Υπουργοί και υπηρέτες

Tις προάλλες, στο άρθρο για τους άσπονδους φίλους, είχα γράψει ότι «ο υπουργός αντικατέστησε τον μινίστρο, παρ’ όλο που ο αρχαίος υπουργός δεν ήταν εξέχουσα προσωπικότητα αλλά πολύ πιο ταπεινός, υπηρέτης».

Ο φίλος μας ο Πέπε απάντησε ότι η αρχαία σημασία δεν σταμάτησε εντελώς να λέγεται, αφού υπάρχει σε δημοτικά τραγούδια, που ακόμα ακούγονται, όπως ας πούμε σε δωδεκανησιακές παραλλαγές του γιοφυριού της Άρτας, όπου ακούμε «Σαρανταδυό καλοί πουργοί κι εξήντα μαθητάδες».

Δίκιο έχει βέβαια ο φίλος μας, οπότε το σημερινό αρθράκι εξετάζει αυτή την ετυμολογική συγγένεια υπουργού και υπηρέτη, καθώς και μερικά ανάλογα παραδείγματα από άλλες γλώσσες.

Λέξη σχεδόν ξεχασμένη ο πουργός, είναι ο βοηθός του χτίστη, ο πηλοφόρος που κουβαλάει λάσπη ή πέτρες. Ο πουργός προέχεται από τον υπουργό· όχι τον σημερινό, τον μεγάλο και τρανό, που έχει δέκα παρατρεχάμενους να τον υπηρετούν, παρά τον αρχαίο, τον ταπεινό. Στην αρχαιότητα, υπουργός (από υπό + έργον) ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός.

«Πουργώ» ή «πουργεύω» σημαίνει «βοηθώ τον χτίστη, μεταφέροντας τα υλικά και φτιάχνοντας τον ασβέστη». Τη λέξη, που ακουγόταν στην Κρήτη, τα νησιά και στην Κύπρο δεν την έχουν τα καινούργια λεξικά, αν και ο Δημητράκος την καταγράφει.

Στον Πατούχα του Κονδυλάκη, ο Σαϊτονικολής αναθέτει στον ακοινώνητο γιο του να «πουργεύει», να βοηθεί δηλαδή τους κτίστας, παρασκευάζων την λάσπην και τον ασβέστην. Και στο Νούμερο 31328 του Βενέζη ο αφηγητής, αιχμάλωτος, επιδιώκει να πάει για πουργός μήπως και βρει καλύτερη τροφή.

Όταν με την επανάσταση του 1821 σχηματίστηκε η Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος, δεν είχε υπουργούς αλλά μινίστρους και δεν είχαμε υπουργεία αλλά Μινιστέρια. Για παράδειγμα, ο Κωλέττης ήταν Μινίστρος Εσωτερικών. Όταν έπαψε το ντουφεκίδι, βρήκαν οι λόγιοι καιρό να «καθαρίσουν» τη γλώσσα από τα ξένα δάνεια, κι έτσι ανάστησαν την παλιά λέξη «υπουργός» -και επειδή επρόκειτο για θεσμική λέξη ο καθαρισμός έπιασε.

Το ενδιαφέρον είναι ότι και το αγγλικό minister, το αντίστοιχο του δικού μας υπουργού, έχει παρόμοια ετυμολογική προέλευση, αφού ανάγεται στη λατινική λέξη minister, που θα πει «κατώτερος, υπηρέτης», λέξη που προέρχεται από το minus, minor «ελάσσων».

Mε τον χριστιανισμό, η λατινική λέξη εφαρμόστηκε επίσης για τους βοηθούς των ιερέων, τους διάκους. Στις νεότερες γλώσσες, βρίσκουμε τις αντίστοιχες λέξεις να χρησιμοποιούνται γενικά για τους υπηρέτες του Θεού, δηλαδή τους ιερωμένους, ενώ ένα ενδιαφέρον παρακλάδι είναι το αγγλ. minstrel, που πήρε την έννοια του μουσικού.

Μετά τον 12ο αιώνα αρχίζει να εμφανίζεται στα γαλλικά και μετά στα αγγλικά η πολιτική σημασία, αφού ο ministre/minister βρίσκεται στην υπηρεσία του μονάρχη. Μέσω των ιταλικών έρχεται και στη γλώσσα μας ο μινίστρος, που όπως είπαμε δεν επιβίωσε και εκτοπίστηκε από τον υπουργό.

Να πούμε επίσης ότι από την ίδια ρίζα έχουμε και μιαν άλλη λέξη στη γλώσσα μας, πολύ όμοια με τον μινίστρο αλλά και αρκετά διαφορετική στη σημασία -είναι η μανέστρα, το ζυμαρικό.

Η μανέστρα αποτελεί δάνειο από το βενετικό manestra, από το ρήμα manestrar, που αντιστοιχεί στο ιταλ. minestrare και σημαίνουν «σερβίρω», είναι δηλαδή κάτι που σερβίρεται. Το ιταλικό ρήμα ανάγεται στο λατινικό ministrare, «υπηρετώ» και ειδικότερα «σερβίρω».

Ένα ακόμα ζευγάρι αξιωματούχου που είναι ετυμολογικά συγγενής με παρακατιανόν βρίσκουμε σε μιαν άλλη γλώσσα, τα αραβικά, σε λέξεις που έχουν περάσει και στη γλώσσα μας.

Ο χαλίφης είναι ο πανίσχυρος μονάρχης ενός μουσουλμανικού κράτους, ο κάλφας ένας ταπεινός μάστορας, ετυμολογικά όμως είναι ξαδέρφια.

Ο χαλίφης, μέσω τουρκικών, ανάγεται στο αραβικό khalifah, που θα πει «διάδοχος, ακόλουθος». Διάδοχος τίνος; Αρχικά του Μωάμεθ, αφού ο τίτλος του χαλίφη πρώτη φορά δόθηκε στον Αμπου Μπακρ, που ανέλαβε ηγέτης των πιστών ως διάδοχος του Μωάμεθ μετά τον θάνατό του. Η λέξη μπήκε πρώτη φορά στα ελληνικά ως χαλιφάς τον 8ο αιώνα και τη βρίσκουμε επίσης στον Σκυλίτση, τον Ζωναρά και σε άλλους ιστορικούς από τον 11ο αι. και μετά (εἰς ὦτα πίπτει τὸ πρᾶγμα τῷ χαλιφᾷ, ὃς παρ’ αὐτοῖς ἐν ἰσοθέῳ τιμᾶται τιμῇ, Σκυλίτσης).

Ο κάλφας πάλι προέρχεται από τα τουρκικά (kalfa), αλλά και αυτή η λέξη ανάγεται στο αραβικό χαλιφά, αφού στο σύστημα των συντεχνιών ο kalfa ως μαθητευόμενος ακολουθούσε και διαδεχόταν τον μάστορά του.

