Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική εθνικοφροσύνη - Από Ερανιστής


Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική εθνικοφροσύνη

Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική εθνικοφροσύνη
Κείμενο: Βασίλης Ραφαηλίδης*
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. Ρωμανός στην εισαγωγή παρουσίαση της μετάφρασης που έκανε ο ίδιος του περιβόητου έργου του Ι.Φ. Φαλμεράιερ «Περί της κα­ταγωγής των Ελλήνων», με μια σειρά από εύστοχα ερω­τήματα σκιαγραφεί εξαιρετικά παραστατικά την επι­στημονικά δυσκαθόριστη έννοια της εθνότητας: «Τι εί­ναι έθνος; Και ποια είναι τα βασικά στοιχεία που χωρίς αυτά συνέχειά του δε νοείται; Η γλώσσα; Τα ήθη, έθι­μα και οι θεσμοί; Η θρησκεία; Η φυλετική συγγένεια; Οι τόποι όπου έζησαν οι πρόγονοι; Και επειδή οι άν­θρωποι ως ένα σημείο είναι αυτό που θέλουν να πιστεύ­ουν πως είναι, τι ρόλο παίζουν στην εθνογένεση τυχαία στοιχεία, όπως π.χ. ο πολιτικός καθορισμός των συνό­ρων ενός κράτους, ή οι οραματισμοί κάποιου μεγάλου σοφού ή προφήτη, ή πολιτικού τυχοδιώκτη;».
Ο Γιάκομπ Φίλιπ Φαλμεράυερ (Γερμανικά: Jakob Philipp Fallmerayer 10 Δεκεμβρίου 1790, Τιρόλο – 26 Απριλίου 1861, Μόναχο) ήταν Αυστριακός περιηγητής, δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστορικός, περισσότερο γνωστός για τις περιηγητικές αφηγήσεις του και τις θεωρίες του σχετικά με τη φυλετική καταγωγή των Νεοελλήνων.
Ο Γιάκομπ Φίλιπ Φαλμεράυερ (Γερμανικά: Jakob Philipp Fallmerayer 10 Δεκεμβρίου 1790, Τιρόλο – 26 Απριλίου 1861, Μόναχο) ήταν Αυστριακός περιηγητής, δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστορικός, περισσότερο γνωστός για τις περιηγητικές αφηγήσεις του και τις θεωρίες του σχετικά με τη φυλετική καταγωγή των Νεοελλήνων.
Είναι φανερό πως ο Ρωμανός δίνει έμφαση στα τυ­χαία στοιχεία στη δημιουργία μιας εθνότητας. Πράγμα που φαίνεται και από την παρατιθέμενη παρατήρηση του μεγάλου Άγγλου ιστορικού “Αρνολντ Τόϊμπι για την τουρκική εθνότητα: «Ενδιαφέρον φαινόμενο είναι η μετατροπή των πληθυσμών της Μικράς Ασίας σε Τούρκους από το 12ο ως το 15ο αιώνα. Εδώ δεν εξο­λοθρεύτηκε ο ελληνικός μεσαιωνικός πληθυσμός, αλλά προσηλυτίστηκε. Οι ίδιοι άνθρωποι, που κάποτε μετα­μορφώθηκαν από Χιττίτες και Φρύγιους σε “Ελληνες, μεταμορφώθηκαν την εποχή αυτή σε Τούρκους». (Το δυτικό πρόβλημα στην Ελλάδα και την Τουρκία, 1922). Αν, λοιπόν, βρεθεί κανείς επιπόλαιος και πει πως η Μικρασία είναι ελληνική, διότι κατοικείται και σήμερα από “Ελληνες που εξισλαμίστηκαν και που δεν ήταν λίγοι σημειωτέον – και παρακαλούμε να τεθεί υπόψη της Αρχιεπισκοπής – κάποιος άλλος λιγότερο επιπόλαιος θα αντιτάξει πως πρέπει να ανασυσταθεί το αρχαίο κράτος των Χιττιτών και των Φρυγών γιατί προηγούν­ται των Ελλήνων και τους δημιουργούν δια πολιτιστικής μεταλλάξεως.
0Ι ΛΑΟΙ, λοιπόν, όλοι οι λαοί-, συνεχώς μεταμορφώ­νονται εθνολογικά, είτε από ιστορικά περιστατικά νο­μοτελειακά καθορισμένα είτε από τυχαία γεγονότα. Ο πολιτικός καθορισμός των συνόρων, όπως παρατηρεί ο Ρωμανός, δηλαδή ένας πολιτικός διακανονισμός άσχε­τος προς την εθνολογική σύσταση μιας συγκεκριμένης περιοχής, είναι δυνατό ν” αλλάξει εθνολογικά την περι­οχή.
Ο φοβερός αγώνας δρόμου των συμμάχων αλλά και των αντιμαχομένων κατά τους Βαλκανικούς πολέμους δεν είχε άλλο νόημα πέρα από κείνο του επαναπροσδι­ορισμού των συνόρων ερήμην των εθνοτήτων και κυρί­ως των μειονοτήτων. Με τα χρόνια οι μειονότητες έν­θεν κακείθεν των αυθαίρετων συνόρων αφομοιώνονται με την κυριαρχούσα εθνότητα εντός των συγκεκριμέ­νων συνόρων και μια καινούρια εθνότητα εμφανίζεται στη θέση της παλιάς.
Το να μιλάει, λοιπόν, κανείς για «εθνική καθαρότητα» είναι τουλάχιστον παιδαριώδες. Κι αν δεν πιστεύουν εμένα οι «καθαρόαιμοι» συννεοέλληνες, ασφαλώς θα πιστέψουν τον Τόϊμπι. Αν, βέβαια, η διαιωνιζόμενη εθνοκαπηλία άφησε εντός του κρανίου τους έστω μισό  γραμμάριο μυαλού. Είναι τόσο απλά αυτά τα πράγματα που σε πιάνει ίλιγγος μπροστά στην ανθρώπινη μωρία, στην εθνικιστική της εκδοχή. Θα πρότεινα, μάλιστα στα τεστ ευφυΐας να μπει και η κρίσιμη ερώτηση :Τι πιστεύετε για τους προγόνους σας πέραν της τρίτης.; ανιούσας γενεάς; Εδώ στην Ελλάδα, ένα τέτοιο τεστ καλύτερα να μη γίνει ποτέ. Τα αποτελέσματα θα μας; κατατάξουν στις αφρικανικές χώρες  -και να μας συγχωρούν οι Αφρικανοί για την προσβολή.
Πριν από την Ελληνική Επανάσταση, στη διάρκειά  της και μέχρι δέκα περίπου χρόνια μετά, οι Νεοέλληνες δεν είναι σοβινιστές. Κι αυτό θα μπορούσε ν” αποδειχτεί επιζήμιο όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και τις «προστάτιδες» δυνάμεις. Ο φόβος πως η πατρίδα μπορεί να καταστραφεί συντηρεί την κοινωνική συνοχή, αλλά και δημιουργεί την ανάγκη, σε μια μικρή χώρα της αναζήτησης προστασίας από μια ισχυρότερη «φίλη» χώρα. Ο Φαλμεράιερ, ως πολιτικός, γνωρίζει καλά αυτόν τον κανόνα. Και ως ιστορικός προσπαθεί να δείξει τα αίτια για τα οποία οι “Ελληνες δεν μπορούν να είναι σοβινιστές, γεγονός που του δημιουργεί την υποψία πως είτε θα ζητήσουν προστασία στους ομόθρη­σκους Ρώσους, είτε θα πέσουν στην παγίδα της προσφερόμενης απ” τους Άγγλους προστασίας. Αυτό που επιθυμεί ο ίδιος είναι να παραμείνουν οι “Ελληνες στη «σφαίρα επιρροής» των Γερμανών.
