη, τα μίντια που έχουν σπείρει τον πανικό και το φόβο ότι εάν εκλεγεί η Αριστερά, θα επέλθει χάος και θα χάσεις κι όσα έχεις.
Γι' αυτό συμφωνώ χίλια τα εκατό με τη Ναόμι Κλάιν. Δεν αρκούν οι εκλογές για να σταματήσει η επίθεση με τα μέτρα λιτότητας και τα Μνημόνια. Οταν βγήκε ο κόσμος στους δρόμους με τους Αγανακτισμένους, έπεσε ο Γιωργάκης και πήρε την εξουσία ο Παπαδήμος. Κι όταν βγήκε ο κόσμος στους δρόμους με το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ, έπεσε η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Τέλος, με τις πανελλαδικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα άρχισαν οι διώξεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Οποτεδήποτε βγήκε ο κόσμος στους δρόμους, έγινε στο πολιτικό σκηνικό αλλαγή.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Στο λεωφορείο με τον Καβάφη

Στο λεωφορείο με τον Καβάφη

          
Του Θωμά Τσαλαπάτη

Τετάρτη πρωί, περιμένει το λεωφορείο που έχει αργήσει, πηγαίνοντας για τη δουλειά (και έχει αργήσει). Σαγόνια μουδιασμένα και μάτια μισάνοιχτα (- Ποιος πάει σήμερα στο γραφείο, πόσο βαρύ το μεσοβδόμαδο). Κοιτάει χαμηλά στον δρόμο, ενώ σταματά μπροστά του η επιγραφή: «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά» τυπωμένη στο αργοπορημένο όχημα. Στις μέρες μας ακόμα και τα λεωφορεία ειρωνεύονται…

Χτυπά εισιτήριο και κάθεται στο πίσω μέρος, όπως κάθε πρωί, στο άδειο λεωφορείο. Κάθεται εκεί στα σιωπηλά, έγκλειστος ανάμεσα σε δύο στίχους, άβολα ανάμεσα στις ξένες λέξεις. Στην επόμενη στάση λίγοι επιβάτες ανεβαίνουν. Δίπλα του έρχεται και κάθεται ένας νεαρός με μια αόριστη γοητεία. «Γεια σου», του λέει, «με λένε Καισαρίωνα. Κάποτε με είπαν Βασιλέα των Βασιλέων, αλλά πια έμεινα άνεργος και κάνω βόλτες στα λεωφορεία». Πριν προλάβει να διαμαρτυρηθεί για την απρόσμενη οικειότητα, ένας άλλος νέος του τραβάει την προσοχή: «Αυτός ποιος είναι;»

«Ο Μύρης. Είναι λίγο άρρωστος τελευταία», προσθέτει χαμηλόφωνα: «Είναι χριστιανός».

«Μπορείς να πεις σ” αυτούς τους νέους να μιλούν πιο σιγά; Βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο»

«Α, αυτοί είναι νέοι από τη Σιδώνα, διαβάζουν Μελέαγρο και Κριναγόρα…»

Και πριν τελειώσει, μια φωνή μεγάλη καλύπτει την απαγγελία:

«Μην φοβάσαι, “είναι ο Αχιλλέας” το κάνει αυτό όταν θέλει να φοβίσει τους Τρώες ή να τρομάξει τα περιστέρια».

(Κοιτάζει το ρολόι του. «Ετος Καβάφη. Ετσι λοιπόν εξηγείται».)

Κάποιος ξεροβήχει δίπλα του.

«Μα εσείς είστε ο κύριος Καβάφης»

«Είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία»

Πριν προλάβει να απαντήσει ή να το καλοσκεφτεί, νιώθει ένα χέρι να τον τραβά από τον γιακά: «πες μου καταδικάζεις την βία απ” όπου κι αν προέρχεται;» («Ο κύριος από εδώ είναι ο Ιουλιανός» τού γνωστοποιεί ο φίλος μας.)

«Μα σας παρακαλώ, εγώ…»

Και τότε βλέπει τον Δαρείο να ανεβαίνει στο λεωφορείο γεμάτος υπεροψία και μέθη, τον Ιάσονα Κλεάνδρου με μια πληγή από φρικτό μαχαίρι και πιο τρομακτικό απ” όλους, τον Θεόδοτο να προχωρά στον διάδρομο κρατώντας του άθλιου Πομπηίου το κεφάλι.

Πετάχθηκε έξω απ” το φρικτό τους λεωφορείο, έφυγε γρήγορα πριν αρπαχτεί. Είπε τρομοκρατημένος:

«Μα εγώ δεν διάβαζα ποτέ μου ποίηση. Τι θέλετε πια; Εγώ απλά πήγαινα στη δουλειά μου…»
 

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Με κουπόνια σίτισης ζει ένας στους 5 Αμερικανούς!

Έντυπη Έκδοση

ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ-ΡΕΚΟΡ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΤΩΧΩΝ * ΧΩΡΙΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ 48 ΕΚΑΤ.

Με κουπόνια σίτισης ζει ένας στους 5 Αμερικανούς!

Το μεγάλο πρόβλημα των ΗΠΑ σήμερα είναι η συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, της σπονδυλικής στήλης του έθνους αυτού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν για οικονομική γενοκτονία, όταν παρατηρούν τα νούμερα που απεικονίζουν τη νέα σκληρή πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, το ποσοστό συμμετοχής του πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό έχει πέσει στο 63,2%, που είναι το χαμηλότερο επίπεδο από το 1978.
132,1 εκατομμύρια Αμερικανοί στερούνται αποταμιεύσεων για την κάλυψη βασικών αναγκών τους τριών μηνών σε περίπτωση που χάσουν τη δουλειά τους, ή χρειαστεί επειγόντως να νοσηλευτούν 132,1 εκατομμύρια Αμερικανοί στερούνται αποταμιεύσεων για την κάλυψη βασικών αναγκών τους τριών μηνών σε περίπτωση που χάσουν τη δουλειά τους, ή χρειαστεί επειγόντως να νοσηλευτούν Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 30 Σεπτεμβρίου από το Georgetown University Center on Education and the Workforce, μόνον το 47% των ενηλίκων εργάζονταν με όρους πλήρους απασχόλησης το 2012. Οπως δήλωσε ο πρώην πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, «η σημερινή μεσαία τάξη μοιάζει με αυτούς που ζούσαν στη φτώχεια όταν ήμουν εγώ πρόεδρος».
Απολύσεις
Οχι τυχαία λοιπόν, το Gallup καταμέτρησε πρόσφατα τα χαμηλότερα επίπεδα οικονομικής εμπιστοσύνης στις ΗΠΑ από το 2008, οι λιανικές πωλήσεις και οι πωλήσεις αυτοκινήτων πηγαίνουν άσχημα και οι επιχειρήσεις ανακοίνωσαν 387.384 απολύσεις το 9μηνο του 2013 (τον Σεπτέμβρη οι απολύσεις ήταν 19% περισσότερες από πέρσι). Κι αυτά όλα συμβαίνουν ενώ:
1Το μέσο οικογενειακό εισόδημα στις ΗΠΑ μειώνεται για 5 συνεχόμενα έτη στη σειρά.
2Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στη χώρα έχει ανέλθει σε ιστορικά επίπεδα-ρεκόρ.
3 Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Gallup, το 20% των Αμερικανών δεν είχαν κάποια στιγμή μέσα στο 2012 αρκετά χρήματα για να αγοράσουν φαγητό για τους ίδιους και την οικογένειά τους. Το ποσοστό αυτό είναι οριακά μικρότερο από το κορυφαίο 20,4% που είχε σημειωθεί τον Νοέμβριο του 2008.
4 Σήμερα το 1 στα 5 νοικοκυριά στις ΗΠΑ ζει χάρις στα κουπόνια συσσιτίων και ο χειμώνας αυτός προβλέπεται εξαιρετικά δύσκολος.
5 Η πλειονότητα των μαθητών στα δημόσια σχολεία 17 ομόσπονδων κρατιδίων - το 1/3 από τα 50 συνολικά των ΗΠΑ - είναι οικογενειών χαμηλού εισοδήματος και δικαιούνται δωρεάν ή φθηνότερων γευμάτων. Με άλλα λόγια, η Αμερική μεγαλώνει πια ένα έθνος παιδιών σημαδεμένων από τη φτώχεια.
6 Το 2012 στις ΗΠΑ υπήρχαν 48 εκατομμύρια άτομα χωρίς υγειονομική ασφαλιστική κάλυψη. Αυτό το 15,4% του πληθυσμού, ηλικίας μικρότερης των 65 ετών, στο Τέξας ανέρχεται σε 24,6% ανασφαλίστων.
7 Σήμερα το 15% τουλάχιστον των Αμερικανών ζουν μέσα στη φτώχεια. Ομως οι άνθρωποι που στερούνται ρευστής διαθέσιμης περιουσίας, που είναι δηλαδή φτωχοί καθώς δεν έχουν τραπεζικές καταθέσεις, ανέρχονται στο 43,9% του συνολικού πληθυσμού. Αυτό σημαίνει πως 132,1 εκατομμύρια Αμερικανοί στερούνται αποταμιεύσεων για την κάλυψη βασικών αναγκών τους τριών μηνών σε περίπτωση που χάσουν τη δουλειά τους, ή χρειαστεί επειγόντως να νοσηλευτούν, ή να αντιμετωπίσουν κάποια άλλη μορφή κρίσης.
Εκτη πιο πλούσια
Σήμερα οι ΗΠΑ είναι, σύμφωνα με το ΔΝΤ, η 6η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο (μετά τις Κατάρ, Λουξεμβούργο, Σιγκαπούρη, Νορβηγία, Μπρουνέι), με όρους κατά κεφαλήν εισοδήματος σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης. Οταν, όμως, μία τόσο πλούσια χώρα και ηγέτιδα δύναμη εκμεταλλεύεται με αυτόν τον τρόπο τον ίδιο τον πληθυσμό της, τι καλό μπορεί να περιμένει ο κόσμος από αυτή;