Κανονικά, η ιεραρχία της συντεχνίας είναι: μάστορας – κάλφας – τσιράκι. Επειδή λοιπόν ο κάλφας έχει θέση ενδιάμεση, θα τον δούμε άλλοτε να είναι παραγιός, μαθητευόμενος και άλλοτε να έχει παραγιό, μαθητευόμενο. Σε κάθε περίπτωση όμως η θέση του απέχει έτη φωτός από τον χαλίφη.

Και θα κλείσω με ένα τέταρτο ζευγάρι, με λέξεις όμως που δεν έχουν περάσει στη γλώσσα μας, από τη στρατιωτική τώρα ιεραρχία.

Ο ανώτερος βαθμός της στρατιωτικής ιεραρχίας, που μόνο σε συνθήκες πολέμου νομίζω πως απονέμεται, είναι ο στρατάρχης -marshal στα αγγλικά.

Η αγγλική λέξη προέρχεται από το παλαιογαλλικό mareschal (σήμερα «maréchal«), που σήμαινε αρχικά τον αξιωματικό τον υπεύθυνο για τους στάβλους, τον βασιλικό σταβλάρχη ας πούμε, και που ανάγεται σε ένα λατινοφραγκικό mariscalcus.

Από την ίδια ρίζα και το ιταλικό maniscalco, που κατά καιρούς σήμαινε διάφορα αξιώματα, αλλά τελικά έφτασε να σημαίνει τον πεταλωτή ή τον ιππίατρο στους παλιούς στρατούς που περιλάμβαναν απαραιτήτως και άλογα. Στον Κουρέα της Σεβίλλης του Ροσίνι ο κόμης μασκαρεύεται στρατιωτικός για να μπορέσει να μπει στο σπίτι του δόκτορα Μπάρτολο και δηλώνει συνάδελφος του γιατρού διότι, όπως λέει με καμάρι Il maniscalco io son del reggimento, είμαι ο παϊτέρης του συντάγματος -διότι κι ο παϊτέρης από τον ιππίατρο προέρχεται ετυμολογικά.

Ανάλογη εξέλιξη, από το αξίωμα του σταβλάρχη σε ανώτερα πολιτικά αξιώματα είχαμε γνωρίσει και σε ένα παλιότερο άρθρο για τον κοντόσταβλο.

Κι έτσι κλείσαμε τη σειρά των λέξεων που εξελίχθηκαν «από τα χαμηλά στα ψηλά», από υπηρέτες σε αξιωματούχους.

Να το θυμούνται άραγε οι υπουργοί και οι μινίστροι σήμερα, πως δουλειά τους είναι να υπηρετούν;

Πηγή:https://sarantakos.wordpress.com/2020/02/26/pourgos/

Το "ντόμπερμαν" του ΔΝΤ – Βίος και πολιτεία του στην Ελλάδα

Λυγερού Νεφέλη

21 Φεβρουαρίου 2020

162

Αν τα "πέτρινα" μνημονιακά χρόνια μεταφέρονταν στη μεγάλη οθόνη, ο Πολ Τόμσεν θα εξασφάλιζε το δίχως άλλο τον κομβικό ρόλο του εμβληματικού αντιήρωα. Δεν είναι παραδομένος στην παράνοια ούτε τρέφεται από τη βία, σε αντίθεση με κάποιους εκ των αναγνωρίσιμων κινηματογραφικών κακών. Όπως ακριβώς και η δεκαετής δημοσιονομική κρίση της Ελλάδος απέχει παρασάγγας από ευυπόληπτο χολιγουντιανό σενάριο. Παρ’ όλα αυτά, το πέρασμα του ξερακιανού Δανού τεχνοκράτη του ΔΝΤ από τη μεσογειακή Ελλάδα, γέννησε αφηγηματικά θραύσματα που θα ζήλευε ακόμα και οσκαρικός σεναριογράφος: από κοινωνικά χαλάσματα, μέχρι υποκλοπές και κοριούς.

Η συνταξιοδότησή του, μία δεκαετία μετά από την έλευσή του στην Αθήνα, σηματοδοτεί και επισήμως το κλείσιμο ενός κύκλου που έριξε βαριά τη σκιά του στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ ανακοινώθηκε ότι θα αποχωρήσει στο τέλος Ιουλίου. Συνταξιοδοτείται σε ηλικία 64 ετών.

Εάν επρόκειτο για Έλληνα, ο ίδιος θα έλεγε πως πρόκειται για απαράδεκτη πρόωρη συνταξιοδότηση, αφού δεν έχει συμπληρώσει τα 67 έτη. Άλλα, όμως, είναι τα μέτρα για τους Έλληνες και γενικά για το πόπολο και άλλα για τους "προνομιούχους". Η άκαμπτη προσήλωση στις αρχές της δημοσιονομικής λιτότητας δεν φαίνεται να αφορά τα στελέχη του ΔΤΝ και των άλλων διεθνών οργανισμών.

Όταν, άλλωστε, ο Τόμσεν πίεζε ασφυκτικά για απανωτές περικοπές μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα, οι αποδοχές του ξεπερνούσαν τα 389.060 δολάρια σε ετήσια βάση. Παρ’ όλα αυτά, έχει μείνει παροιμιώδης η εισήγησή του σε κλειστή σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας, κατά τη διάρκεια της οποίας εξανίστατο για τις απαράδεκτα υψηλές ελληνικές συντάξεις. Με απορία και βαθιά ενόχληση αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν συντάξεις που αγγίζουν τα 915 ευρώ! Συνέκρινε, μάλιστα, τις ελληνικές συντάξεις με αυτές άλλων χωρών.

Επικαλούνταν ανακριβή στοιχεία

Οι Έλληνες συνομιλητές του –-ακόμα και οι πιο καλοπροαίρετοι-– έκαναν προσπάθεια να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, όταν, εκτός των άλλων, τα στοιχεία που επικαλείτο με περισσό πάθος αποδεικνύονταν ανακριβή. Ένα κυβερνητικό στέλεχος είχε τολμήσει να του υπενθυμίσει ότι σε αντίθεση με τη Γερμανία και το εκεί κοινωνικό κράτος, ο μέσος Έλληνας συνταξιούχος πληρώνει κατά μέσο όρο τον μήνα 520 ευρώ από την τσέπη του σε γιατρούς, φάρμακα, χαράτσια και φόρους. Ο Τόμσεν δεν καταδέχτηκε καν να του απαντήσει. Παρέμεινε προσηλωμένος επιδεικτικά στις σημειώσεις του. Προφανώς, η πραγματικότητα είχε γι’ αυτόν ελάχιστη σημασία.