Ο ΟΘΩΝ γίνεται βασιλιάς της Ελλάδας το 1833 και το «Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων» γρά­φεται δύο χρόνια μετά, το 1835. Το γεγονός πως ο Βαυαρός ιστορικός αφιερώνει το έργο του στο Βαυαρό, βασιλιά είναι μια πράξη ολοφάνερα πολιτική – “Ηθελε να τονίσει μ” αυτή πως ο “Οθων δεν είναι παρά ο εγγυ­ητής της «εθνικής ομοψυχίας» των Νεοελλήνων, δηλα- δή ενός πολυεθνικού στη σύστασή του λαού, που ενδέχεται να συνεχίσει να αλληλοσφάζεται και μετά την απελευθέρωσή του, όπως ήδη είχε γίνει πλειστάκις κα­τά τη διάρκεια του αγώνα.
Σ” ένα προγενέστερο του επίμαχου έργου κείμενό του, ο Φαλμεράιερ γράφει χαρακτηριστικά: «Το βασικό­τερο μειονέκτημα των Ελλήνων είναι η πολιτική τους ανεπάρκεια, αδυναμία και ανικανότητα – πράγμα που η Αγγλία το διέγνωσε καλύτερα από κάθε άλλον – να δημιουργήσουν αυτοδύναμα ένα μόνιμο φράγμα κατά της καλπάζουσας φιλοδοξίας των σλαβικών λαών που απειλούν τη Δύση». Το παραπάνω απόσπασμα σου δημιουργεί την εντύπωση πως γράφτηκε μόλις χτες από τον «προστάτη» της Δύσης Ρήγκαν. Προσέξτε εκείνο: το εντός παρενθέσεως «πράγμα που η Αγγλία το διέγνωσε καλύτερα από κάθε άλλον» και θαυμάστε την πολιτική οξυδέρκεια του Φαλμεράιερ, καθώς και το  κρυφό μίσος, αλλά και το θαυμασμό του για την πάντα δόλια Αγγλία.
0 Φαλμεράιερ ως πολιτικός ακολουθεί τη «ρεαλιστική πολιτική» του Μέτερνιχ, τον οποίο και θαυμάζει απεριόριστα. Και το «Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων» είναι κατά κύριο λόγο πολιτικό κείμενο, ο πολιτικός στόχος του οποίου είναι καλά κρυμμένος  πίσω από μια σαφή και τεκμηριωμένη επιστημονική έρευνα. Συνεπώς, απαιτείται μια προσεκτική ανάγνωση και στα δύο επίπεδα, το πολιτικό και το επιστημονικό ταυτόχρονα. Εντούτοις οι “Ελληνες μελετητές αντιμετώπισαν το επίμαχο έργο του Φαλμεράιερ μόνο σαν επιστημονικό κείμενο και σαν τέτοιο προσπάθησαν να το αναιρέσουν. Ωστόσο, η πολιτικολογία γύρω από τον επιστήμονα και πολιτικό Φαλμεράιερ δε σταμάτησε ποτέ. Κι αυτό σε τελική ανάλυση σημαίνει πως οι λεγό­μενες «επιστήμες του ανθρώπου» δεν είναι ποτέ ούτε «αθώες» ούτε αντικειμενικές.
Υπηρετούν πάντα κάποιες σκοπιμότητες, έστω και ερήμην της βούλησης και της πρόθεσης του ερευνητή.
Είδαμε ήδη την πολιτική σκοπιμότητα που προσπα­θεί να υπηρετήσει ο Φαλμεράιερ: Δε θεωρεί τους Έλ­ληνες ικανούς να ανακόψουν το «σλαβικό επεκτατι­σμό». Αφού κατά το Μεσαίωνα παραδόθηκαν στους Σλάβους άνευ όρων, θα μπορούσαν να πράξουν το ίδιο και στην εποχή του Όθωνα και των «προστάτιδων δυ­νάμεων», η προστασία των οποίων καθίσταται ως εκ τούτου απολύτως αναγκαία, προκειμένου να σωθεί η Δύση απ τη «σλαβική λαίλαπα», που και τότε και τώ­ρα είναι ο πιο βολικός «μπαμπούλας». Ο Φαλμεράιερ σ” όλη του τη ζωή έπασχε μονίμως από σλαβοφοβία οξείας μορφής, περίπου όμοια μ” αυτήν των γηγενών «εθνικοφρόνων», αυτών ακριβώς που τον κυνήγησαν ανελέητα, χωρίς καλά καλά να γνωρίζουν πως κυνηγούν ένα πολύτιμο φίλο και σύμμαχο στον αντισλαβισμό τους.
ΟΠΩΣ παρατηρεί ο Μίκαελ Βάϊτμαν, «αποτελεί ει­ρωνεία το ότι ένας άνδρας που χαρακτηριζόταν στην πολιτική του σκέψη από απροκάλυπτη σλαβοφοβία, έφτασε να αποκηρυχτεί στην Ελλάδα ως σλαβόφιλος, πανσλαβιστής και πράκτορας των Τσάρων». Ε, λοιπόν, σωστά το λέει ο Φαλμεράιερ: Το βασικότερο μειονέ­κτημα των Ελλήνων είναι η πολιτική τους ανεπάρκεια. Η πολιτική στην Ελλάδα ήταν πάντα και συνεχίζει να είναι υπόθεση καφενείου και κοσμική συζήτηση. (Πα­ρατηρήσατε πως στα σαλόνια η πολιτική συζήτηση εί­ναι το δεύτερο πρόχειρο θέμα μετά τον καιρό και πριν απ” τη μόδα;)
Η πολιτική σκέψη είναι πρόβλημα παιδείας, και κα­νείς απαίδευτος δεν μπορεί να σκέφτεται πολιτικά. Και, βέβαια, δεν πρέπει να συγχέεται η πολιτική σκέψη με την πολιτικολογία, που είναι απολιτικός λόγος περί πολιτικής. Δεν είναι απορίας άξιον, λοιπόν, που οι “Ελ­ληνες «εθνικόφρονες» ούτε καν υποψιάστηκαν πως ο Φαλμεράιερ είναι ένας δικός τους άνθρωπος. Και μας φέρνουν στη δύσκολη θέση να τον υπερασπιζόμαστε εμείς οι αριστεροί για λογαριασμό τους. Σίγουρα, ζούμε σε μια χώρα όπου ο πολιτικός σουρεαλισμός κυριαρχεί απολύτως.
ΑΛΛΑ, ο ελληνικός πολιτικός σουρεαλισμός δε στα­ματάει στα καφενεία, τα σαλόνια και τη Βουλή, τούτο το «εθνικό καφενείο» όπου νυσταγμένοι βουλευτές μπαίνουν στην αίθουσα της Βουλής μόνο όταν θέλουν να πάρουν κανένα υπνάκο, ή όταν, αντίθετα θέλουν να ξυπνήσουν με τη βοήθεια μιας «έντονης» συζήτησης (τρόπος του λέγειν) ανάμεσα σε καραγωγείς που παρι­στάνουν τους βουλευτές. Ο πολιτικός σουρεαλισμός στην Ελλάδα επεκτείνεται και στη θεωρητική σκέψη, και στην ιστοριογραφία – και παντού.
