Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019

Η χρήση της οθόνης επηρεάζει τη συγκέντρωση προσοχής στα παιδιά

Η χρήση της οθόνης επηρεάζει τη συγκέντρωση προσοχής στα παιδιά

Η απεριόριστη χρήση της οθόνης προκαλεί στα παιδιά δυσκολία  στη συγκέντρωση της προσοχής
Ένα φαινόμενο που προβληματίζει σήμερα τους εκπαιδευτικούς είναι η αδυναμία συγκέντρωσης των μαθητών, χωρίς αυτή να οφείλεται σε μαθησιακή δυσκολία, όπως η ΔΕΠΥ.
Αυτό που παρατηρείται μέσα στις σχολικές τάξεις, είναι πως μεγάλος αριθμός μαθητών δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του μέσα στο μάθημα, σε όλες τις παραμέτρους του. Επιπλέον, η συγκέντρωση τους αποσπάται με απίστευτη ευκολία, ανεξάρτητα από το πόσο σημαντική ή ασήμαντη είναι η πηγή περισπασμού.  
Η συγκέντρωση της προσοχής θεωρείται από τους παιδαγωγούς το κλειδί της μάθησης.Υποστηρίζουν πως ένα παιδί που συγκεντρώνεται, είναι ένα παιδί που μαθαίνει γρήγορα και αποτελεσματικά άλλες δεξιότητες, που είναι απαραίτητες στην καθημερινότητά του. Η μάθηση αυτή αφορά στον γνωστικό, στο συναισθηματικό και στον κοινωνικό τομέα. Ένα παιδί που συγκεντρώνεται γίνεται ένας ενήλικας που εστιάζει, λέει χαρακτηριστικά η Μοντεσσόρι. Αυτό που δε γνωρίζουμε είναι πως η συγκέντρωση προσοχής μαθαίνεται και το παιδί θα πρέπει να εξασκείται σ’ αυτήν από νωρίς.
Έχει αποδειχτεί ερευνητικά πως ένας από τους σοβαρούς παράγοντες που αποδυναμώνουν τη διάρκεια της προσοχής μας είναι η χρήση των υπολογιστών, των κινητών, των τάμπλετ και γενικότερα των «έξυπνων συσκευών». Τα παιδιά κινούνται σε δύο επίπεδα. Από τη μια ασχολούνται καθημερινά και για πολλές ώρες με τον δελεαστικό και προκλητικό κόσμο της οθόνης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από τη γρήγορη εναλλαγή της εικόνας, τους δίνει πρόσβαση σε άπειρο υλικό σε ήχους, χρώματα και πληροφορίες. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές, που δεν μπορούν να τις διαχειριστούν. Δε χρειάζεται να επιμείνουν, να προσπαθήσουν, να κρίνουν, να ολοκληρώσουν. Μεταπηδάνε από τη μια πληροφορία στην άλλη, από το ένα ερέθισμα στο άλλο μόλις βαρεθούν ή μόλις ζοριστούν.
Από την άλλη, έρχονται σε επαφή με τη στατική «εικόνα» της τάξης, που όλα παραμένουν στη θέση τους. Πώς μπορεί, λοιπόν, το παιδί να συγκεντρωθεί στα λόγια και στο πρόσωπο του δασκάλου για μία ή μιάμιση διδακτική ώρα, όταν έχει συνηθίσει να αλλάζει ερέθισμα μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, μόλις το θελήσει και για όσο θελήσει;
Να γιατί, λοιπόν τα παιδιά βαριούνται μέσα στην τάξη και επιστρέφουν σπίτι μεταφέροντας την εντύπωση πως δεν κατάλαβαν το μάθημα από τον δάσκαλό τους. Κάπως έτσι, δημιουργούνται μαθησιακά κενά, τα οποία δεν οφείλονται πάντα στην αναποτελεσματική διδασκαλία, αλλά στη δυσκολία του παιδιού να συγκεντρωθεί και να παρακολουθήσει το μάθημα.
Υπάρχει, λοιπόν, μια ισχυρή αντίφαση ανάμεσα στον τρόπο που τα παιδιά δέχονται ερεθίσματα στο σπίτι και στο σχολείο. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε από το σπίτι, είναι να προσπαθήσουμε να «θωρακίσουμε» τα παιδιά από την απεριόριστη χρήση της οθόνης. Λέμε ναι, αλλά με μέτρο και με όρια.
Κι όσον αφορά τα πολύ μικρά παιδιά, ας επιστρέψουμε στα παιδικά βιβλία και στα παραμύθια, γιατί τους δίνουν την ευκαιρία να  «ρουφήξουν» με τις αισθήσεις τους την πλοκή και την εικονογράφηση, εξασκώντας τα στο να εστιάζουν και να παραμένουν συγκεντρωμένα.
  


Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

«Μεταλλαγμένη» γυναίκα δεν νιώθει πόνο και επουλώνει ταχύτατα τραύματα

Μια ηλικιωμένη γυναίκα στη Σκωτία δεν αισθάνεται σχεδόν καθόλου πόνο, εξαιτίας μια σπάνιας μετάλλαξης σε ένα γονίδιό της, όπως ανακοίνωσαν επιστήμονες στη Βρετανία. Η γυναίκα, πρώην εκπαιδευτικός, νιώθει επίσης πολύ λίγο άγχος ή φόβο και επιπλέον φαίνεται να έχει αυξημένη ικανότητα επούλωσης των τραυμάτων της χάρη στην ίδια γενετική μετάλλαξη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τζέιμς Κοξ του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό αναισθησιολογίας «British Journal of Anaesthesia», ευελπιστούν ότι η ανακάλυψη θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για διάφορες καταστάσεις (χρόνιοι ή μετεγχειρητικοί πόνοι, μετατραυματικό στρες, αποκατάσταση τραυμάτων κ.α.).
Οι γιατροί μελέτησαν τη γυναίκα, όταν στα 65 της αυτή αναζήτησε θεραπεία για ένα πρόβλημα στο ισχίο της, το οποίο αποδείχθηκε ότι οφειλόταν σε σοβαρή εκφύλιση της άρθρωσης, μολονότι εκείνη δεν ανέφερε ότι ένιωθε κάποιο πόνο, όπως θα ήταν το αναμενόμενο. Την επόμενη χρονιά έκανε λόγω οστεοαρθρίτιδας χειρουργική επέμβαση και στα δύο χέρια της, η οποία είναι μια πολύ επώδυνη διαδικασία, αλλά εκείνη πάλι δεν ένιωσε τον παραμικρό πόνο μετά την επέμβαση. Τελικά αποκάλυψε ότι δεν ποτέ δεν είχε χρησιμοποιήσει κάποιο αναλγητικό π.χ. για οδοντιατρική επέμβαση, ενώ στα οκτώ της είχε σπάσει το χέρι της, αλλά για μέρες δεν είχε πει τίποτε σε κανένα, αφού δεν πονούσε ιδιαίτερα.