Σε αντίθεση με τους Έλληνες συνταξιούχους που φρόντισε να "περιποιηθεί" κατά τη διάρκεια της πολυετούς αποστολής του στην Ελλάδα, εκείνος, όπως και τα άλλα στελέχη του ΔΝΤ, απολάβανε απαλλαγή από φόρους εισοδήματος. Ανήκε, μάλιστα, σ’ εκείνους που εναντιώθηκαν σθεναρά στις κατά καιρούς προσπάθειες νοικοκυρέματος του ΔΝΤ, καθώς είχε υπερασπιστεί με πάθος την ανάγκη για παχυλούς μισθούς.

Κατά πολλούς, το ΔΝΤ, που επιβάλλει λιτότητα σε λαούς, θα έπρεπε να είναι πρότυπο αποτελεσματικής χρήσης των πόρων του. Αυτά, ωστόσο, είναι ρομαντικές αφέλειες. Οι υπάλληλοι που υποχρεώνουν τους πολίτες των χωρών που "διασώζουν" να σφίξουν το ζωνάρι μέχρι που να τους κοπεί η ανάσα, "δικαιούνται" πλουσιοπάροχες απολαβές και προνόμια. Οι "δήμιοι" δεν μπορεί παρά να είναι πολύ καλοπληρωμένοι.

Υπενθυμίζουμε ότι πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ευρώπη και υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο με την Ελλάδα, το ΔΝΤ ήταν σχεδόν στα αζήτητα. Ήταν όχι μόνο κακόφημο, αλλά και αναξιόπιστο, σε βαθμό που ορισμένοι είχαν θέσει θέμα εάν άξιζε τον κόπο να συντηρείται ως διεθνής θεσμός. Για να επιβιώσει, μάλιστα, είχε  αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ έχουν δημοσίως υποστηρίξει ότι η Ελλάδα έσωσε το Ταμείο, βγάζοντάς το από μία περίοδο πολυετούς ανυποληψίας.

Παρ' ολίγον εκτός ο Τόμσεν

Παρότι σήμερα, Τόμσεν και ΔΝΤ μοιάζουν άρρηκτα δεμένοι, ο Δανός οικονομολόγος παραλίγο να μην προσληφθεί από το Ταμείο στην αρχή της καριέρας του. Δεν τα είχε πάει καλά στη συνέντευξη που είχε δώσει στους κριτές, γι’ αυτό και χρειάστηκε να παρέμβει με μία ιδιαίτερα επαινετική συστατική επιστολή ο καθηγητής μικροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης Νιλς Τίγκεσεν. Αυτός ήταν που είχε καταφέρει να κάμψει τις αντιρρήσεις του Ταμείου. Ο υποψήφιος, εξάλλου, ούτε είχε αποφοιτήσει από πρωτοκλασάτα πανεπιστήμια ούτε διέθετε διδακτορικό.

Παρ’ όλα αυτά, το 1982, την ημέρα που το Μεξικό χρεοκοπούσε, ο 27χρονος τότε Πολ Τόμσεν διάβαινε για πρώτη φορά το κατώφλι του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον. Τα πρώτα πέντε χρόνια της παραμονής του εκεί, συνήθιζε να λέει ότι σκόπευε να επιστρέψει στη Δανία, να συνεχίσει τις σπουδές του και να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Όταν, όμως, εστάλη για πρώτη φορά στη Γιουγκοσλαβία, δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά στα σχέδια του εκείνα.

Με τα χρόνια, μετατράπηκε σε άνθρωπο ειδικών αποστολών, παρ’ ότι η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων του δεν ανέμενε να ξεπεράσει ποτέ τον ρόλο του μέσου υπαλλήλου, που παραμένει βυθισμένος στην προετοιμασία ανιαρών αναφορών. Η αντοχή και επιμονή του, όμως, έγιναν παροιμιώδεις στους κύκλους των συναδέλφων του.

Αναλάμβανε αποστολές τη μία μετά την άλλη, απουσιάζοντας για πέντε εβδομάδες συνεχόμενα. Επέστρεφε για τρεις ημέρες, έπεφτε με τα μούτρα στους φακέλους και στα νούμερα, μόνο για να ξαναπάρει το αεροπλάνο για να "συνετίσει" "τεμπέληδες" και "σπάταλους" λαούς. Οι συνάδελφοί του ακόμα ενθυμούνται να τον αφήνουν στο γραφείο αργά το βράδυ και να τον βρίσκουν πρώτο το επόμενο πρωί.

Τα ενδιαφέροντά του, όμως, όσο η έμπνευση και η οικονομική του κατάρτιση ήταν περιορισμένα. Ένας συμφοιτητής και αργότερα συνεργάτης του Τόμσεν στο ΔΝΤ έχει σχολιάσει ότι αν επιχειρήσει κάποιος συνομιλητής του να του πιάσει κουβέντα περί οικονομικών εννοιών και ανάπτυξης μάλλον θα εισπράξει το χασμουρητό του. Αντιθέτως, αν τον ρωτήσει τι θα έκανε σε περίπτωση στεγνώματος των τραπεζών από ρευστό ή για να περικόψει μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες τα μάτια του γυαλίζουν.

Σκληρό καρύδι

Ίσως, έτσι, κέρδισε το προσωνύμιο ότι είναι tough cookie (σκληρό καρύδι). Υπάρχει η φήμη ότι μετά την παραμονή του στην Ελλάδα, συνάδελφοί του, που δεν τον είχαν και σε μεγάλη εκτίμηση, αρέσκονταν πίσω από την πλάτη του να τον αποκαλούν με την ελληνική βρισιά malakas, προσθέτοντας ότι είχε επάξια κερδίσει τον "τίτλο". Ο επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ για την Ελλάδα έφτασε το 2010 στην Αθήνα, σε μία περίοδο που σηματοδότησε μια μείζονα μεταβολή στην ισορροπία μεταξύ του Ταμείου και της Ευρώπης.

Κατά την πρώτη περίοδο της ενασχόλησής του με τη χώρα μας, ο Τόμσεν συνήθιζε να διαφημίζει το πόσο βαθιά κατανοούσε την ελληνική νοοτροπία. Έλεγε ότι στην Αμερική είχε πολλούς Έλληνες φίλους, οι οποίοι του είχαν εξηγήσει όλες τις ελληνικές παθογένειες, μεταξύ των οποίων και την "τεμπελιά". Δεν είχε, μάλιστα, διστάσει –-ενώπιον πολυπληθούς παρέας-– να τη χαρακτηρίσει εθνικό σπορ.

Αν και φρόντιζε να διαβεβαιώσει Έλληνες συνομιλητές του ότι δεν είχε καμία διάθεση να μπλεχτεί στα πόδια τους, περισσότερο από όσο επέβαλε ο ρόλος του, κατέστη σαφές ότι δεν το εννοούσε. Αυτός ήταν που είχε επιβάλει οι υπουργοί να επισκέπτονται το κλιμάκιο του ΔΝΤ στο Χίλτον. Σύμφωνα με διηγήσεις του, ήταν ένα τέχνασμα που είχε ανακαλύψει χρόνια πριν. Θεωρούσε πως έτσι "παίρνει τον αέρα" των κυβερνητικών στελεχών, με τα οποία πρόκειται να διαπραγματευτεί.

