Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Κυκλοφορία. Κυκλοφορία...αγάπης- ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛ. ΜΑΚΡΙΔΗ

Κυκλοφορία. Κυκλοφορία...αγάπης

Πέπτη μεσημέρι στο έμπα του Δεκέμβρη. Ράθυμοι και νωχελικοί οι ρυθμοί της μικρής μας πόλης. Προσμένει με αγωνία τη χριστουγεννιάτικη αύρα να την τυλίξει. Μπαίνω στο αυτοκίνητο. Το όχημα του άγχους και του ονείρου… ανάλογα. Όχι για βόλτα. Θα διασχίσω την πόλη για να βρεθώ στην αντίπερα πλευρά της, στη Χλόη. Διαδρομή ρουτίνας. Δεν είναι δα και τόσο τεράστια η πόλη μας. Κίνηση ελάχιστη. Κι όμως στην πορεία μου αναγκάζομαι να σταματήσω. Μπροστά σταματημένα δύο λεωφορεία. Αδυνατούν να προχωρήσουν γιατί, ως συνήθως, κάποιος οδηγός Ι.Χ. έχει αφήσει το όχημά του στη μέση του δρόμου, χαρακτηριστικό του Νεοέλληνα…. Αρχίζω να εξοργίζομαι… φουντώνω…
Μια διαδρομή πέντε λεπτών επεκτείνεται χρονικά… Προσπαθώ να βρω τεχνικές χαλάρωσης. Σκέφτομαι την λίμνη, τους παφλασμούς των κυμάτων της. Η πόλη τούτη σου προσφέρει την ομορφιά της όλες τις εποχές του χρόνου. Και είναι αρχές Δεκέμβρη, αρχές χειμώνα. Ταξιδεύω.. Ταξιδεύω  με εικόνες  του λευκού πέπλου που έπονται… Ταξιδεύω… Ταξιδεύω με τους ήχους των Ραγκουτσαριών που ήδη ακούγονται…
Μια άλλη εικόνα διακόπτει απότομα την περιπλάνησή μου. Όμορφη και ζεστή ξετυλίγεται μπροστά μου. Μια οικογένεια Σύριων σημώνει το αυτοκίνητό μου. Είναι εποχές προσφυγιάς, και ακούσιας και εκούσιας μετανάστευσης .Όμορφο το νεαρό ζευγάρι με τα δυο μικρά τους παιδιά! Οι γονείς τους , παιδιά και οι ίδιοι τους δεν ξεπερνούν τα 25 χρόνια… Άφησαν τη δικιά τους ζωή πίσω τους…σε μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο και τις έριδες των δυνατών τούτης της γης. Και κρατούν σφιχτά τις νέες πνοές, τα παιδιά τους. Η νεαρή γυναίκα φορά τη “μπούργκα” όμως με σύγχρονο, δυτικό τρόπο ντυσίματος αγκαλιά με το μωρό της.  Και ο νεαρός άνδρας,  πατέρας, κρατά στο χέρι την ελπίδα του, τον μικρό του γιο.. Είναι δεν είναι τριών χρονών το αγοράκι του….
Περνούν μπροστά από το αυτοκίνητό μου. Μπαίνουν στο απέναντι κατάστημα κινητής τηλεφωνίας. Ανοίγουν την γυάλινη πόρτα και βρίσκονται εντός του. Ξένοι σε ξένο τόπο. Κι όμως… Στην είσοδό τους μια κοπέλια, η υπάλληλος  του καταστήματος σηκώνεται αυθόρμητα από τη θέση της. Παρακολουθώ… Τρέχει. Τρέχει λες και θέλει να ξορκίσει το κακό των αδυνάτων τούτου του κόσμου. Και αγκαλιάζει. Αγκαλιάζει το τρίχρονο αγοράκι των Σύριων. Σαστίζω… Δεν το περίμενα. Το σηκώνει ψηλά. Του δείχνει το δέντρο. Το δέντρο των Χριστουγέννων του καταστήματος. Στιγμές που το ποτάμι της ανθρωπιάς διαχέεται. Στιγμές που το πνεύμα των Χριστουγέννων συναδερφώνει λαούς και γκρεμίζει τείχη. Άνθρωποι είναι. Και οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί! Μια πράξη αυθόρμητη, μια πράξη αγάπης  που κατακρημνίζει στερεότυπα… Και το αστέρι του χριστουγεννιάτικου δέντρου φωτίζει, φωτίζει τώρα περισσότερο…λάμπει. Δεν χορταίνω να βλέπω. Να βλέπω την αγάπη των απλών ανθρώπων να ξεχειλίζει…
Ακούγονται κλάξον…Γυρίζω στην πραγματικότητα του δρόμου. Οι οδηγοί πίσω μου αρχίζουν να κορνάρουν. Το δικό μου πλέον αμάξι εμποδίζει την κυκλοφορία… την κυκλοφορία της αγάπης.


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣ

Επειδή ο σύλλογος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Kαστοριάς ,αυτόματα εκφράζει τη συλλογικότητα μας και όχι τις μεμονωμένες ενέργειες καθενός ξεχωριστά ,θα ήθελα να δηλώσω σχετικά με το θέμα που προέκυψε την τελευταία εργάσιμη μέρα  του χρόνου ,που  αφορά αίτηση του καθενός ξεχωριστά για  διεκδίκηση των  δώρων  χριστουγέννων  και επιδόματος αδείας, ότι ύστερα από επικοινωνία με  μέλη της διδασκαλικής ομοσπονδίας,                     δεν υπάρχει καμία οδηγία για  την συγκεκριμένη αίτηση και ότι ο καθένας μπορεί να πράξει κατά  τη θέλησή του.

Λόγω του ότι ήταν η τελευταία εργάσιμη του έτους και επειδή ποτέ μου δεν υπήρξα λάτρης της ευκαιρίας τελευταίας στιγμής για προσωπικό και όχι συλλογικό όφελος (της προβατοποίησης και δεν θέλω αυτό να παρεξηγηθεί !!!! ), άλλωστε την έχουμε ξαναζήσει με το επίδομα των 176 ευρώ, και ύστερα από συνεννόηση με όλες τις παρατάξεις, που αποτελούν  τη συλλογικότητα μας, δεν  έκανα καμία ανακοίνωση για το θέμα. Επειδή  πάντως το ζήτημα είναι σοβαρό  στο επόμενο διοικητικό συμβούλιο θα κάνω πρόταση να τεθεί  υπόψιν  της νομικής συμβούλου της ομοσπονδίας μας κυρίας Μ. Τσίπρα
.