Οι γενετικές αναλύσεις που ακολούθησαν, αποκάλυψαν δύο μεταλλάξεις που σχετίζονται με τογονίδιο FAAH, το οποίο εμπλέκεται στο αίσθημα του πόνου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνελεύσεις γειτονιάς, μια αναξιοποίητη δυναμική

Συνελεύσεις γειτονιάς, μια αναξιοποίητη δυναμική


Ο θεσμός των Συνελεύσεων Γειτονιάς αποτελεί μια ευκαιρία για τη συμμετοχή των κατοίκων στα κοινά.
Στις μέρες που ζούμε, όπου τα προβλήματα στις γειτονιές πολλαπλασιάζονται αντί να μειώνονται, οι κάτοικοι συνηθίζουμε να εκφράζουμε τα παράπονά μας σε “πηγαδάκια”, σε σπίτια, σε καφενεία ή απλώς ...μονολογώντας.
Δρόμοι γεμάτοι λακκούβες, έλλειψη πρασίνου, ανυπαρξία κατάλληλων χώρων για να παίζουν τα παιδιά, υποβάθμιση της περιοχής, είναι κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε γειτονιά.
Το βασικό παράπονο όλων είναι η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στους κατοίκους και την εκάστοτε Δημοτική αρχή, γεγονός που καθιστά αδύνατη την οποιαδήποτε ουσιαστική επικοινωνία και, συνεπώς, την προοπτική επίλυσης ή έστω καταγραφής των όποιων προβλημάτων.
Ο θεσμός των Συνελεύσεων Γειτονιάς αποτελεί μια ευκαιρία για τη συμμετοχή των κατοίκων στα κοινά, καθώς τους παρέχει τη δυνατότητα, αφενός μεν να καταγράφουν τα προβλήματα της περιοχής τους,αφετέρου δε να τα προωθούν προς τα αρμόδια τμήματα του Δήμου ή -και γιατί όχι;- προς τον ίδιο το Δήμαρχο.
Ταυτόχρονα θα μπορούν να δημιουργούν από μόνοι τους τις προϋποθέσεις για την ανάδειξη της γειτονιάς τους. Διοργανώσεις εκδηλώσεων, υιοθεσία πάρκων και κοινόχρηστων χώρων, φυτεύματα πρασίνου, ανάδειξη των τοπικών επαγγελματιών είναι μερικές από τις δράσεις που μπορούν να οργανωθούν μέσω των Συνελεύσεων Γειτονιάς.
Παράλληλα η καταγραφή των εκάστοτε προβλημάτων, η απαίτηση για βελτιωτικά έργα στην περιοχή, η φροντίδα των παιδικών χαρών, οι αντιδράσεις για τυχόν κοπές δέντρων και γενικότερα για τη μείωση του πρασίνου, είναι κάποιες από τις απαιτήσεις που προωθούνται μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι από εμάς, είναι ότι η εκάστοτε Δημοτική Αρχή υποχρεούται να υποστηρίζει και να ενισχύει τις συνελεύσεις των κατοίκων, παρέχοντάς τους αρχικά τον κατάλληλο χώρο (σε περίπτωση που δεν υπάρχει) για να φιλοξενούνται και εν συνεχεία να σέβεται και να υπολογίζει τις αποφάσεις τους.
Ακολουθώντας διαδικασίες που βασίζονται στην ισονομία, τη συμμετοχικότητα και τη λήψη αποφάσεων μέσα από δημοκρατικές πρακτικές, οι κάτοικοι κάθε γειτονιάς μπορούν να αποτελέσουν τη φωνή της γειτονιάς τους μέσα στο Δήμο, για τη βελτίωση των συνθηκών της καθημερινότητάς τους.
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η κοινωνική απομόνωση, ο ατομικισμός και η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η δυναμική της συλλογικής δράσης, της αυτοοργάνωσης και της συμμετοχής σε δημοκρατικές διαδικασίες στις γειτονιές μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αλλάξει τόσο ο τρόπος με τον οποίο η εκάστοτε Δημοτική Αρχή αντιμετωπίζει τους κατοίκους της, αλλά και εμείς οι ίδιοι τις γειτονιές μας.
*Μαρίζα Ζυμωνοπούλου, υποψήφια Σύμβουλος με τον συνδυασμό «Ηράκλειο εν-Αλλαγή» της Λιάνας Σταρίδα.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