Όσο περνούσε ο καιρός, ο Τόμσεν γινόταν όλο και πιο αδιάλλακτος, πιο ανυπόμονος, πιο οξύς, οδηγώντας πολύ συχνά τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο. «Είναι αντιπαθέστατος», είχε πει πασίγνωστη υπουργός. «Μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι». Υπουργοί που διένυσαν μαζί του μαραθώνιες διαπραγματεύσεις έκαναν λόγο για τον ακραίο δογματισμό του, ο οποίος κρυβόταν πίσω από το μότο «πρέπει να βγαίνουν οι αριθμοί». Μόνο που οι αριθμοί ήταν οι δικοί του αριθμοί, οι οποίοι κατά κανόνα διαψεύδονταν από την πραγματικότητα.

Κουνώντας επικριτικά το δάχτυλο

Σταδιακά, η αλαζονεία του εδραιώθηκε και γιγαντώθηκε. Στο υπουργείο Οικονομικών τον θυμούνται ακόμα ξαπλωμένο σε μια πολυθρόνα να κουνά επικριτικά το δάχτυλό του, κάνοντας παρατηρήσεις και απορρίπτοντας ελληνικές προτάσεις. Μετά από εξάωρες συναντήσεις έβγαινε μόνος του, μιλούσε στο κινητό και καταλάμβανε γραφεία, βάζοντας τα πόδια του πάνω.

Παρά τη δεδομένη δυστροπία του, με την πάροδο των χρόνων επέδειξε και κάποιες αδυναμίες σε κυβερνητικά στελέχη. Όταν ένα εξ αυτών έχασε σε ανασχηματισμό το χαρτοφυλάκιό του, ο Τόμσεν πρότεινε να μεσολαβήσει στη Γερμανίδα καγκελάριο για να το πάρει πίσω! Ο περί ου ο λόγος τον ενημέρωσε ότι δεν λειτουργούν ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά της εποχής εκείνης ήταν τα ταξίδια του στο Βερολίνο. Χωρίς τους συνεργάτες του και υπό καθεστώς απόλυτης μυστικότητας επισκεπτόταν τον τότε υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε. Ο άνθρωπος του ΔΝΤ διεκδίκησε και εν τέλει κέρδισε τη συμπάθεια και εμπιστοσύνη του Γερμανού που έλυνε και έδενε στο Eurogroup. Οι δύο άνδρες μοιράζονταν, εξάλλου, και την πεποίθηση ότι η Ελλάδα δεν άξιζε ούτε και μπορούσε να σωθεί.

Ελληνικά κυβερνητικά στελέχη και γραφειοκράτες που συνεργάστηκαν μαζί του, τον αποκαλούσαν "πρώτο βιολί" της ορχήστρας που διηύθυνε ο Σόιμπλε. Στις συνεδριάσεις του Eurogroup «πάντα μιλούσε πρώτος ο Τόμσεν, πριν από τους υπουργούς Οικονομικών, ακόμα και πριν τη Λαγκάρντ».

Persona non grata

O επικεφαλής του κλιμακίου, δεν άργησε να μετατραπεί σε persona non grata για τους απλούς Έλληνες, επειδή στο πρόσωπο του Τόμσεν συγκεντρώνονταν όλα τα δεινά που είχαν σαρώσει την καθημερινότητά τους, αποσταθεροποιώντας τις σταθερές του βίου τους. Αποκορύφωμα είναι ένα περιστατικό που έλαβε χώρα το 2013, όταν ένας εξαγριωμένος πολίτης του έριξε νομίσματα έξω από το υπουργείο Οικονομικών.

Από τότε, ο Δανός μετατράπηκε σε χολιγουντιανό αστέρα που συνοδευόταν ακόμα και μέχρι τις δημόσιες τουαλέτες των εστιατορίων από την προσωπική του ασφάλεια. Ο ίδιος παραπονιόταν στους συνομιλητές του για την αντιπάθεια που εισέπραττε. «Για την ακρίβεια δεν καταλάβαινε γιατί προσωποποιούταν σε εκείνον. Γιατί όχι σε όλη την ομάδα;», ρωτούσε με απορία.

Δεν βρέθηκε κανένας να του πει ότι η συμπεριφορά του πυροδοτούσε συνεχώς αυτή την αντιπάθεια. Μία ημέρα, μετά από μία ιδιαίτερα δύσκολη σύσκεψη, έδωσε εντολή στον οδηγό και στην ασφάλειά του να σταματήσουν στο αγαπημένο του μανάβικο. Βρισκόταν  στο Κολωνάκι, επί της Πατριάρχου Ιωακείμ. Επί μισή ώρα ο κεντρικός δρόμος έκλεισε, δημιουργώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο, ώστε ο Τόμσεν να επιλέξει με ευλαβική επιμέλεια τα ροδάκινά του. Ρωτούσε, μάλιστα, λεπτομέρειες τον υπάλληλο που τον εξυπηρετούσε για τις περιοχές προέλευσής τους.

Ένα κωμικοτραγικό περιστατικό στο οποίο ενεπλάκη ήταν όταν ο συνταγματολόγος και πολιτικός Αντώνης Μανιτάκης, επί διακυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, μοίρασε σε μία συμβολική πράξη στον Τόμσεν και στην πολυπληθή ομάδα του φωτοτυπίες του ελληνικού Συντάγματος! Μετά την αρχική απορία, ήθελαν δεν ήθελαν αυτός και οι συνεργάτες του έφυγαν κρατώντας παραμάσχαλα το ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο είχαν ήδη με τις πράξεις τους πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Εκεί κατά πάσα πιθανότητα θα πέταξαν και τα φωτοτυπημένα αντίγραφα.

Ακριβά γούστα

Παρά τα απρόοπτα και την κλιμακούμενη δυσφορία, η οποία προέκυπτε από το διαφαινόμενο αδιέξοδο της συνταγής του ΔΝΤ, δεν είναι μυστικό ότι ο τεχνοκράτης αξιοποίησε στο έπακρο την παραμονή του στην Ελλάδα. Δεν έκανε, άλλωστε, προσπάθεια να κρύψει τα ακριβά του γούστα. Από το πολυτελές ξενοδοχείο του κέντρου, επέλεξε το περιβόητο σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 5.

Όταν έγινε γνωστό το κόστος της διαμονής του, ακολούθησε τηλεφωνική κατσάδα από το Ταμείο: «Φροντίστε να μην προκαλείτε την ελληνική κοινωνία», του διαμήνυσαν από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το αυτί του Τόμσεν δεν φαίνεται να ίδρωσε και πολύ. Έσπασε πρόωρα το συμβόλαιο ενοικίασης του σπιτιού τριετούς διάρκειας, επιβαρύνοντας 27.000 ευρώ το ελληνικό δημόσιο. Εκείνος, μάλιστα, ήταν που είχε διαπραγματευτεί με τον ιδιοκτήτη. Αρχικά, ο ιδιοκτήτης είχε ζητήσει 12.000 ευρώ, αλλά τελικά συμφώνησε στις 9.000 το μήνα.

