Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Για τις αυριανές εκλογές.Στην ενότητα του συλλόγου η δύναμη μας!!!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι θα ήθελα να ευχηθώ ολόψυχα καλό αγώνα και στις τέσσερις παρατάξεις που μετέχουν στις τετραπλές εκλογές για τον σύλλογό μας ,για την ελεγκτική επιτροπή, για αντιπροσώπους  στην ομοσπονδία μας  και για εκλέκτορες στο Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ.  Οι εκλογές θα διεξαχθούν κανονικά  στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Δέδης .  Η διαδικασία θα ξεκινήσει στις 8:30 .
Ένα πρόβλημα σχετικό με την ηλεκτροδότηση της περιοχής έχει λυθεί.
Ζητάμε συγνώμη για την όποια ταλαιπωρία δημιουργήσουμε στους γονείς, αλλά λόγω του  ότι  οι εκλογές είναι τετραπλές δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Άλλωστε είναι μία μέρα στα δύο χρόνια.
Καλό αγώνα συνάδελφοι,  και να μην ξεχνάμε ότι η συλλογικότητα μας  αυτές τις εποχές πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού. Ειρήσθω εν παρόδω αν δείτε το συνδικαλιστικό νόμο ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες από τη συγκυβέρνηση συριζανελ θα το καταλάβετε.
Στην ενότητα  η δύναμη μας!!!!

Κώστας Χατζηφωτιάδης

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Συνελήφθη ο Φιλιππάκης

Μετά από παρέμβαση του εισαγγελέα ο Γιώργος Φιλιππάκης συνελήφθη τα ξημερώματα της Κυριακής από την αστυνομία, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
Σε προηγούμενη ανάρτησή του ο αστυνομικός συντάκτης και ειδικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ έγραφε για την επίθεση της Πέμπτης κατά του Λουκά Παπαδήμου σημειώνοντας στο τέλος το εξής: «Για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα».
Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση:
«Από τις 6 χτές το απόγευμα που ο Λουκάς Παπαδήμος τραυματίσθηκε από την αυτοσχέδια βόμβα μέσα στο αυτοκίνητό του έσπαγα το κεφάλι μου από που ερχόταν και που πήγαινε ο υπαλληλάκος αυτός της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας . Την απάντηση την έδωσε ποιός νομίζετε? Ο Αντωνάκης ο Σαμαράς. Με ποιό τρόπο ? Ο Σαμαράς τηλεφώνησε στο άλλο ξεπουλημένο τομάρι τον Γιάννη Στουρνάρα γιατί κάτι προφανώς υποψιαζόταν. Και βέβαια ο Στουρνάρας του είπε την είδηση . Νωρίτερα Στουρνάρας και Παπαδήμος είχαν μυστική συνάντηση άγνωστο πού και φυσικά κανείς δεν γνωρίζει τί συζήτησαν αλλά και πού συναντήθηκαν. Και οι δύο ξεπουλημένοι υπάλληλοι των Τραπεζών ντόπιων και ξένων είναι τόσο ανακατεμένοι στο ξεπούλημα της χώρας αλλά και του εθνικού πλούτου και κυρίως ευθύνονται για το κατάντημα και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού. Ο Παπαδήμος σήμερα είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών ενός θεσμού που βρωμάει από απόσταση ενώ ο Στουρνάρας παίζει το ρόλο του Κεντρικού Τραπεζίτη για λογαριασμό Σόιμπλε και λοιπόν καθαρμάτων στην Ευρώπη . Για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα».
πηγή :http://www.efsyn.gr/arthro/synelifthi-o-filippakis

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Το No1 δώρο που θέλουν όλα τα παιδιά- και δεν είναι το fidget spinner