Συνάδελφοι καλή χρονιά με υγεία ,ευτυχία και καλύτερες μέρες προσωπικά και κοινωνικά !


ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗΣ

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Η «μετά την αλήθεια» εποχή

Η «μετά την αλήθεια» εποχή

Στην εποχή του Ντόναλντ Τραμπ και του Brexit, το Oxford Λεξικό έχει δηλώσει τη σύνθεση των λέξεων «μετά την αλήθεια» («post-truth») ως τον διεθνή όρο που επιλέχθηκε για το έτος 2016.1 Η «μετά την αλήθεια» εποχή στα Λεξικά της Οξφόρδης (Oxford Dictionnaries)2 έπειτα από πολλή συζήτηση και έρευνα προσδιορίστηκε ως το επίθετο που ορίζεται για να δηλώσει «συνθήκες υπό τις οποίες αντικειμενικά γεγονότα έχουν λιγότερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης απ' ό,τι οι αναφορές στο συναίσθημα και τα προσωπικά πιστεύω».
Οι συντάκτες του όρου καταγράφουν επίσης ότι η χρήση της «μετα-αλήθειας» έχει αυξηθεί κατά περίπου 2.000% το 2016 σε σχέση με πέρυσι. Επίσης, οι συντάκτες σημειώνουν ότι, παρότι ο όρος υπήρχε την τελευταία δεκαετία, τώρα η ένταση στη χρήση του αναγνωρίζεται «στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος για την Ε.Ε. στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Και ενώ από τον αιώνα της φιλοσοφίας, τον αιώνα του Διαφωτισμού, ο άνθρωπος αναζητά τις έννοιες της αλήθειας και τις διευρύνει μέσω της μεθόδου της ανάλυσης (Νεύτωνας)3 στη σημερινή τομή με το πρόθεμα post, εξηγούν οι συντάκτες του όρου, η «αλήθεια» έχει νόημα περισσότερο σαν να «ανήκει σε μια εποχή κατά την οποία η συγκεκριμένη έννοια έχει γίνει ασήμαντη ή άσχετη». Και συνεχίζουν, «αυτή η απόχρωση φαίνεται να έχει τις ρίζες της στα μέσα του 20ού αιώνα, σε σχηματισμούς, όπως η μετα-εθνική (1945) και η μετα-φυλετική (1971)».
Οι στρατηγικοί σύμβουλοι της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, S. Bannon και Μ. Υiannopoulos, ταυτίζουν τη «μετα-αλήθεια» εποχή με τη «μετά τα γεγονότα» (post-facts) εποχή, με τον πρώτο να μην τον απασχολεί αν υπήρξε προσβλητικός σχολιασμός για τις γυναίκες και τις μειοψηφίες από τον υποψήφιο πρόεδρο Τραμπ, αφού η Αμερική περνάει σε μια νέα εποχή όπου δεν θα κυριαρχούν τα αισθήματα (feelings) -που κυριάρχησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια- αλλά τα γεγονότα (facts).
Δεν γνωρίζει τον ορισμό για τη «μετά την αλήθεια εποχή» από το Λεξικό της Οξφόρδης και έτσι υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο για τα αισθήματα και τα γεγονότα. Ενδειξη ότι αυτοί οι «επικοινωνιακοί» κροταλίες είναι θύματα της ίδιας της παραβίασης που προσπαθούν να επιτύχουν στις κατακτήσεις του ιστορικού κόσμου.
Τσακίζονται μαζί με τις αντιφάσεις τους πάνω στις αναπαλλοτρίωτες αρχές του ουμανισμού και του ιστορικού δικαίου για τον άνθρωπο. Ζυγιάζουν τις δυνατότητές τους από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Αυτό είναι το όπλο τους. Το μόνο που έχουν στα χέρια τους.
Το κρίσιμο σημείο τομής έγινε με τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Οι σχεδιαστές της νέας «μετά τα γεγονότα» εποχής σχεδίασαν και πέτυχαν να γίνει σταδιακά υπέρβαση του γνωστού έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου και μετέτρεψαν σε προνομιακό πεδίο ενημέρωσης την κοινωνική δικτύωση μεταβάλλοντας το διαδίκτυο σε πεδίο σύγκρουσης με την ίδια την πολιτική. Οι τελευταίες αμερικανικές εκλογές θεωρήθηκαν εκλογές του twitter.
Ο Ντ. Τραμπ έχει 12,5 εκατομμύρια να τον ακολουθούν στο twitter, η Χ. Κλίντον 9,8 εκατομμύρια και ο Μπ. Ομπάμα 78 εκατομμύρια πολίτες.
H «μετά την αλήθεια» εποχή, στην πραγματικότητα, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα μιας αναπόφευκτης σύγκρουσης ανάμεσα στην αλήθεια και την πολιτική4, από τον Πλάτωνα στον Χομπς, και η υποβάθμιση της αλήθειας σε γνώμη, η οποία αντιστοιχήθηκε με την πολιτική αυταπάτη και, ως τέτοια, παρουσιάζει τη στάση των πολιτών ως δευτερεύουσας σημασίας και αμφιβόλου αξίας στο κοινωνικό είναι.
Στη μεγαλειώδη ένταση της σύγκρουσης του «διαλόγου» της φιλοσοφικής αλήθειας με τη «ρητορική» της δημαγωγίας («Γοργίας», Πλάτωνας)5 θα πρέπει εμείς σήμερα να εντάξουμε τα νέα στοιχεία αυτής της «μετά την αλήθεια» εποχής που είναι μια τεράστια προσπάθεια των οικονομικών και πολιτικών ελίτ να αποσυνθέσουν την κατανόηση της αιτίας στον ανθρώπινο στοχασμό και στη δράση.
Η καταστροφή του κράτους, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της λειτουργίας της δοτής εξουσίας από τους λαούς προς τις κυβερνήσεις ως εντολή μιας καθολικής βούλησης, η απόσυρση των θεσμών από την πολιτική και κοινωνική δυναμική και κριτική, συνθέτουν τη «μετά την αλήθεια» εποχή, όπως την ορίζουν οι εχθροί των ανθρώπινων κατακτήσεων και της προόδου για όλους.
Το περιεχόμενο αυτής της επίθεσης είναι «ζώσα πραγματικότητα» για τους λαούς με τη μορφή άσκησης πολιτικών εκτάκτου ανάγκης και της ταύτισης του δικαίου με την ερμηνεία του, σύμφωνα με τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς. Ετσι, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης που ενώ έγινε νομικά δεσμευτικός όταν τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας τον Δεκέμβριο του 2009 και τώρα διαθέτει την ίδια νομική ισχύ με τις συνθήκες της Ε.Ε. «δεδομένης της διάκρισης μεταξύ δικαιωμάτων και αρχών υποστηρίζεται ότι, ειδικά στο πεδίο των κοινωνικών δικαιωμάτων, περιορίζεται πολύ η ουσιαστική δυνατότητα επίκλησης των δικαιωμάτων αυτών ενώπιον του δικαστή, καθώς η διατύπωση πολλών από τις σχετικές διατάξεις είναι κάπως αόριστη και γενικόλογη».6
Ας αρχίσουμε από αυτό το πεδίο την καταστροφή της ρητορικής για τη «μετά την αλήθεια» εποχή. Ας γίνει η δύναμη της νέας εποχής ο απόλυτος σεβασμός στην επίκληση των κοινωνικών δικαιωμάτων μπροστά στον Ευρωπαίο δικαστή. Θα είναι η αρχή μιας νέας ιστορίας για τους λαούς. Η ιστορία της αλήθειας, του λόγου και της δικαιοσύνης.
(3) Κασίρερ, Ε. (2013) «Η φιλοσοφία του διαφωτισμού», ΜΙΕΤ
(4) Hana Arendt, «Truth and Politics», New Yorker magazine, 1967
(5) ό.π.
(6) To Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθηγητή Βασίλειου Σκουρή, προέδρου Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (http://www.constitutionalism.gr/2221-to-dikastirio-tis-eyrwpaikis-enwsis...)
* πολιτική επιστήμονας, δρος Επιστήμης της Πληροφορίας