Μετά το τηλεφώνημα από τα κεντρικά, ο Τόμσεν μετακόμισε σε ένα πιο οικονομικό σπίτι στη Φιλοθέη. Στο καθημερινό του πρόγραμμα άρχισαν να διεισδύουν και βραδινές έξοδοι. Ο Δανός φάνηκε να προσαρμόζεται σχετικά εύκολα στην ελληνική διασκέδαση. Έκανε περατζάδες από το κλαμπ Villa Mercedes, σε εστιατόρια της Κηφισιάς, ενώ τίμησε μέχρι και τα μπουζούκια με τον Σφακιανάκη.

Aδυναμία στις γυναίκες

Αν και παντρεμένος με παιδιά, ο Τόμσεν αποδείχθηκε ότι έτρεφε τόση αδυναμία στις γυναίκες, όση και στις περικοπές μισθών και συντάξεων! Είχε και προτίμηση στις πολύ νεότερες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του, λέγεται ότι σχετίστηκε με δύο γοητευτικές κυρίες. Μία νεαρή δημοσιογράφο, της οποίας η ταυτότητα δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, αν και ακούστηκε ότι η σχέση τους κράτησε δύο ολόκληρα χρόνια. Φήμες έδιναν και έπαιρναν και για μία κόρη ενός πολιτικού στελέχους.

Δεν υπέκυψαν, όμως, όλες στη γοητεία του. Ο σκυθρωπός Τόμσεν φάνηκε να γοητεύτηκε από μία 35χρονη γυναίκα, στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών. Αυτή ήταν που εξομολογήθηκε στον κύκλο της το επίμονο φλερτ του, στο οποίο αρνήθηκε μέχρι τέλους να ενδώσει. Της έστελνε δεκάδες παιχνιδιάρικα μηνύματα, με την ίδια να απαντάει κοφτά.

Σε αντίθεση με τις κατακτήσεις του Τόμσεν, οι οποίες παρέμειναν ένα καλά φυλασσόμενο μυστικό, αμέτρητες διηγήσεις από τις διαπραγματεύσεις είδαν το φως της δημοσιότητας. Μία από αυτές θέλει τον Δανό να συζητά για το ασφαλιστικό σύστημα. Οι Έλληνες συνομιλητές εντυπωσιάστηκαν από την κραυγαλέα άγνοια του τεχνοκράτη για στοιχειώδη πράγματα.

Όταν, μάλιστα, Έλληνες συνομιλητές του έσπευσαν να τον ενημερώσουν για αντικειμενικά δεδομένα έμειναν εμβρόντητοι με την αγένειά του. Ούτε λίγο ούτε πολύ τους εξήγησε ότι αυτός δίνει το δάνειο, αυτός ορίζει τους όρους και καλά θα κάνουν να σταματήσουν να του παραθέτουν περιττά στοιχεία. Αν και πολλοί υποστήριζαν κατά καιρούς ότι δεν κυλάει αίμα στις φλέβες του, θέλοντας έτσι να καταδείξουν την ψυχρή φύση του, αποδείχθηκε στην πράξη ότι ο άνθρωπος του ΔΝΤ ήταν ιδιαίτερα θερμοκέφαλος.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι πήγε να πιαστεί στα χέρια με υπουργό, αναγκάζοντας τον συνάδελφό του Ματίας Μορς να παρέμβει πυροσβεστικά… Εξάλλου, δεν ήταν λίγες οι εκρήξεις του. «Πίσω από τις κλειστές πόρτες βγάζει το προσωπείο». Αυτά με τους Έλληνες, γιατί όταν βρισκόταν με την Κριστίν Λαγκάρντ δεν χαλάρωνε ποτέ. Ο Τόμσεν, σύμφωνα με άτομα που έζησαν από κοντά τη συνεργασία τους, εργάστηκε επιμελώς και ήταν δουλικός για να κερδίσει τη "σιδηρά κυρία" του ΔΝΤ. Τα κατάφερε, πάντως, ανυψώνοντας τον εαυτό του σε βασικό συνεργάτη της.

Εξαρτησιακή σχέση με Λαγκάρντ

Όσο βρισκόταν στην Ελλάδα, έβγαινε επ’ αυτού από τις συναντήσεις, αφήνοντας σύξυλους ακόμα και για μία ολόκληρη ώρα υπουργούς και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη. Όσο εκείνοι περίμεναν καρτερικά, εκείνος συνομιλούσε επί μακρόν με την Λαγκάρντ, ενημερώνοντάς την με λεπτομέρειες για καθετί ή τουλάχιστον αυτό ισχυριζόταν.

Όσο αυταρχικός ήταν με τους Έλληνες συνομιλητές του τόσο "γλείφτης" ήταν μαζί της. Όχι μόνο την ενημέρωνε αναλυτικά, αλλά και φρόντιζε πάντα να της παρέχει πικάντικες λεπτομέρειες για τις αντιδράσεις των συνομιλητών του. Η Γαλλίδα επικεφαλής αρεσκόταν να μαθαίνει κουτσομπολιά και εκείνος της τα παρείχε με το παραπάνω. Με έκπληξη στην Αθήνα συνειδητοποίησαν τη σχεδόν εξαρτησιακή σχέση που είχε η Λαγκάρντ με τον υφιστάμενό της. Τα ανέκδοτα έδιναν και έπαιρναν, ενώ ακόμα και στο Μέγαρο Μαξίμου επαναλάμβαναν προσποιούμενοι τη χαρακτηριστική γαλλική προφορά «Θα μιλήσω με τον Πολ και θα σας ενημερώσω».

Όσο στενή ήταν η σχέση του με την Λαγκάρντ, άλλο τόσο δεν ταίριαζαν τα χνώτα του με τον πρώην προϊστάμενό του Στρος Καν. Ο πανέξυπνος πληθωρικός κοσμοπολίτης Γάλλος που βρισκόταν στο τιμόνι του ΔΝΤ πριν τη Λαγκάρντ δεν εκτιμούσε τον Δανό υπάλληλό του, τον οποίο λέγεται ότι τον έχει χαρακτηρίσει «μουντό για τα γούστα του!»

Μακριά από τα υπουργεία άλλαζε

Παρά το σκυθρωπό του στυλ, ο Τόμσεν άλλαζε όταν βρισκόταν μακριά από την Αθήνα και τα υπουργεία, τα οποία είχε χαρακτηρίσει «καταθλιπτικά σαν τάφους και βρώμικα σαν λεκάνες». Φρόντισε να χαρεί τις ομορφιές της Ελλάδας. Ενδεικτική είναι η εκδρομή του στην Κρήτη, το τζόκινγκ σε επαρχιακό δρόμο, με το αυτοκίνητο και την ασφάλειά του να τον ακολουθούν από πίσω.