Παιδεία και πολιτισμός κόντρα στη βία

Έντυπη Έκδοση

Παιδεία και πολιτισμός κόντρα στη βία

Δόθηκε με προστασία ΜΑΤ η παιδική παράσταση στον Αγ. Παντελεήμονα
Χθες, από το πρωί στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα είχαν καταφθάσει ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ και κλούβες της Αστυνομίας για να περιφρουρήσουν μια παιδική παράσταση, την πρώτη ουσιαστικά εκδήλωση πολιτισμού για τη συμφιλίωση Ελλήνων και ξένων της ίδιας γειτονιάς .
Η πλατεία είχε σχεδόν χωριστεί στα δύο. Τα σκαλοπάτια της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα είχαν πλημμυρίσει από γονείς και παιδιά για να παρακολουθήσουν την παιδική παράσταση «Το Μεγάλο Μπλουμ του Μπρίλη» από το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Στο κέντρο της πλατείας βρισκόταν ο θίασος. Ενας κενός χώρος αποτελούσε τη διαχωριστική γραμμή, πίσω από την οποία ως «αγανακτισμένοι» οι ακροδεξιοί κραύγαζαν για να διακόψουν τη θεατρική πράξη.
Καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης οι περίπου τριάντα-σαράντα «κάτοικοι», με επικεφαλής γνωστούς χρυσαυγίτες, δεν έπαψαν να φωνάζουν και να γιουχάρουν. Εκατοντάδες όμως άλλοι σχημάτιζαν έναν προστατευτικό κλοιό γύρω από τους ηθοποιούς.
Κάθε φορά που οι ακροδεξιοί παρενέβαιναν με ουρλιαχτά, οι παρευρισκόμενοι τους «απαντούσαν» με χειροκροτήματα. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίστηκαν δυναμικά.
Ο ίδιος θίασος του Θεάτρου του Νέου Κόσμου είχε επιχειρήσει και πέρυσι να παρουσιάσει την ίδια παιδική παράσταση, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν, γιατί οι ακροδεξιές οργανώσεις δεν το επέτρεψαν. Και αυτή τη φορά αποπειράθηκαν να τη ματαιώσουν, όμως οι κάτοικοι της περιοχής και οι άνθρωποι του θεάτρου ήταν αποφασισμένοι. Ο δήμος έδωσε την άδεια, η παράσταση θα γινόταν.
Φτάνοντας οι διοργανωτές το πρωί και αναζητώντας το σημείο που είχε αφήσει ο δήμος για να πάρουν ρεύμα, το βρήκαν κλειδωμένο με λουκέτο. Εγιναν τελικά οι απαραίτητες διαδικασίες, το λουκέτο άνοιξε και με μικρή καθυστέρηση η παράσταση ξεκίνησε. Η προσπάθεια των ηθοποιών υπεράνθρωπη, καθώς και των υπόλοιπων μελών του θεάτρου.
Γονείς και παιδιά κάθε ηλικίας και καταγωγής απόλαυσαν την παράσταση. Παιδικά χαμόγελα και γέλια ξεχύθηκαν αβίαστα στο χώρο και συνόδευσαν με τον καλύτερο τρόπο τους ηθοποιούς.
«Να ευχαριστήσετε τους γονείς σας που δεν φοβήθηκαν να σας φέρουν σήμερα εδώ», είπε στο τέλος ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, προσθέτοντας: «Η βία αντιμετωπίζεται μόνο με παιδεία και πολιτισμό».
«Ας γεμίσει η πλατεία με παιδιά και γονείς που θα δουν την παράσταση, κι ας είναι αυτό ένα βήμα για να ανοίξει σύντομα η παιδική χαρά και να ανθήσει ξανά το χαμόγελο στη γειτονιά» έγραφε η ανακοίνωση του θεάτρου. Σε μια παράσταση που εδώ και χρόνια δίνεται σε διαδρόμους ή σε δωμάτια ασθενών παιδιών που δεν μπορούν να μετακινηθούν.
Η γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα φαίνεται πως αλλάζει. Χθες το μεσημέρι η τέχνη επικράτησε του φόβου. Περίπου πεντακόσιοι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να επιβραβεύσουν αυτήν την προσπάθεια

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Πανστρατιά κατά των ιδιωτικοποιήσεων του νερού

Έντυπη Έκδοση

Πανστρατιά κατά των ιδιωτικοποιήσεων του νερού

Στην Ελλάδα η αντιδήμαρχος Παρισιού που ηγείται της πίεσης προς την Παγκόσμια Τράπεζα να σταματήσει τη χρηματοδότηση ιδιωτικών εταιρειών ύδρευσης
Να σταματήσει η επί δύο δεκαετίες πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας προώθησης της κερδοσκοπικής διαχείρισης του νερού έχουν ζητήσει με επιστολή τους από την Παγκόσμια Τράπεζα οργανώσεις απ' όλο τον κόσμο με προεξάρχουσα προσωπικότητα την αντιδήμαρχο του Παρισιού, που επισκέπτεται Αθήνα και Θεσσαλονίκη προς ενίσχυση του ελληνικού μετώπου κατά των ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα αυτό.
Η Anne Le Strat πρωτοστάτησε στους αγώνες για την επαναδημοτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας.
Τη Θεσσαλονίκη επισκέπτεται και ο Οσμάν Οζγκιουβέν, δήμαρχος του Δικελί στην Τουρκία, με απόφαση του οποίου παρέχονται δωρεάν δέκα κυβικά μέτρα νερού το μήνα σε άπορους δημότες ενώ όποιος δήμος υπερβαίνει αυτό το όριο χρεώνεται κανονικά για το σύνολο της κατανάλωσής του.
Πριν από λίγες ημέρες, με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης κατά των ιδιωτικοποιήσεων του νερού Corporate Accountability International, φορείς, επιστήμονες, προσωπικότητες και οργανώσεις απ' όλο τον κόσμο έστειλαν το μήνυμά τους στον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας δρ. Jim Jong Kim: να τερματιστεί η (μονόπλευρη) στήριξη αρχίζοντας από την εκποίηση όλων των συμμετοχικών κεφαλαίων του IFC σε ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης. Τα ίδια κεφάλαια συμμετοχών του IFC σε μεγάλες πολυεθνικές δημιουργούν σύγκρουση συμφερόντων και εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για την ικανότητα του ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας για την αμερόληπτη παροχή συμβουλών προς τις κυβερνήσεις.
Η ελληνική οργάνωση κατά των ιδιωτικοποιήσεων «Save Greekwater» είναι η συνδιοργανώτρια με την κίνηση πολιτών «SOSτε το νερό» των εκδηλώσεων με την Anne Le Strat σήμερα στην Αθήνα (Επιμελητήριο Αθηνών, ώρα 7 μ.μ.) και στη Θεσσαλονίκη (Δευτέρα, 7 μ.μ., στο δημαρχείο) με την αντιδήμαρχο του Παρισιού και το δήμαρχο του Δικελί Οσμάν Οζγκιουβέν.
Οι δύο εκδηλώσεις γίνονται με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς.
Στην εκστρατεία κατά των ιδιωτικοποιήσεων του νερού το μήνυμα προς τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας δρ Κιμ είναι σαφές: «Το δικαίωμα πρόσβασης στο νερό είναι ο πρόδρομος για όλα τα άλλα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Τράπεζα το έχουν αναγνωρίσει από πριν σχεδόν μία δεκαετία.
»Αν τα οικονομικά οφέλη του 21ου αιώνα έως σήμερα προορίζονται να διανεμηθούν σε εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, η πρόσβαση σε καθαρό νερό πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και όχι μόνο σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν. Στις μέρες μας παγκοσμίως ένας στους εννέα εξακολουθεί να στερείται την πρόσβαση σε αυτό το βασικό πόρο».
Ας μη φέρουμε λοιπόν τη δυστυχία και στην Ελλάδα.