Πηγή:http://www.efsyn.gr/arthro/i-meta-tin-alitheia-epohi

The First Film in the History - December 28 - 1895 - The Lumiere Brothers


Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Οκτώ κόλπα μνήμης που θα κάνουν το σχολείο παιχνιδάκι

Οκτώ κόλπα μνήμης που θα κάνουν το σχολείο παιχνιδάκι

18:43 | 24 Δεκ. 2016
Τελευταία ανανέωση 18:45 | 24 Δεκ. 2016
Ακόμη και τα πιο «διαβαστερά» παιδιά, έχουν την αχίλλειο πτέρνα τους σε κάποιο μάθημα ή σε ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο ή κανόνα γραμματικής ή μαθηματικών. Η διάθεση των γονιών να βοηθήσουν περισσεύει (κι ας χρειάζεται πού και πού να googlάρουν), τι γίνεται όμως όταν τα παιδιά δυσκολεύονται πραγματικά να θυμηθούν κάτι απαραίτητο; Υπάρχουν μερικές μνημονικές τεχνικές που μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα που συνοπτικά ονομάζεται «Δεν μπορώ να το θυμηθώ, ρε μαμά!».
1. Υπογραμμίστε λέξεις-κλειδιά: Κάντε μια γρήγορη ανάγνωση το κεφάλαιο, φερ’ ειπείν, της Ιστορίας που δυσκολεύει το παιδί και εντοπίστε τις λέξεις κλειδιά που είναι πραγματικά απαραίτητο να μάθει (για παράδειγμα, «εικονομάχοι», «μινωική περίοδος» κ.λπ.). Υπογραμμίστε μαζί μόνο αυτές και αφήστε «λευκό» το υπόλοιπο κείμενο, ούτως ώστε οι σημαντικότερες έννοιες να εντυπωθούν στο μυαλό του παιδιού.
2. Ένα χρώμα για τις ημερομηνίες, ένα για τα πρόσωπα, ένα για τους τύπους των μαθηματικών κ.ο.κ.: Μια τεχνική που εξυπηρετεί πολλά παιδιά, είναι να συνδυάσετε ένα χρώμα με κάτι συγκεκριμένο. Παροτρύνετε το παιδί να υπογραμμίσει με κίτρινο όλες τις ημερομηνίες, με πράσινο όλους τους τύπους κ.λπ. και αφήστε την περιβόητη φωτογραφική μνήμη να κάνει το θαύμα της.
3. Σχεδιαγράμματα και περιλήψεις για σίγουρη κατανόηση: Ένα από τα βασικότερα προβλήματα των παιδιών είναι ότι δυσκολεύονται να κατηγοριοποιήσουν τις γνώσεις που διαβάζουν, να τις οργανώσουν και εν τέλει να τις αφομοιώσουν. Στο να συστηματικοποιηθεί ο κυκεώνας πληροφοριών, βοηθά πολύ μια σύντομη περίληψη ή ένα σχεδιάγραμμα. Ζητήστε απ’ το παιδί να φτιάξει, για παράδειγμα, μια γραμμή χρόνου ώστε να θυμηθεί τις ημερομηνίες ή να γράψει τα σημαντικότερα σημεία του μαθήματος σε ένα κείμενο που να μην ξεπερνάει τις 8-10 γραμμές.
4. Πλαγιότιτλοι και ερωτήσεις για να μη «χάνεται»: Επειδή η περίληψη είναι μια δουλειά αρκετά απαιτητική που απαιτεί πλήρη κατανόηση αλλά και την (δυσεύρετη σε μικρούς μαθητές) ικανότητα της αφαίρεσης, εναλλακτικά, μπορείτε να ζητήσετε απ’ το παιδί να φτιάξει τίτλους ή ερωτήσεις για το κεφάλαιο/ μάθημα που το δυσκολεύει. Πείτε του, για παράδειγμα, «Αν ήσουν δάσκαλος κι έπρεπε να βάλεις τεστ απ’ αυτό το μάθημα, τι ερωτήσεις θα έβαζες στα παιδιά;».
5. Το αγαπημένο του τραγούδι στις υπηρεσίες σας: Για να θυμηθεί, για παράδειγμα, την δύσκολη προπαίδεια του 8, μπορείτε να την τραγουδήσετε στο ρυθμό του αγαπημένου του τραγουδιού.
6. Ακροστιχίδα: Το κόλπο της ακροστιχίδας έχει βγάλει ασπροπρόσωπες γενιές και γενιές μαθητών (αλλά και εκπαιδευτικών). Βάλτε τα ονόματα, τις έννοιες, τις πόλεις κ.λπ. σε μια κάθετη στήλη και χρωματίστε το πρώτο γράμμα της κάθε λέξης. Για παράδειγμα:
Οι Τρεις Ιεράρχες είναι:
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Βασίλειος ο Μέγας
Η λέξη που σχηματίζεται είναι «Γ Ι Β» -μικρότερη, ευκολότερη και σίγουρα βοηθητική.
7. Αυτοσχέδια ποιηματάκια: Εσείς είχατε ακούσει στο σχολείο το, ας το πούμε, «ποιηματάκι» «Ξανθό τσακάλι με σκουφί», που παρέπεμπε στους Ξάνθο, Τσακάλωφ και Σκουφά –ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας; Ή, αντίστοιχα, στο blog paidagwgos.blogspot.gr, βρήκαμε τη ρίμα «Το χίλια τετρακόσια πενήντα τρία η Πόλη κατακτήθηκε από την Τουρκία». Αυτοσχεδιάστε ελεύθερα.
8. Ζωγράφισέ το: Όταν τα παιδιά δυσκολεύονται με τις λέξεις, δώστε τους τη δυνατότητα να κάνουν εικόνες τις έννοιες και τις αφηγήσεις. Ζητήστε τους να ζωγραφίσουν την πρώτη ραψωδία της Οδύσσειας ή τη μάχη της Σαλαμίνας και συζητήστε, στη συνέχεια, τη θέση και τα χαρακτηριστικά των μορφών στη ζωγραφιά τους συσχετίζοντάς τα με το μάθημα.
* Της Φοίβης Γλύστρα για το mama365.gr