Επιστρέφοντας από το νησί, δήλωσε λάτρης της κρητικής κουζίνας. Λέγεται ότι ξετρελάθηκε με μία  ταβέρνα στη Ρογδιά, δοκιμάζοντας σχεδόν κάθε πιάτο που διέθετε το μενού. Οι ντόπιοι ακόμα ενθυμούνται μία στρατιά από ταξί, συνολικά 31, να ναυλώνονται από το Ηράκλειο, με το δρομολόγιο να λήγει στο βουνό της Ρογδιάς. Προς μεγάλη έκπληξη πολλών, ο Τόμσεν γνώριζε πολύ καλύτερα την Ελλάδα απ’ όσο θα πίστευε κανείς. Πριν εξελιχθεί σε έναν από τους πιο μισητούς ανθρώπους, την επισκεπτόταν συχνά. Για την ακρίβεια, ως νέος σοσιαλιστής(!) ήταν από εκείνους που γύριζαν τις Κυκλάδες με σανδάλια και σλίπινγκ μπαγκ.

Μία ιστορία που μάλλον προσάπτει πολλά στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό και όχι στον ίδιο τον Τόμσεν είναι η έκπληξη που βίωσε ο Δανός, όταν η ελληνική πλευρά δεν είχε κάνει καμία παρατήρηση στο αρχικό κείμενο που της είχε στείλει. Ο Τόμσεν είναι ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες του πρώτου μνημονίου, το οποίο ήταν συρραφή από μνημόνια που είχαν εφαρμοστεί σε τριτοκοσμικές χώρες. Ήταν, λοιπόν, τέτοια η απορία του που επικοινώνησε με έναν Έλληνα, παλαιό γνωστό του, για να του ζητήσει να επισημάνει στην κυβέρνηση ότι μπορούσε να κάνει αλλαγές. Πρόκειται για μία ιστορία που δεν έχει επιβεβαιωθεί, αν και τη διηγούνται πολλοί.

Όταν μία ημέρα τον ενημέρωσαν ότι κάποιοι στο υπουργείο Οικονομικών τον αποκαλούν «ντόμπερμαν του ΔΝΤ» εκείνος απάντησε με μία αδικαιολόγητη σοβαρότητα. «Μα δεν μοιάζω καθόλου με ντόμερπαν. Χάσκι ίσως… Αλήθεια, δεν έχω δει πολλά χάσκι στην Αθήνα. Μήπως δεν αντέχουν εξαιτίας του ζεστού κλίματος

Πηγή:https://slpress.gr/koinonia/to-quot-ntomperman-quot-toy-dnt-vios-kai-politeia-toy-stin-ellada/?fbclid=IwAR3jflETQvCEbdEsN8tOgZtF6c0cbU_xQ_5fU6nuceSn2dBC0pKm7K6jwz0#.XlAUt3Et_Nc.facebook

Πώς να μεγαλώσετε παιδιά που αγαπούν το διάβασμα

Σ" έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και η τεχνολογία γίνεται ολοένα και πιο γρήγορη και μαζική, είναι πολύ λίγα εκείνα που προκαλούν νοσταλγία και φέρνουν αναμνήσεις.

Είναι και πολλά εκείνα τα «αναλογικά» που δεν θα γνωρίσουν ποτέ όσα παιδιά γεννιούνται σήμερα. Μπορούμε κάποια όμως να τους τα συστήσουμε εμείς και να τους κάνουμε να τα αγαπήσουν. Ένα από αυτά είναι και το διάβασμα και κυρίως η μυρωδιά ενός φρέσκου βιβλίου.

Από τη στιγμή που μια γυναίκα μένει έγκυος , βομβαρδίζεται από πληροφορίες που της λένε πόσο σημαντικό είναι το διάβασμα στη ζωή ενός παιδιού. Και για καλό σκοπό. Τα οφέλη που παίρνει ένα παιδί από το διάβασμα είναι εμφανή και μέσα από έρευνες. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί που αγαπάει το διάβασμα είναι διασκεδαστικό, σε ανταμείβει και κυρίως είναι εύκολο.

Πάρτε μερικές ιδέες για το πως θα το καταφέρετε:

Βάλτε πρώτα το διάβασμα στη δική σας ζωή: Αν έχετε βάλει τα βιβλία σε δεύτερη μοίρα, είναι καιρός να τα ξαναφέρετε στην «πρώτη γραμμή της μάχης». Βρείτε χρόνο και χώρο να διαβάστε βιβλία για εσάς αλλά και βιβλία με το παιδί σας. Αν θέλετε τα παιδία σας να αγαπάνε την ανάγνωση, θα πρέπει πρώτα να την αγαπάτε εσείς.

Διαβάστε δυνατά. Κάθε μέρα. Οποιοδήποτε βιβλίο: Σε ένα μωρό μπορείτε να διαβάσετε τα πάντα. Από συνταγές μαγειρικής μέχρι άρλεκιν. Το περιεχόμενο δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ο τόνος της φωνής σας και οι ίδιες οι λέξεις. Έρευνες έχουν δείξει ότι η μόρφωση ενός παιδιού συνδέεται άμεσα με τις λέξεις που ακούει μεγαλώνοντας. Υπάρχει όμως ένα μυστικό. Η γλώσσα πρέπει να είναι ζωντανή και να απευθύνεται στο ίδιο το παιδί. Η τηλεόραση και τα cd δεν μετράνε.

Να διαβάζετε κατά τη διάρκεια της ημέρας: Είναι πολύ διαδεδομένη η πρακτική του να διαβάζεις ένα βιβλίο στο παιδί σου πριν πέσει για ύπνο. Χαλαρώνουν και ο ύπνος γίνεται ακόμα καλύτερος και πιο ξεκούραστος. Καλό θα ήταν όμως να διαβάζουμε στα μικρά μας και κατά την διάρκεια της ημέρας για να τα ηρεμούμε όταν η ενέργειά τους φτάνει στο ζενίθ της και να έχουμε την προσοχή τους. Καθίστε κοντά τους και απολαύστε αυτές τις λίγες στιγμές που έχετε μόνο οι δυο σας, όσο ακόμα λάμπει ο ήλιος.

Να σέβεστε τις προτιμήσεις του παιδιού σας: Όπως δεν τους αρέσουν το μπρόκολο και οι μπάμιες, έτσι μπορεί και να μην του αρέσει το βιβλίο που διαλέξατε. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να σας πουν τί ακριβώς τους αρέσει και βρείτε όσο πιο πολλά τέτοια βιβλία γίνετε. 