Ντροπή οι κατασχέσεις

Έντυπη Έκδοση

Ντροπή οι κατασχέσεις

Η ευρηματικότητα του Δημοσίου στην Ελλάδα δεν έχει, πραγματικά, όρια. Ειδικά όταν πρόκειται για εισπράξεις χρεών από τους πολίτες. Τότε κάνει τα πάντα, γίνεται πραγματικό αρπακτικό, προκειμένου να ξεπεράσει τις απαγορεύσεις του νόμου και να φέρει σε δύσκολη θέση τους οφειλέτες.
Enet,gr Enet,grΣτην προσπάθειά του αυτή έχει ως σύμμαχο την τραπεζική πρακτική, που οδηγεί σε άμεση κατάσχεση μισθών και συντάξεων για χρέη προς το Δημόσιο. Η κατάσχεση γίνεται αυτόματα, 24 ώρες μετά την κατάθεση των μισθών και των επιδομάτων στο λογαριασμό του υπόχρεου, χωρίς κανέναν περιορισμό στο ποσόν.
Και όλα αυτά συμβαίνουν μάλιστα κόντρα στις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, που συμπεριελήφθησαν σε νόμο, ότι ο μισθός των εργαζομένων έως το ποσόν των 1.000 ευρώ είναι ακατάσχετος για οποιαδήποτε οφειλή και έναντι οποιουδήποτε οφειλέτη.
Η δικαιολογία που χρησιμοποιείται γι' αυτή την καραμπινάτη παρανομία είναι εξωφρενική. Στηρίζεται στην αυθαίρετη ερμηνεία, πως αν ο δικαιούχος του συγκεκριμένου τραπεζικού-μισθολογικού λογαριασμού, στον οποίο κατατίθεται ο μισθός ή η σύνταξη, δεν τρέξει μέσα σε 24 ώρες να τον «σηκώσει» από την τράπεζα, τότε το ποσόν που περιέχεται σ' αυτόν θεωρείται αυτοδικαίως απλή τραπεζική κατάθεση!
Με αυτή την ερμηνευτική αλχημεία, ο δικαιούχος παύει να προστατεύεται από το ακατάσχετο, για ολόκληρο πλέον το ποσόν του λογαριασμού, αφού αυτός δεν αναγνωρίζεται ως μισθολογικός. Το αδιανόητο είναι πως, με τον τρόπο αυτό, είναι πολύ πιθανό να κατασχεθούν μαζί με τους μισθούς και επιδόματα ανεργίας, το επίδομα θέρμανσης, καθώς και πάσης φύσεως βοηθήματα που είναι εκ του νόμου ακατάσχετα.
Την ευθύνη για την κατάσταση αυτή έχει ακέραιη η κυβέρνηση. Πιεζόμενη από την τραγική υστέρηση εσόδων (τα ληξιπρόθεσμα από την αρχή του χρόνου έφθασαν ήδη τα 5,3 δισ. ευρώ), έχει δώσει εντολές στους εφόρους να πιέσουν ασφυκτικά τους πολίτες, τους οποίους απειλούν πλέον ανοικτά και χωρίς περιστροφές με κατασχέσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Βέβαια, ο πολίτης μπορεί να αντιδράσει και να προστατευθεί. Είτε σηκώνοντας όλο το ποσόν την ημέρα της κατάθεσης (αυτό προφανώς δεν γίνεται πάντα μέσω ΑΤΜ) είτε προσκομίζοντας δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν ότι ο λογαριασμός περιέχει μόνο τις αποδοχές του. Και οι δύο περιπτώσεις δείχνουν έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού. Αντί να εφαρμόσει τη νομιμότητα, η εξουσία συνεχίζει να εξαπατά και παιδεύει τους πολίτες. Είναι ντροπή, που η κυβέρνηση οφείλει αμέσως να απαλείψει.

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα

Ηλεκτρονική Έκδοση

Συναυλία στις 6 το απόγευμα

Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα

Ολοκληρώθηκε πριν από λίγο το συλλαλητήριο εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο κατά της διαθεσιμότητας.
Φωτογραφία: Στέλιος Στεφάνου "Ε" Φωτογραφία: Στέλιος Στεφάνου "Ε"Στη διαδήλωση που κατέληξε στο Σύνταγμα συμμετείχαν φοιτητές και η ΟΛΜΕ.
Στις 6 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί συναυλία.
Οι διοικητικοί υπάλληλοι στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας κατά της διαθεσιμότητας και με χθεσινή ανακοίνωση της ομοσπονδίας τους (ΟΔΠΤΕ) διέψευσαν δημοσιεύματα που αναφέρονται σε δήθεν απόφαση της για έναρξη εγγραφών των πρωτοετών φοιτητών από την προσεχή Δευτέρα.
Newsroom Enet, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το πιο σύντομο ανέκδοτο

Το πιο σύντομο ανέκδοτο
          
Της Μαργαρίτας Κουλεντιανού

Τις προάλλες ο Γ. Παπανδρέου έδινε ως ειδήμων συνέντευξη για να προτείνει τρόπους ώστε να ξεπεράσουν οι ΗΠΑ την κρίση, αυτό το σίριαλ που παρακολουθεί όλη η υδρόγειος με κομμένη την ανάσα. Η κρίση των ΗΠΑ έχει ένα ζητούμενο: να περιοριστούν οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική γιατί λεφτά δεν υπάρχουν. Παρόλο που οι συνθήκες εκεί διαφέρουν ολοφάνερα από τις συνθήκες εδώ (όπου έπρεπε να περιοριστούν οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική παρόλο που λεφτά υπήρχαν) ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε στον δημοσιογράφο του Μπλούμπεργκ την ίδια συνταγή που είχε προτείνει και εδώ: δημοψήφισμα.

Εδώ γελάνε. Και όντως, ο δημοσιογράφος πέθανε στα γέλια, «Μα καλά, μας δουλεύεις; Χαχαχαχαχα». Ο Παπανδρέου πέθανε κι αυτός στα γέλια, «Μα ναι, βλέπετε τι χιούμορ έχω;». Μόλις κόπασαν τα γέλια και ξανασοβάρεψαν οι άνθρωποι, πέρασαν σε άλλο θέμα. Για δημοψηφίσματα θα μιλάμε τώρα;

Η θλιβερή εικόνα των δύο ανδρών που κακάριζαν στην τηλεόραση του Μπλούμπεργκ με το ανέκδοτο για το δημοψήφισμα δεν ήταν δα και για κλάματα: ήταν απλώς αμερικανιά, σαν τους τουρτοπόλεμους στις ταινίες των παιδικών μας χρόνων ή τα πειράγματα που ανταλλάσσουν μεταξύ τους Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί υποψήφιοι πρόεδροι τις παραμονές των εκλογών.

Ομως ήταν για κλάματα ο τρόπος με τον οποίο αναπαρήγαγαν την είδηση τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, σαν να αποδέχονταν το αστείο της υπόθεσης: αρκεί η λέξη δημοψήφισμα για να κυλιστεί στα γέλια όλη η υφήλιος! Κι ακόμα περισσότερο για κλάματα ήταν ο τρόπος που παρουσίασε ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός την πρότασή του. Χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια του, σαν -τώρα όπως και τότε- να έλεγε το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Το δημοψήφισμα είναι η καλύτερη έκφραση της άμεσης δημοκρατίας. Οι πολίτες καλούνται να δηλώσουν άμεσα τη γνώμη τους για σημαντικά θέματα. Οταν οι ερωτήσεις είναι διατυπωμένες με ακρίβεια, ειλικρίνεια και σεβασμό στον πολίτη που καλείται να επιλέξει ναι ή όχι, τότε το δημοψήφισμα μπορεί να βγάλει την εκτελεστική εξουσία από αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει με τις πολιτικές της επιλογές. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως αυτό που σήμερα ο ΓΑΠ προτείνει ως ανέκδοτο στις ΗΠΑ ήταν εξαιρετική λύση για την Ελλάδα και για τον ίδιο, τότε που το είχε προτείνει εδώ.

