Κυριακή 20 Αυγούστου 2023

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα-Σκόρπιο αίμα- ΑΠΟ ΤΟ "ΘΡΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΙΓΝΑΘΙΟ ΣΑΝΤΣΙΟ ΜΕΧΙΑΣ"

 

ΑΠΟ ΤΟ
"ΘΡΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΙΓΝΑΘΙΟ ΣΑΝΤΣΙΟ ΜΕΧΙΑΣ"

Σκόρπιο αίμα

Μετάφραση Ν. Γκάτσου

Σκαλί-σκαλί πάει ο Ιγνάθιο
το θάνατό του φορτωμένος
γύρευε να’ βρει την αυγή
μα πουθενά η αυγή δεν ήταν.
Γύρευε τ’ όμορφο κορμί του
και βρήκε το χαμένο του αίμα.
Στιγμή δεν έκλεισε τα μάτια
που είδε τα κέρατα κοντά του,
όμως οι τρομερές μανάδες
ανασηκώσαν το κεφάλι.
Κι από τα βοσκοτόπια πέρα
ηρθ’ ένα μυστικό τραγούδι
που αγελάρηδες ομίχλης τραγούδαγαν
σε ουράνιους ταύρους.
Δεν είχε άρχοντα η Σεβίλλια
μπροστά του για να παραβγεί
ούτε σπαθί σαν το σπαθί του
ούτε καρδιά να ν’ τόσο αληθινή.
Σαν ποταμός από λιοντάρια
η ξακουσμένη του αντρειοσύνη,
και σαν σε πέτρα σκαλισμένη
η στοχασιά του η μετρημένη.
Τώρα για πάντα πια κοιμάται,
τώρα τα μούσκλια και τα χόρτα
με δάχτυλα που δε λαθεύουν
το άνθος ανοίγουν του μυαλού του,
και το τραγουδιστό το αίμα κυλάει
σε βάλτους και λιβάδια,
γλιστράει στο σύγκριο των κεράτων,
άψυχο στέκει στην ομίχλη,
σε βουβαλιών σκοντάφτει πόδια,
σα μια πλατιά, μια λυπημένη,
μια σκοτεινή γλώσσα,
ώσπου τέλμα να γίνει από αγωνία,
πλάι στον Γουαδαλκιβίρ των άστρων.


Πέμπτη 27 Ιουλίου 2023

The Best Larry Bird REVENGE Story Ever Told

 

ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ,1974, ΚΑΤΡΑΚΗΣ,ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ

 

]

Celtics vs Lakers NBA finals game 7 4η περίοδος -1984

 

Σάββατο 15 Ιουλίου 2023

Larry Bird 50 Greatest Moments

 



Larry Bird Highlights | Part 1 | Boston Celtics

 



Αναζητώντας τον κύριο Τζαίημς Οδυσσέα Τζόυς

 


Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=22xOedBoMSA

Η αντίσταση του υποκειμένου-Συνέντευξη του Αλέν Τουρέν που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Télérama στις 13/10/2015

 

Η αντίσταση του υποκειμένου

  • A-
  • A+
Τα κυριότερα συστήματα εξουσίας που δρουν στον σύγχρονο κόσμο τείνουν να ελέγχουν τόσο τον αντικειμενικό οικονομικό κόσμο -τον κόσμο των υλικών αγαθών- όσο και τον υποκειμενικό κόσμο, τον κόσμο των αναπαραστάσεων, των γνωμών, των καταναλώσεων

Συνέντευξη του Αλέν Τουρέν που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Télérama στις 13/10/2015


 Στο νέο βιβλίο σας «Nous sujets humains» (Seuil 2015), λέτε ότι μετά το τέλος της βιομηχανικής κοινωνίας μπαίνουμε σε μια μετακοινωνική εποχή. Τι εννοείτε;