Ένα ακόμα παιχνίδι; Πιθανότατα τους το έχουμε πάρει.
Καλύτερο tablet; Χμμ, θα περιμένουν λίγο ακόμα.
Ρούχα; Μπάλα; Ποδήλατο μήπως;
Τι είναι αυτό που θέλουν όλα τα παιδιά για να νιώθουν ευτυχισμένα; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ;
Οι ειδικοί λένε ότι όλα τα παιδιά θέλουν ένα πράγμα: ποιοτικό χρόνο μαζί με τους γονείς τους! Το περιμένατε;
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που έχουν αλληλεπίδραση με τους γονείς τους είναι πιο χαρούμενα και πιο ικανοποιημένα στη ζωή τους.
Αυτό είναι το δώρο που ζητάνε! Γιατί καμιά φορά είναι τόσο δύσκολο να τους το προσφέρουμε;
Ίσως γιατί αφήνουμε τις υποχρεώσεις να μας πνίγουν.
Ίσως γιατί θεωρούμε ότι με ένα ακόμα παιχνίδι τους χαρίζουμε τη χαρά- μόνο που αυτή είναι παροδική.
Εκτός κι αν καθίσουμε, έστω και για λίγη ώρα, και παίξουμε μαζί τους.
Εκτός κι αν τα πάρουμε από το χέρι και πάμε να κάνουμε μια βόλτα στο πάρκο, παρέα με μια μπάλα και ένα σχοινάκι.
Εκτός κι αν μέσα στο βεβαρημένο μας πρόγραμμα, κανονίσουμε να βρεθούμε, να καθίσουμε στο χαλί και να φτιάξουμε ένα παζλ.
Απλά, καθημερινά πράγματα που αξίζει να τα μοιραζόμαστε με τα παιδιά μας.
Γιατί και αυτά ένα πράγμα ζητάνε! Αν θέλουμε αληθινά να είναι ευτυχισμένα, ας προσπαθήσουμε να τους το δίνουμε όσο πιο συχνά μπορούμε!
Από το mothersbird.gr

Κι εμείς όλοι... Συνεργοί Συνένοχοι Συνεχιστές.... μιας κοινής υπόθεσης... όχι όμως... Συνεργάτες Συνάδελφοι Συνοδοιπόροι ... ΤΗΣ ΑΛΚΗΣΤΗΣ ΠΑΡΧΑΡΙΔΟΥ

Το επαναστατικό όνειρο 
για έναν κόσμο ισονομίας
θρηνεί μπροστά στο τέλος των συλλογικών μύθων....
...σε εφιάλτη μεταμορφώνεται.
Από τις δυσπλασίες στην εφαρμογή του
γεννάει τέρατα...
Το ματαιωμένο ματωμένο χθες
και το αδιέξοδο σήμερα
ένας δραματικός χορός
σύγχρονης τραγωδίας
στην προσπάθεια τους
το μέλλον να εξευμενίσουν
και συναφές, τουλάχιστον,
μ'ένα γεμάτο θυσίες παρελθόν
να κάνουν...
Κι εμείς όλοι...
Συνεργοί
Συνένοχοι
Συνεχιστές....
μιας κοινής υπόθεσης...
όχι όμως...
Συνεργάτες
Συνάδελφοι
Συνοδοιπόροι
Σύντροφοι
στην κοινή μας υπόθεση!;


Α. Π.

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

ΕΝΟΨΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 31ης ΜΑΙΟΥ -ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ !

Επειδή τα τρένα των μνημονίων ,του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ είναι παρόντα στο σταθμό και  σφυρίζουν αδιάκοπα, καλό θα ήταν το δικό μας τρένο, το τρένο της συλλογικότητας μας να είναι και αυτό παρόν στην πλατφόρμα αποβίβασης με προορισμό  το σχολείο των ονείρων μας.

Επειδή το επίδικο των επερχόμενων εκλογών στο σύλλογο δεν είναι, αν θα είναι πρώτη δύναμη η ΔΑΚΕ ή η  Ανεξάρτητη κίνηση  ή η Δησυ  ή όποιος άλλος συνδυασμός  ,άλλα η ενότητα μας.
Αυτή την ενότητα πρέπει να την διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.

Οι μέρες που έρχονται απαιτούν συσπείρωση και ένωση δυνάμεων και όχι διαχωρισμό ..
Απαιτούν  όλες οι δυνάμεις του συλλόγου οι δάσκαλοι,  οι νηπιαγωγοί ,οι ειδικότητες, οι αναπληρωτές,  οι αναπληρωτές ειδικής αγωγής να είμαστε όλοι μαζί σφιγμένοι σαν μία γροθιά, έτοιμοι να δώσουμε τον κοινό αγώνα ενάντια στα τρένα που έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση.

