Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Σχολείο αντικαθιστά την τιμωρία με διαλογισμό

Σχολείο αντικαθιστά την τιμωρία με διαλογισμό

15:17 | 29 Σεπ. 2016
Φανταστείτε να δουλεύετε σε ένα σχολείο και ένα από τα παιδιά να ξεκινά να συμπεριφέρεται περίεργα. Τι θα κάνατε; Η παραδοσιακή απάντηση είναι ότι θα του βάζατε κάποια τιμωρία ή κάποιους περιορισμούς. 
Όμως οι τιμωρίες τις περισσότερες φορές επιδεινώνουν την κατάσταση και τη συμπεριφορά του παιδιού, καθώς κατά την ώρα της τιμωρίας βαριέται ή νιώθει να το αδικούν.
Το Δημοτικό σχολείο «Ρόμπερτ Κόουλμαν» υιοθετεί μία εντελώς διαφορετική τεχνική. Όταν τα παιδιά χάνουν τον έλεγχο, τους προσφέρει διαλογισμό! Αντί να βάζει ποινές στα απείθαρχα παιδιά ή να τα στέλνει στο γραφείο του διευθυντή, το σχολείο της Βαλτιμόρης έχει ένα δωμάτιο που αποκαλείται χώρος « Συνειδητής Στιγμής».
Πώς λειτουργεί;
Το δωμάτιο αυτό είναι γεμάτο μαξιλάρια σε λιλά αποχρώσεις, φώτα και γενική διακόσμηση. Εκεί καλούνται να πάνε όσα παιδιά δείχνουν σημάδια ανυπακοής. Στο δωμάτιο αυτό, με τη βοήθεια τεχνικών αναπνοής και διαλογισμού, έχουν τη δυνατότητα να ανακτήσουν την γαλήνη μέσα τους και να ξαναβρούν το κέντρο τους. Έπειτα τους ζητούν να εξιστορήσουν τα όσα συνέβησαν.
Ο «ενσυνείδητος» διαλογισμός υπάρχει και να εξασκείται χιλιάδες χρόνια. Μόλις πρόσφατα όμως η επιστήμη άρχισε να μελετά τα αποτελέσματά του στο νου και στο σώμα και καταλήγει σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα! Σύμφωνα με μία μελέτη, αυτός ο τύπος διαλογισμού μπορεί να αυξήσει την αυτοσυγκέντρωση έναντι ερεθισμάτων.
Ενθαρρυντικά αποτελέσματα
Με την πρακτική αυτή που αγκάλιασαν παιδιά, δάσκαλοι και γονείς στη Βαλτιμόρη, ξεκίνησε ένας ολόκληρος εναλλακτικός κύκλος μαθημάτων και δραστηριοτήτων, με κέντρο τον άνθρωπο αλλά και το περιβάλλον. 
Τα ποσοστά παραβάσεων και περιορισμών των μαθητών μειώθηκαν σημαντικά. Ήδη έχουν ξεκινήσει προσπάθειες αυτή η ιδέα να εξαπλωθεί και σε σχολεία σε άλλες πόλεις.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ Π.Ε ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Με το τέλος και της δεύτερης παράτασης (και με την ευχή να μην υπάρξει... τρίτη), η Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. Καστοριάς, ανακοινώνει τους υποψήφιους για τις εκλογές της 2ας Νοεμβρίου, για τα υπηρεσιακά συμβούλια. Θυμίζουμε πως η Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. Καστοριάς, συμπορεύεται με την Α.Ε.ΕΚ.Ε., που αποτελεί το φυσικό χώρο όλων των ανεξάρτητων σχημάτων όλης της Ελλάδας.
Για το ΠΥΣΠΕ Καστοριάς:
1. Δέλλας Γιάννης
2. Θεοδωρακόπουλος Δημήτρης 
3. Καρανικόλας Θωμάς
4. Κοντοπούλου Αλέκα
5. Κοντοπούλου Άννα
6. Κορμά Τάνια
7. Μπέλλος Σταύρος
8. Ντίνας Γιώργος
9. Παπαδόπουλος Αντώνης
10. Παρχαρίδου Άλκηστη
11. Σμπόνιας Βασίλης
Για το ΚΥΣΠΕ με την Α.Ε.ΕΚ.Ε :
1. Μπέλλος Σταύρος
2. Χατζηφωτιάδης Κώστας
Ευχόμαστε σε όλους τους συνυποψήφιούς μας, από όλα τα ψηφοδέλτια, ένα καλό και έντιμο προεκλογικό αγώνα.

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Tovoion Tv Ο Προϊστορικός Λιμναίος Οικισμός στο Δισπηλιό της Καστοριάς 23 9 2016


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Συνάδελφοι
Ενώ το υπουργείο έδωσε παράταση(!!!) για την υποβολή υποψηφιοτήτων για τις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια μέχρι και τις 28 /9 ,  σε επικοινωνία που είχα με τους επικεφαλής των ψηφοδελτίων κανένας συνδυασμός δεν θα κάνει χρήση της παράτασης .
Νιώθω πολύ περήφανος που  είχαμε   ηθική  ταύτιση στο θέμα αυτό .

Καλό αγώνα σε όλους επ' αγαθώ   του συλλόγου μας και της παιδείας!!


ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ. Σ   ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚ/ΚΩΝ Π.Ε ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ    

BINTEO: Δείτε πώς αντιδρά το έμβρυο στις φωνές και τα αγγίγματα


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Εννιά συμβουλές για το νέο δάσκαλο και τη νέα δασκάλα

