Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

100 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη

Τρεις νέες εκδόσεις με αφορμή τη γενέθλια επέτειο του νομπελίστα ποιητή

100 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη


Φανταστείτε τον Οδυσσέα Ελύτη να κάθεται σε μια χαμηλή πολυθρόνα, με τα χειρόγραφα πλάι του. Το πλάι του είναι το πάτωμα. Πάνω εκεί αφημένα τα ακόμη ανολοκλήρωτα ποιήματά του. Τον βολεύουν -γιατί η ποίηση είναι αφόρητη χειρωναξία κι όχι αποκλειστικά ονειροφαντασία- τα μεγάλου σχήματος αναδιπλούμενα τετράδια, με σελίδες καντριγιέ, που τα ακουμπά στα γόνατά του.
Στη Villa Natacha με τους Ivar Ivask και Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ Στη Villa Natacha με τους Ivar Ivask και Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ Η ποίηση προσκυνά στον θεό της ή ο θεός της ποίησης καθίζει την ποίηση στα γόνατά του, όπως ο Αρθούρος Ρεμπό: «Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου/και τη βρήκα πικρή και τη βλαστήμησα/οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη/δραπέτευσα...».
Ακούγεται μουσική του Μότσαρτ, αυτού του μουσικού παιχνιδιού, γιατί τέτοιος υπήρξε ο Οδυσσέας Ελύτης, ένας Μότσαρτ τού συνήθως αβίαστου στίχου, ο οποίος προσπάθησε να κρατήσει ζωντανή τη λάμψη του ταλέντου και να μην την αφήσει να θαμπώσει, εκτός κι αν είχε τη θαμπάδα του ασημένιου τάματος. Παγανιστής και χριστιανίζων, συγγενικός μ' οτιδήποτε δεν έσβηνε με μια μονοκοντυλιά τη λέξη «αίνιγμα» και το παράγωγό

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Πάνθεον Ἐθνικοφροσύνης(ΒΑΡΝΑΛΗΣ)

Πάνθεον Ἐθνικοφροσύνης
(Ὅλοι με πιστοποιητικόν)


Φανέ, ὅταν τὸ ἔλαιον σὲ λείψῃ, τί θὰ γίνῃς;
Τί; θὰ σβεσθῆς...
Δ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ


Μεγάλη πόρτα νὰ χωρᾷ ὁ Μεγάλος
ποὺ διπλὰ μεγαλώνει ἅμα ξαπλώσει.
Ὡς τὸ κατώφλι Θάνατος καὶ Λήθη
καὶ μέσα Αἰώνια Μνήμη καὶ Χαρά!

Ἀθάνατοι σὲ μάρμαρο καὶ μπροῦντζο
λαμποκοποῦν οἱ ἀχόρταγοι λαοφάγοι.
Τοὺς προσκυνᾷ ἡ Πατρίδα «εὐγνωμονοῦσα»
καὶ τοὺς φοβᾶται ὁ «Σκώληξ ὁ Ἀκοίμητος».

Τοῦ ἀκάνθινου στεφάνου ὁ κορονάτος
στὴν πίσσα ρίχνει τοὺς πιστούς σου, Φτώχεια.
Δὲν μπορεῖ νὰ χαρεῖ τοῦ Παραδείσου
τὰ πλούτη, ὅσο θυμᾶται τὰ δικά του.

Καλαμαρὰς ποὺ τύφλωνε τ᾿ ἀηδόνια
καὶ δάσκαλος ποὺ βίαζε τὴν Ἀλήθεια,
γιὰ ν᾿ ἀνεβοῦν σερνότανε στὴ λάσπη
καὶ τοὺς ἔφαε κι αὐτοὺς καὶ τὰ χαρτιά τους.

Καὶ μία μεγαλουσιάνα, ἄφραγη λάμια,
νά ῾τανε, λέει, κάθε φορὰ παρθένα!
καὶ μία παρθένα πρώιμη, ποὺ δὲν πρόλαβε
νὰ ξεπεράσει τὴ μαμὰ στ᾿ ἀνάσκελα.