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Τι πραγματικά περιμένουν τα παιδιά από τα Χριστούγεννα;

Τι πραγματικά περιμένουν τα παιδιά από τα Χριστούγεννα;

17:05 | 19 Δεκ. 2016
Τα Χριστούγεννα, μια τόσο όμορφη και λαμπερή γιορτή, που θα μπορούσε κανείς να πει πως την περιμένουμε με μεγάλη προσμονή όλο τον χρόνο.
Μια γιορτή πλούσια από χαμόγελα, αφιερωμένη στα παιδιά. Τα συναισθήματά μας είναι πολλά και γεμάτα χαρά, ενθουσιασμό, γέλιο, ανυπομονησία αλλά πολλές φορές ακόμη και θλίψη, ανησυχία και μελαγχολίας.
Είναι φυσικό να βιώνουμε ανάμεικτα συναισθήματα μιας και όλα γύρω μας είναι τόσο συναισθηματικά φορτισμένα, και μας καλούν και εμάς να ανταποκριθούμε σε αυτή την έντονη «ευτυχία» των ημερών, δημιουργώντας μας μια ανησυχία για να το επιτύχουμε.
Τα παιδιά όμως τι ρόλο παίζουν σ’ αυτό;
Τα Χριστούγεννα και η μαγεία τους, είναι αφιερωμένα στα παιδιά. Ανεξάρτητα από το πως θα γιορτάσει ο καθένας τις γιορτές, εάν θα βρεθεί όλη η οικογένεια μαζί ή όχι, τα παιδιά έχουν την τιμητική τους. Η προσοχή είναι στραμμένη πάνω τους με στόχο την ευχαρίστησή τους. Οι συγγενείς που μας επισκέπτονται αυτές τις ημέρες, θέλουν να ευχαριστήσουν τα παιδιά με πρωταγωνιστές τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τους νονούς και τους φίλους.
Πως αισθάνονται, άραγε, τα ίδια τα παιδιά;
Τα παιδιά με τη σειρά τους γεμάτα χαρά και ενθουσιασμό απολαμβάνουν τις ημέρες ξεγνοιασιάς ανυπομονώντας να έχουν όλη την προσοχή των αγαπημένων τους πάνω τους. Πλημμυρίζουν με συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού και ευτυχίας και κάνουν σχέδια για αυτές τις λαμπερές ημέρες. Αντιλαμβάνονται την προσπάθεια όλων να τα ευχαριστήσουν και έτσι νιώθουν ότι είναι σημαντικά.
Τι περιμένουν, όμως, πραγματικά τα παιδιά αυτές τις ημέρες;
Αυτές οι ημέρες είναι γεμάτες χαρά και ενθουσιασμό, καθημερινές σκέψεις και ιδέες για διασκέδαση. Τα παιδιά, βλέπουν πολλά αγαπημένα τους πρόσωπα που δεν έχουν την ευκαιρία να τα συναντήσουν συχνά και περνάνε χρόνο μαζί με συγγενείς και φίλους και μην έχοντας το αυστηρό πρόγραμμα της καθημερινότητας, διασκεδάζουν με ανεμελιά.
Όλοι όσοι μας επισκέπτονται φορτωμένοι δώρα και χαμόγελα, κρατώντας τις χρωματιστές σακούλες, με λιχουδιές και με μια ανοιχτή αγκαλιά για τα παιδιά δείχνουν την αγάπη τους με έναν μοναδικό τρόπο. Όμως, αυτό που πραγματικά κάνει τα παιδιά να γεμίζουν χαμόγελα ευτυχίας είναι οι στιγμές. Οι στιγμές με τους δικούς τους ανθρώπους, που τους δείχνουν την αγάπη τους, που τα προσέχουν, που τους δίνουν μεγάλη σημασία και που εκφράζουν το ενδιαφέρον τους για αυτά. Ακόμη και τα δώρα αποκτούν άλλη σημασία γιατί είναι από τους ανθρώπους που τα αγαπούν.
Αυτό όμως που έχουν περισσότερο ανάγκη τα παιδιά είστε εσείς, οι γονείς τους που τους λείπετε όλη τη χρονιά. Αυτά τα Χριστούγεννα δώστε περισσότερη σημασία στις στιγμές σας μαζί με τα παιδιά, στα χαμόγελα, στα παιχνίδια που θα μοιραστείτε, και στο χρόνο που θα τους αφιερώσετε.
Αυτό θέλουν από εσάς, αυτές τις όμορφες στιγμές, που τα κάνουν να νιώθουν ξεχωριστά και μοναδικά. Μέσα σε αυτές τις εμπειρίες, κρύβονται όλα τα όμορφα συναισθήματα των ημερών.
Τα φετινά Χριστούγεννα μοιραστείτε όσο πιο πολλές όμορφες στιγμές με τα παιδιά σας και χαρίστε τους χαμόγελα και ευτυχία!
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, BSc Ψυχολογίας
MSc Κλινικής και Κοινοτικής Ψυχολογίας
Πηγή: mommy.gr

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Καταργούνται οι βαθμοί των μαθητών σε Δημοτικά και Γυμνάσια. Έρχεται το "προφίλ μαθητών