Δεν ξέρω τι λέει το αμερικανικό Σύνταγμα, αλλά το ελληνικό, σύμφωνα με τις περισσότερες ερμηνείες, θεωρεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος συμβουλευτικό και όχι δεσμευτικό. Αν ο ελληνικός λαός απαντούσε «ναι» στη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια, τότε η κυβέρνηση θα μπορούσε να συνεχίσει την πολιτική της χωρίς να έχει απέναντί της όλη την κοινωνία. Αν ο ελληνικός λαός απαντούσε «όχι», αυτό θα έδινε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στην κυβέρνηση, ώστε να υπογράψει με τους δανειστές της μνημόνια λιγότερο επαχθή από τα σημερινά.

Το πολιτικό κόστος του να μη συμμορφωθεί η κυβέρνηση με τη λαϊκή ετυμηγορία είναι μια ψυχολογική παράμετρος του ζητήματος που δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ετσι κι αλλιώς, κόμματα και πολιτικοί άλλες πολιτικές υποστηρίζουν πριν τις εκλογές κι άλλες εφαρμόζουν μετά. Είναι όμως αναμφισβήτητο πλεονέκτημα για μια κυβέρνηση να έχει στο οπλοστάσιό της την άποψη του κόσμου. Ετσι, το δημοψήφισμα, έστω κι αν δεν είναι η πεμπτουσία της λαϊκής κυριαρχίας, όπως ίσως θα ήθελε ο συνταγματικός νομοθέτης, είναι τελικά ένας δρόμος που θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύμπνοια πολιτικών και πολιτών. Κι αυτό δεν είναι για γέλια.
 

ΠΗΓΗ: Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

 

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Και συσσίτια πετρελαίου


Και συσσίτια πετρελαίου

  
Οι πορτοκαλάδες στο ημίχρονο Ελλάδας-Λίχτενσταϊν ήταν χορηγία της Μότορ Οϊλ

Του Λάκη Μπέλλου

Μηδενικές οι παραγγελίες πετρελαίου χθες. Είναι ένα μοναδικό επίτευγμα της μνημονιακής κυβέρνησης, γιατί ανάλογο φαινόμενο έχει να σημειωθεί από την παλαιολιθική εποχή.

Σήμερα έχουμε φτάσει στη νεολιθική εποχή, όπου χτυπάμε στα διαμερίσματα τις πέτρες για να προκύψει σπινθήρας και φωτιά για να ζεσταθούμε.

Σε συνελεύσεις των πολυκατοικιών αποφασίστηκε σε 8 στις 10 να μη βάλουν πετρέλαιο και αναδεικνύεται το «Πετρ-έλεος!» πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις.

Πολλοί πάντως ελπίζουν ότι θα βάλουν πετρέλαιο την 28η Οκτωβρίου, αφού στο τέλος της παρέλασης θα γίνει συσσίτιο πετρελαίου που θα περισσέψει από τα τανκς και τα αεροπλάνα που θα εφοδιαστούν από τον χορηγό.

Ο Βενιζέλος πάντως διαμαρτύρεται με την κατάσταση αυτή και πρότεινε να μας ψεκάσουν με πετρέλαιο.

Ο Σαμαράς από την άλλη πλευρά είναι κατευχαριστημένος με τις μηδενικές παραγγελίες πετρελαίου, γιατί μέχρι τώρα έχει πετύχει:

- Μηδενική ανοχή

- Μηδενικό πληθωρισμό

- Μηδενικές οικοδομικές άδειες

- Μηδενικούς μισθούς

- Μηδενικές συντάξεις.

Θα δεχθεί μάλιστα στο Μαξίμου για τα πέλετ τον Πελέ.

Μηδενικό και το αποτέλεσμα Ελλάδας-Λίχτενσταϊν αφού προκρίθηκε η Βοσνία. Τιτιβίσματα:

- Είχε πολύ κόσμο στο «Καραϊσκάκη» γιατί ήταν εκεί όσοι είχαν οφσόρ στο Λίχτενσταϊν.

- Τι Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Στα ξένα κανάλια αποκαλούσαν την Ελλάδα «Ελλάδα-Βουλγαρία-Κορέα».

- Ο Σάντος τα ‘χε με τον καιρό γιατί είναι καλός και δεν μπορούσε να φορέσει το καφέ μπουφάν.

- Το Λίχτενσταϊν πρώτη φορά στην ιστορία του κέρδισε κίτρινη κάρτα.

- Φωταγωγήθηκε το Λίχτενσταϊν παρ’ ότι έχασε 2-0. Πρώτη φορά σε αγώνα είχε την κατοχή της μπάλας.

Μηδενικοί ταυτόχρονα τείνουν να γίνουν οι ασφαλισμένοι που δικαιούνται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα 2/3 δεν έχουν καν τα 5 ευρώ για τα εισιτήρια ή περιμένουν τον Ιανουάριο για να νιώσουν την εμπειρία των 25 ευρώ.

Το 1/3 των Ελλήνων δεν έχουν καν ιατρική περίθαλψη και δημιουργούν ουρές στα κοινωνικά ιατρεία, που γνωρίζουν τεράστια ανάπτυξη, μεγαλύτερη των κοινωνικών παντοπωλείων.

Στο 1/3 ανήκουν πολλοί με σοβαρότατες ασθένειες, κάτι ευχάριστο για την τρόικα και την κυβέρνηση γιατί αρχίζει επιτέλους το ξεπάστρεμα και θα γίνει μηδενικός ο πληθυσμός της Ελλάδας.

Με 5 κολικούς της χολής το τελευταίο δεκαήμερο ο ανασφάλιστος Κ. Δραγάσης, δεν τον κράτησαν στον «Ευαγγελισμό» διότι δεν είχε να πληρώσει. Του είπαν πως όταν οι κολικοί φτάσουν τους 20 δικαιούται νοσηλεία.

Εχουν τόση επιτυχία τα κοινωνικά παντοπωλεία που πρόκειται να γίνει και Mall κοινωνικό παντοπωλείο καθώς και Golden Hall.

twitter.com/pamelouketo
 

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

3 εκατ. τα θύματα του πολέμου!

Έντυπη Έκδοση

3 εκατ. τα θύματα του πολέμου!

Να βγουν τα τανκς στην παρέλαση ή να μη βγουν; Ιδού το μέγα πατριωτικόν δίλημμα. Το θέμα είναι σοβαρό και άπτεται του πατριωτισμού μας. Βρήκαμε και σπόνσορα τον όμιλο Βαρδινογιάννη.
Κι αν θέλει, βάφουμε τα άρματα στα χρώματα του ομίλου. Λεφτά βρίσκονται όταν πρόκειται να προτάξουμε τον πατριωτισμό και το αξιόμαχο του λαού μας, για να αποτρέψουμε κάθε κακόβουλο γείτονα από την κακόβουλη επιθυμία να μας κατακτήσει. Λες κι αυτό είναι τόσο δύσκολο πια.
Δεν βλέπουν ότι η κυβέρνησή μας παραδίδεται από μόνη της, και μάλιστα με πολύ μεγάλη ευκολία, μόλις κάποιος τής κουνήσει ένα πεντάευρω; Και ήδη φροντίζει να μην υπάρχουν και πολλοί Ελληνες που θα μπορούσαν να προτάξουν τα στήθη τους στον εχθρό, αν παραστεί ανάγκη. Το 40% των Ελλήνων είναι ανασφάλιστοι. Γύρω στα 3 εκατ. Ελληνες, αν αρρωστήσουν, η ίδια τους η χώρα τούς πετάει στο δρόμο για να πεθάνουν.
Τα νοσοκομεία τούς δέχονται μόνο όταν η κατάσταση της υγείας τους είναι τόσο επείγουσα, που χρειάζεται οπωσδήποτε χειρουργείο. Αλλά ούτε πάλι τη γλιτώνουν. Πρέπει να πληρώσουν. Κι αν δεν έχουν, που δεν έχουν γιατί είναι ανασφάλιστοι, η λυπητερή πάει στην Εφορία. Καρκινοπαθείς δεν έχουν να πληρώσουν για να κάνουν χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Καρδιοπαθείς δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους. Παιδιά μένουν χωρίς εμβολιασμούς για παιδικές ασθένειες που μέχρι τη δεκαετία του '60 θέριζαν. Και καθόμαστε και ασχολούμαστε με το αν θα βγουν τα τανκς στην παρέλαση ή αν θα πετάξουν αεροπλάνα και ελικόπτερα. Να πετάξουμε χαρταετό όπως κάναμε τόσα χρόνια -κι απ' ό,τι φαίνεται, κάποιοι συνεχίζουν να το κάνουν. Υπάρχει πόλεμος και γίνεται αυτή τη στιγμή.
Τον ζούμε. Τον βιώνουν καθημερινά τουλάχιστον 3 εκατ. ανασφάλιστοι, που είναι τα θύματα αυτού του πολέμου. Και θα υπάρξουν κι άλλα. Αν ο Δ. Αβραμόπουλος κόπτεται για την άμυνα και το αξιόμαχο των Ελλήνων, υπάρχουν 3 εκατ. ευκαιρίες για να το αποδείξει.