Οι προβιομηχανικές κοινωνίες σκέφτονταν τους εαυτούς τους με όρους ουσιαστικά πολιτικούς. Τα σχολικά βιβλία αναφέρουν τις απόλυτες μοναρχίες, το βασίλειο του νόμου, το έθνος, το κράτος, και οι φιλόσοφοι που τις περιέγραψαν, από τον Μακιαβέλι ώς τον Τοκβίλ, περνώντας από τον Χομπς, τον Λοκ, τον Μοντεσκιέ ή τον Ρουσό, αποκλήθηκαν φιλόσοφοι του δικαίου ή πολιτικοί φιλόσοφοι. Με τη βιομηχανική επανάσταση όλα ανατράπηκαν. Οι κοινωνίες εντυπωσιάστηκαν από την ικανότητά τους να δημιουργούνται, να μετασχηματίζονται ή ακόμα και να καταστρέφονται χάρη στις τεχνικές τους, τις μηχανές τους, τα κεφάλαιά τους. Για πρώτη και αναμφίβολα μοναδική φορά περιέγραφαν τους εαυτούς τους με όρους οικονομικούς και κοινωνικούς, με την εργασία, τις κοινωνικές τάξεις, τα συνδικάτα, τον ανταγωνισμό, τις επενδύσεις. Από αυτές τις «κοινωνικές» κοινωνίες βγαίνουμε.

 Σε τι είδους κοινωνία μπαίνουμε τότε;

Η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας δεν αρκεί για να εξηγήσει την αλλαγή των κοινωνιών μας. Οι συνέπειές της όμως είναι αξιοσημείωτες. Στις βιομηχανικές κοινωνίες, η εξουσία στρεφόταν ουσιαστικά στον έλεγχο των υλικών αγαθών, των κεφαλαίων, των πρώτων υλών, των μηχανών. Με δυο λόγια, στον έλεγχο του κόσμου των αντικειμένων. Με την ανάδυση των τεχνολογιών της πληροφόρησης και της επικοινωνίας συντελείται κάτι το πρωτοφανές: αυτές είναι τεχνολογίες διαμόρφωσης και μετασχηματισμού της υποκειμενικότητας, που επιτρέπουν τη δράση πάνω στον ίδιο τον δρώντα άνθρωπο. Η επιδίωξη της εξουσίας γίνεται έτσι το να ελέγχει, να μετασχηματίζει, να κατασκευάζει το πνεύμα των ανθρώπων. Η ιδέα προφανώς δεν είναι καινούργια. Στον εικοστό αιώνα, γνωρίσαμε την εμπειρία του ολοκληρωτισμού, στόχος του οποίου ήταν επίσης ο έλεγχος των πνευμάτων μέσω του λόγου, της εικόνας, της σκηνοθεσίας ή της προσωπολατρίας. Και με την καταπίεση κάθε αντιπολίτευσης. Προφανώς δεν ισχυρίζομαι ότι ζούμε όλοι σήμερα σε ολοκληρωτικές κοινωνίες. Προβάλλω όμως την ιδέα ότι η εξουσία γίνεται ολική.

 Πώς ορίζετε αυτή την «ολική» εξουσία; Ποιες είναι οι μορφές της;

Τα κυριότερα συστήματα εξουσίας που δρουν στον σύγχρονο κόσμο τείνουν να ελέγχουν τόσο τον αντικειμενικό οικονομικό κόσμο -τον κόσμο των υλικών αγαθών- όσο και τον υποκειμενικό κόσμο, τον κόσμο των αναπαραστάσεων, των γνωμών, των καταναλώσεων. Πρόκειται για μια νέα μορφή κοινωνιών. Διακρίνω τρεις κυριότερους τύπους. Ο προφανέστερος είναι ο πιο συγγενικός με το παλαιό ολοκληρωτικό κίνημα: το ολοκληρωτικό κόμμα-κράτος, του οποίου η Σοβιετική Ενωση υπήρξε το μοντέλο και του οποίου το πιο σημαντικό παράδειγμα σήμερα είναι το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα-κράτος. Ο δεύτερος τύπος αφορά τον δυτικό κόσμο, όπου ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός έχει κατορθώσει να επιβάλει την κυριαρχία του. Αυτός ο νέος καπιταλισμός έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με την πραγματική οικονομία, η πλειονότητα των διαθέσιμων κεφαλαίων χρησιμοποιείται για δραστηριότητες που δεν έχουν καμιά παραγωγική οικονομική λειτουργία και που μπορεί να είναι ακόμα και παράνομες-εμπόριο όπλων, ναρκωτικών- και των οποίων ο στόχος είναι να ενισχύουν τα προνόμια των κατόχων της εξουσίας. Η τρίτη μορφή ολικής εξουσίας, τέλος, παραπέμπει σε εκείνες που αποκαλώ «μεταεθνικιστικές τυραννίες», οι οποίες εξάλειψαν τα κόμματα που γεννήθηκαν από την πτώση της αποικιοκρατίας. Αυτή η πραγματικότητα μας είναι οικεία μετά το 1979, με την κατάληψη της εξουσίας από τον Χομεϊνί στο Ιράν. Είναι ο ισλαμικός κόσμος, όπου κυβερνούν στο όνομα μιας θρησκείας.