Είναι καλό να σας διακόπτουν: Μην χάνεστε μέσα στο ίδιο σας το διάβασμα, ώστε να αγνοείται τις παρατηρήσεις και τις ερωτήσεις του παιδιού σας. Οι διακοπές δείχνουν ότι το παιδί έχει καταλάβει την ιστορία και την ζει. Αν λέτε «Άφησε με να τελειώσω την σελίδα» και το παιδί επιμένει στην ερώτησή του, τότε απλά ζητήστε του ήρεμα να την επαναλάβει.

Να διαλέγετε από μεγάλη ποικιλία βιβλίων: Τα παιδιά χρειάζεται να βλέπουν τον εαυτό τους στα βιβλία. Να ψάχνετε για εκείνα που έχουν χαρακτήρες οι οποίοι μοιάζουν στο παιδί σας είτε στα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά είτε στην προσωπικότητα. Αλλά και το αντίθετο βοηθάει. Είναι καλό να εκθέτουμε τα παιδιά στην διαφορετικότητα. Γίνονται πιο ανοιχτόμυαλα και ανεκτικά. Τα βιβλία που παρουσιάζουν άλλους λαούς και παραδόσεις ετοιμάζουν τα παιδιά σας για την μετέπειτα ζωή τους.

Πηγή:https://tvxs.gr/news/gynaika-kai-paidi/pos-na-megalosete-paidia-poy-agapoyn-diabasma

Αντιδράσεων συνέχεια για τα πτυχία κολεγίων

Τις αντιρρήσεις της για τις πρόσφατες κυβερνητικές ρυθμίσεις για την ισοδυναμία των πτυχίων των κολεγίων εκφράζει εκ νέου η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με ψήφισμά της, αλλά και δηλώσεις της πρυτανικής ηγεσίας, ενώ παράλληλα θέτει επιτακτικά το ζήτημα της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης των πανεπιστημίων.

«Υπογραμμίζουμε τις έντονες αντιρρήσεις μας για το πρόσφατα ψηφισμένο άρθρο 50 του Νόμου 4653/2020», σημειώνει και εξηγεί ότι «παραβλέπεται το γεγονός ότι με βάση το ισχύον καθεστώς πρέπει να γίνεται “διακρίβωση των υψηλών ακαδημαϊκών προσόντων του προσωπικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης” και επιτρέπεται με αυτόν τον τρόπο η μαζική ενσωμάτωση πτυχιούχων κολεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ΑΕΙ ως παραρτήματά τους στην Ελλάδα στη δημόσια εκπαίδευση».

Θεωρεί επίσης ότι εγείρονται ενστάσεις για μείζονα ακαδημαϊκά, ηθικά και θεσμικά ζητήματα, τονίζοντας κατά πρώτον ότι «τα παραρτήματα ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων στην Ελλάδα δεν διαθέτουν αξιολογημένα και συγκρίσιμα προγράμματα σπουδών με τα ελληνικά ΑΕΙ, ενώ η εισαγωγή νέων φοιτητών σε αυτά δεν γίνεται μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων».

Σε δεύτερο επίπεδο τονίζεται ότι «με όσα ορίζονται στο άρθρο 50, οι φοιτητές των κολεγίων αποκτούν αυτόματα ένα προνόμιο που δεν παρέχεται στους μαθητές εκείνους που θα μπορούσαν να σπουδάσουν σε κολέγια, αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν δίδακτρα. Αυτό εγείρει θέματα άνισης και άδικης μεταχείρισης, προσκρούοντας ταυτοχρόνως στις πρόνοιες του άρθρου 16 του Συντάγματος».

Για το θέμα της χρηματοδότησης το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων επαναφέρει ως επείγον θέμα «το ελλειμματικόν του Τακτικού Προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2020, του οποίου εκκρεμεί η έγκριση» και σημειώνει πως «η προβλεπόμενη επιχορήγηση αδυνατεί να καλύψει με στοιχειώδη επάρκεια ανελαστικές δαπάνες που απαιτούνται για την ενέργεια (ΔΕΗ, πετρέλαιο θέρμανσης - δημοτικά τέλη), καθώς και τις λειτουργίες των ακαδημαϊκών Τμημάτων, ιδίως αυτών με εργαστηριακό και κλινικό χαρακτήρα».

Κώδωνας κινδύνου

Επισημαίνει, δε, σε σχέση με τις νέες εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας τις επιφυλάξεις της «ως προς το μέτρο της απόδοσης του 20% του προβλεπόμενου προϋπολογισμού έπειτα από αξιολόγηση των Ιδρυμάτων, εφόσον δεν καλύπτονται οι πάγιες και ανελαστικές ανάγκες του Ιδρύματος. Η υποχρηματοδότηση του Ιδρύματος δεν συνάδει προς τις εξαγγελίες περί αναβάθμισης των ακαδημαϊκών λειτουργιών και καθιστά επισφαλή τη συνέχιση της λειτουργίας του Πανεπιστημίου στους επόμενους μήνες», όπως τονίζει χαρακτηριστικά.

Αναφέρεται, τέλος, σε ανεπίσημες πληροφορίες «που προδικάζουν την καθυστέρηση ή τη ματαίωση της αναπλήρωσης εκκενωθεισών θέσεων ΔΕΠ μετά από συνταξιοδότηση σε αναλογία 1:1» και δίνει έμφαση «στην άμεση ανάγκη της αυτόματης πλήρωσης των κενών θέσεων των μελών ΔΕΠ που συνταξιοδοτήθηκαν το 2019. Η ισχύουσα διάταξη θα πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα, όπως προβλέπει ο νόμος, ώστε τα Τμήματα του Πανεπιστημίου να μην υποστούν περαιτέρω συρρίκνωση. Ο κίνδυνος αδυναμίας υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών των Τμημάτων του Πανεπιστημίου είναι πλέον άμεσος», καταλήγει.

Πηγή:https://www.efsyn.gr/ellada/ekpaideysi/231793_antidraseon-syneheia-gia-ta-ptyhia-kolegion

Στο πειθαρχικό εκπαιδευτικοί που έχουν αθωωθεί ήδη πέντε φορές

"

"Καταδίκη με το ζόρι;»

Χρήστος Κάτσικας

Στο πειθαρχικό εκπαιδευτικοί που έχουν αθωωθεί ήδη πέντε φορές

Τη Δευτέρα 24/2 στη 1:00 μ.μ στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής (Τσόχα 15) δικάζονται στο πειθαρχικό οι εκπαιδευτικοί Παντελής Βαϊνάς και Γιώργος Χρόνης που εδώ και 10 χρόνια σχεδόν ταλαιπωρούνται με δίκες και πειθαρχικά για το αυτονόητο δικαίωμα και υποχρέωση να βαθμολογήσουν αρνητικά ως αιρετοί του κλάδου υποψήφιους διευθυντές που είχαν καταγγελίες για αυταρχική και αντισυναδελφική συμπεριφορά από συλλογικά όργανα.