Η μέρα μετά τις εκλογές πρέπει να μας βρει οπωσδήποτε ενωμένους.
Μικρή σημασία έχει το ποιος θα είναι πρώτος, τεράστια σημασία έχει να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον.

Κάνω έκκληση για έντιμο αγώνα, για τήρηση του Fair play  , ώστε η συλλογικότητα μας μέσα από αυτή τη διαδικασία να βγει πιο δυνατή και όχι διαιρεμένη .

Στην ενότητα η δύναμη στον αγώνα η ελπίδα !


ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΦΩΤΙΑΔΗΣ 

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Θανάση Βέγγο, καλέ μου άνθρωπε...

Μια μέρα σαν κι αυτή, 3 Μαΐου του 2011, αφήνει την τελευταία του πνοή ο Θανάσης Βέγγος, ο ηθοποιός που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. «Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα», έλεγε ο ίδιος. «Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα».
Γεννημένος το Μάιο του 1927 στον Πειραιά, από φτωχή οικογένεια, ο Θανάσης Βέγγος έκανε πολλές δουλειές για να τα βγάλει πέρα, ενώ παράλληλα έβγαινε για διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά.  Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος έχασε τη θέση του εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων. Οι ιδέες του πατέρα του εξόρισαν και τον Θανάση. Από το 1948 έως το 1950 βρέθηκε στη Μακρόνησο, όπου γνώρισε τον σκηνοθέτη που έμελλε να είναι το «κλειδί» που θα του άνοιγε τις πόρτες του κινηματογράφου, τον Νίκο Κούνδουρο.

Ο σκηνοθέτης, μιλώντας στο tvxs, περιέγραψε τον Βέγγο ως έναν άνθρωπο που ακολουθούσε την δική του προσωπική γραμμή, χωρίς να καταφεύγει σε πολιτικές ταμπέλες. «Ο Βέγγος την αντίστασή του την έκανε παίζοντας, την έκανε με τον τρόπο που εκφραζόταν. Μία στάση ζωής απόλυτα συνυφασμένη με τον Ρωμιό τον κυνηγημένο, τον φουκαρά, τον κουρασμένο. Ήταν απολιτικός τελείως. Την πολιτική του την ασκούσε μέσα από τους ρόλους του», εξηγεί.

Ο Κούνδουρος, όταν έφυγαν από την Μακρόνησο, υποσχέθηκε στον Βέγγο να του δώσει δουλειά. Κάπως έτσι, εκείνος βρέθηκε στα γυρίσματα της «Μαγικής Πόλης» το 1954 . Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε πολλές ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως στον «Δράκο», τον «Ηλία του 16ου» και το «Ποτέ την Κυριακή», ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν ως φροντιστής. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήρθε το 1960 με την ταινία «Οι δοσατζήδες».

Παρόλο που ο Βέγγος στάθηκε τυχερός στο κινηματογραφικό του ξεκίνημα, δεν συνέβη το ίδιο με το θεατρικό, υποστηρίζει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος«Έζησα θυμάμαι ένα προσωπικό δράμα του Βέγγου που αφορούσε το θεατρικό του ξεκίνημα. Για να παίξεις τότε στο θέατρο έπρεπε να έχεις άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Για να μπορούσες να αποκτήσεις την άδεια έπρεπε να έχεις περάσει από μία δραματική σχολή. Ακολούθως, για να πας σε μία σχολή απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να έχεις απολυτήριο γυμνασίου. Ο Βέγγος δεν είχε τελειώσει το σχολείο. Έτσι έδινε συνέχεια εξετάσεις σε μία ειδική επιτροπή που λεγόταν «εκτάκτων ταλέντων».