Κι εδώ ακριβώς ελλοχεύει ο μέγιστος κίνδυνος για το μέλλον της χώρας. Γιατί, την πολιτική μιας χώρας δεν την κανονίζουν οι πολιτικοί, αλλά οι διανοούμενοι. Διό­τι μόνο αυτοί είναι σε θέση να επιδράσουν διαρκέστερα και σταθερότερα. Οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχον­ται, αλλά το έργο των διανοουμένων μένει και επικαθορίζει και τη σκέψη του μέλλοντος. Οι πολιτικοί δεν είναι παρά οι τεχνικοί της πολιτικής, οι διεκπεραιωτές της πολιτικής πράξης που στηρίζεται σε μια θεωρία.
(Θεωρία λέμε το μάξιμουμ όριο εντός του οποίου εί­ναι δυνατό να εμφανιστεί και να τελεστεί μια πράξη. Η θεωρία είναι πράξη. Είναι η «μάξιμουμ πράξη». Η θεω­ρία δεν είναι για να εφαρμόζεται κατά γράμμα, αλλά για να ορίζει την κίνηση της πράξης προς μια ορισμένη κα­τεύθυνση. Η θεωρία συνεπώς καθοδηγεί την πράξηκαι χωρίς αυτήν η πρακτική δραστηριότητα εκπίπτει σε ακτιβισμό. Η ελληνική πολιτική ήταν πάντα ακτιβίστικη και εμπειρική διότι η ελληνική διανόηση δε στάθηκε ικανή να ξεπεράσει τον αυτοκαταναλούμενο ναρκισσι­σμό της και να γίνει οδηγός της πράξης.)
Το ότι η ελληνική σκέψη ήταν και παραμένει βαθύ­τατα συναισθηματική και ελάχιστα νοοκρατούμενη, όπως προϋποθέτει ο ορισμός της έννοιας, γίνεται φα­νερό μεταξύ άλλων και απ” το γεγονός πως ούτε οι “Ελληνες διανοούμενοι αντιλήφθηκαν καν τις πολιτικές προϋεσεις του Φαλμεράιερ. Κι αυτό σημαίνει πως δεν μπόρεσαν να τον αξιολογήσουν σωστά, και να τον το­ποθετήσουν πέρα και πάνω απ” τις λαϊκίστικες σοβινι­στικές ιαχές. Τον έχρισαν κι αυτοί «υπ” αριθμόν ένα εχθρό των Ελλήνων και υπ” αριθμόν ένα φίλο των Σλά­βων», και ησύχασαν.
Παρά ταύτα, ολόκληρη η ελληνική πολιτική σκέψη και θεωρία μοιάζει να κινείται κάτω απ” τον αστερισμό του Φαλμεράιερ. Ο Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει την «Ιστορία» του για να αντικρούσει τον Φαλμεράιερ. 0 Π. Καρολίδης γίνεται ιστορικός από αντίδραση προς τον Φαλμεράιερ. Ο Σπ. Ζαμπέλιος,, ιδιοφυής και τα μάλλα οξυδερκής κατά τα άλλα, παραμένει αμήχανος μπροστά στο φαινόμενο Φαλμεράιερ. Ο υπέροχος Σάθας τα μπερδεύει με τον Φαλμεράιερ. Για να αντικρου­στούν εκατό μόλις σελιδούλες φαλμεραϊερικού κειμέ­νου γράφτηκε ένας ωκεανός ιστορικών μελετών και ιστορικοφιλοσοφικών διατριβών.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για φαινόμενο ίσως μοναδικό στην ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος: Ένας Βαυαρός ιστορικός και πολιτικός γίνεται εξ αντιδράσεως η αιτία να δημιουργηθεί η νεοελληνική επιστήμη της Ιστορίας. Στη σκέψη αυτού του τόπου, κι όχι μόνο την ιστορική, όλα μοιάζουν να κινούνται γύρω απ” τον Φαλμεράιερ. Ο Φαλμεράιερ κατάντησε να είναι ένα είδος “Ελληνα εθνικού συγγραφέα απ” την ανάποδη: Διαβάζοντας ελ­ληνική ιστορία έχεις την εντύπωση πως όλα θα κατέρ­ρεαν αν έλειπε ο Φαλμεράιερ. Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Βολταίρου για το Θεό, θα μπορούσαμε να πούμε πως αν δεν υπήρχε ο Φαλμεράιερ θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Και υπερβάλλοντας σκόπιμα θα μπο­ρούσαμε να πούμε πως χρωστάμε την τεχνητή εθνική μας ομοψυχία στον Φαλμεράιερ. Κανείς εχθρός δε μας ένωσε σταθερότερα και διαρκέστερα απ” τον «υπ” αριθμόν ένα ανθέλληνα», το σατανικό Φαλμεράιερ! Να γιατί του χρωστάμε έναν ανδριάντα!!
Ο μελετητής του Φαλμεράιερ Χανς Αϊντενάιερ είναι πολύ σαφής επί του προκειμένου. Λέει, λοιπόν, ο Αϊντε- νάϊερ: «Ο Φαλμεράιερ με τη θεωρία του έγινε, από μια άποψη, ο καταλύτης των κοινών σκέψεων Ελλήνων και Φιλελλήνων για το ποιες είναι οι αληθινές ελληνικές αξίες, και έμμεσα ο πατέρας μιας εθνικής ελληνικής επιστήμης που αποφάσισε ότι καταπολεμώντας τον έχει χρέος να αναζητήσει τις ρίζες της στην αυτόχθονη ιστορία και γλώσσα. Ο Φαλμεράιερ με τους ισχυρισμούς του για το αίμα που ρέει στις φλέβες των Ελλήνων συ­νετέλεσε στην αυτοσυνειδησία των Ελλήνων και του νέ­ου τους κράτους πολύ περισσότερο από ολόκληρη τη φιλελληνική κίνηση της Κεντρικής Ευρώπης.»
Πέρα από την έξοχη ειρωνεία του, το παραπάνω από­σπασμα καταδεικνύει μια αλήθεια που δεν τολμούμε να την αντιμετωπίσουμε: Η νεοελληνική εθνική μας συνεί­δηση είναι αρνητικά προσδιορισμένη. Δεν είμαστε Έλ­ληνες διότι έχουμε ορισμένα ειδικά για τους “Ελληνες εθνολογικά χαρακτηριστικά, αλλά διότι προσπαθούμε μετά μανίας να αποποιηθούμε τα αρνητικά χαρακτηρι­στικά που μας αποδίδουν άλλοι, δίκαια ή άδικα αδιά­φορο. Γι” αυτό ακριβώς μας είναι αναγκαίος ο εχθρός, ο οποιοσδήποτε εχθρός, εντός και εκτός της χώρας, για να υπάρξουμε σαν έθνος.
Αν δεν είχαμε εχθρούς θα είχαμε διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθημεν. Δηλαδή στις πολλές εθνότητες που συναποτελούν τη νεοελληνική εθνότητα. Λοιπόν, ζήτω ο δημιουργός της εθνικής μας ομοψυχίας Ιάκωβος Φί­λιππος Φαλμεράιερ! Του οποίου τις εθνοσωτήριες θε­ωρίες απομένει να τις δούμε, οπότε και θα τον εγκατα­λείψουμε στην ηρεμία της αιωνιότητας. Από τώρα πάν­τως, μπορούμε να πούμε: Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε και αείμνηστε σωτήρα μας. Χωρίς εσένα δε θα υπήρχαν «εθνικόφρονες» στην πιο εθνικόφρονα χώρα του κόσμου.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Έθνος (19.7.87)