Εννιά συμβουλές για το νέο δάσκαλο και τη νέα δασκάλα

17:10 | 15 Σεπ. 2016
Είστε αξιέπαινος/η που αποφασίσατε να σπουδάσετε δάσκαλος/α και που τώρα βρίσκεστε στον χώρο της σχολικής βουής. Είναι η βουή της παιδικής ζωντάνιας, είναι η βουή που θα σας συντροφεύει σε όλη σας τη ζωή. Είναι η βουή της εργάσιμης ζωής σας.
Στη συνέχεια, μερικές υποδείξεις, μερικές συμβουλές, θα σας βοηθήσουν να αξιοποιήσετε στο έπακρο την εργάσιμη ζωή σας.
  • Γνωρίστε τους γονείς
Οι γονείς έχουν περισσότερη επιρροή στα παιδιά τους από ότι έχετε εσείς. Αυτό είναι ξεκάθαρο, αυτή είναι επιλογή της φύσης. Οι γονείς μπορούν να ακυρώσουν τον δάσκαλο, ο δάσκαλος δεν μπορεί να ακυρώσει τον γονέα. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι γονείς μπορούν να είναι, εν δυνάμει, συνεργάτες του δασκάλου και αυτό να έχει θετικό αντίκτυπο στα παιδιά. Δείξτε στους γονείς ότι σέβεστε το παιδί τους και αυτόματα θα σας σεβαστούν κι εκείνοι και στη συνέχεια, ακόμη περισσότερο θα σας σεβαστούν τα παιδιά τους, οι μαθητές σας. Ενημερώνετε συχνά τους γονείς για την πρόοδο της τάξης. Καθιερώστε την «τάξη των γονέων» και ενημερώνετέ τους, ομαδικά, μέσα στην τάξη των παιδιών τους. Μην τους ενημερώνετε ατομικά, μη δημιουργείτε εύνοιες, εκτός κι αν κάποιος μαθητής αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, που έχει επίδραση στη μάθηση και στη συμπεριφορά του. Αξιοποιείστε με κάθε τρόπο τη φυσική επιρροή και τη δύναμη που ασκεί ο γονέας στο παιδί του. Κάντε τους γονείς φίλους του σχολείου και αμέσως θα κάνετε φίλους και τα παιδιά τους. Αυτός είναι ο καταλύτης που θα βελτιώσει την ατμόσφαιρα, που θα κάνει τον μαθητή, αλλά και τον δάσκαλο πιο παραγωγικούς.
  • Το διάλειμμα
Το διάλειμμα είναι το ίδιο απαραίτητο για τον μαθητή και για τον δάσκαλο. Είναι η ολιγόλεπτη ευκαιρία να συνομιλήσουν οι δάσκαλοι μεταξύ τους καθώς θα παίρνουν τον καφέ τους ή θα πίνουν ένα ποτήρι νερό. Είναι όμως και η ευκαιρία όπου ένας νέος δάσκαλος έχει να ρωτήσει κάτι -και να μάθει- από έναν παλαιότερο δάσκαλο. Εάν είστε νέος δάσκαλος μη χάνετε αυτή την ευκαιρία. Επωφεληθείτε από αυτή, ρωτήστε έναν έμπειρο συνάδελφό σας για ό,τι σας απασχολεί, πάρτε τη γνώμη του. Και να είστε σίγουρος ότι ο συνάδελφός θα σας δώσει μία καλή απάντηση και θα σας την δώσει πρόθυμα και ολόψυχα. Δάσκαλος είναι κι εκείνος, ξέρετε… και είναι το μέρος που θα ακουμπήσετε, όταν θέλετε να πάρετε μία ανάσα.
  • Κι αν υπάρξουν δυσάρεστοι συνάδελφοι;
Μπορεί να αισθανθείτε λίγο απομονωμένος, ειδικά τις πρώτες ημέρες στο σχολείο. Αυτό βέβαια είναι πολύ σπάνιο και μπορεί να οφείλετε σ’ εσάς και στον διστακτικό χαρακτήρα σας. Μπορεί όμως να οφείλεται στην αδιάφορη ή ακόμα χειρότερα, στην υπεροπτική συμπεριφορά μερικών παλαιών δασκάλων. Όμως να ξέρετε, το πρόβλημα δεν το έχετε εσείς. Το πρόβλημα το έχουν εκείνοι. Μη δίνεται καμία σημασία στις λοξές ματιές αυτών των συναδέλφων. Δείτε στα μάτια τους άλλους. Δείτε το βλέμμα τους και θα καταλάβετε ότι σκέφτονται ευνοϊκά προς εσάς. Αυτοί είναι οι πλειοψηφία. Πλειοψηφία είναι οι δάσκαλοι που τους βλέπεις και ξέρεις τι σκέφτονται. Και αυτοί είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι γιατί το ίδιο βλέπουν και τα παιδιά, στα μάτια αυτών των δασκάλων.
  • Χαμογελάστε μέσα στην τάξη
«Χαμογελάτε στην τάξη» είναι η συμβουλή που έχει να σας δώσει ένας έμπειρος δάσκαλος.
Στις μέρες μας, με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες, ίσως το χαμόγελο να είναι σπάνιο μέσα στο σπίτι. Μπορεί ακόμη και να λείπει παντελώς. Η αλήθεια είναι αυτή. Πάρα πολλά παιδιά έχουν λίγες ευκαιρίες ή καθόλου, να χαμογελάσουν στο σπίτι τους και η καλύτερη ελπίδα τους για ένα χαμόγελο μπορεί να βρίσκεται στα χέρια σας. Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό αλλά είναι ζωτικής σημασίας. Χαμογελάτε στα παιδιά και βοηθήστε τα ώστε ένα μικρό κομμάτι της ζωής τους να γίνει πιο ευχάριστο.
  • Είναι η σκέψη που μετράει
Φροντίστε να μην είστε υπερβολικοί. Να μη ζητάτε ακατόρθωτα πράγματα από τα παιδιά. Αυτό είναι απληστία. Να είστε πρακτικοί. Να είστε κοντά στα παιδιά και να προσπαθείτε να ταυτιστείτε με αυτά. Αν το πετύχετε θα είστε ο ιδανικός δάσκαλος.
Κάθε παιδί θέλει να γνωρίζει μερικά πράγματα για τη ζωή του δασκάλου του. Να ακούσει και κάτι άλλο πέρα από τα μαθήματα. Σκεφτείτε το αυτό και όταν το κάνετε πράξη θα έχετε ήδη πλησιάσει τα παιδιά. Αν το κάνετε συχνά, δεν θα είναι τα παιδιά που θα ταυτιστούν μ’ εσάς. Θα είστε εσείς που θα ταυτιστείτε με τα παιδιά. Η σκέψη είναι που μετράει. Σκεφτείτε το και θα γίνει πραγματικότητα.
  • Συμπεριφορά: επιλέξτε τη σωστή στάση
Είτε εργάζεστε σε πλούσια προάστια, είτε στο κέντρο της πόλης, θα έχετε, όπου κι αν είστε, την ευκαιρία να συναντήσετε παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες συμπεριφοράς, που θέλουν να τα ρίξετε μία δεύτερη, πιο ζεστή ματιά. Μην αμελήσετε να το κάνετε. Μην το αποφύγετε. Το έχουν ανάγκη τα παιδιά εκείνα, ζωτική μάλιστα. Και να ξέρετε ότι αυτό αποδίδει. Και αποδίδει  πολύ, τόσο που αισθάνεστε τεράστια ικανοποίηση. Και από ένα σημείο και μετά το έχετε και εσείς ανάγκη, ακριβώς για την ικανοποίηση που σας δίνει. Αυτή είναι η σωστή στάση συμπεριφοράς. Επιλέξτε την!
  • Μην περιορίζετε τη φαντασία των παιδιών
Παλιές και πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα ό,τι μαθαίνουν ευχάριστα. Κάνετε ευχάριστη τη διδασκαλία σας και μην περιορίζεστε στα σχολικά εγχειρίδια. Ενσωματώστε στη διδασκαλία σας οτιδήποτε εξάπτει τη φαντασία του παιδιού. Μη θέτετε αυστηρά όρια στον τρόπο που πρέπει να γράψουν κάτι. Πιο πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν ότι τα παιδιά μαθαίνουν πιο αποτελεσματικά εκείνα τα θέματα που αναπτύσσουν σε μήκος. Σκεφτείτε τρόπους ώστε να κινητοποιήσετε τους μαθητές να γράφουν όσο πιο πολλά μπορούν. Δεν υπάρχουν οδηγίες, εσείς θα βρείτε τον τρόπο να κάνετε τα παιδιά πολυγραφικά. Το ίδιο να κάνετε και για την προφορική έκφραση. Εάν τα παιδιά είναι μέσα στο θέμα και είναι αναλυτικά, όσο πιο πολύ γίνεται, τότε έχετε πράγματι αναπτύξει τη φαντασία τους.
  • Η καλύτερη επιβράβευση
Δεν έχει μεγάλη σημασία πόσο διαπρέψατε στις σπουδές σας και στην επαγγελματική σας κατάρτιση. Η σχολική τάξη είναι ένας κόσμος τελείως διαφορετικός. Πρέπει να διαπρέψετε και σ’ αυτόν. Τούτο είναι το χρυσό ζητούμενο. Αυτή είναι η αποστολή σας. Δείτε τα παιδιά στα μάτια και γίνετε ρεαλιστές. Δεν υπάρχουν εγγυημένες επιτυχίες στη ζωή. Υπάρχουν επιτυχημένοι χειρισμοί που φέρνουν τις επιτυχίες. Συμπληρώστε τα κενά σας, ως δάσκαλος, με καθημερινή προσπάθεια. Μην πιστεύετε στην αυτοαξία σας γιατί είναι εγωιστικό. Είναι προτιμότερο να εισπράττετε την αξία που σας δίνουν οι άλλοι. Και αυτοί είναι οι μαθητές σας. Η εκτίμηση των μαθητών σας και η  αγάπη τους για σας είναι η καλύτερη επιβράβευση. Είναι κρίμα να μην την αισθανθείτε. Και είναι κρίμα περισσότερο για τα παιδιά.
  • Αξίζει τον κόπο
Η σχολική τάξη στην οποία θα πρωτοδιδάξετε θα είναι και το δικό σας σχολείο. Εκεί θα μάθετε να κάνετε τα σωστά ή τα λάθος βήματα. Τα μεγάλα ή τα μικρά, τα σπουδαία ή τα ασήμαντα. Μη χάνεται την ευκαιρία, που είναι ευκαιρία για πολλές ζωές. Της δικής σας αλλά, κυρίως, των παιδιών. Εξαντλείστε όλη σας τη θέληση και όλες σας τις δυνατότητες. Διδάξτε και διδαχτείτε, ολοκληρωθείτε επαγγελματικά και συναισθηματικά. Εξ’ άλλου είναι ο μόνος τρόπος να έχετε μία καριέρα απολαυστική. Αξίζει τον κόπο.