"Σε ολόκληρη την υποχρεωτική εκπαίδευση ξεκινά πιλοτικό πρόγραμμα περιγραφικής αξιολόγησης που σταδιακά θα επεκταθεί σε όλα τα σχολεία το 2018-19" ανέφερε μεταξύ άλλων ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου στην Βουλή σήμερα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/katargoyntai-oi-vathmoi-ton-mathiton-se-dimotika-kai-gymnasia-erhetai-profil#ixzz4SdovFQHQ
Follow us: @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook


πηγή:http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/katargoyntai-oi-vathmoi-ton-mathiton-se-dimotika-kai-gymnasia-erhetai-profil

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Οι... παραχαράξεις του ΟΟΣΑ στρώνουν τον δρόμο των μνημονίων

Οι... παραχαράξεις του ΟΟΣΑ στρώνουν τον δρόμο των μνημονίων

grafima.jpg

Κλικάρετε στην εικόνα για να δείτε ολόκληρο το γράφημα | ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Στην πρώτη συνάντηση των δύο εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΟΛΜΕ-ΔΟΕ με τον νέο υπουργό Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, την Πέμπτη 1 Δεκέμβρη, η συζήτηση δεν είχε μισόλογα και περιστροφές, φτιασιδώματα και διγλωσσίες.
Ο υπουργός Παιδείας δήλωσε πως τα πρόσωπα μπορεί να άλλαξαν, αλλά η πολιτική έχει συνέχεια. Από την πρώτη στιγμή μάλιστα ξεκαθάρισε πως οι όποιες κινήσεις και αποφάσεις του υπουργείου υπαγορεύονται πρώτα και κύρια από τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, καθώς και από τις επιταγές της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.
Και στο πλαίσιο αυτό έκανε λόγο για το λεγόμενο «τριετές σχέδιο» για την εκπαίδευση, το οποίο όμως δεν παρουσίασε με το αιτιολογικό πως «βρίσκεται σε καθεστώς διαπραγμάτευσης με τον ΟΟΣΑ».
Ο υπουργός Παιδείας παράλληλα, ξεδιαλύνοντας κάθε είδους προηγούμενες κυβερνητικές αυταπάτες και πλάνες, υπογράμμισε πως οι περίφημοι 20.000 διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών αποτελούν οριστικό παρελθόν.

Το τρικ των αναλογιών

Ας δούμε, όμως, με ποιον τρόπο χρησιμοποιούν οι Εκθέσεις του ΟΟΣΑ τα στατιστικά στοιχεία για να επιβάλουν στην ελληνική εκπαίδευση τις περικοπές εκπαιδευτικών.
Μέσω της αναλογίας μαθητών προς εκπαιδευτικούς έχει υποστηριχθεί ότι στη χώρα μας υπάρχει ένας υπερπληθυσμός εκπαιδευτικών σε σχέση με το μέγεθος του μαθητικού δυναμικού, προκειμένου να δικαιολογηθούν έτσι μέτρα που οδηγούν σε περικοπές προσωπικού.
Η προσεκτικότερη μελέτη των σχετικών δεδομένων απέδειξε ότι ο «υπερπληθυσμός» εκπαιδευτικών οφείλεται στην, εσκεμμένη ή όχι, συστηματική υποεκτίμηση της ελληνικής αναλογίας μαθητών προς εκπαιδευτικούς από τον ΟΟΣΑ.
Οπως αποδεικνύει έρευνα του εκπαιδευτικού ερευνητή Γιάννη Βαρδαλαχάκη, η οποία παρουσιάστηκε στο πρόσφατο εκπαιδευτικό συνέδριο του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της ΟΛΜΕ, η χρήση δεδομένων προερχόμενων από το πληροφοριακό σύστημα myschool έδειξε ότι σε κάθε Ελληνα εκπαιδευτικό αντιστοιχούσαν 11,1 μαθητές, πολλοί περισσότεροι από τους 7,7 που εκτιμά ο ΟΟΣΑ και ταυτόχρονα πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (11,9), παρά την ιδιαίτερη γεωγραφική μορφολογία της χώρας και παρά την ουσιαστική ανυπαρξία οποιουδήποτε επικουρικού προσωπικού (εκπαιδευτικού ή ειδικού επιστημονικού προσωπικού, γραμματειακής υποστήριξης κ.ά.).

Ζήτημα αξιοπιστίας

Τι αποκαλύπτει η έρευνα του Γιάννη Βαρδαλαχάκη: Η Ελλάδα, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, εμφανίζει πολύ χαμηλότερη από τον διεθνή μέσο όρο αναλογία μαθητών προς εκπαιδευτικούς (στο εξής ΑΜΕ).
Το συγκεκριμένο εύρημα έχει αξιοποιηθεί πολλαπλώς για να αιτιολογηθούν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των τελευταίων ετών (αυξήσεις ωραρίου, περικοπές μαθημάτων από το ωρολόγιο πρόγραμμα, συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων, τομέων και σχολικών μονάδων).
Ωστόσο, μια προσεκτικότερη εξέταση όσων παραθέτει ο ΟΟΣΑ στις Εκθέσεις του εγείρει σοβαρό ζήτημα αξιοπιστίας, καθώς:
  • Στην έκθεση του 2009 έχει γίνει λάθος υπολογισμός κατά τη μετατροπή των εκπαιδευτικών μερικής απασχόλησης σε Ισοδύναμα Πλήρους Απασχόλησης, οδηγώντας σε υποεκτίμηση του ελληνικού δείκτη.
  • Το 2013 και το 2014 η τιμή της ΑΜΕ εμφανίζεται σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη παρά τη ραγδαία μείωση του εκπαιδευτικού δυναμικού την ίδια περίοδο.
  • Τα στοιχεία που παραθέτει ο ΟΟΣΑ στην Εκθεση του 2015 εμφανίζουν εσωτερική ασυνέπεια, καθώς η εκτιμώμενη τιμή της ΑΜΕ για την Κατώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (7,4) δεν συμβαδίζει με τα δεδομένα σχετικά με το μέσο μέγεθος της σχολικής τάξης (22 μαθητές) και τον ετήσιο χρόνο διδασκαλίας εκπαιδευτικών.
  • Υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις ανάμεσα στα στοιχεία που χρησιμοποιεί ο ΟΟΣΑ για τον υπολογισμό της ΑΜΕ και σε αυτά που συλλέγει η ΕΛΣΤΑΤ από τις σχολικές μονάδες κατά την έναρξη και τη λήξη του σχολικού έτους.
  • Η επανεκτίμηση της ελληνικής ΑΜΕ με τη χρήση στοιχείων από το πληροφοριακό σύστημα myschool επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι ο ελληνικός δείκτης εμφανίζεται σημαντικά και συστηματικά υποεκτιμημένος στις εκθέσεις του ΟΟΣΑ.
Με βάση τα παραπλανητικά στοιχεία του ΟΟΣΑ, εξάγεται εύκολα το συμπέρασμα ότι «οι λίγες ώρες που διδάσκουν ετησίως οι Ελληνες εκπαιδευτικοί σε συνδυασμό με τα μικρά τμήματα των ελληνικών σχολείων επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό σχεδόν κατά 1.500$ ανά μαθητή ετησίως». Τα μέτρα «εξορθολογισμού» που προτείνονται περιλαμβάνουν:
■ καταργήσεις και συγχωνεύσεις των μικρότερων σχολικών μονάδων, ώστε ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών να φτάνει τους 75 στα Δημοτικά, τους 150 στα Γυμνάσια και τους 250 στα Λύκεια,
■ αύξηση του ανώτατου ορίου μαθητών στους 30 ανά τμήμα,
■ αύξηση του εβδομαδιαίου ωραρίου διδασκαλίας στις 22 ώρες χωρίς καμία μείωση ανάλογα με τα έτη υπηρεσίας.