Το τελικό σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τη σχολική χρονιά 2014-2015

Το τελικό σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τη σχολική χρονιά 2014-2015

Στις 8 Σεπτέμβρη θα ανοίξουν τα σχολεία

Σύμφωνα με την οριστική απόφαση του υπουργείου Παιδείας, χάνονται: δύο ημέρες από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές, η πρώτη και η τελευταία, δηλαδή η προπαραμονή και του Αγίου Ιωάννη, η αργία των Τριών Ιεραρχών (για Γυμνάσια-Λύκεια) και δύο μέρες από τον Ιούνιο.
Σύνολο 5 ημέρες, δηλαδή όσες χρειάζονται για την επινόηση της χειμερινής τουριστικής εβδομάδας (μετά τις Απόκριες-Καθαρά Δευτέρα), η οποία φυσικά εντάσσεται στο ευέλικτο θεσμικά σχήμα του προεδρικού διατάγματος και δεν ανακοινώνεται τώρα.
Πιο αναλυτικά:
  • Για το σχολικό έτος 2014-15 οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τα Νηπιαγωγεία, καθώς και η διδασκαλία των μαθημάτων για τα Δημοτικά, Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά, αρχίζει στις 8 Σεπτεμβρίου 2014.
  • Για το σχολικό έτος 2013-14 οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τα Νηπιαγωγεία και η διδασκαλία των μαθημάτων στα Δημοτικά λήγουν στις 13 Ιουνίου 2014, ενώ για το σχολικό έτος 2014-15 θα λήξουν στις 15 Ιουνίου 2015.
  • Οι διακοπές των Χριστουγέννων για Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά θα διαρκέσουν από τις 24 Δεκεμβρίου 2014 μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου 2015.
  • Για το σχολικό έτος 2014-15 η θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών την 30ή Ιανουαρίου 2015 δεν αποτελεί ημέρα αργίας για Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, ημερήσια και εσπερινά, αλλά ορίζεται για όλες τις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως ημέρα εορτής, κατά την οποία γίνεται εκκλησιασμός και δραστηριότητες σχετικά με την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα.
  • Το σχολικό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει την 31η Αυγούστου, ενώ το διδακτικό από την 1η Σεπτεμβρίου έως την 30ή Ιουνίου. «Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου δύναται να αξιοποιηθεί για επιμορφωτικά σεμινάρια».
 
Α.Ανδρ.
- See more at: http://left.gr/news/teliko-shedio-toy-ypoyrgeioy-paideias-gia-ti-sholiki-hronia-2014-2015#sthash.N1IrNUu3.dpuf

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Έγραψα χάλια χθες στην έκθεση

Πέτρος Κατσάκος

Κοινωνία

Έγραψα χάλια χθες στην έκθεση

Ευτυχώς που δεν είμαι 17 χρόνων.

Ευτυχώς που δεν είμαι μαθητής της τρίτης λυκείου να γράφω Πανελλήνιες. Κομμένος από χέρι θα ήμουν χτες στην έκθεση με το θράσος αυτών που μιλούν για ανθρωπισμό στη χώρα της ανθρωπιστικής κρίσης. Δέκα σελίδες θα έγραφα για τον ανθρωπισμό του Άδωνι και του Στουρνάρα και άλλες τόσες για τον ανθρωπισμό του Μητσοτάκη, του Δένδια, του Βρούτση, του Βαρβιτσιώτη, του Βορίδη και του Πλεύρη. Ποιος Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος και ποιος ανθρωπισμός στη χώρα των άστεγων, των πεινασμένων, των ανασφάλιστων, της Μανωλάδας, των Κασιδιάρηδων και των Φαρμακονησιών; Για ποιον «σύγχρονο άνθρωπο» να γράψεις και να αναπτύξεις τη σκέψη σου στην κόλλα των εξετάσεων; Για τον σύγχρονο απολυμένο; Για τον σύγχρονο καρκινοπαθή που ψάχνει φάρμακο στα κοινωνικά ιατρεία; Για τον σύγχρονο πεινασμένο που στριμώχνεται στις ουρές των συσσιτίων; Για τον μετανάστη που ζει πίσω από τα συρματοπλέγματα της Αμυγδαλέζας ή για τον "παρείσακτο" πρόσφυγα που χάθηκε στα νερά του Αιγαίου;

Με τους εξεταστές να περιμένουν βαθυστόχαστες αναλύσεις και υψηλά αισθήματα, θα έγραφα σίγουρα κάτω από τη βάση με την απανθρωπιά που βιώνω τα τελευταία χρόνια στη χώρα που έκανε κουρελόχαρτο κάθε έννοια ανθρωπισμού. Θα γέμιζα τις σελίδες με αμέτρητες εικόνες απανθρωπιάς και αναλγησίας, όπως αυτές που εικονογραφούν την κοινωνική μας καθημερινότητα και θα αράδιαζα ένα προς ένα τα ονόματα των ανάλγητων βιαστών της ζωής μας.
Θα τους περιέγραφα με τα πιο μελανά χρώματα την ώρα που σηκώνουν το χέρι στη Βουλή και ψηφίζουν τον αφανισμό μας. Θα άδειαζα όλο το μελάνι πάνω στο χαρτί για να μετρήσω την έλλειψη ανθρωπισμού στους νόμους και στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που μας καταδίκασαν να ζούμε. Δεν περισσεύει ανθρωπισμός πια από εσάς. Τον εξαντλήσατε όλο στους λίγους και εκλεκτούς σας φίλους. Για τους υπόλοιπους περίσσεψαν μονάχα τα ψίχουλα του οίκτου και της φιλανθρωπίας των κοινωνικών σας μερισμάτων.
Εκεί αρχίζει και τελειώνει ο δικός σας ανθρωπισμός. Στο προεκλογικό χαρτζιλίκι. Σε αυτή την έκθεση λοιπόν εγώ κόβομαι, είμαι εκτός θέματος και γράφω κάτω από τη βάση. Γιατί, για όλους αυτούς που ζουν κάτω από τη βάση, εσείς είστε εκτός θέματος και ευτυχώς που δεν είμαι δεκαεφτάρης γιατί θα έγραφα και κάτι πιο βαρύ.
- See more at: http://left.gr/news/egrapsa-halia-hthes-stin-ekthesi#sthash.7SWrpcP9.dpuf

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Η δημοκρατία της τηλεόρασης

26/05/14ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η δημοκρατία της τηλεόρασης

      
Τηλεοπτική δημοκρατία· του καναπέ, του αράγματος, του ωχ αδελφέ. Δεν θα βγάλουμε εμείς το φίδι απ' την τρύπα αλλά εάν παρ' ελπίδα το επιχειρήσει κανένας τολμητίας, ας απολαύσουμε την απόπειρα σε απευθείας μετάδοση. Οι αρχαίοι ημών φώτισαν τον κόσμο εφευρίσκοντας την άμεση δημοκρατία. Το πολίτευμα στο οποίο ο δήμος αποφάσιζε απευθείας για τα κοινά. Οποιος αδιαφορούσε χαρακτηριζόταν ιδιώτης, δηλαδή ηλίθιος, και πλήρωνε τα επίχειρα της απραξίας του με τη δημόσια απαξίωση. Στη σύγχρονη εποχή επικράτησε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Εκλέγουμε ανά τακτά διαστήματα εκπροσώπους στο Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση για να εφαρμόσουν συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο θέτουν προηγουμένως υπόψη μας και υποτίθεται ότι εγκρίνουμε.