Πόσα χρήματα δήλωσαν οι Έλληνες στην εφορία το 2018

Εισόδημα 73,612 δισ. ευρώ δηλώθηκε στην εφορία το 2018 από 8.907.722 φορολογούμενους. Ο συνολικός φόρος που καταβλήθηκε ανήλθε σε 8,328 δισ. ευρώ.
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων που υποβλήθηκαν στην εφορία το 2018 με τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2017.
Τα τελικά στοιχεία αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και αποτυπώνουν την ακόλουθη εικόνα, λίγο πριν την έναρξη της διαδικασίας υποβολής των φετινών φορολογικών δηλώσεων:
  • Από το σύνολο των 73,612 δισ. ευρώ συνολικού εισοδήματος που δηλώθηκε, τα 60,403 δισ. ευρώ αποτελεί εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Τα 6,192 δισ. ευρώ αποτελούν εισόδημα από ακίνητα, 2,184 δισ. ευρώ εισόδημα από μερίσματα, τόκους, δικαιώματα και υπεραξία από μεταβίβαση κεφαλαίου, 3,443 δισ. εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ 1,388 δισ. ευρώ είναι αγροτικά εισοδήματα.
  • Με βάση τα τεκμήρια φορολογήθηκε εισόδημα 6,778 δισ. ευρώ που αφορούσε 1,9 εκατομμύρια φορολογούμενους.
  • Το ύψος των μειώσεων φόρου ανήλθε σε 9,874 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 9,830 δισ. ευρώ αφορούν τη μείωση λόγω του αφορολόγητου με βάση αποδείξεις δαπανών με κάρτες και άλλες μορφές ηλεκτρονικών συναλλαγών.
  • Το ύψος της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης ανήλθε σε 616,856 εκατ. ευρώ.
  • Το τέλος επιτηδεύματος ήταν 386,271 εκατ. ευρώ.
  • Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης ανήλθε σε 62,233 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 2018 δηλώθηκε μικρότερο συνολικό εισόδημα, συγκριτικά με το 2017 που είχε δηλωθεί το ποσό των 74,6 δισ. ευρώ, καθώς και συγκριτικά με το 2016, έτος κατά το οποίο είχε δηλωθεί το ποσό των 75,15 δισ. ευρώ.
Επίσης από την επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων προκύπτουν ακόμη τα ακόλουθα:


  • Έξι στις δέκα οικογένειες δήλωσαν ότι το 2017 απέκτησαν εισόδημα χαμηλότερο των 10.000 ευρώ. Στις 6.370.099 φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν το 2018, εισόδημα χαμηλότερο των 10.000 ευρώ δήλωσαν 3.964.567 φορολογούμενοι σε οικογενειακό επίπεδο.
  • Περισσότεροι από 1 εκατ. φορολογούμενοι δηλώνουν ότι φιλοξενούν στο σπίτι τους φίλο ή συγγενή.
  • Μηδενικό εισόδημα δήλωσαν 644.790 φορολογούμενοι.
  • Πέρυσι ο αριθμός των φορολογούμενων με υψηλά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ διαμορφώθηκε στις 19.869.
  • ΠΗΓΗ:https://tvxs.gr/news/ellada/posa-xrimata-dilosan-oi-ellines-stin-eforia-2018

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

Ναυάγιο δικαιώνει τον Ηρόδοτο ύστερα από... 2.469 χρόνια

Ο Έλληνας ιστορικός, Ηρόδοτος τον 5ο αιώνα π.Χ είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο και στα γραπτά του έκανε λόγο για ασυνήθιστα ποταμόπλοια στο Νείλο.
Μεταγενέστεροι μελετητές θεώρησαν πως τα κείμενα αυτά αποτελούσαν στοιχεία φαντασίας και όχι καθαρή ιστορική καταγραφή. Κάτι που όμως πλέον καταρρίπτεται, καθώς υποβρύχιες ανακαλύψεις δικαιώνουν τον Έλληνα ιστορικό μετά από τόσους αιώνες.
Ο Ηρόδοτος στην πρώτη μεγάλη ιστορική καταγραφή του αρχαίου κόσμου αφιερώνει 23 γραμμές της ιστορίας του, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian, στην περίπλοκη περιγραφή της κατασκευής ενός σκάφους «baris». Για αιώνες οι μελετητές υποστήριξαν καθώς δεν υπήρχαν αρχαιολογικά στοιχεία που να βεβαιώνουν ότι τέτοια πλοία υπήρξαν. Τώρα υπάρχουν στοιχεία. Ένα «καταπληκτικά συντηρημένο» ναυάγιο στα νερά γύρω από τη βυθισμένη πόλη Θώνις-Ηράκλειο αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν στις περιγραφές του ο Ηρόδοτος.
«Όταν ανακαλύψαμε το ναυάγιο αυτό συνειδητοποιήσαμε ότι ο Ηρόδοτος είχε δίκιο», δήλωσε ο Δρ. Ντάμιαν Ρόμπινσον, διευθυντής του Κέντρου Ναυτικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο οποίος δημοσιεύει τα ευρήματα της ανασκαφής. «Αυτό που περιγράφει ο Ηρόδοτος ήταν αυτό που είδαμε.»
Το 450 π.Χ. ο Ηρόδοτος παρακολούθησε την κατασκευή ενός baris. Παρατήρησε πως οι οικοδόμοι: «έκοψαν τις σανίδες σε δύο ράβδους (περίπου 100 εκατοστά μάκρος) και τα κανόνισαν σαν τούβλα». Έγραφε πως: «Στις ισχυρές και μακρές επιφάνειες (ξύλινα κομμάτια) εισάγουν δύο σανίδες. Όταν έχουν κατασκευάσει το πλοίο τους με αυτόν τον τρόπο, τεντώνουν τις δοκούς πάνω τους … Περνούν τις ραφές από μέσα με τον πάπυρο. Υπάρχει ένα πηδάλιο, που διέρχεται από μια τρύπα στη τρόπιδα. Ο ιστός είναι από ακακία και τα πανιά από πάπυρο… »