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά

Έντυπη Έκδοση

Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά

Τα καθεστωτικά μίντια, η ενημέρωση και εμείς
Παλαιότερα, όταν με προσκαλούσαν σε τηλεοπτικές εκπομπές, είτε για κάποιο βιβλίο μου είτε για ένα κοινωνικό ή πολιτικό θέμα, πήγαινα μετά προθυμίας. Τώρα τελευταία, όμως, έχω αρνηθεί κατ' επανάληψη.
Η πρώτη φορά ήταν πέρυσι τον Ιούνιο, στην εκπομπή της Ελλης Στάη που μεταδόθηκε την Κυριακή των τελευταίων εκλογών. Εκείνη την εποχή τα πράγματα ήταν ήδη εξαιρετικά φορτισμένα. Καθόλου τυχαία, στις ίδιες εκλογές, περίπου το 80% του προγενέστερου πολιτικού προσωπικού δεν εξελέγη. Γιατί να νομιμοποιήσω διά της παρουσίας μου μια μεγαλοδημοσιογράφο η οποία, στη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας της, τους συστημικούς παράγοντες που καλούσε στις εκπομπές της άλλο δεν έκανε από το να τους στηρίζει;
Η δεύτερη άρνησή μου έλαβε χώρα πρόσφατα, όταν άρχισαν οι συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, και στην τηλεόραση ενέσκηψε μια θύελλα αντιφασιστικού κηρύγματος από ανθρώπους που, με τον τρόπο τους, όλο τον προηγούμενο καιρό, εάν δεν είχαν βοηθήσει τους νεοναζί, τουλάχιστον δεν τους είχαν καταγγείλει. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και ο Γιάννης Πρετεντέρης, από την εκπομπή του οποίου δέχτηκα πρόσκληση. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν συμμετέχει στις εκπομπές του στελέχους του MEGA και του συγκροτήματος Λαμπράκη, εξαιτίας της αγοραίας κριτικής που της ασκεί, και, παρ' ότι ούτε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είμαι ούτε καν απλό μέλος του, αρνήθηκα να πάρω μέρος.
Εν τέλει στη συγκεκριμένη εκπομπή, όπου συμμετείχαν οι Βορίδης (Ν.Δ.), Ν. Ανδρουλάκης (ΠΑΣΟΚ), Ψαριανός (ΔΗΜΑΡ) και ο δήμαρχος Αθηναίων Καμίνης, την απέναντι όχθη εκπροσώπησε ο θρύλος της ροκ μουσικής Δημήτρης Πουλικάκος. Ο τελευταίος αντιμετώπισε τον οικοδεσπότη με συγκρατημένο σαρκασμό («Τόση αθωότητα πια στις μέρες μας;») όταν εκείνος προσπάθησε να απεκδυθεί των ευθυνών του για την προβολή της Χρυσής Αυγής στο παρελθόν. Με αποτέλεσμα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να κατακλυστούν αργότερα από ένα κύμα εγκωμίων υπέρ του θείου Νώντα, όπως είναι αλλιώς γνωστός ο Πουλικάκος.
Βλέποντας τον Πουλικάκο στην εν λόγω εκπομπή, αναρωτήθηκα μήπως έπρεπε να είχα πάει, αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν θα κατόρθωνα να κρατήσω την ψυχραιμία μου όπως εκείνος, και ίσως είχα παρεκτραπεί. Επίσης, το δικό μου ειδικό βάρος στην κοινή γνώμη δεν είναι καθόλου το ίδιο και δεν είμαι σίγουρος ότι θα υπήρχε ένα ανάλογο αποτέλεσμα ακόμη κι αν έλεγα μπροστά στην κάμερα πράγματα όχι και τόσο διαφορετικά απ' όσα είπε ο θείος Νώντας. Τέλος, δεν έπαψα να πιστεύω ότι ο Πρετεντέρης καλεί ανθρώπους της απέναντι όχθης μόνο και μόνο για να ξεπλύνει την κάποτε ανεκτική προς τη Χρυσή Αυγή στάση του.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα με προσκάλεσαν στη Δημόσια Τηλεόραση του Παντελή Καψή και γι' άλλη μια φορά αρνήθηκα να πάρω μέρος, θεωρώντας το εγχείρημα αντικατάστασης της βίαια καταργημένης ΕΡΤ κατάπτυστο.
Την ίδια στιγμή, όμως, με θλίψη μου αναλογίστηκα πόσο λίγους λογοτέχνες, ηθοποιούς ή ζωγράφους είδα στο απεργιακό πρόγραμμα της ΕΡΤ εδώ και τέσσερις μήνες που εκπέμπει. Και δεν πρόκειται για προσωπική πικρία: εμένα με κάλεσαν και συμμετείχα τις πρώτες μέρες, τότε που πλήθη κατέκλυζαν το προαύλιο του κτηρίου της Αγίας Παρασκευής.
Σύμφωνοι, τόσο η τηλεόραση όσο και τα υπόλοιπα ΜΜΕ ευθύνονται απολύτως για τη χειραγώγηση του πληθυσμού και για το γεγονός ότι η κοινωνία μας δεν αντιδρά στα συνεχιζόμενα μέτρα λιτότητας με τα οποία ο δικομματισμός την εξαθλιώνει. Επίσης, δεν υπάρχει αμφιβολία, ο πόλεμος έχει ήδη αρχίσει εκεί έξω, και το γνωστό τραγούδι, που έγινε και τίτλος λατινοαμερικανικής ταινίας, έχει δίκιο: «Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά».
Ωστόσο, όταν ο πολύς κόσμος εξακολουθεί να ενημερώνεται αποκλειστικά από την τηλεόραση, μήπως είναι τελικά ανεπίτρεπτος ελιτισμός να απέχεις από τις εκπομπές της; Κι ακόμη περισσότερο, μήπως η ίδια αυτή επανάσταση, ή η εξέγερση, ή οι όποιες αντιδράσεις του κόσμου θα επιταχύνονταν, εάν δεν χάναμε την ευκαιρία να πούμε τη γνώμη μας στα καθεστωτικά μίντια, ιδίως όταν η γνώμη αυτή αντιτίθεται στη μεθοδευμένη προπαγάνδα τους; Ακόμη αναρωτιέμαι

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Τροπολογία για χιλιάδες απολύσεις


Τροπολογία για χιλιάδες απολύσεις

Το υπουργείο Παιδείας εξαγγέλλει οργανικές θέσεις ανά σχολική μονάδα ταυτίζοντας έτσι την τύχη καθηγητών και δασκάλων με την πορεία του σχολείου. Αν για παράδειγμα μειωθούν τα τμήματα, τότε αυτομάτως ο εκπαιδευτικός μπαίνει σε διαθεσιμότητα.
          