Ιδιαζόντως αναξιόπιστοι και απατεωνίσκοι οι πολιτικοί χρησιμοποιούν τη σχετική εντολή ως λευκή επιταγή, κάνουν του κεφαλιού τους φορτώνοντας τα βάρη στα δικά μας κεφάλια και επιστρέφουν έπειτα από τέσσερα χρόνια προσηνείς και χαμογελαστοί για να υποκλέψουν εκ νέου την ψήφο μας τάζοντας λαγούς με πετραχήλια. Ποτέ δεν κατάλαβα, παρεμπιπτόντως, γιατί τα συμπαθή τρωκτικά θεωρούνται δελεαστικότερα φορώντας τα εν λόγω ιερατικά άμφια και όχι ψημένα στον τέντζερη με τα κρεμμυδάκια, ήτοι στιφάδο. Παραβλέψτε το ότι η απορία που διατυπώνω σχετίζεται με τη γαστρονομία, ενώ ο βίος και η πολιτεία των πολιτικάντηδων προσιδιάζει στη γαστρεντερίτιδα.

Βαριόμαστε, λοιπόν, κι απλώνουμε την αρίδα μας στο μιντέρι απέναντι από το χαζοκούτι, στο οποίο παρελαύνει το κακό συναπάντημα και τις μεταμεσονύκτιες ώρες η Σάρα και η Μάρα. Η τιβί, όμως, αποσκοπεί σε νούμερα, τα οποία φέρνουν μεγαλύτερα νούμερα που βαφτίζονται πρωταγωνιστές του δημόσιου βίου. Η τηλεόραση θυμίζει επαρχιακό καφενείο στο οποίο ανέκαθεν κυριαρχεί ο τρελός του χωριού. Μόνο που εν προκειμένω ακόμα κι οι καφετζήδες, οι τηλεαστέρες ντε, αποτελούν μεθοριακές προσωπικότητες. Εμείς τους χαζεύουμε και εν τέλει χαζεύουμε, αποχαυνωνόμαστε πά' να πει, τόσο ώστε να μην καταλαβαίνουμε ότι μετατρεπόμαστε κι οι ίδιοι σε νούμερα με αρκετά ψηφία.

Ισως γι' αυτό ενώπιον της κάλπης δεν αναγνωρίζουμε παρά τους παροικούντες το γυαλί. Η πραγματική ζωή κονιορτοποιείται από την παντοκρατορία του φτηνού θεάματος. Οι τρελοί του καφενείου μεταβάλλονται εν μιά νυκτί σε βαρύνουσες προσωπικότητες. Ποιους να πρωτοθυμηθούμε; Τον Καρατζαφίρερ; Από ιδιοκτήτης συνοικιακού διαύλου ανακηρύχτηκε βουλευτής, κατόπιν ιδρυτής και πρόεδρος ακροδεξιού κόμματος, έπειτα κυβερνητικός εταίρος για να τον φάει στο τέλος η μαρμάγκα. Ή τα ρεζιλίκια του Αδ-όνειδος, που γλείφει εκεί που έφτυνε, αρκεί να μένει στην επικαιρότητα. Για να μπεις σε Κοινοβούλιο πρέπει να έχεις μπάρμπα στην οθόνη. Πόσω μάλλον δική σου εκπομπή. Τα μετέωρα αποδοκιμάζουν με Ποταμούς νεροποντών στα ηπειρωτικά.

Μετέωρος meteoros@efsyn.gr

ΠΗΓΗ:http://www.efsyn.gr/?p=201365

Εγκρίθηκε η καλλιέργεια μεταλλαγμένων στην Ευρώπη

Εγκρίθηκε η καλλιέργεια μεταλλαγμένων στην Ευρώπη

Στην καλλιέργεια των μεταλλαγμένων ειδών συμφώνησαν ομόφωνα τα κράτη μέλη της ΕΕ στη σύνοδο των μόνιμων αντιπροσώπων των 28 κρατών μελών της ΕΕ. Στη συμφωνία προβλέπεται πως κάθε χώρα που διαφωνεί θα μπορεί να απαγορεύει την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στα δικά της εδάφη.

Πολλοί επισημαίνουν πως το δικαίωμα απαγόρευσης στο εσωτερικό των χωρών αποτελεί το «καρότο» στην «εκστρατεία εισβολής» των μεταλλαγμένων στην Ευρώπη. Όπως είχε σημειώσει ο ευρωβουλευτής Κρίτωνας Αρσένης σε προηγούμενο ρεπορτάζ του Tvxs.gr για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, η απαγόρευση στο εσωτερικό των χωρών είναι «σαθρή» καθώς δεν βασίζεται σε λόγους υγείας ή περιβάλλοντος.
Ειδικότερα η κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει την καλλιέργεια ενός γενετικά τροποποιημένου είδους σε όλη την επικράτειά της ή σε κάποια περιοχή για λόγους που δεν σχετίζονται με την υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος, όπως για παράδειγμα για λόγους δημόσιας τάξης ή καθορισμού χρήσεων γης.
Ωστόσο πολλοί επισημαίνουν πως αυτοί οι λόγοι δεν είναι αντικειμενικοί και έτσι η κάθε εταιρεία μεταλλαγμένων μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο υποχρεώνοντας τελικά ένα κράτος να αποδεχτεί τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Παράλληλα, οι χώρες, βάσει της συμφωνίας, δεν έχουν το δικαίωμα να απαγορεύσουν τη διέλευση από το έδαφός τους των εγκεκριμένων γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.
Η συμφωνία για τα μεταλλαγμένα, που προωθήθηκε από την Ελλάδα ως προεδρεύουσα χώρα, αναμένεται να επικυρωθεί στις 12 Ιουνίου στη σύνοδο των υπουργών Περιβάλλοντος στο Λουξεμβούργο. Μετά την έγκριση από τους υπουργούς η συμφωνία θα πρέπει να πάρει και το «πράσινο φως» από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μέχρι το τέλος του έτους.
Στην συμφωνία προβλέπεται πως όσα κράτη διαφωνούν με την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο έδάφος τους θα μπορούν να προσφεύγουν στην Κομισιόν, η οποία με τη σειρά της θα ζητά από τις εταιρείες μεταλλαγμένων να αποκλείσουν τις εν λόγω χώρες από τα σχέδιά τους.
Γερμανία, Βρετανία και Γαλλία είχε εκφράσει αρχικά τις αντιρρήσεις τους για το νομικό πλαίσιο που τίθεται μέσω της συμφωνίας, σημειώνοντας ότι είναι πολύ ευνοϊκό για τις πολυεθνικές εταιρείες βιοτεχνολογίας. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα και χωρίς να έχει γίνει κάποια τροποποίηση άλλαξαν στάση και τάχθηκαν υπέρ της πρότασης. Τελικά η μόνη χώρα που διαφώνησε μέχρι το τέλος με τη συμφωνία ήταν το Βέλγιο το οποίο απείχε από την ψηφοφορία.
Με τη συμφωνία ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην Ευρώπη, αίτημα των πολυεθνικών εταιρειών μεταλλαγμένων σπόρων εδώ και μια 15ετία. Τα τελευταία χρόνια έχει εγκριθεί στην Ευρώπη η καλλιέργεια τεσσάρων μεταλλαγμένων σπόρων, ωστόσο μόνο το καλαμπόκι MON810 της Monsanto καλλιεργείται σήμερα, καθώς η καλλιέργεια των υπόλοιπων, δύο ειδών καλαμποκιού (ΒΤ176 και Τ25) και της πατάτας Amflora, εγκαταλείφθηκε
Υπό έγκριση είναι ακόμη επτά αιτήματα που αφορούν διάφορα είδη, όπως το καλαμπόκι TC1507 της Pioneer, θυγατρικής του αμερικανικού ομίλου DuPont.
- See more at: http://left.gr/news/egkrithike-i-kalliergeia-metallagmenon-stin-eyropi#sthash.Nt3C9wDV.dpuf