Τ᾿ ἁγνά μας ἐθνικόπουλα, ὁρκισμένα
τὸν ἅγιον ὅρκο τῶν ἀρχαίων ἐφήβων,
γράφουν στὴν πλάκα τῶν τουφεκισμένων
ἀπὸ τοὺς Γερμανούς: « Καλὰ σᾶς κάναν!»

Καὶ στὴν κορφὴν ἀπάνου ὁ Μαῦρος Ἥλιος!
Τὸν κοιτᾷς καὶ σαπίζουνε τὰ λούκια σου.
Διχτάτορας! Ὂλ᾿ ἡ κοπριὰ τοῦ αἰῶνα
κοιλοπονοῦσε γιὰ νὰ τὸν ξεράσει!

Αὐτοὶ Πατρίδα, Ἅγια Γραφὴ καὶ Σπόρος!
Κι ἀπ᾿ τὰ ἱερά μας κόκαλα βγαλμένη
ἡ Προδοσία στὸ μασκοφόρο δίνει
σπαθὶ μ᾿ ἕνα χρυσὸ πουγκὶ γιὰ φούντα!

Τῶν αἱμάτων σου οἱ ποταμοί, Λαέ,
δὲν κάνουν ἕνα ρόχαλο δικό τους.
Κι ἂν τὴ στερνή σου ἁρπάξανε μπουκιά,
σοῦ ἀφήσανε τὴ δόξα τοῦ Θανάτου.

Στὴ χώρα κάτω νύχτωσεν ἡ μέρα,
μαύρη καπνούρα κι οὐρλιαχτὰ καὶ θρῆνος.
Δικὰ καὶ ξέν᾿ ἀγριόσκυλα, ζευγάρι,
σὲ μαγαρίζουν, κοσμογόνε Βράχε!

Πασκαλιὰ στὸ βασίλειο τῶν Σκιῶν!
Ἀναστημένα μάρμαρα καὶ μπροῦντζοι
κατηφορᾶνε χορευτὰ μὲ πήδους
νὰ μοιραστοῦν τὴ σάρκα σου, λαουτζίκο

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΚΟΙΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Α/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ



ΨΗΦΙΣΜΑ



Η κατάθεση από την κυβέρνηση του Νέου Μισθολογίου στη Βουλή επιβεβαίωσε ακόμη και τους χειρότερους εφιάλτες των εργαζομένων. Οι εκπαιδευτικοί – οι χειρότερα αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι – βρίσκονται για ακόμη μία φορά στο στόχαστρο των περικοπών. Πριν από αυτούς βέβαια έχει στοχοποιηθεί η ίδια η Παιδεία. Σε απόλυτη αναντιστοιχία με την Πρωθυπουργική δέσμευση για εξαίρεση της Παιδείας από την πολιτική των περικοπών του μνημονίου, η Κυβέρνηση διαμορφώνει με «συνέπεια» το νέο τοπίο στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