 Στις δυτικές κοινωνίες μας παρατηρούμε τη δυσκολία να αντιταχθούμε σε αυτή την ολική εξουσία. Πώς μπορούμε να της αντισταθούμε;

Απέναντι σε αυτή την ολική εξουσία, οι αντίπαλοί της οφείλουν να επικαλούνται κάτι ακόμα πιο ισχυρό από το ολικό. Αυτό είναι το οικουμενικό. Δεν αρκεί να αντιτάσσουμε τα πολιτικά, κοινωνικά ή πολιτισμικά δικαιώματα, χρειάζεται να επικαλούμαστε κάτι διαφορετικού χαρακτήρα: την ανθρώπινη ύπαρξη με την ικανότητά της να μετασχηματίζει το περιβάλλον της αλλά και να δημιουργεί τον εαυτό της. Οσο αυτή η ικανότητα ήταν ακόμα αδύναμη, οι άνθρωποι χρειάστηκε να τοποθετούν τη δημιουργικότητα έξω από τους εαυτούς τους, σε μια ιερή εξωτερική αρχή, στον θεό, στον βασιλιά, έπειτα στην πρόοδο. Σήμερα δεν μπορούμε πλέον να στηριζόμαστε στον θεό, ούτε στον βασιλιά, ούτε στην πρόοδο. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ιερή δημιουργική αρχή εξωτερική προς τον άνθρωπο. Εχουμε μια αναπτυγμένη συνείδηση του εαυτού μας, της ικανότητάς μας να δημιουργούμε τους εαυτούς μας ως «υποκείμενα», να μετασχηματιζόμαστε, ακόμα και να καταστρεφόμαστε με τη χρήση πυρηνικών όπλων, με την καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος και του κλιματικού μας συστήματος. Η μεταπολεμική περίοδος κυριαρχήθηκε από τη θανάτωση του «υποκειμένου» από τους στρουκτουραλιστές από τη μια μεριά και από τους μαρξιστές από την άλλη. Εγώ θέλω να αποκαταστήσω ξανά το υποκείμενο. Και κραδαίνω σαν σημαία την «υποκειμενοποίηση», που είναι για τον καθένα η ανάληψη της ευθύνης για το υποκείμενο που ενυπάρχει σε αυτόν, το κίνημα με το οποίο ένα άτομο μετατρέπεται σε κοινωνικό δρώντα ικανό να προάγει και να υπερασπίζεται τα θεμελιώδη οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα, όταν αυτά καταπατούνται.

 Ποια είναι αυτά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα;

Καθώς είμαι Γάλλος, οδηγούμαι να προτάξω το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα». Εδώ και έναν αιώνα, η αδελφότητα αντικαταστάθηκε από την αλληλεγγύη. Εχουμε επείγουσα ανάγκη δυνάμεων που θα μας κινητοποιήσουν και γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα ηθικό όραμα, για να μπορούμε να το αντιτάξουμε σε όλα τα συστήματα εξουσίας. Γι’ αυτό επέλεξα μια λέξη που την ακούμε παντού: την αξιοπρέπεια, μια λέξη που είναι συγκεκριμένη και ταυτόχρονα είναι ηθικού χαρακτήρα. Στις νέες κοινωνίες, η συλλογική δράση δεν διαμορφώνεται πλέον γύρω από οικονομικά προβλήματα. Συνδικάτα και εργατικά κόμματα έχουν χαθεί ή ακολουθούν πτωτική πορεία. Στο ηθικό πεδίο, στην εικόνα που καθένας διαμορφώνει για τον εαυτό του, σε αυτό που αποδέχεται ή απορρίπτει στο όνομα της αξιοπρέπειάς του, αναπτύσσεται μια συλλογική συνείδηση: θέλω να με αντιμετωπίζουν ως ανθρώπινη ύπαρξη, θέλω να με σέβονται, να σέβονται την αξιοπρέπειά μου, δεν θέλω να με ταπεινώνουν. Τα νέα συλλογικά κινήματα πρέπει να είναι ταυτόχρονα ηθικά και δημοκρατικά, δηλαδή σε σύγκρουση με τις ολικές εξουσίες. […]