Ο Ρόμπινσον είπε ότι οι προηγούμενοι μελετητές «είχαν κάνει κάποια λάθη» προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το κείμενο χωρίς αρχαιολογικά στοιχεία. Αλλά η τωρινή ανασκαφή του λεγόμενου «Πλοίου 17» έχει αποκαλύψει ένα τεράστιο κύτος σε σχήμα ημισελήνου και έναν τύπο κατασκευής που δεν έχει ξανακαταγραφεί, ο οποίος περιλαμβάνει χοντρές σανίδες - όπως είχε παρατηρήσει ο Ηρόδοτος, περιγράφοντας ένα ελαφρώς μικρότερο σκάφος. Αρχικά είχε μήκος έως 28 μέτρα, είναι ένα από τα πρώτα αρχαία αιγυπτιακά εμπορικά σκάφη που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.
Ο Ρόμπινσον πρόσθεσε: «Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα σκάφη να έχουν μακρά εσωτερικά πλευρά. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι σήμαινε … Τη δομή αυτή δεν την είχαμε δει ποτέ πριν, από αρχαιολογικής άποψης. Ανακαλύψαμε αυτή τη μορφή κατασκευής σε αυτό το συγκεκριμένο σκάφος και είναι απολύτως αυτό που έλεγε ο Ηρόδοτος».
Περίπου το 70% του σκάφους έχει επιβιώσει, καλά διατηρημένο στο Νείλο. Οι σανίδες της ακακίας κρατήθηκαν μαζί με τις μεγάλες πλευρικές ράβδους – με μήκος περίπου 2 μ. – και στερεώθηκαν με γόμφους, δημιουργώντας γραμμές «εσωτερικών πλευρών» μέσα στο κύτος. Το σύστημα πλοήγησης χρησιμοποιεί ένα αξονικό πηδάλιο με δύο κυκλικά ανοίγματα για τιμόνι και ένα κατάρτι προς το κέντρο του σκάφους.
Ο Ρόμπινσον δήλωσε: «Εδώ έχουμε μια εντελώς μοναδική μορφή κατασκευής, που δεν έχουμε δει πουθενά αλλού».
Ο Alexander Belov, του οποίου το βιβλίο για το ναυάγιο, Ship 17: a Baris from Thonis-Heracleion, δημοσιεύεται αυτό το μήνα, δείχνει ότι η ναυτική αρχιτεκτονική του ναυαγίου είναι τόσο κοντά στην περιγραφή που έδωσε ο Ηρόδοτος, που θα μπορούσε να έχει γίνει στο ίδιο το ναυπηγείο που επισκέφτηκε. Η ανάλυση λέξη προς λέξη του κειμένου καταδεικνύει ότι σχεδόν κάθε λεπτομέρεια αντιστοιχεί «ακριβώς στα αποδεικτικά στοιχεία».


Πηγή: Έθνος

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

Ποια είναι αυτά τα 20 λόγια που θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού μας και θα τα βοηθήσουν να νιώσουν την αποδοχή και την αγάπη μας

Ποια είναι αυτά τα 20 λόγια που θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού μας και θα τα βοηθήσουν να νιώσουν την αποδοχή και την αγάπη μας

1. Σε αγαπώ! Σε αγαπώ απέραντα και ατελείωτα και δεν υπάρχει τίποτα που θα με κάνει να σταματήσω να σε αγαπάω!
2. Είσαι καταπληκτικό παιδί! Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος, μοναδικός και δεν υπάρχει κανένας άλλος σαν εσένα.
3. Δείξε τα συναισθήματά σου! Κλάψε, αν έτσι νιώθεις, γέλα αν το αισθάνεσαι. Όλα τα συναισθήματα είναι χρήσιμα σημαντικά, αρκεί να ξέρουμε να τα εκδηλώσουμε σωστά και να μην διαλέξουμε συμπεριφορές που στεναχωρούν ή πονάνε τους άλλους.
4. Έκανες λάθος. Δεν πειράζει, όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Το σημαντικό είναι να μάθεις από το λάθος σου, να το διορθώσεις και να μην το επαναλάβεις. Έχεις την ευκαιρία να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα!
5. Τα κατάφερες! Μπράβο σου. Αν δεν ήταν εύκολο, ξέρω ότι προσπάθησες και τα κατάφερες. Είμαι περήφανη/ος για εσένα και πρέπει κι εσύ να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.
6. Συγγνώμη. Εγώ έκανα λάθος
7. Μπορείς να αλλάξεις γνώμη. Μερικές φορές μπορεί να πάρεις μια απόφαση αλλά μετά να αλλάξεις γνώμη. Μπορείς να το κάνεις με ωραίο τρόπο, χωρίς κλάματα ή θυμο.
8. Τι ωραία ιδέα! Χαίρομαι που το σκέφτηκες! Όταν βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει το αποτέλεσμα είναι σούπερ! Πες μου και άλλα πράγματα για αυτή την ιδέα σου!
9. Αυτό ήταν ευγενικό εκ μέρους σου. Τι ωραία επιλογή να βοηθήσεις και να πεις ωραία πράγματα σε κάποιον άλλο! Φαντάζομαι πόσο όμορφα νιώθεις μέσα σου! Είμαι περήφανη/ος για εσένα! Μπράβο!
10. Σου έχω μια μικρή έκπληξη! Έτσι, χωρίς λόγο, επειδή σε αγαπώ.
11. Δε βιάζομαι. Μπορώ να περιμένω. Έχουμε χρόνο, μη βιάζεσαι.
12. Τι θέλεις να κάνουμε; Είναι σειρά σου να διαλέξεις και πάντα έχεις ωραίες ιδέες!
13. Πες μου…. Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου. Θέλω να ακούσω τι σκέφτεσαι και πώς νιώθεις, είναι σημαντικό. Είμαι όλο αυτιά!
14. Εδώ είμαι! Και δεν πρόκειται να φύγω χωρίς να σε χαιρετήσω. Μου αρέσει να είμαστε μαζί.
15. Ευχαριστώ και παρακαλώ. Είναι σημαντικές λέξεις που πρέπει να θυμόμαστε να χρησιμοποιούμε. Και αν ξεχαστώ καμιά φορά και δε σου τις πω, να μου το υπενθυμίσεις!
16. Μου έλειψες! Να ξέρεις ότι σε σκέφτομαι όταν δεν είμαστε μαζί.
17. Προσπάθησε! Κάνε μια προσπάθεια, ένα βήμα τη φορά. Θα τα καταφέρεις! Τίποτα δε γίνεται χωρίς να προσπάθεια.
18. Θα σε βοηθήσω. Πρώτα κάνε μια προσπάθεια μόνος σου, αλλά αν δεις ότι χρειάζεσαι κάτι, εδώ είμαι για να σε βοηθήσω. Δεν θα το κάνω εγώ για εσένα, αλλά θα σου δείξω πώς να το κάνεις για να το μάθεις και να μη με χρειάζεσαι την επόμενη φορά.
19. Τι θα σου άρεσε; Τι ονειρεύεσαι; Τι θα ήθελες να έχεις ή να γίνει; Ας αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη να σκεφτούμε τι θα θέλαμε.
20. Πιστεύω σε εσένα! Πιστεύω σε εσένα σαν άνθρωπο, πιστεύω στις δυνάμεις σου και σου έχω εμπιστοσύνη! Μπορείς!
Από την Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια
πηγή:https://www.giatros-in.gr/2018/11/27/20-fraseis-poy-voithoyn-to-paidi-na-niosei-pos-to-agapame/