  • Για πρώτη φορά σε περίοδο ειρήνης, τα σχολεία ξεκίνησαν και παραμένουν χωρίς βιβλία.
  • Στην «ισχυρή», «Ευρωπαϊκή» Ελλάδα, σχολεία που χτίστηκαν και εξοπλίστηκαν με το μόχθο του λαού για να στηρίξουν το όραμα της αποκέντρωσης, συγχωνεύονται και καταργούνται με καθαρά οικονομικά κριτήρια.
  • Ο «Καλλικράτης», φιλόδοξος αντικαταστάτης του «Καποδίστρια», ξεκίνησε ήδη την περιβόητη μείωση των δαπανών από τις σχολικές επιτροπές.
  • Ο νέος πειραματισμός στο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έρχεται στην πλέον ακατάλληλη στιγμή, εκεί όπου οι οικογένειες και οι υποψήφιοι θα περίμεναν σταθερότητα.
  • Στο «νέο» «ψηφιακό» σχολείο των φωτοτυπιών, μειώνονται οι ώρες της Πληροφορικής.
  • Η κοινωνική αναλγησία της κατάργησης της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας, στερεί από τους μαθητές των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων μία πολύτιμη βοήθεια.
  • Η κατάργηση των υποστηρικτικών δομών καθώς και των εξειδικευμένων εκπαιδευτικών πλαισίων (Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης, σχολικών βιβλιοθηκών κλπ) με τη λογική του περιττού και μη αποδοτικού, «τιμωρεί» την εκπαιδευτική διαδικασία για προηγούμενες ελλείψεις και στρεβλώσεις, για τις οποίες δεν ευθύνεται κανείς άλλος παρά η πολιτική ηγεσία.
  • Η περιθωριοποίηση και η απαξίωση του ρόλου της ειδικής αγωγής, με την εγκληματικής εμπνεύσεως απόφαση για χρηματοδότησή της από το ΕΣΠΑ αντί του τακτικού προϋπολογισμού, αποκαλύπτει την πραγματική ατζέντα του μνημονίου: «Οι αδύναμοι δεν θα επιβιώσουν». Η κατάργηση των ΚΕ.Δ.Δ.Υ. αποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση.
  • Η απαξίωση και ο μαρασμός του θεσμού του ολοήμερου σχολείου, της άλλοτε «ναυαρχίδας» της κοινωνικής πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας, προσβάλει ως απόλυτος εμπαιγμός την δοκιμαζόμενη Ελληνική οικογένεια.
  • Ο ερασιτεχνικός προγραμματισμός της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών, αποκαλύπτει την πραγματική βαρύτητα που δίνει το Υπουργείο στην ξενόγλωσση εκπαίδευση.



Στο «νέο» αυτό σχολείο των «καινοτομιών» καλείται για ακόμη μία φορά η εκπαιδευτική κοινότητα να προασπίσει το κοινωνικό αγαθό της Παιδείας,  αντιμετωπίζοντας όμως πλέον την ανάλγητη ανατροπή των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και τις ανυπέρβλητες δυσκολίες της νέας πολιτικής της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Οι εκπαιδευτικοί τα δύο τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, έχουν ήδη απολέσει τέσσερις μισθούς και σε συνδυασμό με την πρωτοφανή ακρίβεια έχουν ήδη οδηγηθεί στην εξαθλίωση.

Η «ευελιξία» της «διαθεσιμότητας» του «κρατικού υπαλλήλου» εξοντώνει στην ουσία τις οικογένειες των εκπαιδευτικών, καλώντας τις να πληρώσουν με τις αναγκαστικές μετακινήσεις, τα διαχρονικά λάθη και τις παραλείψεις της πολιτικής ηγεσίας.



Καταγγέλλουμε την ανάλγητη επίθεση από την Κυβέρνηση και την Τρόικα, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι αποτελεί ντροπή για όλους αυτούς που παριστάνουν τους μεταρρυθμιστές της ελληνικής κοινωνίας, να φέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, οι οποίοι προετοιμάζουν τη γενιά του αύριο.

Η εκπαιδευτική κοινότητα για μία ακόμη φορά στέκεται σθεναρά απέναντι στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Ο εκπαιδευτικός θα λειτουργήσει και πάλι ως ανάχωμα στην επίθεση που δέχεται η Παιδεία σεβόμενος τον ρόλο του και την αποστολή του.



Δεν αποδεχόμαστε το νέο μισθολόγιο της εξαθλίωσης.



Ζητάμε την άμεση απόσυρση του πολυνομοσχεδίου και την ικανοποίηση των αιτημάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας, όπως αυτά έχουν κατατεθεί από την ΟΛΜΕ και την ΔΟΕ.


Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011