Έδωσε 4 φορές, από το '54 έως το '61 και η επιτροπή με φανερή αμηχανία δεν του έδινε την άδεια παρόλο που με μερικά από τα μέλη της ο Βέγγος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν στον κινηματογράφο. Έκανε δικά του πράγματα. Όταν τελείωνε του έλεγαν τα μέλη της επιτροπής όπως ο Παπαμιχαήλ ή η Χατζηαργύρη να έρθει ξανά και την επόμενη φορά να έχει μάθει ένα συγκεκριμένο ρόλο, ένα κείμενο. Εκείνος όμως συνέχιζε με το ίδιο δικό του ρεπερτόριο ώσπου την τελευταία φορά υποπτεύομαι ότι τον σεβάστηκαν και του την έδωσαν», διηγείται.
Επαγγελματίας ηθοποιός πλέον, μπορούσε να παίζει και στο θέατρο, όπου ωστόσο περιορίστηκε σε επιθεωρήσεις. Αργότερα, εμφανίστηκε τρεις φορές στην Επίδαυρο, σε έργα του Αριστοφάνη. Στον κινηματογράφο όμως συνεχίζει να ανθίζει. Σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη τελειοποιεί την περσόνα του νευρικού Έλληνα, που δεν σταματά ποτέ να τρέχει. Τότε ζει τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες, με ταινίες όπως το «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» και το «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», οι οποίες αναγνωρίζονται και ως κοινωνιολογικά ντοκουμέντα.


Το 1964 ιδρύει την δική του εταιρεία παραγωγής, με την επωνυμία «ΘΒ-Ταινίες Γέλιου». Πολλές φορές πέρασε σε ρόλο σκηνοθέτη και από το 1965 έως το 1967 δημιούργησε πολλές κλασικές κωμωδίες. Με την ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», σε σκηνοθεσία Ντίνου Κατσουρίδη, κερδίζει το 1971 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τα βραβεία κριτικών και κοινού.


Δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει στο σινεμά. Την δεκαετία του '90 έπαιξε σε σημαντικές ταινίες του νέου ελληνικού κινηματογράφου, όπως στο «Βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, αλλά και το «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν στην ταινία του Νίκου Τζίμα, «Το πέταγμα του κύκνου». Συνολικά, ο Θανάσης Βέγγος έπαιξε σε πάνω από 100 ταινίες, στις μισές από τις οποίες είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.



Μια σεμνή και αξιαγάπητη προσωπικότητα, ο Θανάσης Βέγγος, σύμφωνα με τον Κ. Γεωργουσόπουλο«ήταν ένας σύγχρονος Καραγκιόζης με μία θεμελιώδη διαφορά. Ο Καραγκιόζης ο παραδοσιακός, που είναι ένας φτωχός, παρίας, περιθωριακός που προσπαθεί να επιβιώσει, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το Σαράϊ τού Πασά. Ο Βέγγος ήταν ένας παρίας που προσπαθεί να επιβιώσει αλλάζοντας κι εκείνος συνεχώς δουλειές, χωρίς όμως να εξαρτάται από ένα αντίστοιχο παλάτι. Ο Βέγγος το υπονόμευε συνεχώς και ήταν εναντίον της εξουσίας. Ένας αναρχούμενος άνθρωπος που δεν άλλαξε ποτέ, χωρίς να διακρίνεται από την επαναστατική επιθετικότητα της εποχής».
http://tvxs.gr/news/san-simera/ena-xronos-xoris-ton-thanasi-beggo

Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Πάρκο εθνικής συμφιλίωσης και Ρ. Αλβανός