Η επιστροφή της Κλάρας Βέσερ (AKOMA ΜΙΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΡΟΔΙ" )




Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Εμμονή Στουρνάρα με περικοπή συντάξεων και μειώσεις μισθών

Την εκτίμηση ότι η εφαρμογή των αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κρίνουν αντισυνταγματικές προγενέστερες περικοπές στις συντάξεις, δρα επιβαρυντικά στην ανάλυση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους και αποτελεί τον σημαντικότερο δημοσιονομικό κίνδυνο μακροπρόθεσμα, διατύπωσε απόψε, από τη Θεσσαλονίκη ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, κεντρικός ομιλητής στο δείπνο εργασίας του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ).
Αναφερόμενος δε στην πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10,9% και την κατάργηση του υποκατώτατου, σε συνδυασμό με τυχόν ανατροπή μεταρρυθμίσεων, που βελτιώνουν την ευελιξία στην αγορά εργασίας, εξέφρασε την πεποίθηση ότι «ενδέχεται να καθυστερήσουν την αποκλιμάκωση της ιδιαίτερα υψηλής ανεργίας και να στρέψουν ορισμένες επιχειρήσεις προς άτυπες μορφές απασχόλησης».
Αντίστοιχα, κατά τον κ.Στουρνάρα, η υψηλή φορολογία και οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την επενδυτική εμπιστοσύνη και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ενώ κίνδυνοι για την πορεία της προκύπτουν και από την αργή απομείωση του όγκου των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων, καθώς και από το ότι τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου δεν έχουν ακόμη αποκτήσει καθεστώς επενδυτικής βαθμίδας και οι αποδόσεις τους αποκλιμακώνονται με πολύ αργούς ρυθμούς.
Αναφερόμενος στα πρωτογενή πλεονάσματα, υποστήριξε ότι η διατήρησή τους σε υψηλά επίπεδα για παρατεταμένη χρονική περίοδο (πχ, 3,5% του ΑΕΠ ώς το 2022), επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη, αλλά και στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους. ¨Η περιοριστική επίδραση των μεγάλων πρωτογενών πλεονασμάτων είναι σχετικά εντονότερη, επειδή συνοδεύεται από σχετικά υψηλή φορολογία. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι το δημόσιο χρέος ώς ποσοστό του ΑΕΠ ήταν περίπου 180% στο τέλος του 2018, προκύπτει ότι μια επιπλέον ποσοστιαία μονάδα οικονομικής ανάπτυξης είναι κατά 1,8 φορές πιο πολύτιμη για τη μείωση του δημόσιου χρέους από ό,τι μια επιπλέον ποσοστιαία μονάδα πρωτογενούς πλεονάσματος¨ είπε χαρακτηριστικά.

Ο κ.Στουρνάρας πρότεινε ακόμη πέντε παρεμβάσεις πολιτικής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία: 1)την ταχεία αποκλιμάκωση του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων, με ενεργοποίηση των σχεδίων της ΤτΕ και του υπουργείου Οικονομικών, 2)την αλλαγή στο μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της μείωσης των φορολογικών συντελεστών και της ανακατανομής της δημόσιας δαπάνης, πχ, προς τις δημόσιες επενδύσεις, 3) τη συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων (μάλιστα, σε αυτό το πεδίο πρότεινε μεταξύ άλλων την ενίσχυση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και στην κοινωνική ασφάλιση και την υγεία), 4)την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, με την άρση σημαντικών αντικινήτρων, όπως η γραφειοκρατία, η ασάφεια του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, ιδιαίτερα στις χρήσεις γης, η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης και οι εναπομείναντες περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και 5)η διατήρηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.
¨Η ελληνική οικονομία¨, κατέληξε ο κ.Στουρνάρας, ¨συνεχίζει να αναπτύσσεται, παρά τη μεγάλη επιβράδυνση της παγκόσμιας και τις σημαντικές προκλήσεις και κινδύνους που αντιμετωπίζει. Για να τεθεί σε στέρεες βάσεις η ανάκαμψη της οικονομίας θα πρέπει να συνεχιστούν απρόσκοπτα η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ταχεία αποκλιμάκωση του αποθέματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και μείωση των υψηλών φορολογικών συντελεστών

Πηγή:https://tvxs.gr/news/ellada/emmoni-stoyrnara-me-perikopi-syntakseon-kai-meioseis-misthon