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Mία πρότυπη πλατφόρμα ανάγνωσης για δυσλεκτικούς στο διαδίκτυο! Του Ευθύμιου Σαββάκη

Mία πρότυπη πλατφόρμα ανάγνωσης για δυσλεκτικούς στο διαδίκτυο!

Του Ευθύμιου Σαββάκη

08:59 | 27 Μάιος. 2014
Όταν πήρε το λόγο ήταν αγχωμένη. «3asyR! Μπορείς να το διαβάσεις αυτό;», είπε και όλοι την κοίταξαν με περιέργεια στην αίθουσα του Start Up Live, που έγινε στον συνεργατικό χώρο coho - the coworking space. «Εγώ μπορώ, γιατί είμαι δυσλεκτική», συνέχισε.
Στα 3 λεπτά που κράτησε η παρουσίασή της, η Μαίρη Τσιάνα, απέδειξε στους παρευρισκόμενους γιατί το 3asyR (easy reader), το πρότζεκτ δηλαδή που έχει στο μυαλό της, μπορεί να κάνει την ανάγνωση στο διαδίκτυο μια ευχάριστη διαδικασία και να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το διαδίκτυο ένας δυσλεκτικός. Λίγη ώρα μετά το τέλος της διαδικασίας και με τον έπαινο στο χέρι κάθισε απέναντί μας και μας αφηγήθηκε τη δική της ιστορία.
«Είναι δύσκολο να είσαι δυσλεκτικός στο σχολείο. Τουλάχιστον την περίοδο που πήγαινα εγώ σχολείο, υπήρχαν πολλοί ανενημέρωτοι δάσκαλοι και καθηγητές, σκέψου στη δική μου περίπτωση δεν το κατάλαβε κάνεις, τόσα χρόνια, με τρανταχτά συμπτώματα δυσλεξίας (διάσπαση προσοχής, ανορθογραφία, παραλήψεις γραμμάτων, δυσκολία στην απομνημόνευση, δυσαναγνωσία). Έβαζαν πολλές ταμπέλες τύπου «δε διαβάζει», «αφαιρείται στο μάθημα», «δε τα πάει καλά με τα μαθήματα», «δε της κόβει», «δεν θα καταφέρει να τελειώσει το σχολείο» πολλά ΔΕΝ βρε παιδί μου! Το πιο λογικό που θα έπρεπε να κάνει κάθε δάσκαλος που σέβεται τον εαυτό του, είναι να προσπαθήσει να δει που δυσκολεύεται το παιδί και να το βοηθήσει. Από την άλλη, όταν έχεις 30 παιδιά στη τάξη ποιο να πρωτοβοηθήσεις;  
Κουραζόμουν πολύ στο σχολείο, μπέρδευα το 3 με το ε, το φ με το θ, τα ι, η, οι, «αφού είναι όλα ι»! Δεν τα πήγαινα καλά με την ορθογραφία, οι ομόηχες λέξεις με διαφορετικό νόημα μεγάλο χάος, «μήλο- μύλος-μίλα» ας πούμε ή το παίρνω και το περνώ, μπορεί να τα έγραφα ανάποδα πχ ο μήλος, μήλα, τα μίλα. Ή όπως μου 'ρχοταν!»
Και ύστερα ήρθε η διάγνωση. «Το ανακάλυψα πολύ αργά, στα 22 και αφού είχα τελειώσει το ΤΕΙ Λογιστικής, μέσω μιας φίλης εκπαιδευτικού, η οποία τότε έκανε πτυχιακή στη δυσλεξία. Ρώτησα τι είναι αυτό και αναφέροντάς μου τα συμπτώματα διαπίστωσα ότι είχα τα περισσότερα και έτσι μπήκα στη διαδικασία να το ψάξω. Πήγα λοιπόν σε ανάλογο δημόσιο κέντρο, όπου σε εξετάζουν εξειδικευμένοι στη δυσλεξία ψυχολόγοι και λογοθεραπευτές και διαγνώστηκε και επισήμως η δυσλεξία μου.
Από εκεί και έπειτα, άλλαξε η αντιμετώπιση που είχα η ίδια για τον εαυτό μου, έμαθα τι φταίει και όλα καλά! Άρχισα να πιστεύω περισσότερο στον εαυτό μου και να κάνω βήματα μπροστά. Επίσης να με δικαιολογώ στους φίλους μου, ότι η δυσλεξία φταίει για το πόσο αδέξια είμαι (γέλια). Αν χαρακτήριζα το σχολείο «κόλαση», το πανεπιστήμιο για μένα ήταν «παράδεισος», δεν είχα θέματα με τους καθηγητές και το σύστημα του πανεπιστήμιου δεν είναι πιεστικό, έχεις την επιλογή να παίρνεις τα μαθήματα που θες, να παρακολουθείς όποια θες, κάνεις εργασίες, αναπτύσσεις την δημιουργικότητα σου.  
Στην πρώτη σχολή δε το γνώριζα, αν έδινα τα μαθήματα προφορικά ίσως να είχα καλύτερο βαθμό πτυχίου και αυτό γιατί με βοηθά να εξηγήσω τι θέλω να πω με δικά μου λόγια, δε το 'χω με την παπαγαλία! Στη δεύτερη σχολή, στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε, έδινα τα μαθήματα προφορικά (σε όσα χρειαζόταν γραπτές εξετάσεις και δεν μπορούσα να τα αποφύγω, επέλεγα εκείνα που έκανες εργασίες και ήταν πιο δημιουργικά, έπειτα είχα χρόνο να σκεφτώ και να διορθώσω ότι χρειαζόταν).
Αν με ρωτάς θεωρώ όλο το σύστημα των εξετάσεων λάθος, από το σχολείο μέχρι το πανεπιστήμιο, είναι σαν να κρίνεις μέσα σε λίγες ώρες όλη την παρουσία του παιδιού στο τρίμηνο. Είναι άδικο. Βασικά, αν πιάσουμε την κουβέντα για το εκπαιδευτικό σύστημα, δε θα τελειώσει ποτέ! Ονειρεύομαι ένα σχολείο, διαδραστικό και ελεύθερο, να χαίρονται τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, να το διασκεδάζουν, να συνεργάζονται με τους καθηγητές και να μαθαίνουν ουσιαστικά να μην παπαγαλίζουν! Ίσως είμαι αρκετά ονειροπόλα, δε ξέρω».
Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης και ρατσισμός στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα προς τον δυσλεκτικό; «Ναι, τόσο στην δική μου περίπτωση όσο και από εμπειρίες άλλων δυσλεκτικών παιδιών, μαθαίνω ότι δυστυχώς και τα τελευταία χρόνια, που οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν τι είναι η δυσλεξία, φέρονται στους μαθητές σαν να έχουν κάποια πάθηση, ή είναι κάτι κατώτερο. Τα δυσλεκτικά παιδιά δεν έχουν χαμηλή νοημοσύνη, το μόνο που θέλουν είναι κατανόηση, προσοχή και βοήθεια από τους καθηγητές, γιατί, πολλές φορές, πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό και σκαλώνουμε. Και αγάπη! Και υπομονή!».  
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο πρότζεκτ; «Δυσκολεύομαι ακόμη και τώρα στην ανάγνωση και χρειαζόμουν ένα εργαλείο για να με βοηθάει στο διάβασμα στο διαδίκτυο. Το είχα συζητήσει με έναν φίλο μου και του άρεσε η ιδέα μου. Έτσι, όταν ανακοινώθηκε ότι θα γίνει το start up live Thessaloniki, με προέτρεψε να το κάνω και πήγα.
Η ιδέα έχει να κάνει με τη δημιουργία μίας πλατφόρμας όπου ο δυσλεκτικός θα μπορεί να διαβάσει χωρίς να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα το κείμενο που επιθυμεί. Δε θα δυσκολεύεται στην ανάγνωση, δε θα μπερδεύει τα γράμματα, δε θα χάνει τη σειρά του, επομένως και το νόημα και δε θα αποσπάται η προσοχή του. Είναι στοιχεία που κι εμένα την ίδια με δυσκολεύουν πολύ στην ανάγνωση και δεν ευχαριστιέμαι πολλές φορές τη διαδικασία και τα παρατάω. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως πρέπει κάτι να κάνω, να προτείνω. Το συγκεκριμένο, λοιπόν, σου επιτρέπει να διαβάζεις ευκολότερα και να μην αποσυντονίζεσαι μέσα από μία σειρά από facilities που συνεχώς θα διευρύνουμε μέχρι να βγει η πλατφόρμα στην αγορά.
Αρκετά σημαντικό στοιχείο, ας πούμε, θα είναι ότι θα μπορείς να μαρκάρεις και να υπογραμμίζεις συγκεκριμένα χωρία του κειμένου ώστε να ευκολύνεσαι στη διαδικασία. Μέχρι τότε βρίσκομαι σε ένα ατελείωτο τρέξιμο. Ελπίζω να είναι ένα βήμα για να μην νιώθουν οι δυσλεκτικοί απομονωμένοι και στο διαδίκτυο». 