Κόσμημα για το νομό μας και το πάρκο άλλα και ο επισ.  υπεύθυνος Ρ. Αλβανός  








Η ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς

 Η Εργατική Πρωτομαγιά ή Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών γιορτάζεται ανά τον κόσμο με διαδηλώσεις και πορείες, με σκοπό την προβολή των κοινωνικών και οικονομικών επιτευγμάτων της διεθνούς εργατικής τάξης.
Καθιέρωση της Πρωτομαγιάς H 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του Μακελειού του Σικάγο το 1886, όπου η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διαμαρτύρονταν υπέρ της διεκδίκησης της οκτάωρης εργασίας και καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Ωθούμενοι από τις πετυχημένες διεκδικήσεις Καναδών συντρόφων τους, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886.
Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο, καθώς την περίοδο εκείνη δεν υφίστατο στις ΗΠΑ κανονιστικό εργασιακό πλαίσιο και οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές. Στη δυναμική πορεία του Σικάγο έλαβαν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι, ενώ περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια συμμετείχαν στην απεργία.
Οι βίαιες συμπλοκές έλαβαν χώρα τρεις μέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου, στην πλατεία Χέιμαρκετ του Σικάγο, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης προς συμπαράσταση των απεργών, στην οποία συμμετείχαν ενεργά μέλη του αναρχικού κινήματος. Παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας, η αστυνομία έλαβε την εντολή να διαλύσει με τη βία την κινητοποίηση.
Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, άγνωστος από το πλήθος πέταξε προς τις αστυνομικές δυνάμεις μία χειροβομβίδα, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες.
Σε απάντηση, οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν τους συγκεντρωμένους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις διαδηλωτές και σημαντικός αριθμός τους να τραυματιστεί. Στη συμπλοκή έχασαν τη ζωή τους και άλλοι έξι αστυνομικοί από πυρά, χωρίς να εξακριβωθεί η προέλευσή τους. Την προηγούμενη μόλις ημέρα, επιπλέον 4 διαδηλωτές είχαν σκοτωθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Οκτώ συνδικαλιστές καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό για τη βομβιστική επίθεση που προκάλεσε το θάνατο του αστυνομικού. Μοναδικό επιχείρημα του εισαγγελέα, Τζούλιους Γκρίνελ, εναντίον τους ήταν η ενθάρρυνση του άγνωστου βομβιστή από τους λόγους που εκφώνησαν. Ως εκ τούτου, κρίθηκαν ένοχοι για συνωμοσία και θανατώθηκαν.
Η Πρωτομαγιά ανά τον κόσμο
Την επίσημη καθιέρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς από το ιδρυτικό συνέδριο της Δευτέρας Διεθνούς ακολούθησε η πρόταση του Ρέιμοντ Λαβίν, η οποία καλούσε σε διεθνή κινητοποίηση την ημέρα της επετείου των γεγονότων του Σικάγο το 1890. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις της 1ης Μαΐου να λάβουν έκτοτε ετήσιο χαρακτήρα.
Ως γιορτή αφιερωμένη στους αγώνες των εργατών και στο σοσιαλιστικό κίνημα, η Πρωτομαγιά αποτελεί μία τεράστιας σημασίας επίσημη γιορτή για χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η Κούβα και τα πρώην Σοβιετικά κράτη. Οι εορτασμοί περιλαμβάνουν συνήθως μεγαλειώδεις λαϊκές και στρατιωτικές παρελάσεις.
Η σοβιετική Πρωτομαγιά σημαδευόταν από τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στο κέντρο της Μόσχας, η οποία διέσχιζε και την Κόκκινη Πλατεία, όπου βρίσκονταν ο εκάστοτε γενικός γραμματέας, η κυβέρνηση και όλο το Ανώτατο Σοβιέτ και παρακολουθούσαν μια αληθινή επίδειξη δύναμης.
Στη Βραζιλία, η μέρα των εργατών είναι επίσημη γιορτή που γιορτάζεται από τα συνδικάτα με ολοήμερες εκδηλώσεις.
Στην Ιαπωνία, παρά το γεγονός ότι η Πρωτομαγιά δεν έχει οριστεί επίσημα ως εθνική αργία από την κυβέρνηση, επειδή ημερολογιακά συμπίπτει με τη λεγόμενη χρυσή εβδομάδα των αργιών, είτε δίνεται από του εργοδότες ως αργία είτε λαμβάνεται ως άδεια άνευ αποδοχών από την πλειονότητα των Ιαπώνων. Σκοπός δεν είναι η συμμετοχή σε μαζικές διαδηλώσεις για τον εορτασμό της ημέρας, αλλά συνήθως, η προσωπική ξεκούραση. Συνήθως, ανήμερα της Πρωτομαγιάς, τα μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα διοργανώνουν πορείες και κινητοποιήσεις στο Τόκιο.