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019

Ο νέος τεχνολογικός ολοκληρωτισμός

 Ο βιομηχανικός καπιταλισμός εξαρτάται από την εκμετάλλευση και τον έλεγχο της φύσης, με καταστροφικές συνέπειες που αναγνωρίζουμε μόνο τώρα. Ο καπιταλισμός της επιτήρησης εξαρτάται από την εκμετάλλευση και τον έλεγχο της ανθρώπινης φύσης», γράφει η Shoshana Zuboff, καθηγήτρια στο Harvard Business School στο βιβλίο της «The Age of Surveillance Capitalism».
Τα πρωτότυπα του καπιταλισμού της επιτήρησης είναι το Google και το Facebook, τα οποία εξάγουν πληροφορίες από τους χρήστες τους και τις αναπτύσσουν για να ανασχεδιάσουν τη συμπεριφορά τους, έτσι ώστε να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους. Διαβάζοντας τον Μαρξ με σύγχρονους όρους, θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι τεχνολογικές εταιρείες εκμεταλλεύονται τη συμπεριφορική μας υπεραξία από τα δεδομένα που εξάγουν από εμάς.
Η ανθρώπινη εμπειρία είναι για τους τεχνολογικούς κολοσσούς η πρώτη ύλη που εξορύσσεται. Η ατομική αυτονομία γίνεται αντικείμενο σφετερισμού από την πανταχού παρούσα παρακολούθηση, με συμπεριφορικές τεχνικές που σκάβουν βαθιά σε αυτό που ήταν κάποτε ένας ιδιωτικός και υποκειμενικός κόσμος. Η προσωπική εμπειρία είναι εμπορευματοποιημένη και αναμορφωμένη προς το συμφέρον του κεφαλαίου. Παρά τον οποιονδήποτε ουτοπικό ισχυρισμό ότι πρόκειται για μια δύναμη που χειραγωγεί άτομα, αυτός είναι ένας τύπος κολεκτιβισμού που υπονομεύει, αυτό που έχει περιγραφεί στο παρελθόν, ως ελεύθερη βούληση.
«Ο καπιταλισμός της εποπτείας μπορεί να περιγραφτεί καλύτερα ως πραξικόπημα από ψηλά, όχι ως ανατροπή του κράτους, αλλά ως ανατροπή της προσωπικής κυριαρχίας και μιας επικίνδυνης μετατόπισης προς την δημοκρατική αποσταθεροποίηση που απειλεί σήμερα τις δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες», λέει η Zuboff. Οι μεγάλες εταιρίες δεδομένων παρουσιάζουν το μέλλον ως μια νέα εποχή διαφάνειας και ελευθερίας. Στην πραγματικότητα, το τελικό σημείο του καπιταλισμού της πληροφορίας είναι μια ολοκληρωτική κοινωνική δομή.
Η εποχή της Εποπτείας είναι γεμάτη με συγκλονιστικά παραδείγματα αυτής της αναδυόμενης τάξης πραγμάτων. Το 2016, το 89% των εσόδων της μητρικής εταιρείας Google, Alphabet, προήλθε από τα στοχευμένα διαφημιστικά προγράμματα της Google. Η πρώτη ύλη της Google - τα ιστορικά περιήγησης των χρηστών της - είναι εξαιρετικά μεγάλη. Το 2017, επεξεργάζονταν περισσότερα από 40.000 ερωτήματα αναζήτησης ανά δευτερόλεπτο - περισσότερα από 3,5 δισεκατομμύρια ημερησίως και 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το Street View, το οποίο έχει φωτογραφίσει αστικά περιβάλλοντα σε δεκάδες χώρες, αποτελεί τη βάση για τα αυτοκινούμενα οχήματα και δουλεύει για την «πόλη της Google» - ένα πλήρως ενσύρματο περιβάλλον στο οποίο θα μπορεί να παρατηρηθεί σχεδόν κάθε ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Τα διασυνδεμένα αυτοκίνητα θα μπορούσαν να παρακολουθούν τους οδηγούς και, για παράδειγμα να αυτοκλειδώνονται αν ο κάτοχος τους δεν έχει πληρώσει τη δόση του. Μια άλλη πρόταση είναι να παρακολουθείται η υγεία μας από ηλεκτρονικές συσκευές τις οποίες θα φοράμε, οι οποίες θα ευνοούν την ιχνηλασιμότητα μας αλλά θα «φροντίζουν» και για τη συμμόρφωσή μας με τα προγράμματα διατροφής και φαρμάκων που ακολουθούμε. Όσο «το ίντερνετ των πραγμάτων» εξελίσσεται, τα ταμπλό των αυτοκινήτων, τα ψυγεία μας, τα γυαλιά μας και τα ρολόγια μας, θα γίνουν πλατφόρμες διαφήμισης. Τα δεδομένα τοποθεσίας που συλλέγονται από τα smartphones καταγράφουν ήδη, άλλωστε, τον τρόπο με τον οποίο μετακινούνται οι άνθρωποι και διαμορφώνουν το πού ψωνίζουν και τι καταναλώνουν.
Το 2017, η Levi Strauss κυκλοφόρησε στην αγορά ένα διαδραστικό σακάκι, που είχε ενσωματωμένους αισθητήρες που ανιχνεύουν, αποκρυπτογραφούν και καταγράφουν χειρονομίες, τόσο μικρές όσο το κούνημα ενός δακτύλου. Νωρίτερα το 2015, μια start-up εταιρεία πήρε επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ανάπτυξη αυτοματοποιημένης τεχνολογίας που θα μπορεί να «μετρήσει δείκτες συμπεριφοράς που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να μετρηθούν επειδή ήταν πολύ λεπτεπίλεπτοι για να μετρηθούν από το ανθρώπινο μάτι και αυτί». 