#Dimitris_Diamantidis_Documentary-ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΝΤΕΟ!!!


Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙ Σ 7.ΟΟ Μ.Μ ΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΟΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15 /9

Συνάδελφοι , οι νηπιαγωγοί έδωσαν βροντερό παρόν στην χθεσινή συνάντηση!! Καλούμαστε και εμείς οι υπόλοιποι να πράξουμε το ίδιο τόσο στην Γ.Σ αύριο στο τέταρτο δημοτικό , όσο και στην απεργία της Πέμπτης ! Το δημόσιο σχολείο κινδυνεύει και πρέπει να αγωνιστούμε για αυτό!!




ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙ Σ 7.ΟΟ Μ.Μ ΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ   ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΟΕ  ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15 /9

O δάσκαλος συνθλίβει το χρόνο μέσα του και παραμένει παιδί, από τον Ευάγγελο Παπανούτσο

Αυτός που παραμένοντας ενήλικος μπορεί να γίνεται παιδί και κάθε χρόνο με τα νέα παιδιά που έρχονται στα χέρια του να γίνεται παιδί.

“Δάσκαλος δεν είναι αυτός που μαθαίνει στα παιδιά μας τα σχολικά γράμματα, μουσική, καλούς τρόπους... Αυτά τα μαθήματα είναι εξωτερικά. Μένουν στην επιφάνεια σαν τα ρούχα που φορούμε.

Δεν εισχωρούν παράμεσα στην ψυχή μας, δεν μας πλάθουν, δεν διαμορφώνουν αυτό που λέμε προσωπικότητα: Πνεύμα, ήθος, χαρακτήρα. Εκτός αν εκείνοι που τα προσφέρουν δεν περιορίζονται στην απλή μετάδοση γνώσεων αλλά τα χρησιμοποιούν ως μέσα να για να πετύχουν το στόχο της διαμόρφωσης της προσωπικότητας.

” Δάσκαλος για τον Παπανούτσο είναι: ”...αυτός που παραμένοντας ενήλικος μπορεί να γίνεται παιδί και κάθε χρόνο με τα νέα παιδιά που έρχονται στα χέρια του να γίνεται παιδί. Τούτο μπορούμε να το διατυπώσουμε και αλλιώς. Ο αληθινός δάσκαλος ενηλικιώνεται παραμένοντας παιδί στην ψυχή, άνθρωπος δηλαδή εύπλαστος, δροσερός, αγνός.

Αδύνατο να φανταστεί κανείς πόσο δύσκολο, σχεδόν υπεράνθρωπο είναι  αυτό που του ζητούμε, να συνθλίψει μέσα του το χρόνο, να γερνάει φυσιολογικά και όμως να μένει νέος στην ψυχή για να μπορέσει να έχει πρόσβαση στα αισθήματα, στις σκέψεις, στις επιθυμίες του νέου ανθρώπου που θα διαπαιδαγωγήσει, να τον καταλαβαίνει, να χαίρεται, να διασκεδαζει μαζί του, να σκέπτεται τις σκέψεις του, να να επιθυμεί τις επιθυμίες του, να πονάει τον πόνο του…

”  Στο βιβλίο του παρακάτω αναφέρει ότι “ …Επίσης πετυχημένος είναι ο δάσκαλος που έκανε με το έργο του τόσο ώριμο το μαθητή του ώστε εκείνος να μην τον χρειάζεται πια…

Ο θρίαμβος του δασκάλου είναι να κάνει τον νέο άνθρωπο αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο -στον τρόπο που μεθοδεύει τις παρατηρήσεις  και τις σκέψεις του , στον τρόπο που κάνει τις εκτιμήσεις του, που καταρτίζει το πρόγραμμα της δράσης του, που σημασιολογεί τη ζωή ώστε να μην έχει πλεον ανάγκη από χειραγώγηση και ούτε από τον ίδιο τον δάσκαλο του...