Ο “ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.” δώρο στον ΑΝΤ1

Άρης Χατζηστεφάνου

πηγή: typologies

Κοινωνία

Ο “ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.” δώρο στον ΑΝΤ1

Το ενδιαφέρον ακόμη και ξένων μέσων ενημέρωσης προκάλεσε το «δελτίο ειδήσεων» που παρουσίασε στις 22 Μαΐου ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΝΤ1.

Το ενδιαφέρον ακόμη και ξένων μέσων ενημέρωσης προκάλεσε το «δελτίο ειδήσεων» που παρουσίασε στις 22 Μαΐου ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΝΤ1.
Το jungle report συγκέντρωσε τα καλύτερα αποσπάσματα και το σχετικό θέμα έγινε viral στο διαδίκτυο με αποτέλεσμα ακόμη και ανταποκριτές μεγάλων μέσων ενημέρωσης του εξωτερικού να επικοινωνούν με Έλληνες δημοσιογράφους γελώντας για το επίπεδο της ελληνικής δημοσιογραφίας – αυτής που σύμφωνα με τους δημοσιογράφους χωρίς σύνορα κατρακύλησε κατά 50 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη μετά την επιβολή του μνημονίου.
Παρατηρήσαμε με μεγάλη ικανοποίηση ότι ο τηλεοπτικός σταθμός στο δελτίο του χρησιμοποίησε, χωρίς σχετική άδεια και χωρίς καμία αναφορά στην πηγή, πλάνα από το ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. και άλλες παραγωγές της Infowar Productions– για τις οποίες φυσικά δεν έχει αναφέρει ούτε λέξη.
Γνωρίζοντας την οικονομική κατάσταση στη οποία βρίσκεται ο όμιλος Κυριακού, όπως και όλοι οι μεγάλοι καναλάρχες της χώρας, θέλουμε από την πλευρά μας να του προσφέρουμε δωρεάν όλες μας τις παραγωγές για να τις μεταδώσει όποτε και όσες φορές επιθυμεί.
Mε μια μόνο παράκληση. Όταν αναφέρεστε στη Χρυσή Αυγή θα θέλαμε να προβάλετε και το απόσπασμα από το ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο όμιλος Κυριακού επέτρεπε στον «κομιστή» Θ. Αναστασιάδη να μετατρέπει το κανάλι σε έναν από τους βασικούς μηχανισμούς νομιμοποίησης του ναζισμού στην Ελλάδα.
- See more at: http://left.gr/news/o-fasismos-ae-doro-ston-ant1#sthash.IYDTM6SW.dpuf

Δακτυλοδεικτούμενη Ελλάδα: Στη μαύρη λίστα στα εργασιακά δικαιώματα Παραπέμπεται για 3η φορά