Παραβλέποντας τη συνειδητή συνειδητοποίηση, οι τεχνολογίες αυτές είναι σε θέση να παρακολουθούν τις ανθρώπινες αισθήσεις και τα συναισθήματα σε μεγαλύτερο βάθος από ό,τι τα ανθρώπινα όντα μπορούν να κάνουν οι ίδιοι. Κάπως έτσι η επιτήρηση θα είναι πανταχού παρούσα και συνεπώς αόρατη. Όπως δήλωσε το 2015 ο πρώην εκτελεστικός πρόεδρος της Alphabet και της Google Eric Schmidt: «Το Διαδίκτυο θα εξαφανιστεί. Θα υπάρχουν τόσες πολλές IP διευθύνσεις ... τόσες συσκευές, αισθητήρες, πράγματα που φοράτε, πράγματα με τα οποία αλληλεπιδράτε, που δεν θα το αισθανθείτε. Θα είναι μέρος της ύπαρξής σας όλη την ώρα».
Οι τεχνολογίες παρακολούθησης και ελέγχου θα διαμορφώσουν έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που υπήρξε μέχρι σήμερα. Το απώτερο στάδιο του καπιταλισμού της επιτήρησης είναι ένας τρόπος ζωής στον οποίο οι άνθρωποι έχουν παραδώσει την ανθρώπινη ιδιότητα τους, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.
Το κράτος επιτήρησης που έχει στήσει ο Σι Τζινπίνγκ στην Κίνα, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τεχνολογικού ολοκληρωτισμού, αναφέρει το NewStatesman. Σε αντίθεση με τα απολυταρχικά κράτη στο παρελθόν, η Κίνα του Σι δεν περιορίζεται στην απαγόρευση της αντιπολίτευσης και στην απομόνωση της υπόλοιπης κοινωνίας. Στόχος του είναι να δεσμεύσει ολόκληρο τον λαό του στον τρόπο σκέψης του και έτσι να εξασφαλίσει τη μονιμότητα του καθεστώτος του. Στις μαρξιστικές αναλύσεις, η κινητήρια δύναμη είναι η συσσώρευση κεφαλαίου. Στην Κίνα όμως, η διατήρηση της εξουσίας είναι πιο σημαντική. Η μικρότερη οικονομική ανάπτυξη αυξάνει μόνο την ανάγκη για παγκόσμια παρακολούθηση. Το κινεζικό κράτος επιτήρησης, το οποίο είναι πιο εκτεταμένο από οποιοδήποτε στη Δύση, αναμένεται να γίνει ακόμα πιο επιθετικό καθώς η οικονομία επιβραδύνεται.
Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει απαρατήρητο, καθώς σημαίνει ότι οι κοινωνίες επιτήρησης μπορούν να αναπτυχθούν όπου υπάρχει η απαραίτητη τεχνολογία. Δεν περιορίζονται στον καπιταλισμό της αγοράς και η κατάργηση αυτού του οικονομικού συστήματος δεν αποκλείει την ύπαρξη κράτους επιτήρησης.
Πώς θα πατήσουμε φρένο σε αυτή την ξέφρενη πορεία; Θα πρέπει πρώτα από όλα να το θελήσουμε. Κάποιοι μπορεί να ονειρεύονται τη ζωή χωρίς το smartphone τους, αλλά λίγοι στα αλήθεια θα μπορούσαν να ανεχθούν μια τέτοια ζωή για πολύ. Εδώ χρειάζεται μια δημοκρατική πολιτική παρέμβαση που θα μπορούσε να μετριάσει τις υπερβολές των μεγάλων εταιρειών δεδομένων. Μέχρι ένα σημείο, τουλάχιστον. Αλλά οι τεχνολογικοί κολοσσοί δεν είναι η μόνη απειλή. Τα εγκληματικά καρτέλ, οι τρομοκρατικές οργανώσεις και τα τυραννικά κράτη χρησιμοποιούν επίσης νέες τεχνολογίες πληροφοριών για κακοήθεις σκοπούς και δεν μπορούν να ελεγχθούν, απλά με νόμους εναντίον τους. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος πίσω σε έναν κόσμο χωρίς μαζική παρακολούθηση και πόλεμο πληροφοριών. Κάπως έτσι φαντάζει η διαδρομή αυτή να οδεύει σε αδιέξοδο.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα περάσει ποτέ το όνειρο μιας κοινωνίας που κυβερνάται από μια ελίτ, που θα μας επιτηρεί όλους. Οι τιτάνες των μεγάλων δεδομένων είναι τόσο παραληρητικοί στην σκέψη τους, όπως κάθε κυρίαρχη τάξη στο παρελθόν και είναι διασπασμένοι μεταξύ τους.


Ας ελπίσουμε πως οι αγώνες μας θα βάλουν την δυστοπία του ολοκληρωτισμού της τεχνολογίας στον κάλαθο της μελλοντικής ιστορίας, όπως οι αγώνες των προκατόχων μας έχουν στείλει ολοκληρωτικά καθεστώτα του παρελθόντος στον πολιτικό Καιάδα.
Πηγή:https://tvxs.gr/news/kosmos/o-neos-texnologikos-oloklirotismos

Κυριακή 10 Μαρτίου 2019

"Για το καλό σας, Έλληνες, σας βασάνισα»



Για το καλό σας, Ελληνες, σας βασάνισα»