 Στις 9 Ιουνίου 2023, πέθανε στα 97 του χρόνια ο Γάλλος κοινωνιολόγος Αλέν Τουρέν, ένας σημαντικός στοχαστής που έγραψε περισσότερα από σαράντα βιβλία και συνέβαλε όσο λίγοι στην ανανέωση της έρευνας των κοινωνικών φαινομένων. Σε αντίθεση με τον λειτουργισμό που χαρακτήριζε τις κυρίαρχες τάσεις στην κοινωνική έρευνα (Πάρσονς, Μέρτον, Λούμαν κ.ά.), ο Τουρέν αντιλαμβανόταν την κοινωνιολογία ως επιστήμη της κοινωνικής δράσης. Και θεωρούσε ότι το καθήκον της δεν είναι μόνον η αντικειμενική παρατήρηση και μελέτη της κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά και η επεξεργασία νέων θεωρητικών εννοιών, ικανών να προσανατολίζουν τη δράση των κινημάτων που παλεύουν για την ανθρώπινη και κοινωνική χειραφέτηση

Πηγή:https://www.efsyn.gr/themata/idees-palies-kai-nees/396038_i-antistasi-toy-ypokeimenoy

Κυριακή 2 Ιουλίου 2023

Έρνεστ Μίλλερ Χέμινγουεϊ (Ernest Miller Hemingway, 21 Ιουλίου 1899 – 2 Ιουλίου 1961) -Εργογραφία

 

Εργογραφία (& οι ελληνικές εκδόσεις)]

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ έγραψε περισσότερα από 100 διηγήματα, 88 ποιήματα και ορισμένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα.