Στο Νεπάλ, η Πρωτομαγιά αναγνωρίστηκε ως εθνική αργία το 2007, παρότι γιορτάζεται στη χώρα από το 1963.
Η γερμανική Πρωτομαγιά αποτελεί μία σημαντική ημέρα, όπου παραδοσιακά τονίζεται η πολιτική σημασία την ημέρας στις περισσότερες περιοχές της και αναφέρεται συνήθως ως «Ημέρα των Εργατών». Μαζικές ετήσιες διαδηλώσεις λαμβάνουν χώρα στο Βερολίνο, οι μεγαλύτερες από τις οποίες διοργανώνονται από εργατικά συνδικάτα και πολιτικά κόμματα.
Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι οι μοναδικές χώρες στις οποίες ως Ημέρα της Εργασίας δεν εορτάζεται η Πρωτομαγιά, αλλά η πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου. Το 1894, ο εορτασμός της Ημέρας της Εργασίας έγινε νόμος του κράτους των ΗΠΑ, με απόφαση του Κογκρέσου και νόμος του Καναδά με απόφαση του Kοινοβουλίου της χώρας. Στόχος ήταν η αποφυγή της ταύτισης των εργατικών κινημάτων με την αριστερά της χώρας στην οποία είχαν συμβεί τα γεγονότα του Σικάγου.
Η ελληνική Πρωτομαγιά
Η πρώτη ελληνική κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε το 1893 από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Περίπου 2.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο και διαδήλωσαν υπέρ της οκτάωρης εργασίας, της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας και της κρατικής ασφάλισης για θύματα εργατικών ατυχημάτων. Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα, το οποίο επέδωσαν στον Πρόεδρο της Βουλής την 1η Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
Η κωλυσιεργία του προέδρου της Βουλής να το εκφωνήσει προκάλεσε τη μεγαλόφωνη αντίδραση του Καλλέργη, με αποτέλεσμα να συλληφθεί, με εντολή του προέδρου, για διατάραξη της συνεδρίασης. Ο Καλλέργης ξυλοκοπήθηκε και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμεινε για δύο μέρες. Λίγες μέρες αργότερα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών.
Χρειάστηκε να περάσουν 17 ολόκληρα χρόνια, ως το 1911 που γιορτάστηκε και πάλι η εργατική Πρωτομαγιά. Στο διάστημα αυτό ξέσπασαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και σε πολλούς κλάδους, ενώ πολλά σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις δημιουργήθηκαν.
Το 1911, η Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης αναλαμβάνει τη διοργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη. Οι αστυνομικές δυνάμεις επεμβαίνουν και συλλαμβάνουν τους πρωτεργάτες, ανάμεσα σ´αυτούς τον Μπεναρόγια, που εξορίζεται στη Σερβία.
Tην ίδια χρονιά, στην Αθήνα, αποφασίζεται να γιορταστεί εκ νέου η Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν.Γιαννιού στο Μετς, με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο». Η Αστυνομία οδήγησε τους Γιαννιό, Αποστολίδη και Παπαγιάννη στα γραφεία της γιατί «δεν είχαν άδειαν», όπου τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι.
Η πρωτομαγιά γιορτάζεται ξανά το 1919 σε 12 πόλεις πανελλαδικά, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ. Στο μεταξύ, ψηφίστηκε ο Ν.281/1914 «περί Σωματείων» με τον οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τα σωματεία αρχίζουν να αποκτούν καθαρά εργατικό χαρακτήρα.
Σήμερα, βάσει νόμου, οι αργίες διακρίνονται σε αυτές που έχουν καθοριστεί ως ημέρες υποχρεωτικής αργίας, κατά τις οποίες απαγορεύεται κάθε βιομηχανική, βιοτεχνική, εμπορική εργασία και κάθε επαγγελματική εν γένει δραστηριότητα, καθώς βέβαια και η απασχόληση των μισθωτών, και ως ημέρες προαιρετικής αργίας, στις οποίες επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του εργοδότη η λειτουργία της επιχείρησης και η απασχόληση ή μη των μισθωτών που απασχολούνται από αυτόν.
Η 1η Μαΐου, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, αποτελεί υποχρεωτική αργία, όταν κηρύσσεται ως τέτοια με απόφαση του υπουργού Απασχόλησης, διαφορετικά εντάσσεται στις προαιρετικές αργίες.
Φωτογραφία: www.flickr.com, χρήστης The Library of Congress

πηγή:http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%82