«Ως υπουργός Οικονομικών ζήτησα πολλά από τους Ελληνες, αλλά αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν προς το συμφέρον των Ελλήνων, εφόσον ήθελαν να παραμείνουν στην ευρωζώνη», υποστήριξε ο Β. Σόιμπλε στη συνέντευξή του στην Berliner Morgenpost. Μάλιστα. Ζήτησε πολλά, αλλά ήταν για το καλό μας.
Μάλλον του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ αφού μας έσωσε από την καταστροφή, έστω κι αν υποφέραμε τόσο πολύ σαν να είχαμε ηττηθεί σε πόλεμο. Του οφείλουμε πολλά γιατί, αν και τεμπέληδες, χαραμοφάηδες και με ροπή στον τρυφηλό βίο, όπως μας χαρακτήριζαν τα μέσα ενημέρωσης της πατρίδας του, αυτός νοιάστηκε, αφουγκράστηκε την αγωνία μας και δεν μας πέταξε από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Του οφείλουμε πολλά γιατί μας συγχώρησε που ψηφίσαμε όπως ψηφίσαμε τον Γενάρη του 2015. Εξέφρασε φυσικά τη λύπη του για το παρ’ ολίγον ολέθριο σφάλμα μας, ωστόσο δεν το κράτησε μανιάτικο. Μεγάλη ψυχή. Του οφείλουμε πολλά γιατί μας συγχώρησε για δεύτερη φορά που δεν τον ακούσαμε τον Ιούλιο του 2015 και αντί να στηρίξουμε το «ναι», όπως μας υποδείκνυε με τρυφερότητα στοργικού πατέρα, πήγαμε μαζικά στο «όχι». Αν και υπότροποι, αυτός απέδειξε ότι έχει απέραντη κατανόηση.
Ποιος όμως είναι αυτός που μας ζήτησε πολλά; Γιατί χρησιμοποιεί στον λόγο του πρώτο πρόσωπο ένας υπουργός Οικονομικών μιας χώρας της ευρωζώνης; Δεν ήταν κι αυτός όπως οι άλλοι υπουργοί Οικονομικών του Eurogroup; Δεν είναι όλοι ίσοι στο όργανο που διοικεί την ευρωζώνη;
Αυτό δεν λένε οι ιερές γραφές της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής; Αυτό δεν διακηρύσσουν οι χωρίς αστερίσκους ευρωπαϊστές; Αυτό δεν ήταν το όραμα των ιδρυτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Μήπως ο συγκεκριμένος υπουργός ήταν λιγουλάκι πιο… ίσος από τους υπόλοιπους υπουργούς; Μα καλά, στην Ευρώπη των ονείρων μας (τους) υπάρχουν κάποιοι πιο δυνατοί από τους άλλους και μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν χωρίς να ανοίγει μύτη;
Αν θυμάμαι καλά, όταν ξεκίνησε αυτή η φιλόδοξη προσπάθεια οικοδόμησης της νέας Ευρώπης, οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ της Γερμανίας διατυμπάνιζαν ότι ο στόχος τους ήταν να δημιουργηθεί μια ευρωπαϊκή Γερμανία και όχι μια γερμανική Ευρώπη (υπάρχουν, βλέπετε, κι αυτοί οι δαίμονες του παρελθόντος που έρχονται σαν εφιάλτες να ταράξουν τη γαλήνη μας). Μήπως (βέβηλη η απορία) αυτό που έχουμε σήμερα μοιάζει περισσότερο μ' εκείνο που ξορκίζουμε; Ερωτήματα αφελούς σε στιγμή παράκρουσης εξαιτίας του απύθμενου θράσους των κυνικών.
Για το συμφέρον μας λοιπόν εργάστηκε ο κ. Σόιμπλε. Ας το δεχτούμε κι ας πούμε νερό και αλάτι για το 28% που έφτασε η ανεργία, την απώλεια του 25% του ΑΕΠ, τα λουκέτα, την «κακούργα μετανάστευση που πήρε από τον τόπο μας τα πιο καλά παιδιά», τις αυτοκτονίες και για όλα τα δεινά που μας βρήκαν.
Ο,τι πάθαμε ήταν για το καλό μας. Κατά πώς λέει το τραγούδι, «κανένας δεν μας έφταιγε για το χάλι μας, σπάσιμο ήθελε το κεφάλι μας» (Καλδάρας, Παπαγιαννοπούλου, Καζαντζίδης). Ομως δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε εκείνη η δήλωση του βοηθού του Σόιμπλε, του Γερούν Ντάισελμπλουμ, ότι το πρώτο μέλημα των Ευρωπαίων δεν ήταν να σώσουν την Ελλάδα, αλλά τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που ήταν πολύ εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα.
Πώς να την αξιολογήσουμε; Ηταν λάθος; Συγγνωστό; Ασύγγνωστο; Ο εκλεκτός του Σόιμπλε είχε χάσει το μέτρο και δεν ήξερε τι έλεγε; Μήπως είπε την αλήθεια; Την είπε βεβαίως όταν δεν ήταν επικεφαλής του Eurogroup. Μήπως έχουμε να κάνουμε με το σύνδρομο αναδρομικής διαύγειας που κατά κανόνα πλήττει τους αξιωματούχους όταν δεν είναι πια αξιωματούχοι; Δεν μας αφήνει επίσης να ησυχάσουμε εκείνη η δήλωση του προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ότι «τσαλακώσαμε την αξιοπρέπεια των Ελλήνων κυρίως μετά το 2015».
Δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε και οι δηλώσεις (εκ των υστέρων φυσικά και εκ του ασφαλούς πια) του Μοσκοβισί, του Γκάμπριελ και άλλων γνωστών και μη εξαιρετέων ότι για τις επώδυνες πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα υπεύθυνος είναι ο Σόιμπλε.
Ναι, αυτός ο οποίος ενδιαφερόταν πρωτίστως για το καλό μας. Χτες σωτήρας, σήμερα ολετήρας; Περίεργα πράγματα. Να μη ρωτήσουμε τους, με εγκληματική καθυστέρηση, ευαίσθητους «Γιατί αυτά που λέτε σήμερα δεν τα λέγατε τότε; Γιατί δεν προσπαθήσατε να εμποδίσετε τον κακό αυτό άνθρωπο να εφαρμόσει την καταστροφική, όπως λέτε τώρα, πολιτική του στην Ελλάδα;».
Δεν θα τους ρωτήσουμε γιατί δεν πρόκειται να πάρουμε απάντηση. Αν είναι ειλικρινείς πρέπει να πουν ότι «κάναμε ό,τι μας υπαγόρευε το μεγάλο αφεντικό». Επειδή δεν πρόκειται να το πουν, δεν έχει νόημα η συζήτηση. Σήμερα, όλοι αυτοί οι τύποι ανησυχούν για την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα και μας καλούν σε δημοκρατική πανστρατιά για να μην αλώσουν την Ευρώπη η άκρα Δεξιά, ο αντιδραστικός ευρωσκεπτικισμός και ο δεξιός λαϊκισμός. Δηλαδή, οι δυνάμεις που ευνοήθηκαν από τις δικές τους επιλογές. «Ε, ρε, θρασύτης», που έλεγε ο Νίκος Σταυρίδης στα «Κίτρινα γάντια» (Σακελλάριος, Γιαννακόπουλος).


πηγή:https://www.efsyn.gr/stiles/ypografoyn/tasos-pappas/186513_gia-kalo-sas-ellines-sas-basanisa

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η ιστορία της 8ης Μαρτίου

 H μέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Ιστορία της 8ης Μαρτίου

Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.


Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.


Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.


Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.

Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών.


ΠΗΓΗ:https://tvxs.gr/news/san-simera/pagkosmia-imera-tis-gynaikas-i-istoria-tis-8is-martioy