Τελευταίο ο Παπανούτσος εκθέτει το πιο σημαντικό.. Την αγάπη για το παιδί... ”Άφησα τελευταία την κύρια ιδιότητα (ορθότερα την πρώτη αρετή) του δασκάλου... Την αγάπη για το παιδί... Στο παιδί που δεν έιναι δικό του αλλά γίνεται δικό του όταν συνδεθεί με την παιδευτική σχέση.

Στο παιδί ως παιδί που ως ένα νέο και τρυφερό βλαστάρι που δεν έχει ακόμα ξεδιπλώσει τα φύλλα του αλλά κλείνει μέσα του τόσους θησαυρούς -νοημοσύνης, ευαισθησίας-δραστηριότητας- και περιμένει τη δική του στοργή και φροντίδα για να ανθοβολήσει, να αναπτυχθεί και να ολοκληρωθεί.

Είναι απίστευτο με πόση αγάπη (ανιδιοτελή, θερμή, αφειδώλευτη) αφοσιώνεται ο αληθινός δάσκαλος στους μαθητές του. Το παιδί που του εμπιστεύτηκαν να διδάξει γίνεται ο άξονας της ζωής του, αυτό της δίνει περιεχόμενο και γίνεται ο άξονας της ζωής του...

Στο δοκίμιο “Πρωτοβουλία και οίστρος ... Ιδού το μάθημα¨ αναφέρει χαρακτηριστικά: ” Κατάλαβε το καλά, και κλείσε αυτή την αλήθεια μέσα στην ψυχή σου, ότι η διδασκαλία ανήκει στην κατηγορία των πνευματικών έργων όπου το καλό αποτέλεσμα είναι προϊόν έμπνευσης και δημιουργικού οίστρου.

Με μια λέξη: είναι δημιουργία. Και ο άξιος δάσκαλος: δημιουργός. Αυτό πρέπει να σκέπτεσαι όταν αρχίζεις όχι μόνο μια σειρά μαθημάτων, αλλά και το κάθε μάθημα, κάθε ώρα διδασκαλίας.

Δε θα εργαστείς απάνω σε γνωστές και πολυμεταχειρισμένες, στερεότυπες φόρμες και φόρμουλες (όπως: ο τεχνίτης στα «βάναυσα» έργα), αλλά θα δημιουργήσεις πάντοτε κάτι νέο και πρωτότυπο, κάτι που δεν είχε, δεν μπορούσε να έχει γίνει ως τώρα (όπως ο αληθινός ποιητής στα «ευγενή» έργα του πνεύματος).”

Στο ίδιο δοκίμιο αναφέρει τη προπαρασκευή ενός δασκάλου... Προσπερνάω την  πρώτη που αναφέρεται στον τρόπο οργάνωσης της διδασκαλίας που γίνεται όταν αρχίζει και ξετυλίγεται αβίαστος και παραγωγικός ο ευρετικός διάλογος (όπως τον ονομάζει)με τους μαθητές μας κατά τη διερεύνηση ενός θέματος και συζήτηση των αποριών...

Πηγαίνω στη δεύτερη προπαρασκευή που θέτει... “Η δεύτερη, η πιο ουσιαστική και η πιο κουραστική, δε γίνεται, δεν μπορεί να γίνει την παραμονή της διδασκαλίας σου, αλλά κρατάει χρόνια πολλά, όσα θα διαρκέσει η επαγγελματική σου ζωή.

Πρέπει να κατακτήσεις εις βάθος την «ύλη» που θα διδάξεις, με τη συστηματική και αδιάκοπη μελέτη και οικείωση της μεθόδου και των πορισμάτων της αντίστοιχης επιστήμης.


Ο αείμνηστος Δάσκαλος Ευάγγελος Παπανούτσος είχε δώσει στο βιβλίο του “Δρόμοι ζωής “την ουσία του δασκάλου...

Πηγή: fresheducation.gr

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Άλκη Ζέη: Ένας δάσκαλος φέρνει την άνοιξη