λεκτρονική Έκδοση 

Δακτυλοδεικτούμενη

Ελλάδα: Στη μαύρη λίστα στα εργασιακά δικαιώματα

Παραπέμπεται για 3η φορά
Η παραβίαση από τη χώρα μας θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων θα τεθεί επί τάπητος στην 103η Σύνοδο της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Εργασίας, οι εργασίες της οποίας ξεκινούν την Τετάρτη 28 Μαΐου 2014 στη Γενεύη.
Στη Συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί η ακρόαση της Ελλάδας για σοβαρότατες παραβιάσεις της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 102 για τα ελάχιστα όρια κοινωνικής ασφάλειας (Ν. 3231/1955).
Όπως τονίζει η ΓΣΕΕ σε ανακοίνωσή της: "Η στιγμή αυτή είναι κορυφαία στην πορεία διεθνούς ελέγχου, όχι με όρους αγορών αλλά με όρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί η Ελλάδα εντάσσεται για 3η φορά στη μαύρη λίστα των χωρών με σοβαρές παραβιάσεις των εργασιακών/ασφαλιστικών δικαιωμάτων και παραπέμπεται απευθείας προς έλεγχο στην αρμόδια Επιτροπή Εφαρμογής Διεθνών Προτύπων της φετινής Διεθνούς Συνδιάσκεψης Εργασίας της ΔΟΕ.
Η διαδικασία αυτή έχει την αφετηρία της στην Προσφυγή της Γ.Σ.Ε.Ε. στη ΔΟΕ ήδη από το 2010 και τις επικαιροποιήσεις της για τις διαρκείς παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων από τα μέτρα λιτότητας και τα Μνημόνια δανεισμού της χώρας. Με την ίδια απευθείας διαδικασία παραπέμπονται για σοβαρότατες παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων το Μπαγκλαντές, η Λευκορωσία, η Δομηνικανική Δημοκρατία, ο Νίγηρας και η Υεμένη.
Οι ακροάσεις της Ελλάδας και των χωρών αυτών θα γίνουν αμέσως, με την έναρξη των εργασιών της αρμόδιας Επιτροπής. Η Γ.Σ.Ε.Ε. θα συμμετάσχει στη διαδικασία ελέγχου παρουσιάζοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τα συμπεράσματα αυτά, καθώς και το ρόλο της Τρόικας και των Μνημονίων, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν την πολιτική οικοδόμησης της οικονομίας με γνώμονα την υπηρεσία προς τις αγορές και όχι προς την κοινωνία.
Σε αυτό άλλωστε το συμπέρασμα έχουν καταλήξει και άλλοι κορυφαίοι διεθνείς Οργανισμοί προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, η UNICEF κλπ που έχουν διαπιστώσει σοβαρότατες παραβιάσεις διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για την προστασία θεμελιωδών εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα από τις πολιτικές και τα μέτρα λιτότητας".
Συνεχίζοντας η συνομοσπονδία αναφέρει ότι: "Καλούμε την κυβέρνηση επιτέλους να συμμορφωθεί με τις παραπάνω αποφάσεις, να λάβει υπόψη της τις καταδικαστικές αποφάσεις και να περιφρουρήσει τα ελάχιστα δικαιώματα των εργαζομένων τα οποία καταπατούνται βάναυσα. Δεν μπορεί και δε δικαιούται να κωφεύει κανείς.
Η ΓΣΕΕ και το σύνολο των εργαζομένων και ανέργων της χώρας, σε αναμονή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ασυμβατότητα με το ελληνικό Σύνταγμα και τις κυρωμένες Διεθνείς Συμβάσεις εργασίας των μέτρων σε βάρος της συλλογικής αυτονομίας, θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τον αγώνα σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την κατάργηση όλων των μέτρων λιτότητας, που οδηγούν σε εργασιακή απομόνωση, φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Καλούμε εκ νέου το σύνολο της ελληνικής Δικαιοσύνης να αξιοποιήσει και το νέο αυτό διεθνές νομολογιακό δεδομένο, να αναγνωρίσει την παραβίαση του ελληνικού Συντάγματος και των θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και να ακυρώσει τα μέτρα που θίγουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και των ασφαλισμένων, προσβάλλοντας βάναυσα κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα".

Ψήφισμα αλληλεγγύης στους Έλληνες εργαζόμενους  της διεθνούς συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας 

Με την επανεκλογή της Sharan Barrow στη θέση της Γενικής Γραμματέα της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας και εκπροσώπου της ΓΣΕΕ στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας, ολοκληρώθηκε το 3ο Συνέδριο της ITUC το οποίο διεξήχθη στο Βερολίνο.

Το Συνέδριο ολοκλήρωσε τις εργασίες του με την υιοθέτηση ψηφίσματος αλληλεγγύης στους Έλληνες εργαζόμενους για τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στη χώρα μας τα τελευταία 4 χρόνια και με την απαίτηση να ανακληθούν άμεσα τα αντιδημοκρατικά, αντικοινωνικά και αναποτελεσματικά μέτρα που απέβησαν εις βάρος της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.

 
Επισυνάπτεται το Ψήφισμα του 3ου Συνεδρίου της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας με τίτλο «Αλληλεγγύη για την Ελλάδα».

Το Συνέδριο

Εκφράζει την πλήρη αλληλεγγύη του στη ΓΣΕΕ και τους Έλληνες εργαζόμενους στον αγώνα τους κατά των μέτρων σκληρής λιτότητας τα τελευταία 4 χρόνια και της πλήρους αποδόμησης των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που επιβλήθηκε από την Τρόϊκα.

Λυπάται για τις νέες ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται από την Τρόϊκα για ιδιωτικοποίηση βασικών δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών συμπεριλαμβανόμενων της ενέργειας και του νερού, τις νέες περικοπές συντάξεων κάτω από το ανεκτό επίπεδο διαβίωσης, τις δραστικές μειώσεις στα επιδόματα μητρότητας και τέκνων καθώς και τα νέα μέτρα για τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, τα οποία επιτρέπουν την απελευθέρωση των συλλογικών απολύσεων, θεσμοποιούν τις

επισφαλείς μορφές εργασίας και παγιώνουν πλήρως τον κρατικό έλεγχο στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Σημειώνει πως το ύψος του δημοσίου χρέους σήμερα, το απαράδεκτο επίπεδο της ανεργίας, της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων ιδιαίτερα, μαζί με την ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, διαψεύδουν τα πρόσφατα «σενάρια επιτυχίας» (success scenarios).

Διαπιστώνει πως το πρωτογενές πλεόνασμα που εμφανίζει ο προϋπολογισμός, προέρχεται από τη λιτότητα και τη μαζική φτωχοποίηση των Ελλήνων και δεν αποτελεί πραγματική ανάκαμψη με προοπτικές δημιουργίας απασχόλησης.

Ζητά τον άμεσο τερματισμό των πολιτικών και των πειραμάτων λιτότητας και των ιστορικά αποτυχημένων «συνταγών» της που αποβαίνουν εις βάρος της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.

Εκφράζει την έντονη ανησυχία τoυ για το γεγονός ότι το κοινωνικό ντάμπινγκ, η διάβρωση της κοινωνικής συνοχής, η φτώχεια, η ανισότητα και η εκμετάλλευση αποσταθεροποιούν το πολιτικό σύστημα και δημιουργούν τους όρους για την έξαρση της ξενοφοβίας, του λαϊκισμού, του ρατσισμού και της βίας όπως εκφράζονται μέσα από την άνοδο του Νέο-ναζιστικού μορφώματος στην Ελλάδα.

Απορρίπτει κατηγορηματικά τις επιταγές της Τρόϊκα και ζητά την ανάκληση των αντιδημοκρατικών, αντικοινωνικών, αντεργατικών και αναποτελεσματικών μνημονιακών μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα.

Ζητά την υιοθέτηση πολιτικών για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, τη δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης, διασφάλιση δίκαιων αμοιβών, ίσης μεταχείρισης, δημόσιων υπηρεσιών ποιότητας και κοινωνικής προστασίας συμπεριλαμβανομένων βιώσιμων υπηρεσιών υγείας και συνταξιοδοτικών συστημάτων.