Κόστος ανά μαθητή

Ακόμη, όμως, κι αν κανείς παραβλέψει την αναξιοπιστία των αναφερομένων στις εκθέσεις του ΟΟΣΑ, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτές, όσο κι αν επιχειρούν να εμφανιστούν ως «τεχνοκρατικές» -και κατ’ επέκταση πολιτικά ουδέτερες- διαπερνώνται σαφώς από μια ιδεολογική αντίληψη που δεν αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ως δημόσιο αγαθό αλλά ως ένα «ιδιαίτερο» εμπόρευμα κατά την παραγωγή του οποίου τα πάντα είναι ποσοτικοποιήσιμα και αξιολογήσιμα σε όρους οικονομικής αποδοτικότητας.
Για παράδειγμα, το μισθολογικό κόστος ανά μαθητή αντιμετωπίζεται κατ’ αναλογία του μισθολογικού κόστους που απαιτείται για την παραγωγή οποιουδήποτε εμπορεύματος, το οποίο οφείλει μάλιστα να συγκλίνει με τον «διεθνή ανταγωνισμό», με τον μέσο όρο δηλαδή των υπόλοιπων χωρών του ΟΟΣΑ ή της Ε.Ε., ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων συνθηκών κάθε χώρας (δομή εκπαιδευτικών συστημάτων, γεωγραφικό ανάγλυφο, πολιτισμικές διαφορές, ύπαρξη μειονοτικών και άλλων πληθυσμιακών ομάδων που απαιτούν πρόσθετη στήριξη κ.ά.).

Καθαγιασμός παρεκβάσεων

Εδώ επιχειρείται να αντιστραφεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, αντιληπτή από οποιονδήποτε έχει περάσει ακόμα και ελάχιστες ώρες μέσα σε μια σχολική αίθουσα, χωρίς μάλιστα να παρατίθεται οποιαδήποτε βιβλιογραφική αναφορά που να τεκμηριώνει την υποτιθέμενη «ασθενή σύνδεση» με- ταξύ μεγέθους τμήματος και μαθητικής επίδοσης.
Αρκεί, όπως βλέπουμε, ο «ευγενής σκοπός» της συγχώνευσης των τμημάτων και της εξοικονόμησης προσωπικού για να καθαγιαστεί ακόμα και η πιο εξόφθαλμη αντιεπιστημονική παρέκβαση.
Στο σημείο αυτό, παράλληλα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας δύο σημαντικές παραμέτρους που διαφοροποιούν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά.
Η πρώτη αφορά την ανυπαρξία βοηθητικού προσωπικού, καθώς, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ανά 1.000 μαθητές στην ελληνική Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αντιστοιχούσαν μόλις 0,4 βοηθοί διδασκόντων, 1,4 διοικητικοί έναντι 3,10 και 15,4 αντίστοιχα του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Εύλογα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, αν ληφθεί υπόψη το σύνολο του απαραίτητου προσωπικού, τότε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πιθανότατα λειτουργεί εδώ και καιρό με σημαντικά λιγότερο (και πολύ χαμηλότερα αμειβόμενο) προσωπικό σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, παρά τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας.
Οι τελευταίες αποτελούν τη δεύτερη παράμετρο η οποία οφείλει να σταθμίζεται προτού προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε ευθεία αριθμητική σύγκριση.
Η ιδιαίτερη γεωγραφική μορφολογία της Ελλάδας, με το 80% της χώρας να χαρακτηρίζεται ως ορεινό και τα 165 κατοικημένα νησιά, η οποία δεν είναι συγκρίσιμη με καμία άλλη χώρα της Ε.Ε., επιβάλλει τη διατήρηση σχολικών μονάδων με μικρό αριθμό μαθητών.

Επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα μελετήσει την απόδοση των Ελλήνων μαθητών στο PISA

Επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα αναλάβει να μελετήσει την απόδοση των Ελλήνων μαθητών σε διαγωνισμούς όπως το PISA, όπου κατατάσσονται χαμηλά, αλλά και την αντιφατική εικόνα τους σε σχέση με τις μαθητικές διακρίσεις σε πολλούς άλλους διεθνείς διαγωνισμούς.
PISA
Αυτή είναι η απόφαση του υπουργού Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου, την οποία και ανακοίνωσε στον πρόεδρο του ΙΕΠ, Γεράσιμο Κουζέλη, στη συνάντηση που είχε μαζί του. Αφορμή, τα αποτελέσματα του PISA 2015 στις Φυσικές Επιστήμες, τα οποία επιβεβαιώνουν τη σταθερά χαμηλή κατάταξη της Ελλάδας, αλλά δεν συνάδουν με τις διακρίσεις των Ελλήνων μαθητών ειδικά σ’ αυτό το γνωστικό πεδίο σε βαλκανικούς, ευρωπαϊκούς και ολυμπιακούς διαγωνισμούς.
Οπως δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Κώστας Γαβρόγλου: «Τα αποτελέσματα του PISA έχουν σχολιαστεί από τον Τύπο πολλών ευρωπαϊκών χωρών, μιας και αρκετές από αυτές δεν κατάφεραν να έχουν τις απαιτούμενες επιδόσεις.
Επιπλέον, σε αυτά τα τεστ υπάρχουν σοβαρές μεθοδολογικές αδυναμίες σχολιασμένες στη διεθνή βιβλιογραφία. Ομως, θα πρέπει εμείς να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα παρά τις εγγενείς αδυναμίες αυτών των τεστ.
Γι’ αυτόν τον λόγο συναντήθηκα με τον πρόεδρο του ΙΕΠ, καθηγητή Γεράσιμο Κουζέλη. Του ζήτησα να συγκροτηθεί μια ολιγομελής επιτροπή εμπειρογνωμόνων για να μελετήσει το θέμα της απόδοσης των μαθητών των ελληνικών σχολείων στο PISA.
Να σημειώσω ότι οι Ελληνες μαθητές και μαθήτριες έχουν επανειλημμένα διακριθεί σε βαλκανικούς, ευρωπαϊκούς και ολυμπιακούς αγώνες μαθηματικών και μου κάνουν εντύπωση τα συνολικά αποτελέσματα του PISA. Αυτά όλα θα τα εξετάσει η επιτροπή και θα μας πει τι πρέπει να κάνουμε».