Άλκη Ζέη: Ένας δάσκαλος φέρνει την άνοιξη

12:16 | 09 Σεπ. 2016
Τελευταία ανανέωση 12:17 | 09 Σεπ. 2016
Όταν ήμουνα μικρή, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τα σχολεία άνοιγαν την πρώτη Οκτωβρίου.
Τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη που γυρίζαμε από την εξοχή περίμενα με ανυπομονησία ν' αρχίσει το σχολείο. Το αγαπούσα πολύ. Η μυρωδιά των καινούργιων βιβλίων, η διαδικασία του ντυσίματος με μπλε κόλλα και η άσπρη ετικέτα που κολλούσαμε για να γράψουμε όσο πιο καλλιγραφικά μπορούσαμε τον τίτλο του βιβλίου και το όνομά μας. Θυμάμαι με τι καμάρι έγραφα... Κοσμά και Δαμιανού, Κύρου Ανάβασις, της μαθητρίας Α΄γυμνασίου 'Αλκης Ζέη. Δεν το πίστευα πως θα πήγαινα στο γυμνάσιο. 'Ασε που νόμιζα πως ο Κοσμάς και Δαμιανός είχανε γράψει την Κύρου Ανάβαση!
Στο γυμνάσιο! Ένιωθα μεγάλη πιά. Η αδελφή μου που ήδη πήγαινε στο γυμνάσιο, μου έλεγε με πολλή περηφάνεια πως είχανε πολλούς καθηγητές, έναν για κάθε μάθημα κι όχι μια δασκάλα για όλα όπως στο δημοτικό.
Εκεί, στην πρώτη γυμνασίου εκτός από τα τόσα θαυμαστά που συνέβαιναν γνώρισα και τη Ζώρζ Σαρή που γίναμε φίλες για μια ολόκληρη ζωή.
Το ίδιο το σχολείο που πήγαινα δεν το αγαπούσα. Η διευθύντρια ήτανε θαυμάστρια του Μεταξά και σε όλες τις τάξεις πλάι στον Χριστό κρεμόταν μια μεγάλη φωτογραφία του, που μας κοίταζε με γουρλωμένα μάτια μέσα από τα τεράστια γυαλιά του. Όμως, μαζί με τη Ζωρζ κι άλλα τρία κορίτσια είχαμε κάνει μια τόσο στενή παρέα που τίποτε δεν μπορούσε να τη διαλύσει. Ούτε καν ότι η Ζωρζ αγαπούσε τον Μεταξά γιατί της άρεσε η στολή νεολαίας και τα χρυσά αστέρια που της είχανε κολλήσει στους ώμους. Ήτανε πολύ όμορφη η Ζωρζ, είχε μια δυνατή φωνή και πολύ θάρρος. Έπαιρνε μέρος σε όλες τις γιορτές του σχολείου και πότε παρίστανε τον Ρήγα Φερραίο και πότε τον Ερμή. Με προστάτευε από τα μαλώματα της διευθύντριας επειδή στις εκθέσεις έγραφα τα δικά μου κι όχι τις τυποποιημένες φράσεις που μας έλεγε εκείνη σχετικά με την αποταμίευση και την αστυφιλία και άλλα τέτοια συγκλονιστικά.
Μια μικρή παρένθεση. Στην κατοχή η Ζωρζ ξέχασε τα χρυσά αστέρια, τον Μεταξά και τους βασιλιάδες και είμασταν μαζί στην Αντίσταση.
Είχαμε δύο καθηγήτριες, μια στα Αρχαία και μια στα Νέα Ελληνικά, που τις λατρεύαμε κι εύρισκαν τον μπελά τους από τη διευθύντρια γιατί μας φέρονταν φιλικά και δεν μας κρατούσαν σε απόσταση. Ώσπου τη μια, την πιο νέα, την έδιωξε γιατί μας υπερασπίστηκε όταν εκείνη μας κατσάδιασε άδικα. Παρ' όλα αυτά το αγαπούσαμε το σχολείο επειδή η φιλία μας ήταν τόσο δυνατή που δεν την αλλάζαμε με τίποτα.
Όταν οι γονείς μας, που ήταν πολύ δημοκρατικοί, θέλησαν να μας αλλάξουν σχολείο. Και σε μια διαφωνία με τη διευθύντρια μάς πήραν στη μέση της χρονιάς για να πάμε στη σχολή Αηδονοπούλου που για κείνα τα χρόνια ήταν -μα ακόμα και για σήμερα μπορούσε να είναι - ένα προοδευτικό, ελεύθερο σχολείο.
Η απελπισία μου δεν περιγράφεται. Είπα πως άρχιζε η πιο δυστυχισμένη μέρα της ζωής μου.'Αφηνα τις φίλες μου που για μένα, ακόμα και τώρα, η φιλία είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή μου.
Πήγα με κατεβασμένα μούτρα, το σχολείο όμως εκείνο δεν ήθελε κανένα παιδί που να μην χαμογελάει. Σ' έσπρωχναν να κάνεις κάτι που αγαπούσες, να ζωγραφίσεις, να παίξεις θέατρο, κουκλοθέατρο να γράψεις. Εκεί έμαθα πως μ'αρέσει να γράφω. Την πρώτη έκθεση που έγραψα χωρίς τον φόβο της διευθύντριας του άλλου σχολείου την δημοσίευσαν στο περιοδικό του σχολείου. Κι ύστερα, μια επιτροπή από τις μεγάλες μαθήτριες που έβγαζαν μια φορά τη βδομάδα την εφημερίδα του τοίχου- την κολλούσαν στον τοίχο στους διαδρόμους του σχολείου-, μου ανέθεσαν να γράψω το χρονογράφημα γιατί βρήκαν από την πρώτη εκείνη έκθεση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό πως είχα χιούμορ. Έγραψα το πρώτο χρονοράφημα κι από τότε το έγραφα σχεδόν κάθε βδομάδα ώσπου τελείωσα το σχολείο. Δεν ξέρω αν θα γινόμουν συγγραφέας, αν δεν είχα αλλάξει σχολείο.
Έκανα καινούριες φίλες χωρίς όμως να ξεχάσω τις παλιές που κάθε μεσημέρι όταν σχολούσαμε με περίμεναν στη γωνιά ενός δρόμου ν'αγκαλιαστούμε και να πούμε τα νέα μας.
Ήρθε ο πόλεμος. Ήτανε μια Δευτέρα και η πιο μεγάλη μου λύπη ήτανε ότι έκλεισε το σχολείο. Κι αργότερα, στην κατοχή, το σχολείο ήτανε σαν ένας φωτεινός φάρος μέσα στη μαυρίλα. Ας συναντούσαμε στο δρόμο ανθρώπους σωριασμένους κάτω από την πείνα, ας βλέπαμε άλλους να ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε, κι ας είχαμε δεί ένα πρωί δυο κρεμασμένους από ένα φανάρι της πλατείας. Μόλις έκλεινε η πόρτα του σχολείου τα ξεχνούσαμε όλα, κι οι δάσκαλοί μας αδυνατισμένοι από την πείνα, με το κολάρο του πουκαμίσου τους να χάσκει στον λαιμό, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ξεχνάμε τη φρίκη και να έχουμε ενδιαφέρον για τη ζωή.
Παρ' όλο που το σχολείο μας το είχαν επιτάξει οι Γερμανοί και στριμωχτήκαμε σε ένα άλλο κτήριο τρείς τρείς στα θρανία, τότε κάναμε τις παραστάσεις του κουκλοθέατρου που εγώ έγραφα τα έργα, άλλες έπαιζαν τους ρόλους κι άλλες έφτιαχναν σκηνικά και κοστούμια.Δουλεύαμε με πάθος, τα ξεχνούσαμε όλα.Κι αυτό, το οφείλαμε στην καθηγήτρια των τεχνικών, την Ελένη Περράκη, που κράτησε μετά την κατοχή για ολόκληρα τριάντα χρόνια το κουκλοθέατρο με το όνομα «Μπάρμπα Μητούσης». Τότε που ήταν σχεδόν το μοναδικό θέαμα για παιδιά.
Και δεν ήτανε μόνο αυτή. Ο καθηγητής των αρχαίων ελληνικών ο Μιχάλης Αναστασίου-ξαδελφος του Καζαντζάκη- δεν μας άφηνε μόνο με τα εις μι ρήματα και δυο σελίδες από την Αντιγόνη να μάθουμε απ' έξω. Μας διάβαζε από μετάφραση όλη την τραγωδία και ξέκλεβε λίγη ώρα πριν χτυπήσει το κουδούνι για να μας διαβάσει τη μεγάλη του αγάπη, τον Πέρ Γκυντ του Ίψεν.
Οι δάσκαλοι, αυτοί είναι το παν για το σχολείο. Τώρα περιμένω με ανυπομονησία να χτυπήσει το πρώτο κουδούνι για ν' αρχίσω να επισκέπτομαι τα σχολεία, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα, να κουβεντιάσω με τα παιδιά.
Kι όλα αυτά τα χρόνια που πηγαίνω από σχολείο σε σχολείο, κατέληξα στο συμπέρασμα πως όλα εξαρτώνται από τον δάσκαλο. Είτε το σχολείο βρίσκεται σε μεγάλη πόλη είτε σε μικρή ή και σε χωριό ακόμα, εντυπωσιάζομαι από τα παιδιά που κάνουν τόσα δημιουργικά πράγματα, που ξέρουν να συνομιλούν κι έχουν διαβάσει τόσα βιβλία που απορείς πώς βρίσκουν τον χρόνο. Κι όλα αυτά γιατί υπάρχει ένας δάσκαλος που κλέβει ώρες από μαθήματα και από τη ζωή του για να κάνει τα παιδιά -δύσκολο πράγμα σήμερα -να αγαπήσουν το βιβλίο και να ξεφύγουν από το βαρετό πρόγραμμα του σχολείου .Τους θαυμάζω αυτούς τους δασκάλους.Μέσα στις δύσκολες και άχαρες μέρες που ζούμε, αυτοί είναι μια αχτίδα ελπίδας. Σ΄ένα νησί, είχα επισκεφτεί ένα σχολείο, την έκτη τάξη Δημοτικού. Και τι δεν έκαναν αυτά τα παιδιά. Έπαιζαν σκηνές ολόκληρες από τα βιβλία μου, είχαν γράψει δικές τους σκέψεις, ως και τραγούδια είχαν γράψει σχετικά με τα βιβλία, τα τραγουδούσε μια μικρή χορωδία που μαέστρος ήταν ο δάσκαλος.
Ένας πολύ χαρούμενος δάσκαλος με ολοφάνερη την αγάπη του για τα παιδιά. Πριν αποχαιρετήσω τα παιδιά τα συγχάρηκα για τη δουλειά που είχανε κάνει μα είπα ακόμα πως τους συγχαίρω και για τον εξαίσιο δάσκαλό τους .Τότε σηκώθηκε ένα αγόρι και μου λέει: Μας άξιζε όμως. Όταν βγήκαμε από την τάξη ρώτησα το παιδί. Γιατί είπες πως σας άξιζε ένας τέτοιος δάσκαλος; Και τότε εκείνο, μου διηγήθηκε μια απίστευτη ιστορία. Από την αρχή του χρόνου ως τις γιορτές, είχαν έναν δάσκαλο που φοβόταν τα μικρόβια, δεν άγγιζε την κιμωλία να γράψει στο πίνακα, ούτε τα τετράδιά τους, κι έβαζε τα ίδια τα παιδιά να γυρίζουν τα φύλλα κι αν κάποιο τον άγγιζε κατά λάθος, έβαζε τις φωνές κι έφευγε από την τάξη. Τα παιδιά είχαν πέσει όλα σε κατάθλιψη κι όταν ήρθε ο καινούργιος δάσκαλος, έκανε μέσα σ' ένα μήνα όλη την τάξη χαρούμενη και τα παιδιά με χαρά έκαναν χίλια δυο πράγματα μαζί του.
Ας αλλάζουν οι υπουργοί Παιδείας, ας αλλάζουν κάθε τόσο τους νόμους. Όταν υπάρχει ένας δάσκαλος με όρεξη και κέφι, τα παιδιά αποκτούν κι' αυτά όρεξη και κέφι για δουλειά. Είτε σε καινούριο σχολείο βρίσκονται είτε σε λυόμενο ή σε τάξεις με ξεχαρβαλωμένα θρανία. Βλέπεις τα μάτια τους να λάμπουν.
Δεν θ' άξιζε λοιπόν ένα φωτοστέφανο για τον δάσκαλο; 'Αραγε θα βρεθεί ποτέ χέρι να του το φορέσει;
*H 'Αλκη Ζέη είναι συγγραφέας για παιδιά και μεγάλους
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ, Διαδρομές Πολιτισμού, Επιμέλεια Νατάσσα Δομνάκη 