Το υπουργείο Παιδείας εξαγγέλλει οργανικές θέσεις ανά σχολική μονάδα ταυτίζοντας έτσι την τύχη καθηγητών και δασκάλων με την πορεία του σχολείου. Αν για παράδειγμα μειωθούν τα τμήματα, τότε αυτομάτως ο εκπαιδευτικός μπαίνει σε διαθεσιμότητα
 
Με τη ρύθμιση διευκολύνεται ο στόχος για μείωση του μισθολογικού κόστους και νομιμοποιείται να γίνει η σχολική μονάδα ανταγωνιστική ζούγκλα

Του Χρήστου Κάτσικα

Τροπολογία για τις οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών πρόκειται να καταθέσει το υπουργείο Παιδείας το επόμενο διάστημα. Η τροπολογία με τίτλο «Οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», που παρουσιάζουμε σήμερα, αφορά την κατανομή όλων των εκπαιδευτικών σε οργανικές θέσεις σε σχολικές μονάδες καθώς, σύμφωνα με την τροπολογία, συνιστώνται 146.000 οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Την κατοχύρωση της οργανικής θέσης για κάθε εκπαιδευτικό την είχε εξαγγείλει ο υπουργός Παιδείας και στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το νέο Λύκειο πριν από λίγες εβδομάδες. Με τον συνηθισμένο «αναγεννησιακό» λόγο του ο υπουργός Παιδείας παρουσίασε τότε την παρέμβασή του αυτή ως μεγάλο δώρο για τους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι «δίνουμε τέλος σε αυτή την ανασφάλεια και κάθε εκπαιδευτικός θα έχει την οργανική του θέση», «κατοχυρώνουμε την ασφάλεια του εκπαιδευτικού. Πρόκειται για ένα αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και κατοχυρώνουμε την οργανική θέση όλων των καθηγητών και δασκάλων».

Προφανώς τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως τα παρουσιάζει ο υπουργός Παιδείας. Η νέα ρύθμιση, όχι μόνο δεν έρχεται να κατοχυρώσει την ασφάλεια των εκπαιδευτικών, αλλά είναι το εργαλείο το οποίο χαράζει αριστοτεχνικά τον δρόμο της διαθεσιμότητας-απόλυσης χιλιάδων εκπαιδευτικών. Η οργανικότητα σε σχολείο είναι τελικά το αριστοτεχνικό και σατανικό σε σύλληψη εργαλείο για την απόλυση των «πλεοναζόντων» εκπαιδευτικών.

Στην τροπολογία του υπουργείου Παιδείας προβλέπεται ότι οι εκπαιδευτικοί που δεν έχουν ώρες στο κανονικό πρόγραμμα του σχολείου μπορούν να απασχολούνται στην ενισχυτική ή την πρόσθετη διδασκαλία, σε πολιτιστικά προγράμματα και σε διοικητική εργασία. Είναι παράδοξο! Το ίδιο υπουργείο, που υποχρεώνει σε πολυπληθή τμήματα 27-30 μαθητών, που κρατάει κλειστές τις σχολικές βιβλιοθήκες, που έχει κόψει όλα τα πολιτιστικά προγράμματα, που υποχρεώνει εκπαιδευτικούς να εργάζονται ακόμη και σε έξι σχολεία, το ίδιο υπουργείο που έχει υποχρεώσει εκπαιδευτικούς με βαριές αρρώστιες, σοβαρά κινητικά και ψυχολογικά προβλήματα να εξαντλούν όλο το διδακτικό ωράριο, αυτό το ίδιο υπουργείο μετατρέπεται μέσα σε μια μέρα σε large και δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς, που το ίδιο «κατασκεύασε» χωρίς ωράριο, να μπορούν να κάνουν ενισχυτική, προγράμματα, διοικητική εργασία και άλλα… ανακουφιστικά!

Να το πούμε καθαρά. Ουσιαστικά με τη ρύθμιση αυτή καταργούνται οι οργανικές θέσεις στο υπουργείο Παιδείας και μετατρέπονται σε «οργανικές» στη σχολική μονάδα για όλους τους εκπαιδευτικούς. Το υπουργείο Παιδείας τοποθετεί όλους τους εκπαιδευτικούς με «οργανική» σε κάποιο σχολείο, άρα δένει την ύπαρξή τους με την πορεία του σχολείου αποκλειστικά. Η «τύχη» του σχολείου θα προσδιορίζει την «τύχη» του εκπαιδευτικού που έχει οργανική θέση στο σχολείο. Δεν υπάρχουν ώρες στο σχολείο για όλους; Μειώνονται τα τμήματα; Κάποιοι περισσεύουν; Κάποιοι χάνουν τη δουλειά τους με βάση το υπάρχον νομικό πλαίσιο (πιθανόν να τους δίνεται η δυνατότητα να διεκδικήσουν μια κενή θέση που κάπου μπορεί να δημιουργείται λόγω σύνταξης, ωστόσο με βάση τα σημερινά δεδομένα κάτι τέτοιο κινείται στα όρια της φαντασίας).

Για να δούμε τώρα λίγο και την υπάρχουσα νομοθεσία (Νέος Υπαλληλικός Κώδικας Ν. 3528/2007, ΦΕΚ 26 Α΄):

Αρθρο 39

Δικαίωμα μονιμότητας − εξαιρέσεις

1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι, εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν.

Αρθρο 101

Διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης θέσης

1. Σε διαθεσιμότητα τίθεται αυτοδίκαια ο υπάλληλος του οποίου καταργήθηκε η θέση, εφόσον δεν μεταταγεί σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 154 του παρόντος.

Αρθρο 154

Απόλυση λόγω κατάργησης θέσης

1. Ο υπάλληλος απολύεται, αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί.

2. Αν καταργηθούν ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, απολύονται οι υπάλληλοι οι οποίοι συγκεντρώνουν τα λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ύστερα από απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου.
 
Η ιστορία έχει και συνέχεια

Αφού, λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας τοποθετήσει όλους, όπως λέει, στα σχολεία, μετά θα έχει τη δυνατότητα «αξιοκρατικά» να βγάζει σε διαθεσιμότητα όσους περισσεύουν με κριτήριο τη βαθμολογία που ήδη έχει βάλει (ο νόμος με τα κριτήρια διαθεσιμότητας που πέρασε το καλοκαίρι: τρόπος διορισμού, χρόνια υπηρεσίας, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες, υπολογιστές, διοικητική εμπειρία κ.λπ. συν αξιολόγηση), δηλαδή, θα θέτει σε διαθεσιμότητα-απόλυση «αξιοκρατικά» όχι όποιον έτυχε τώρα να μην έχει ωράριο αλλά όποιον από κάθε σχολείο έχει τα λιγότερα μόρια. Με τη ρύθμιση αυτή είναι ευκολότερο και επιπλέον νομιμοποιημένο και εξόχως ανταγωνιστικό. Για σκεφτείτε: δεν φεύγει αυτός που τώρα τυχαίνει να μην έχει ωράριο, θέση σε σχολείο, γεγονός που μπορεί να δημιουργεί θέματα νομιμοποίησης, αλλά αυτός από κάθε σχολείο που έχει τα λιγότερα μόρια.

Και πάλι με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία φεύγει ο εκπαιδευτικός που έχει μισθό «υψηλό» (1.100 – 1.400) και στη θέση του το υπουργείο Παιδείας υπόσχεται ότι θα προσλάβει άλλον με 650 ευρώ.

Είναι κατανοητό ότι η τροπολογία αυτή διευκολύνει τον στόχο του υπουργείου για απολύσεις και μείωση του μισθολογικού κόστους, τον νομιμοποιεί και επίσης κάνει τη σχολική μονάδα και τους εκπαιδευτικούς της ανταγωνιστική ζούγκλα. Ολοι εναντίον όλων για την εξασφάλιση μιας χαμηλόμισθης θέσης και στη μέση ανέπαφος και κυρίαρχος ο οργανωτής αυτής της κατάστασης.

Μιλάμε ουσιαστικά και τυπικά για «εκτέλεση συμβολαίου μετάλλαξης – διάλυσης», με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια, του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα (όποιου είχε απομείνει) της σχολικής εκπαίδευσης, των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, των διορισμών και των προσλήψεων.
   