Χαμηλά στην κατάταξη

Στο PISA 2015, που είχε γνωστικό αντικείμενο τις Φυσικές Επιστήμες, η Ελλάδα κατατάχθηκε και πάλι στις τελευταίες θέσεις των χωρών του ΟΟΣΑ (32η από τις 35), ενώ παγκοσμίως πλασαρίστηκε στην 43η θέση από 75 χώρες.
Αν και εξακολουθούν να διατυπώνονται σε διεθνές επίπεδο ενστάσεις για τα... παγκοσμιοποιημένα εξεταστικά μοντέλα και ειδικότερα για το PISA, που βάσει των προτύπων του ΟΟΣΑ εστιάζει όχι στις γνώσεις αλλά κυρίως στις δεξιότητες, τα αποτελέσματα προσφέρουν ενδείξεις πραγματικότητας.
Βέβαια, υπάρχουν αντιφατικά φαινόμενα ακόμα και εντός του PISA. Η Σιγκαπούρη, που διαθέτει ένα αρκετά σκληρό και ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, έχει την υψηλότερη επίδοση στις Φυσικές Επιστήμες, αλλά στις πέντε πρώτες θέσεις είναι και η Φινλανδία με το παραδειγματικά εναλλακτικό μοντέλο της.
Φυσικά, καμία σύγκριση ή κριτική δεν μπορεί να είναι γενικευμένη και απλουστευτική, καθώς πρόκειται για ένα σύνθετο θέμα με πολλά συστατικά στοιχεία (κουλτούρα, βιοτικό επίπεδο, χρηματοδότηση, εκπαιδευτική πολιτική, πολυφυλετισμός, μεταναστευτικές-προσφυγικές ροές κ.ά.) που διαφέρουν από χώρα σε χώρα.

Ελλάδα και... Σιγκαπούρη

Στα βασικά συμπεράσματα του ανά τριετία διαγωνισμού PISA περιλαμβάνονται τα εξής:
  • Η Σιγκαπούρη (με μέσο όρο 556 μονάδες) έχει την υψηλότερη επίδοση στις Φυσικές Επιστήμες. Ακολουθούν Ιαπωνία, Εσθονία, Φινλανδία και Καναδάς.
  • Η Ελλάδα (με μέσο όρο 455 μονάδες) σημειώνει χαμηλότερη επίδοση από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Σλοβακία, Χιλή, Βουλγαρία δεν παρουσιάζουν σημαντική διαφορά από την Ελλάδα.
  • Το 8% των μαθητών από τις χώρες του ΟΟΣΑ (και το 24% των μαθητών από τη Σιγκαπούρη) πέτυχαν εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις (5-6 επίπεδο).
  • Η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια. Ωστόσο, σε 33 χώρες/οικονομίες υπερέχουν τα αγόρια. Στη Φινλανδία ισχύει το αντίθετο.

Κατανόηση Κειμένου και Μαθηματικά

  • Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ (Κίνα), Καναδάς και Φινλανδία έχουν την υψηλότερη επίδοση σε αυτά τα πεδία.
  • Περίπου το 20% των μαθητών στις χώρες του ΟΟΣΑ δεν επιτυγχάνει επιδόσεις του επιπέδου 2.
  • Στις χώρες του ΟΟΣΑ, ένας στους δέκα μαθητές έχει ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις στα Μαθηματικά, στη Σιγκαπούρη ισχύει το ίδιο για πάνω από έναν στους τρεις μαθητές.

Ποιοτικά συμπεράσματα

  • Σε Καναδά, Δανία, Εσθονία, Χονγκ Κονγκ (Κίνα) σημειώνεται υψηλή επίδοση και μαθητών από μη ευνοϊκό κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον.
  • Στις χώρες του ΟΟΣΑ, οι μαθητές από μη ευνοϊκό κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον έχουν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να μην ενταχθούν ούτε στο βασικό επίπεδο 2.
πηγή:http://www.efsyn.gr/arthro/oi-paraharaxeis-toy-oosa-stronoyn-ton-dromo-ton-mnimonion

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Γιατί το 24ωρο θα γίνει… 25ωρο

Γιατί το 24ωρο θα γίνει… 25ωρο

15:47 | 08 Δεκ. 2016
Τελευταία ανανέωση 15:51 | 08 Δεκ. 2016
Το 24ωρο δεν θα είναι πάντα 24ωρο.
Η Γη περιστρέφεται όλο και πιο αργά.
Συνεπώς, η διάρκεια της μέρας στον πλανήτη μας θα μεγαλώνει κατά σχεδόν δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα που περνάει.
Αυτό τον υπολογισμό έκανε μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, που βασίσθηκε στην ανάλυση αστρονομικών δεδομένων για μια περίοδο σχεδόν 3.000 ετών.
Οι αστρονόμοι γνωρίζουν από καιρό ότι ο πλανήτης μας σταδιακά «κατεβάζει στροφές»γι' αυτό άλλωστε ο δορυφόρος μας, η Σελήνη, απομακρύνεται όλο και περισσότερο.
Ο ρυθμός επέκτασης της μέρας ασφαλώς είναι πολύ αργός και έτσι το γεγονός περνάει απαρατήρητο από τους ανθρώπους.
Για να μεγαλώσει η μέρα κατά μια ώρα και το 24ωρο να γίνει 25ωρο, θα πρέπει να περιμένουμε άλλα... δύο εκατομμύρια αιώνες περίπου.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Proceedings of Royal Society A» της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με τον Guardian, μελέτησαν ιστορικές περιγραφές για εκλείψεις και άλλα ουράνια φαινόμενα που συνέβησαν από το 720 π.Χ. μέχρι σήμερα.
Μεταξύ άλλων, έλαβαν υπόψη τις βαβυλωνιακές πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφήελληνικά κείμενα όπως την «Αλμαγέστη» του Πτολεμαίουκινεζικά, αραβικά, ευρωπαϊκά μεσαιωνικά κ.ά.
Με τη βοήθεια υπολογιστή, οι επιστήμονες υπολόγισαν πού και πότε οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν δει στον ουρανό συγκεκριμένα συμβάντα, αν η περιστροφή της Γης ήταν σταθερή και η μέρα δεν μεγάλωνε αργά.
Τελικά, εκτίμησαν ότι κατά μέσο όρο η μέση ηλιακή μέρα μεγαλώνει κατά 1,8 χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα.
Ο ρυθμός αυτός δεν είναι απολύτως σταθερός, αλλά εμφανίζει διακυμάνσεις με το πέρασμα του χρόνου για λόγους που δεν είναι πλήρως κατανοητοί.
πηγή:http://tvxs.gr/news/sci-tech/giati-kai-pote-24oro-tha-ginei-25oro