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Σε «διατεταγμένη» υπηρεσία κατά της Ελλάδας τα δυο κρατικά γερμανικά κανάλια Έρευνα

Σε «διατεταγμένη» υπηρεσία κατά της Ελλάδας τα δυο κρατικά γερμανικά κανάλια

Έρευνα

19:00 | 08 Σεπ. 2016
Τελευταία ανανέωση 19:02 | 08 Σεπ. 2016
Μόνο αντικειμενική δεν ήταν η παρουσίαση της ελληνικής κρίσης και των γεγονότων που συνέβαιναν στην Ελλάδα το 2015 από τα κρατικά γερμανικά δίκτυα ARD και ΖDF. 
Αυτό υποστηρίζει έρευνα τουγερμανικού ιδρύματος Otto - Brenner με τίτλο«Προκαλέστε τους Έλληνες»που διενέργησαν ερευνητές του πανεπιστημίου του Βίρτσμπουργκ. 
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν η ειδησεογραφική κάλυψη της ελληνικής κρίσης του 2015 δεν ήταν εμπεριστατωμένη και χαρακτηριζόταν από προσωπικές αξιολογήσεις των δημοσιογράφων των δύο δικτύων. 
Το γερμανικό Συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall) το οποίο έχει ασχοληθεί επισταμένως με την Ελλάδα και έκανε μάλιστα ανάλογη έρευνα για τον γερμανικό Τύπο την περασμένη άνοιξη, δημοσίευσε σήμερα τα νέα στοιχεία της έρευνας.
Ο Κιμ Οττο, επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής οικονομικής δημοσιογραφίας και οι ειδικοί επιστήμονες Αντρέας Κέλερ και Κριστίν Μπάαρς επικρίνουν δριμύτατα το ARD και το ΖDF σε πολλά επίπεδα.
Πιο συγκεκριμένα σημειώνουν ότι η ειδησεογραφία για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν ήταν ισορροπημένη, ήταν ελάχιστα εμπεριστατωμένη και οι δημοσιογράφοι ενσωμάτωναν δικές τους αξιολογήσεις. 
Επίσης, δίνονταν σπάνια ο λόγος στην ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με άλλους εμπλεκόμενους παρότι επικρινόταν συχνά. 
Κατά την επιλογή αυθεντικών απόψεων και συνεντευξιαζομένων θα έπρεπε να υπάρχει ισορροπία και να συμπεριλαμβάνονται όλες οι πλευρές. «Αυτές οι απαιτήσεις ποιότητας εκπληρώνονταν μόνο μερικώς» κατά τον καθηγητή Κιμ Οττο.
Μόνο στο 10% των ειδήσεων για την ελληνική κρίση παρουσιαζόταν η άποψη της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ διπλάσιες ήταν οι φορές που παρουσιαζόταν η άποψη της γερμανικής κυβέρνησης. 
Ως εκ τούτου, οι δημοσιογράφοι επέκριναν 10 φορές συχνότερα την ελληνική κυβέρνηση. Αρνητικά κρίθηκε η γερμανική μόνο δύο φορές. 
Γινόταν μόνο λόγος για μεταρρυθμίσεις χωρίς να αναφέρονται ποιές. Από τις 139 αναφέρθηκαν 53 από το ARD και 40 από το ZDF. 
Αντίθετα τα κανάλια επικεντρώνονταν στο Grexit ως σύμβολο τρόμου και χάους και με τον τρόπο αυτό το θέμα έγινε έκφραση ενός αρνητισμού.
Ενδιαφέρον είναι πάντως ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης είχε κριτική στάση απέναντι στον τρόπο με τον οποίο τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης κάλυπταν το θέμα και ένιωθαν ότι δεν ενημερώνονται σωστά.
πηγή:http://tvxs.gr/news/ellada/se-diatetagmeni-ypiresia-kata-tis-elladas-ta-dyo-kratika-germanika-diktya