Η βραζιλιάνικη έκδοση του «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», 1942
Το σημειωματάριο - χειρόγραφο του «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά», 1926
Η πρώτη έκδοση του «Στην εποχή μας», 1925
Μυθιστορήματα
  • 1925: The Torrents of Spring
    • Ανοιξιάτικοι χείμαρροι, μτφ. Δ.Π.Κωστελένος ("Άγκυρα", 1976)
    • Οι χείμαρροι της άνοιξης, μτφ. Θοδωρής Δασκαρόλης (εκδ. "Αίολος", 1986)
    • Οι χείμαρροι της άνοιξης, μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. "Καστανιώτης", 2014)
  • 1926: The Sun Also Rises (Ο ήλιος ανατέλλει ξανά)
    • μτφ. Νίκος Σαρλής (εκδ. "Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός", 1973 [ΒΙΠΕΡ] και 1995
    • μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. "Καστανιώτης", 2004)
    • μτφ. Ρούσσος Βρανάς (εκδ. "Αποσπερίτης", 1989)
  • 1929: A Farewell to Arms (Αποχαιρετισμός στα όπλα)
    • μτφ. Β.Λιάσκας (εκδ. "Δαμιανός", χχ)
    • μτφ. Ελένη Ρουφάνη (εκδ. "Ερατώ", 1997)
    • μτφ. Άννα Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτης", 2004)
  • 1935: Green Hills of Africa (Πράσινοι λόφοι της Αφρικής)
    • μτφ. Άννα Ψιλοπούλου και Ευαγγ.Γραμμένου (εκδ. "Άγκυρα", 1974)
    • μτφ. Άννα Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτης", 2005)
    • μτφ. Παναγιώτης Βενάρδος (εκδ. "Πλέθρον", α΄ έκδ. 1984, β΄ έκδ. 2001)
  • 1937: To Have and Have Not (Να έχεις και να μην έχεις),
    • μτφ. Δ.Π.Κωστελένος (εκδ. "Κοράλλι", 1968)
    • μτφ. Σταύρος Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτης", 2005, ISBN 978-960-03-3926-0)
  • 1940: For Whom the Bell Tolls (Για ποιον χτυπά η καμπάνα)
    • μτφ. Γιάννης Κουχτσόγλου (εκδ. "Βιβλιοθήκη για όλους", χχ)
    • μτφ. Αλέξης Καρρέρ (εκδ. "Κλασσικά Παπύρου", 1971)
    • μτφ. Νίκος Σημηριώτης (εκδ. "Ζαχαρόπουλος", 1988, ISBN 960-208-025-6 -
    • μτφ. Άννα Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτης", 2006, επανεκδ. 2010, ISBN 978-960-03-4406-6
  • 1946[20]The Garden of Eden - (Ο κήπος της Εδέμ)
    • μτφ. Άννα Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτη", 2007, ISBN 978-960-03-4360-1)
    • μτφ. Βικτώρια Τράπαλη, εκδ. "Bell / Χαρλένικ Ελλάς", 1997)
  • 1950: Across the River and Into the Trees - (Μέσα απ' το ποτάμι και τα δέντρα)
    • μτφ. Πέτρος Αναγνωστόπουλος, εκδ. "Φέξης", 1964)
    • μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. "Καστανιώτης", 2006)
  • 1950[21]Islands in the Stream
    • Νησιά της Καραϊβικής, μτφ. Αντώνης Καλοκύρης (εκδ. "Καστανιώτης", 2016)
    • Νησιά της Καραϊβικής, μτφ. Κώστας Δόλκας, (εκδ. "Ζαχαρόπουλος", 1998)
  • 1952: The Old Man and the Sea - (Ο γέρος και η θάλασσα),- Βραβείο Πούλιτζερ (Μυθοπλασίας) 1953
    • μτφ. Γεωργία Αλεξίου-Πρωταίου ("Δαμιανός", χχ)
    • μτφ. Φώντας Κονδύλης (εκδ. "Καστανιώτης", 1986, επανέκδοση 2015)
    • μτφ. Λένα Μιλιλή (εκδ. "Αναστασιάδης", 1997)
    • μτφ. Κωνσταντίνα Γεωργούλια (εκδ. "Καρακώτσογλου", 2015)
Αφηγήσεις
  • 1932: Death in the Afternoon (Θάνατος το απομεσήμερο), αφήγηση για τον κόσμο των ταυρομαχιών, **μτφ. Δ. Π. Κωστελένος (εκδ. "Δαμιανός", χ.χ.)
    • μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. "Καστανιώτης", 2007 )
  • 1954: True at First Light (Αληθινό με το πρώτο φως), λογοτεχνική αφήγηση του ταξιδιού του στην Κένυα το 1953-1954. Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1999.
    • μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος, (εκδ. "Καστανιώτης", 2008, ISBN 978-960-03-4643-5)
  • 1959 - 1960: The Dangerous Summer (Το επικίνδυνο καλοκαίρι), αφήγηση του ανταγωνισμού μεταξύ των ταυρομάχων Antonio Ordóñez και Luis Miguel Dominguín κατά την περίοδο των ταυρομαχιών 1959-1960. Ο Χέμινγουεϊ το έγραψε σαν μια σειρά ανταποκρίσεων για το περιοδικό "LIFE Magazine", που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό τον Σεπτέμβριο του 1960. Σε βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1985.
  • 1964: A Moveable Feast - (Μια κινητή γιορτή), μεταθανάτια συλλογή των ιστοριών, παρατηρήσεων, σκέψεων του συγγραφέα κατά την περίοδο της διαμονής του στο Παρίσι, τη δεκαετία του 1920
    • μτφ. Σταύρος Παπασταύρου (εκδ. "Καστανιώτης", 2004)
Διηγήματα
  • 1923: "Three Stories and Ten Poems", συλλογή τριών ιστοριών και δέκα ποιημάτων
  • 1925: A Very Short Story (Μια πολύ σύντομη ιστορία)
    • μτφ. Βάνια Βεκρή-Σύρμου. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Στην προκυμαία της Σμύρνης και άλλα δυο διηγήματα» (εκδ. "Μπιλιέτο", 2016)
  • 1925: Cat in the Rain (Γάτα στη βροχή)
    • μτφ. Βάνια Βεκρή-Σύρμου. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Στην προκυμαία της Σμύρνης και άλλα δυο διηγήματα» (εκδ. "Μπιλιέτο", 2016)
  • 1925: In Our Time (Στην εποχή μας) συλλογή διηγημάτων
    • μτφ. Ηλίας Μαγκλίνης (εκδ. "Καστανιώτης", 2008)
  • 1927: Men Without Women (Άντρες χωρίς γυναίκες), συλλογή διηγημάτων
    • μτφ. Μπάμπης Γραμμένος (εκδ. "Άγκυρα", 1974)
    • μτφ. Λίλα Κονομάρα (εκδ. "Πλέθρον", 2002)
  • 1927: The Killers (Οι φονιάδες), διήγημα
  • 1930 On the Quai at Smyrna (Στην προκυμαία της Σμύρνης), περιγραφή της καταστροφής της Σμύρνης
    • μτφ. Βάνια Βεκρή-Σύρμου. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Στην προκυμαία της Σμύρνης και άλλα δυο διηγήματα» (εκδ. "Μπιλιέτο", 2016)
  • 1933: "Winner Take Nothing", συλλογή διηγημάτων
  • 1936: The Snows of Kilimanjaro (Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο)
    • μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. "Καστανιώτης", 2005)
  • 1938: "The Fifth Column and the First Forty-Nine Stories", -συλλογή διηγημάτων