ΠΗΓΗ: Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Κάθε 18 ώρες και μία αυτοκτονία

Έντυπη Έκδοση

Κάθε 18 ώρες και μία αυτοκτονία

Οπως όλα δείχνουν, ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος της μάχης της κοινωνίας και των Αρχών απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Θα ακολουθήσει το δεύτερο και πιο δύσκολο μέρος της Δικαιοσύνης, αλλά και της επαγρύπνησης που πρέπει να δείξουμε όλοι μας.
Γιατί τα περισσότερα στελέχη της φασιστικής αυτής οργάνωσης τώρα λουφάζουν και περιμένουν την κατάλληλα ευκαιρία να ανασκουμπωθούν και να ξαμοληθούν στις γειτονιές.
Και ας μη γελιόμαστε: η προσωρινή κάμψη στα ποσοστά των χρυσαυγιτών στις δημοσκοπήσεις δεν είναι τέτοια που να μας κάνει να εφησυχάζουμε. Οπως δείχνουν οι ιστορικές περίοδοι στη χώρα, πάντα υπάρχει μια «μαύρη» βάση, από την οποία ξεπηδούν άλλοτε μεγαλύτερα και άλλοτε μικρότερα ποσοστά για την Ακροδεξιά. Από τη δική μας αποφασιστικότητα εξαρτάται να τους γυρίσουμε στην ανυπαρξία.
Ηδικαστική εξέλιξη επιτρέπει στην κοινή γνώμη να πάρει μια ανάσα από το βομβαρδισμό ειδήσεων, σημαντικών και μη, σχετικά με τη Χρυσή Αυγή και να κατανοήσουμε ότι όλο αυτό το διάστημα οι καλοί μας κυβερνήτες δεν σταμάτησαν στιγμή να σκέφτονται πώς θα μας πάρουν και τα τελευταία σεντς από την τσέπη μας.
Την ίδια ώρα που προσπαθούν άκομψα να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για τον τουλάχιστον ύποπτο χειρισμό της λίστας Λαγκάρντ, εξαγγέλλουν -με διαρροές στην αρχή- τους νέους φόρους για τα ακίνητα, που θα στριμώξουν άγρια τις ήδη στριμωγμένες ελληνικές οικογένειες.
Επιτρέψτε μου όμως να σταθώ στην πιο δραματική αποτύπωση της πραγματικότητας αυτής. Η 46χρονη απολυμένη της ΕΡΤ 3, στη Θεσσαλονίκη, η νεαρή νοσηλεύτρια στην Κομοτηνή και ο 59χρονος αγρότης στην Αμαλιάδα έβαλαν τέλος στη ζωή τους την εβδομάδα που μας πέρασε. Πιθανόν να ήταν και κάποιος άλλος, που η περίπτωσή του δεν είδε το φως της δημοσιότητας.
Ολοι αυτοί οι συνάνθρωποί μας γίνονται «είδηση» για μια μέρα και στη συνέχεια περνάνε στη σφαίρα της στατιστικής, που λέει ότι στον κάποτε ευλογημένο αυτό τόπο κάθε 18 ώρες αυτοκτονεί ένας άνθρωπος και κάθε 45 λεπτά πραγματοποιείται μία απόπειρα αυτοκτονίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, που διαχειρίζεται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα». Σύμφωνα με το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό στην Ελλάδα έχουν διπλασιαστεί οι αυτοκτονίες στις γυναίκες.
Και όσοι δεν φτάνουν στα έσχατα όρια της απελπισίας, υποφέρουν ψυχικά και σωματικά. Οι 12 στους 100 Ελληνες πάσχουν από βαριάς μορφής κατάθλιψη που χρήζει νοσηλείας, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Να υποθέσουμε ότι από κατάθλιψη πιο ελαφριάς μορφής πάσχουμε οι περισσότεροι.
Πιθανόν ακόμα και ο πρωθυπουργός με το μελαγχολικό χαμόγελο ή ίσως και ο κ. Στουρνάρας, που βλέπει τη μητέρα του να τα φέρνει δύσκολα πέρα με 500 ευρώ το μήνα. Δεν φτάνει όμως να μελαγχολούν. Ας κάνουν και κάτι για να ανακουφίσουν τους συνανθρώπους τους.

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Απουσιολόγιο για δάσκάλους και καθηγητές

ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ, ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΑ

Απουσιολόγιο για δάσκάλους και καθηγητές

Την απαρέγκλιτη εφαρμογή του ωραρίου εργασίας των εκπαιδευτικών επιχειρεί να εξασφαλίσει το υπουργείο Παιδείας. Με νομοθετική ρύθμιση που κατέθεσε στη Βουλή προβλέπεται η τήρηση απουσιολογίου για τους δασκάλους και τους καθηγητές. Πρόκειται για το Βιβλίο Παρουσίας Προσωπικού, όπου θα καταγράφεται καθημερινά η ώρα προσέλευσης και αποχώρησης ή η απουσία τους. Την ευθύνη για την ενημέρωση του βιβλίου θα έχει ο διευθυντής.

Ο διευθυντής κάθε σχολείου και ο προϊστάμενος κάθε άλλης υπηρεσιακής μονάδας του υπουργείου είναι αρμόδιος και υπεύθυνος για την καθημερινή τήρηση και σύνταξη του «ατομικού δελτίου παρουσίας προσωπικο
Ο διευθυντής κάθε σχολείου και ο προϊστάμενος κάθε άλλης υπηρεσιακής μονάδας του υπουργείου είναι αρμόδιος και υπεύθυνος για την καθημερινή τήρηση και σύνταξη του «ατομικού δελτίου παρουσίας προσωπικού»
Aπουσιολόγιο για δασκάλους και καθηγητές καθιερώνει από φέτος το υπουργείο Παιδείας σε όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Με ρύθμιση, που κατατέθηκε χτες στη Βουλή σε νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, προβλέπεται η καθημερινή τήρηση «Βιβλίου Παρουσίας Προσωπικού (ΒΠΠ)» της δημόσιας εκπαίδευσης που απασχολείται με οποιαδήποτε φύσεως σχέση σε αυτή.

ΠΗΓΗ:ΕΘΝΟΣ

Πλατφόρμα ανταλλαγής σχολικών βιβλίων

Έντυπη Έκδοση

Πλατφόρμα ανταλλαγής σχολικών βιβλίων

Συνέντευξη με την ΚΑΣΣΗ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
Επιθυμείτε να ανταλλάξετε βιβλία; Το book4book.gr είναι μία πλατφόρμα δικτύωσης ανθρώπων που θα σας βοηθήσει. Φέρνει σε επαφή αυτούς που προσφέρουν και ζητούν και τους παρέχει τα εργαλεία να οργανώσουν μία συνάντηση, όπου όλοι μαζί πλέον θα μετατρέψουν την ανταλλαγή βιβλίων σε ένα μεγάλο κοινωνικό γεγονός.
Ιστοχώρος ανοιχτός για μαζική προσφορά βιβλίων. Οικονομία και σεβασμός στους φυσικούς πόρους Ιστοχώρος ανοιχτός για μαζική προσφορά βιβλίων. Οικονομία και σεβασμός στους φυσικούς πόρους Στον ενάμιση χρόνο λειτουργίας της, η διαδικτυακή πύλη διακρίθηκε και βραβεύτηκε διεθνώς και στον παγκόσμιο διαγωνισμό καινοτομίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που συγκεντρώνει νέους προγραμματιστές και επιχειρηματίες του Διαδικτύου -κάτω των 30 ετών- οι οποίοι χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για την καταπολέμηση της πείνας, την προστασία του περιβάλλοντος, την εκπαίδευση για όλους κ.λπ. Μας μιλάει η Κάσση Παπασωτηρίου, μαθήτρια Α' Λυκείου, ιδρύτρια του book4book.gr, η οποία σε λίγες μέρες θα ταξιδέψει στη μακρινή Σρι Λάνκα για να τιμηθεί στο πλαίσιο του παγκόσμιου διαγωνισμού WSYA.
- Σπουδαία διάκριση...
«Πρόκειται για μία εξαιρετική τιμή για εμάς αλλά και για τη χώρα μας πιστεύω! Η πλατφόρμα διακρίθηκε ανάμεσα σε 2.000 συμμετέχοντες νέους από 147 κράτη-μέλη του ΟΗΕ που υπέβαλαν φέτος τα έργα τους ως υποψήφια για τα βραβεία».
- Book4book σημαίνει;
«Είναι μία δράση κοινωνικού περιεχομένου, η οποία υποστηρίζεται και από τη διαδικτυακή πλατφόρμα www.book4book.gr. Ξεκινήσαμε με σκοπό την κινητοποίηση των νέων -κατ' αρχάς φίλων και συμμαθητών- για ένα θέμα που αφορά όλους μας και το οποίο έχει μία πρακτική λύση: την ανακύκλωση βιβλίων και ειδικά σχολικών βιβλίων».
- Ανακύκλωση βιβλίων;
«Οχι ακριβώς! Ανακύκλωση με την έννοια της ανταλλαγής! Κάθε σχολική χρονιά υπάρχουν καθυστερήσεις στην παράδοση των βιβλίων και αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα! Η επανέκδοση των ίδιων βιβλίων κάθε χρόνο έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην οικονομία. Κάποια στοιχεία δείχνουν ένα κόστος 26.000.000 ευρώ για 45 εκατομμύρια νέα σχολικά βιβλία, που αντιστοιχούν σε 270.000 κομμένα δέντρα! Και αν το σκεφτείτε, τα περισσότερα βιβλία καταλήγουν στα ράφια σε αχρησία ή στα σκουπίδια».
- Τι προτείνετε;
«Η ιδέα είναι προφανής: ανταλλαγή βιβλίων μαθητών διαφορετικών τάξεων. Η υλοποίηση βεβαίως είναι μία άλλη ιστορία... Εκεί εμφανίζεται η ιδέα της διαδικτυακής πλατφόρμας».
- Πώς υποστηρίζεται η ενέργεια αυτή;
«Σκεφτήκαμε ότι το βασικό πρόβλημα σε μία τέτοια δραστηριότητα είναι ο συντονισμός ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να συμμετάσχουν. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και το πλήθος των βιβλίων είναι τόσο μεγάλο που το ταίριασμα γίνεται σύνθετο. Επομένως, σκεφτήκαμε να αξιοποιήσουμε το Διαδίκτυο και τη δυνατότητά του να φέρνει ανθρώπους κοντά. Η γενιά μας άλλωστε είναι διαρκώς σε μία τέτοια διαδικασία μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης».
- Εχετε συμπαραστάτες;
«Δυστυχώς, η υλοποίηση και ο συντονισμός μιας τέτοιας προσπάθειας είναι ένας αρκετά μοναχικός δρόμος, όπου μόνο το πείσμα μπορεί να τα φέρει εις πέρας. Από την άλλη, ήμουν τυχερή επειδή στο τεχνικό μέρος με βοήθησε μία ομάδα ερευνητών από το Πολυτεχνείο. Για να είμαι ειλικρινής, θα περίμενα μεγαλύτερη αποδοχή από τον κόσμο. Η επιτυχία του εγχειρήματος θα φανεί όταν τελικά οι ανάγκες της σχολικής χρονιάς καλύπτονται εν μέρει τουλάχιστον από ανταλλαγές».
- Οι στόχοι σας;
«Προωθούμε την πλατφόρμα μας στα σχολεία και σχεδιάζουμε νέα χαρακτηριστικά για να απευθύνεται σε όλο και περισσότερους χρήστες. Ηδη είμαστε σε επικοινωνία με φοιτητές και καθηγητές στην Ινδία, οι οποίοι πρόκειται να επεκτείνουν την πλατφόρμα και να την προσαρμόσουν στη γλώσσα τους και τα δεδομένα τους».