Και ενώ τον Φεβρουάριο του 2017 αθωώθηκαν οριστικά από τα ποινικά δικαστήρια  μετά από ένα πρωτοφανές κίνημα στήριξης και αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε, έρχεται το 2020 για να δικαστούν ακόμη μια φορά, στο πειθαρχικό. 

Κάποιοι ίσως τους θέλουν με το ζόρι ενόχους και μαζί τους πειθαρχημένους και φοβισμένους τους εκπαιδευτικούς. 

Για την ιστορία...

Το 2011 μετά τις κρίσεις, υποψήφιος διευθυντής προσέφυγε στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τη διαδικασία επιλογής στελεχών εκπαίδευσης και για τη βαθμολογία που του επιβλήθηκε  και αυτός την κοινοποίησε στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής που με τη σειρά του ζήτησε από τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης Γ΄ Αθήνας να κάνει ΕΔΕ. Η ΕΔΕ έγινε και ήταν αθωωτική.

Το πόρισμα υποβλήθηκε και στον Περιφερειακό Διευθυντή εκπαίδευσης Αττικής χωρίς να υπάρξει προσβολή της απόφασης. Στη συνέχεια έγιναν οι μηνύσεις υποψήφιων διευθυντών εναντίον του Παντελή Βαϊνά και του Γιώργου Χρόνη. Όταν έγινε η δεύτερη μήνυση,  το Υπουργείο ζήτησε να παραπεμφθούν στο πειθαρχικό οι 2 αιρετοί με το ερώτημα της δυνητικής αργίας, όπου και αθωώθηκαν.

Όταν παραπέμφθηκαν σε δίκη από τον αρμόδιο Εισαγγελέα, το Υπουργείο πάλι τους έστειλε στο πειθαρχικό παράτυπα με το ερώτημα της δυνητικής αργίας, όπου και πάλι αθωώθηκαν. 

Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης της Γ΄ Αθήνας όμως τους έστειλε στο πειθαρχικό της περιφέρειας μη λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη ΕΔΕ. Αθωώθηκαν  τελικά  και στα 2 ποινικά δικαστήρια και χωρίς να γίνει δεκτή στο πρώτο ποινικό δικαστήριο η έφεση του υποψήφιου διευθυντή.

Άρα ουσιαστικά έχουν 5 αθωώσεις, δύο στα ποινικά δικαστήρια, και τρεις στα πειθαρχικά δικαστήρια (οι δύο για τη δυνητική αργία και η τρίτη για την αρνητική βαθμολογία). Δηλαδή στις 24/2/2020 περνάνε ξανά πειθαρχικό για το ίδιο θέμα που έχουν αθωωθεί!

Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας...

Για τους παραπάνω λόγους ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Αιγάλεω στον οποίο ανήκουν οι δυο εκπαιδευτικοί κηρύσσει δίωρη διευκολυντική στάση (δύο τελευταίες ώρες πρωινού και δύο πρώτες ώρες απογευματινής) για να μπορέσουν οι εκπαιδευτικοί να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση (Περιφερειακή Δ/νση Αττικής : Τσόχα 15, Αμπελόκηποι). 

Ζητάει επίσης να σταματήσει επιτέλους κάθε δίωξη και μεθόδευση για να υπάρξει με το ζόρι καταδίκη και δηλώνει ότι δεν θα επιτρέψει «καμία μεθόδευση ενάντια τους και ενάντια στον κλάδο».

Πηγή:https://www.efsyn.gr/ellada/ekpaideysi/231736_katadiki-me-zori

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ - ΦΟΒΑΜΑΙ

Περικόπτουν προϋπηρεσία συνδικαλιστών αναπληρωτών

Σε κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Παιδείας καλούν αύριο σύλλογοι εκπαιδευτικών με αίτημα την προσμέτρηση όλου του χρόνου εργασίας και την εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με τους μόνιμους.

Την περικοπή της προϋπηρεσίας τους καταγγέλλουν αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και εκλεγμένα μέλη στα Διοικητικά Συμβούλια των ομοσπονδιών τους και των τοπικών ΕΛΜΕ. Η Βαγγελίτσα Δινοπούλου είναι μία από τις αναπληρώτριες που είδε την προϋπηρεσία της να περικόπτεται αιφνιδιαστικά, στα τέλη του περασμένου Ιούλη, κατά τρεις ολόκληρους μήνες, παρά το γεγονός ότι με την απόλυσή της στο τέλος της σχολικής χρονιάς είχε πάρει το χαρτί στο οποίο αναγραφόταν το σύνολο της προϋπηρεσίας της.

Τότε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών είχε αποστείλει αίτημα αποκατάστασης στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής, η οποία το αποδέχτηκε και με τη σειρά της προώθησε στο υπουργείο Παιδείας αίτημα για τη διόρθωση της περικοπής προϋπηρεσίας και την πλήρη αναγνώριση του συνόλου της στους θιγόμενους εκπαιδευτικούς. Από τότε εκκρεμούσε η απάντηση του υπουργείου, η οποία ήρθε με την εκκίνηση της διαδικασίας πρόσληψης των μόνιμων εκπαιδευτικών και την επαναλειτουργία του συστήματος διαχείρισης προσωπικού (ΟΠΣΥΔ).

Συμετοχή στα κοινά

«Βάσει του νόμου 1264/1982 ‘‘Για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων’’, κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2018-2019 έκανα χρήση βραχυχρόνιων συνδικαλιστικών αδειών όποτε χρειάστηκε. Το υπουργείο, παραβιάζοντας τον νόμο, αρνείται να αποκαταστήσει την προϋπηρεσία μου, αποκλείοντας εμένα αλλά και άλλους συνδικαλιστές συναδέλφους από την ισότιμη συμμετοχή στη διαδικασία των μόνιμων διορισμών.

»Η τιμωρητική στάση του υπουργείου έχει να κάνει και με μία ακόμη στόχευση: να αποθαρρύνει τους εργαζομένους από το να συμμετέχουν στα κοινά και να διεκδικούν μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων καλύτερους όρους εργασίας», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η επί 11 χρόνια αναπληρώτρια λειτουργός της εκπαίδευσης, Β. Δινοπούλου, η οποία βλέπει το όνομά της να κατρακυλά έως και 1.000 θέσεις στους πίνακες των αναπληρωτών μετά την περικοπή της προϋπηρεσίας της κατά 120 μέρες.

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», Ανω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής, στον οποίο ανήκει η κ. Δινοπούλου, ζητά να προσμετρηθεί ολόκληρη η προϋπηρεσία των θιγόμενων εκπαιδευτικών, απαιτεί εξίσωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με αυτά των μονίμων και καλεί σε κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Παιδείας, αύριο, Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου, στις 14.00.

πηγή:https://www.efsyn.gr/ellada/ekpaideysi/229805_perikoptoyn-proypiresia-syndikaliston-anapliroton