Κινηματογραφικές μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετές ταινίες έχουν βασιστεί σε μυθιστορήματα ή διηγήματα του Χέμινγουεϊ:

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χίλαρι Χέμινγουεϊ (μετάφ. Κατερίνα Παπαδημάτου): Ο Χέμινγουεϊ στην Κούβα, εκδ. «Μεταίχμιο», Αθήνα 2004
  • (Αγγλικά) Carlos Baker: Hemingway, The Writer as Artist, Princeton University Press, 1972, ISBN 0-691-01305-5
  • (Αγγλικά) Jeffrey Meyers: Hemingway: A Biography, Da Capo Press, 1999, ISBN 0-306-80890-0


Δευτέρα 5 Ιουνίου 2023

Σονέτο του γλυκού παραπόνου- Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

 

Σονέτο του γλυκού παραπόνου

Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου

Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι
που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου
μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει

και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
με φύλλα από το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο.


πηγή:https://astrolife.gr/erotiki-piisi-tou-fenteriko-gkarsia-lorka/

Τρίτη 2 Μαΐου 2023

Τα πρώτα βήματα του μπάσκετ της Καστοριάς ( από το αρχείο του Γ. Καραταγλίδη και του Κ. Χατζηφωτιάδη)




Εικόνα από τον πρώτο  αγώνα του ΓΟΚ με τον ΓΣ Κοζάνης 
Με το 8 ο Καραταγλίδης, διακρίνεται ο Γ. Βλαχόπουλος και ο Καλαφατίδης   
  
  Η πρώτη άνοδος της ομάδας σε μπαράζ στην Κοζάνη .  



Πανηγυρισμοί  στα αποδυτήρια μετά από την ιστορική και επεισοδιακή  νίκη στα Γρεβενά 




Μαθητικές ομάδες μπάσκετ  



και εδώ ο πρώτος αγώνας 
Η Ορεστειάδα 



Η εφηβική ομάδα  στο πανελλήνιο πρωτάθλημα  


η εξαιρετική ομάδα του Α Γυμνάσιου το 1982 σε αγώνες και σε προπόνηση στις "κούνιες" 



Απο τις πρώτες φανέλες του ΓΟΚ 




Η ομάδα με τον Κώστα Λαπαρίδη προπονητή 
 


εισιτήριο από τους αγώνες και αποκόμματα εφημερίδων της εποχής  


Και η φανέλα της Ορεστειάδας 

Σάββατο 22 Απριλίου 2023

Η Αριστεία σε πλήρη εκτροχιασμό

 

Η Αριστεία σε πλήρη εκτροχιασμό

Η άλωση της δημόσιας εκπαίδευσης ήταν και είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα games  της κυβέρνησης, ώστε να έχει εξασφαλισμένο τον πλήρη πολιτικό έλεγχο της.

Από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης τα δείγματα ήταν περισσότερο από σαφή :

·       Οι αλεξιπτωτικές τοποθετήσεις δντων εκπσης το 2019.