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Ο Καζαντζάκης και ο «Αγιος Φραγκίσκος του καιρού μας»

Έντυπη Έκδοση

Ο Καζαντζάκης και ο «Αγιος Φραγκίσκος του καιρού μας»

Συνέντευξη με τον ΣΤΕΛΙΟ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗ
Πρωτογνωρίστηκαν στο Γκούνσμπαχ της Αλσατίας, στις 11 Αυγούστου του 1955, στο μέρος όπου γεννήθηκε ο θεολόγος, γιατρός και ανθρωπιστής Αλμπερτ Σβάιτσερ (1875-1965) και συνδέθηκαν με στενή φιλία.
Η διευθύντρια του Οίκου Σβάιτσερ, Jenny Litzelmann, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης Ηρακλής Αστεριάδης, ο Στέλιος Ματζαπετάκης και ο Ζαν Κλοντ Σβέντεμαν, πρόεδρος του Συλλόγου Αλσατία-Κρήτη Η διευθύντρια του Οίκου Σβάιτσερ, Jenny Litzelmann, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης Ηρακλής Αστεριάδης, ο Στέλιος Ματζαπετάκης και ο Ζαν Κλοντ Σβέντεμαν, πρόεδρος του Συλλόγου Αλσατία-Κρήτη Στη σχετική εγγραφή στην αυτοβιογραφική «Αναφορά στον Γκρέκο», ο Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957) γράφει: «Καλοπροαίρετη από τη μοίρα στάθηκε η στιγμή, κι οι καρδιές μας άνοιξαν· ως η νύχτα έμεινα μαζί του, και μιλούσαμε για το Χριστό, για τον Ομηρο, την Αφρική, για τους λεπρούς και για τον Μπαχ. Κατά το δειλινό, κινήσαμε για την εκκλησούλα του χωριού. Να μη μιλούμε πια, μου 'πε στο δρόμο, και το τραχύ πρόσωπό του είχε περεχυθεί με βαθιά συγκίνηση. Πήγαινε να παίξει Μπαχ. Κάθισε στο αρμόνιο· ετούτη θαρρώ στάθηκε από τις ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου». Ο Σβάιτσερ ήταν από τους τελευταίους φίλους που τον επισκέφθηκαν στο Φράιμπουργκ, λίγο πριν από τον θάνατό του. Πριν από λίγες ημέρες, στο Γκούνσμπαχ, αδελφοποιήθηκαν τα Μουσεία Καζαντζάκη και Σβάιτσερ. Ο Στέλιος Ματζαπετάκης, πρόεδρος του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη στη Μυρτιά της Κρήτης, μιλά για το θέμα αυτό.
- Τους ένωνε εκτίμηση και αλληλοσεβασμός;
«Ηταν κι οι δύο εξαιρετικά καλλιεργημένοι, λιτοί, θα τολμούσα να πω ασκητές, άνθρωποι της προσφοράς κι έκαναν πράξη αυτά που δίδαξαν. Στο πρόσωπο του Σβάιτσερ ο Καζαντζάκης έβλεπε τον Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, γι' αυτό και του αφιέρωσε το βιβλίο "Ο φτωχούλης του Θεού" με τη φράση: "στον Αγιο Φραγκίσκο του καιρού μας". Είμαι σίγουρος ότι, τουλάχιστον για τον Καζαντζάκη με την κρητική κουλτούρα, η επιθυμία του θα ήταν να γίνουν αδελφοποιτοί. Αυτό όμως που δεν έγινε εν ζωή είχαμε την ικανοποίηση να δούμε να πραγματοποιείται μετά θάνατον έστω με τα μουσεία τους».
- Πώς υλοποιήθηκε;
«Η ιδέα ξεκίνησε από παλιά και ήταν πρωτοβουλία δύο καλών και δραστήριων φίλων μας: του Γιώργου Στασινάκη, προέδρου της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και του Ζαν Κλοντ Σβέντεμαν, προέδρου του Συλλόγου Αλσατία -Κρήτη, με πάνω από 1.000 μέλη που λατρεύουν την Κρήτη. Από εκεί και μετά τα μουσεία συνεργάστηκαν το τελευταίο διάστημα μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να καταστεί δυνατή η υπογραφή της χάρτας συμφωνίας».
- Του χρόνου στη Μυρτιά;
«Βεβαίως. Μείναμε σύμφωνοι ότι θα γίνουν αντίστοιχες τελετές τον επόμενο Οκτώβρη στη Μυρτιά, το πατρογονικό χωριό του Καζαντζάκη, όπου και η έδρα του Μουσείου, με ομιλίες και εκδηλώσεις τις οποίες θα παρακολουθήσουν εκτός από Ελληνες και αρκετοί Αλσατοί φίλοι μας, πραγματοποιώντας μια μεγάλη εκδρομή "στα βήματα του Καζαντζάκη", όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Σβέντεμαν, ο οποίος θα αναλάβει, και πάλι, το βάρος της διοργάνωσης από πλευράς Αλσατίας».
- Εχετε αδελφοποιηθεί και με άλλα τέσσερα μουσεία;
«Ναι, το Μουσείο Juan Ramon Jimenez, στο Moguer της Ισπανίας, του Paul Valery, στην πόλη Sete της Γαλλίας, του Buhoslav Martinu, στην Poliska της Τσεχίας και του Lu Xun στο Shaoxing της Κίνας».
- Τι ετοιμάζετε;
«Αύριο θα συνδιοργανώσουμε με τον Δήμο Αρχανών-Αστερουσίων ημερίδα με θέμα "Η παρουσία της Κρήτης στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη", στην έδρα του Μουσείου. Στο τυπογραφείο βρίσκεται ήδη ο τόμος με τις επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς τον Γιάννη Αγγελάκη, θα λειτουργήσουμε το νέο πωλητήριο και αναψυκτήριο του Μουσείου, δίπλα στη Μόνιμη Εκθεση. Σε εξέλιξη βρίσκεται και το έργο για την ψηφιοποίηση και αξιοποίηση του Θεατρικού Αρχείου του Γιώργου Ανεμογιάννη».