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Περίεργες παθήσεις διάσημων ιστορικών προσώπων

Περίεργες παθήσεις διάσημων ιστορικών προσώπων

17:13 | 07 Σεπ. 2016
Τελευταία ανανέωση 17:20 | 07 Σεπ. 2016
O βασιλιάς Ριχάρδος Γ' της Αγγλίας (1452-1485) δεν υπέφερε μόνο από σοβαρής μορφής σκολίωση στη σπονδυλική στήλη. Είχε επίσης μολυνθεί από παρασιτικά σκουλήκια που έφτασαν σε μέγεθος το μήκος ενός ποδιού. Πολλοί ακόμη ισχυροί ηγεμόνες υπέφεραν από κοινού τύπου ασθένειες της εποχής τους, που συχνά τους έφερναν σε αμηχανία.
Ο Ριχάρδος Γ’  υπήρξε ο τελευταίος άγγλος μονάρχης που πέθανε στη μάχη, γεγονός που επέφερε και την την πτώση της δυναστείας των Πλανταγενετών από τον θρόνο της Αγγλίας.
Τα ευρήματα από τον σκελετό του Ριχάρδου, που βρέθηκε  το 2012 από αρχαιολόγους κάτω από ένα πάρκινγκ στο Λέστερ, δείχνουν την παρουσία υπολειμμάτων των «askaris lumbricoides» από τα οποία είχε μολυνθεί.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος (10 π.Χ- 54 μ.Χ.), αντιμετώπιζε δυσκολίες στην ακοή και φέρεται να περπατούσε κουτσαίνοντας. Επιπλέον, γνωστός ως «ο αυτοκράτορας με το κινούμενο κεφάλι», είχε μια μόνιμη καταρροή από τη μύτη του.
Ενδεχομένως υπέφερε ακόμη από τυμπανισμό. Μάλιστα, ανησυχούσε τόσο έντονα για τους κινδύνους του να μην… «αερίζεται» που, σύμφωνα με τον Ρωμαίο ιστορικό Σουετώνιο, «σχεδίαζε ένα διάταγμα για να νομιμοποιεί τον αερισμό στο τραπέζι, είτε άηχα είτε ηχηρά».
Ο Κάρολος Ε΄ (1500-1558), αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ως Κάρολος Α΄, βασιλιάς της Ισπανίας, δεν μπορούσε να φάει δημόσια εξαιτίας μιας παραμόρφωσης γνωστής ως χείλος ή γνάθος των Αψβούργων, το οποίο οφειλόταν στη μακρά ιστορία ενδογαμίας στην οικογένειά του.
Όπως πολλοί από τους Αψβούργους της Αυστρίας, ο Κάρολος είχε μία διευρυμένη κάτω γνάθο και λαγόχειλο. Αυτή η παραμόρφωση τον δυσκόλευε στο φαγητό, έτσι προτιμούσε να τρώει χωρίς να τον βλέπουν.
Τα παιδιά των ισχυρών Μεδίκων στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία, υπέφεραν από ραχίτιδα, μία διαταραχή η οποία σήμερα είναι από τις πιο συχνές παιδικές παθήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ασθένεια αυτή, προήλθε από την υπερπροστασία που έδειχναν οι Μέδικοι στα παιδιά τους, τα οποία μεγάλωναν σύμφωνα με τα υψηλότερα κοινωνικά πρότυπα της εποχής τους χρησιμοποιώντας μεθόδους όπως τον παρατεταμένο θηλασμό, τη μικρή έκθεση στο ηλιακό φως και το βαρύ φάσκιωμα των βρεφών.
Η ελισαβετιανή εποχή συνδύασε την άνθηση του αγγλικού θεάτρου με την διεθνή επέκταση και τον ναυτικό θρίαμβο. Κι όμως, η Ελισάβετ Α΄(1533-1603), γνωστή και ως η «Παρθένος Βασίλισσα», είχε πολύ κίτρινα και ασύμμετρα δόντια, ενώ πολλά από αυτά έλειπαν.
Στην πραγματικότητα, είχε συχνά πονόδοντο, αλλά αρνούταν να αφαιρέσει τα ελαττωματικά της δόντια. Αυτή της η απόφαση την καταδίκασε στο να υποφέρει για χρόνια από πονόδοντο, ουλίτιδα αλλά και νευραλγίες στο πρόσωπο και στον λαιμό, σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου “Elizabeth, the Queen”, Alison Weir. Η Ελισάβετ είχε επίσης κρίσεις πανικού καθώς και κιρσούς στο πόδι της, που πήρε χρόνια να επουλωθεί.
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας (1638-1715), ή ο «βασιλιάς Ήλιος», είχε ένα μακρύ κατάλογο ασθενειών. Η πιο διάσημη, ήταν ένα πρωκτικό συρίγγιο, που προκλήθηκε από παρατεταμένες περιόδους ιππασίας.
Μάλιστα μετά από μία επιτυχή επέμβαση για την αφαίρεση του συριγγίου, διεξήχθησαν πολλοί εορτασμοί αφιερωμένοι στη γενναιότητα του βασιλιά και τις ικανότητες του χειρούργου.
Όσο για τον Ναπολέοντα, άλλο ένα Βατερλό υπήρξαν οι αιμορροΐδες. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, οι αιμορροΐδες του προκαλούσαν υπέρμετρο πόνο και τον αποδυνάμωσαν κατά τη διάρκεια της δραματικής μάχης που σήμανε το τέλος της ναπολεόντειας περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο αυτοκράτορας της Γαλλίας Βοναπάρτης (από το 1804 ως το 1815), υπέφερε από επώδυνες αιμοραίδες από τα 20 του χρόνια. Αυτή η ασθένειά του, προστέθηκε σε άλλες επίσης δυσάρεστες αρρώστιες όπως η νευροδερματίτιδα. Τα 21α γενέθλιά του τα γιόρτασε έχοντας στο σώμα του πολλά εξανθήματα.
Πηγή: News.discovery.com
Μετάφραση-Απόδοση: Κατρίν Αλαμάνου-Tvxs