·       Ο εχθρικός Ν.  4823/2021  ( Αύξηση μαθητών ανά τμήμα, αξιολόγηση-χειραγώγηση κ.α.)

·       Οι  μεταμεσονύχτιες τροπολογίες του  Ν.  4823/2021 το καλοκαίρι του 2022, ώστε  να καταστεί δυνατή η συγκρότηση των «ελεγχόμενων» συμβουλίων επιλογής στελεχών.

·       Η αλά καρτ αντιμετώπιση των ηλεκτρονικών αιτήσεων

·       Μέχρι την πρόσφατη εργαλειοποίηση της συνέντευξης με εικοσαβάθμια κλίμακα.

Η χωρίς αιδώ κομματική επέλαση ξεπέρασε κάθε όριο και οι καταγγελίες για διάτρητη και αμφισβητούμενη διαδικασία επιλογής, έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας ανά την επικράτεια.

Ερωτηματικά προκαλεί η απουσία της ΔΟΕ μπροστά στη διάτρητη και αναξιοκρατική διαδικασία.  Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις και ΔΗΣΥ έπαθαν αφωνία. Η μόνη δημόσια ανακοίνωση ήταν του Αυτόνομου Δικτύου.

Στο ερώτημα που διατυπώνεται, από πολλές πλευρές, γιατί δεν είμαι στον πίνακα δντων,  η απάντηση είναι μία και συγκεκριμένη:

 Ένα θέμα καθαρά ψηφιακό και όχι ουσιαστικό ( ένα περιττό κλικ στην αίτηση), ήταν αρκετό για το κομματικό καθεστώς να αρπάξει την ευκαιρία για τον αποκλεισμό μου

Υποβλήθηκαν 3 ενστάσεις και το…. «πλουραλιστικό» συμβούλιο επιλογής, ευθυγραμμισμένο με το ΥΠΑΙΘ , τις απέρριψε μετά Βαΐων και κλάδων. Σε αντίθεση με τα συμβούλια π.χ. Ημαθίας και Ιωαννίνων που «προσφέρθηκαν» να διευκολύνουν τους ημέτερους της κυβέρνησης. Τελεία και παύλα.

Το όλο θέμα είναι βαθιά και πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως θέμα πολυδάπανων και χρονοβόρων  δικαστικών αιθουσών.

Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, αγαπητοί γονείς ο αγώνας για ισχυρή δημόσια εκπαίδευση, απαλλαγμένη από τα νομοθετήματα των Αρίστων είναι μπροστά μας.

Η αξιοποίηση με τον καλύτερο τρόπο της επικείμενης ψήφου μας , η κινηματική μας παρουσία στήριξης - βελτίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης, των κοινωνικών δομών ( π.χ. ΕΣΥ) της χώρας  και πρωτίστως της δημοκρατίας που επλήγη βάναυσα, είναι τα πεδία που θα δώσουν απαντήσεις για την καλυτέρευση της ζωής μας.

Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. ( Ν. Καζαντζάκης)

Δέλλας  Γιάννης    δασκαλος                                                                         Καστοριά 22-4-2023

Μέλος της Ανεξάρτητης Κίνησης εκπ/κών Καστοριάς

Τετάρτη 5 Απριλίου 2023

Απονομή κρατικού βραβείου λογοτεχνίας στον Καστορινό συγγραφέας Ηλία Παπαμόσχο (Φωτο

 

Βραβεύτηκε χθες Τετάρτη 7 Μαρτίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας ο Καστοριανός συγγραφέας Ηλίας Παπαμόσχος!

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς, Ολυμπία Τελιγιορίδου, που παραβρέθηκε στην τελετή βράβευσης του συγγραφέα, χαρακτήρισε ως μεγάλη τιμή για τον ίδιο, μεγάλη χαρά για την πόλη μας, ενώ την συνεχάρη θερμά.



Πηγή:https://sentra.com.gr/me-to-kratiko-braveio-logotexnias-vravefthikr-o-kastorianos-hlias-papamosxos-gia-noyvela/


Η ταφή του Παύλου Μελά


  Πηγή φωτογραφίας :http://www.odos-kastoria.gr/2017/01/blog-post_11.html