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Η Ελλάδα δείχνει στην Ευρώπη το δρόμο για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

Η Ελλάδα δείχνει στην Ευρώπη το δρόμο για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

18:45 | 01 Δεκ. 2016
Τελευταία ανανέωση 18:46 | 01 Δεκ. 2016
Ολοκλήρωσε σήμερα τις εργασίες του το διεθνές συνέδριο «Εκπαίδευση για τα παιδιά των προσφύγων - Τρέχουσες πρακτικές και προοπτικές» που διοργάνωσε στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες η ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου για την ένταξη των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση.
Στο συνέδριο πήραν μέρος εμπειρογνώμονες, ακτιβιστές αλλά και εκπρόσωποι της Ουνέσκο, μη κυβερνητικών οργανώσεων και άλλων διεθνών παραγόντων από πολλές χώρες, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών και τη συγκρότηση σχετικών δικτύων, αλληλοενημέρωσης, αλληλοβοήθειας.
Στις εισαγωγικές του παρατηρήσεις, ο Στέλιος Κούλογλου, συντονιστής και του συνεδρίου υπογράμμισε ότι η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που δεν είναι μόνο ένα ανθρωπιστικό καθήκον, δεν είναι μόνο μια υποχρέωσή μας που προκύπτει από τη διεθνή νομοθεσία αλλά και από τις αξίες της ΕΕ, είναι και κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε, ώστε αυτά τα παιδιά που έχουν βρεθεί σε τόσο δύσκολη θέση να μπορέσουν να ενταχθούν αρμονικά μέσα στις κοινωνίες και να μην καταλήξουν σε παραβατικές ή άλλου είδους συμπεριφορές για τις οποίες δε θα φταίνε αυτοί αλλά οι πόλεμοι αφενός αλλά και το γεγονός ότι εμείς δε θα τους έχουμε δώσει την εκπαίδευση που θα έπρεπε να είχαν πάρει.
Παρακολουθείστε ολόκληρη την εκδήλωση εδώ. 
«Η εκπαίδευση μπορεί να σώσει ζωές» τόνισε  ο Επίτροπος Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Διαχείρισης Κρίσεων, Χρήστος Στυλιανίδης,εξηγώντας ότι « είναι ο παράγοντας που μπορεί να αποκαταστήσει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή».
Στην παρέμβασή της η Αλεξάνδρα Ανδρούσου, αντιπρόεδρος της επιτροπής του υπουργείου Παιδείας για τη στήριξη των παιδιών των προσφύγων, παρουσίασε τα βασικά σημεία της πολιτικής του υπουργείου παιδείας για την ένταξη των παιδιών των προσφύγων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα κάτι που αποτελεί «βασικό καθήκον και πολιτική απόφαση» της ελληνικής πολιτείας. Το παρόν στο συνέδριο έδωσε και η πρόεδρος της Επιτροπής Λίνα Βεντούρα.
Στο συνέδριο παραβρέθηκε επίσης ο Δημήτρης Γουλής, διευθυντής του 67ου Γυμνασίου Ξηροκρήνης στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος προκάλεσε ιδιαίτερη συγκίνηση διηγούμενος τον ενθουσιασμό με τον οποίο τα προσφυγόπουλα έχουν ενταχθεί στο σχολικό πρόγραμμα. «Όχι μόνο δεν τα κουράζει το σχολείο αλλά ζητούν και περισσότερο» είπε. Επιπλέον, εστίασε στην αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι Έλληνες μαθητές για τους καινούριους συμμαθητές τους.
Ο Σύρος πρόσφυγας Λουάι Κομμάμ Αλμπαμπιλίαναγκάστηκε να αφήσει πίσω την καριέρα του ως καθηγητής πανεπιστημίου και να κάνει το ταξίδι στην Ελλάδα προκειμένου να ξεφύγει από τον πόλεμο. Όταν βρέθηκε στο κέντρο φιλοξενίας του Σκαραμαγκά, βλέποντας τα μικρά παιδιά που ήταν εκεί, αποφάσισε να του δώσει ξανά μια φυσιολογική ζωή, ιδρύοντας το Σχολείο της Ελπίδας.
Η Άνχελα Μαρία Αρμπελάες, μετανάστρια η ίδια από την Κολομβία, η οποία τα τελευταία δεκαοχτώ χρόνια ζει στην Ελλάδα και όταν ως δημοσιογράφος επισκέφθηκε τη Λέσβο, αποφάσισε να μη φύγει από κει. Θέλοντας μαζί με την κόρη της να συνεισφέρουν στα παιδιά που έβλεπαν να έρχονται καθημερινά με τις βάρκες, αποφάσισαν να τους μιλήσουν σε μια γλώσσα που δε γνωρίζει σύνορα, αυτή της μουσικής. Έτσι, ίδρυσαν τη μη κυβερνητική οργάνωση Art Angels Relief Team και καθημερινά μαθαίνουν στα παιδιά να παίζουν με το βιολί τους Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και Ξυλούρη, αλλά και μουσικές της πατρίδας τους.
Στο συνέδριο παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των οργανώσεων North West Migrants’ Forum (Ιρλανδία), Be Aware and Share (Chios Island), Secondary School (Στοκχόλμη), Γιατροί του Κόσμου, ΠΡΑΞΙΣ (Αθήνα) μεταξύ άλλων.
* Φωτογραφίες Βασίλης Κατσαρδής 
πηγή:
http://tvxs.gr/news/paideia/i-ellada-deixnei-stin-eyropi-dromo-gia-tin-ekpaideysi-ton-prosfygopoylon