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Xρήσιμες συμβουλές για την αγορά των σχολικών ειδών

Xρήσιμες συμβουλές για την αγορά των σχολικών ειδών

16:22 | 02 Σεπ. 2016
Χρήσιμες συμβουλές σε μαθητές και γονείς για την αγορά των σχολικών ειδών, δίνει με σημερινή του ανακοίνωση το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), τονίζοντας μάλιστα, ότι με τη σωστή έρευνα αγοράς, η προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού μπορεί να είναι διασκεδαστική και οικονομικά ωφέλιμη.
Στην ανακοίνωσή του, το ΚΕΠΚΑ επισημαίνει ότι «δεν είναι λίγες οι εταιρίες, οι οποίες προσπαθούν να παρασύρουν τα παιδιά στον υπερκαταναλωτισμό, λανσάροντας πρωτότυπα σχολικά είδη. Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια αυτά τα σχολικά είδη δεν είναι απολύτως απαραίτητα στα παιδιά».
Υπογραμμίζεται δε ότι «κοινή διαπίστωση αποτελεί ότι οι διαφορές τιμών, ανάμεσα στα απλά σχολικά και στα σχολικά, που είναι "της μόδας", είναι, πολλές φορές, αδικαιολόγητα μεγάλες» και τονίζεται ότι «οι τιμές προϊόντων "διακοσμημένων" με σούπερ-ήρωες και καινοτόμα σχέδια, είναι ιδιαίτερα υψηλές».

Η αγορά σχολικών ειδών μπορεί να είναι μια εμπειρία συμμετοχής και μάθησης, τόσο για το γονέα, όσο και για το μαθητή, επισημαίνει το ΚΕΠΚΑ στην ανακοίνωσή του και προσθέτει: «Είναι μια ευκαιρία να περάσουν μαζί ένα όμορφο απόγευμα και να μάθουν με ποιο τρόπο να κάνουν χρήσιμες και ευχάριστες αγορές».
  • Πρέπει, να συζητήσουμε, με το παιδί μας, να του εξηγήσουμε και να του δώσουμε να καταλάβει τις παγίδες των διαφημίσεων, για τα σχολικά είδη καθώς και τους τρόπους, που διάφορες εταιρείες μας οδηγούν, στην υπερκατανάλωση. Είναι πολύ βασικό να καταλάβει το παιδί ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά, ανάμεσα στο τι πραγματικά χρειάζεται, για το σχολείο και στο τι νομίζει ότι χρειάζεται. Πρέπει να καταλάβει ότι η "ομορφιά" των σχολικών ειδών δεν είναι, απαραίτητα, συνδεδεμένη, με τη μόδα της εποχής, αλλά, σίγουρα, επιβαρύνει το πορτοφόλι της οικογένειας. Αυτή η χρονική περίοδος μας προσφέρει μια, από τις καλύτερες ευκαιρίες, να εξηγήσουμε, στο παιδί μας, τα σωστά καταναλωτικά πρότυπα και τη στάση ζωής, που πρέπει να έχει, απέναντι στην κατανάλωση.
  • Όταν βεβαιωθούμε ότι το παιδί μας κατάλαβε τους κινδύνους, ετοιμάζουμε έναν κατάλογο με τα είδη που θεωρούμε απαραίτητα. Στη διαδικασία αυτή, το παιδί μας πρέπει να συμμετέχει. Αν πιστεύει ότι συναποφάσισε, μαζί μας, για τα σχολικά του είδη, θα αποφύγουμε τριβές, όταν θα κάνουμε τις αγορές μας.
  • Είναι φυσικό, έστω και μετά από όλα αυτά, το παιδί μας, κάποιες στιγμές, να παρασυρθεί, από την ποικιλία της αγοράς και να μας ζητήσει να αγοράσουμε κάποια πράγματα, τα οποία δεν είχαμε συμπεριλάβει, στον κατάλογο. Αν θεωρούμε ότι είναι περιττά, πρέπει να αρνηθούμε, έστω και αν στεναχωρήσουμε το μικρό μας καταναλωτή.
  • Μελετούμε, με προσοχή, τη σήμανση των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από τα χρώματα και τα σχέδια των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, στην πίεση του παιδιού μας, να του κάνουμε το χατίρι.
  • Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας, ότι τα σχολικά είδη είναι εργαλείο μάθησης και όχι μέσο επίδειξης.
  • Τηρούμε, αυστηρά, τον κατάλογο που μας συστήνει το σχολείο. Η έρευνα αγοράς και η σύγκριση τιμών για το ίδιο είδος είναι απαραίτητη. Όπως προκύπτει από έρευνες του ΚΕΠΚΑ, οι αποκλίσεις τιμών από κατάστημα σε κατάστημα, είναι σημαντικές.
  • Σε κάποια προϊόντα, όπως μολύβια, στυλό, γόμες, κ.α., είναι, πολλές φορές, πιο οικονομικό να αγοράζουμε συσκευασίες που περιέχουν παραπάνω από ένα τεμάχιο, αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε.
  • Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη που μοιάζουν με τρόφιμα. Τέτοια προϊόντα δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν στην αγορά. Επειδή όμως συχνά, «ξεφεύγουν» από τους ελέγχους της Πολιτείας, ας «έχουμε και εμείς το νου μας».
  • Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη που μυρίζουν σαν τρόφιμα (σβύστρες κ.λπ.) Οι μυρωδιές προέρχονται από χημικές αρωματικές ουσίες, που ίσως αποδειχθούν, αργότερα, ακατάλληλες. Η μυρωδιά όμως, παρασύρει τα παιδιά, να τα βάλουν στο στόμα.
  •  Η ασφάλεια των σχολικών ειδών πρέπει να είναι το κυρίαρχο κριτήριο, για την αγορά τους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα σχολικά που μοιάζουν με παιχνίδια, δεν πληρούν τις ίδιες προδιαγραφές ασφάλειας με τα παιχνίδια. Έτσι, στυλό που ανάβουν, μολύβια με μικρά διακοσμητικά αυτοκόλλητα, σβύστρες που μυρίζουν σαν φρούτα, μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα είδη για την υγεία, ακόμα και τη ζωή των παιδιών μας.
  • Τα παιδιά δεν πρέπει να φορτώνονται με σχολικά είδη που ζυγίζουν πάνω από το 1/10 του βάρους τους. 
  • πηγή:http://tvxs.gr/news/paideia/xrisimes-symboyles-gia-tin-agora-ton-sxolikon-eidon