Παγκόσμια μέρα θεάτρου
Μπρεχτ γιά το θέατρο: δεν μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο, μπορεί ν' αλλάξει τους θεατές. Αυτοί μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο. H τέχνη διαπαιδαγωγεί & ηθικοποιεί. Από τις τέχνες το θέατρο είναι η πιο άμεση.Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2025
Μια πρόγευση από το θεατρικό έργο του Αντώνη Παπαδόπουλου , που θα ανεβάσει η θεατρική παρέα δασκάλων.
Μια σκηνοθετική παρέμβαση του σκηνοθέτη και δημιουργού του θεατρικού " Γιαγιά πότε σκέφτεσαι να πεθάνεις"
ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ! του Αντώνη Παπαδόπουλου
- Να
φύγει ο Μητσοτάκης!
- Ωραία
να φύγει. Και μετά τί;
- Εγώ!
- Εσύ;
Μόνος μπορείς; Δε βγαίνουν τα κουκιά!
- Ε, τότε
εγώ!
- Ακόμα
χειρότερα!
- Εγώ, ρε
παιδιά, δε σας κάνω;
- Μα εσύ
μπορεί να μην πιάσεις ούτε το 3%!
-
Επομένως Εγώ! Ο φόβος και ο τρόμος των «επιχειρηματικών ομίλων» και προστάτης
της «λαϊκής οικογένειας».
- Αφού,
το κέρατό μου, δεν μπορείτε μόνοι σας και το ξέρετε, γιατί δε συνεννοείστε μια
φορά επιτέλους; Πέστε μου, η συνεννόηση των προοδευτικών λεγομένων δυνάμεων,
είναι συντήρηση, αναθεωρητισμός, είναι προβοκάτσια, ανίερη συμμαχία,
ενδοτισμός, τι στον κόρακα είναι τέλος πάντων;
- Δεν
μπορεί να υπάρξει πλατφόρμα για συνεννόηση και συνένωση, σύντροφε, λαέ!
- Τι
πλατφόρμες κι αηδίες μας τσαμπουνάτε τώρα, ρε σύντροφοι; Βουλιάζουμε, πεινάμε,
εξαθλιωνόμαστε, σαπίζουμε από διαφθορά, καταλαβαίνετε;
- Απλοϊκή
και λαϊκίστικη η προσέγγισή σου, σύντροφε, λαέ! Υπάρχουν θεμελιώδεις και
ανυπέρβλητες ιδεολογικοπολιτικές διαφωνίες, καταλαβαίνεις; Αλλά πού να
καταλάβεις! Λαός ήσουν, λαός θα παραμείνεις! Ύστερα είναι και το αρχηγιλίκι.
- Ρε,
σεις, δεκαπέντε χρόνια πεινάμε! Κόβουμε απ’ το φαΐ μας, κόβουμε απ’ το ντύσιμό
μας, κόβουμε απ’ την αναψυχή, κόβουμε απ’ το παιδί μας, κόβουμε απ’ τον γιατρό,
κόβουμε κόβουμε, κόβουμε και μιλάτε για ανυπέρβλητες διαφωνίες; Πάτε καλά;
- Αυτό,
σύντροφε λαέ, είναι το νεοφιλελεύθερο κράτος της δεξιάς!
- Άσε, τη
δεξιά εκεί στα δεξιά που κάθεται. Αυτή ξέρει τι κάνει. Αυτό που πιστεύει κάνει
και το κάνει καλά. Κοίτα τι κάνετε εσείς! Οι κοκορομαχίες στη Βουλή και οι
χιλιοακουσμένες αριστερολογίες στις οθόνες, δε σας καθιστούν γενναίους. Η
γενναιότητα, σύντροφοι, δεν αποδεικνύεται στο πεδίο βολής, αλλά στο πεδίο της
μάχης!
- Έχουμε
ιστορική ευθύνη απέναντι στις αρχές του σοσιαλισμού.
- Για τον
σοσιαλισμό, ρε γαμώτο, γι’ αυτόν μιλάω κι εγώ! Ένας λόγος παραπάνω να
επισπεύσετε τις διαδικασίες…τ ώ ρ α ! Αύριο θα είναι αργά. Με διχαστικές
λογικές, δεν υπάρχει "αύριο", καταλάβετέ το! Η οργή του λαού, η οργή
η δική μας, βράζει. Δεκαπέντε χρόνια αναξιοπρέπεια και ταπείνωση. Η ανάγκη μάς
έχει γονατίσει. Ευτελιζόμαστε, διαιρούμε τα όνειρα, πουλάμε την αξιοπρέπεια,
χάνουμε τα παιδιά κι εσείς σφάζεστε για το αρχηγιλίκι;
- Μα, πώς
να χαράξουμε κοινή πορεία, σύντροφε, λαέ! Τόσο εύκολο νομίζεις ότι είναι να
ορίσεις αρχηγό κοινής αποδοχής; Αφήστε τα λαϊκίστικα τώρα!
-
Λαϊκισμός ε; Λαϊκισμός είναι που ζητώ αξιοπρέπεια; Πέστε μου, ρε σύντροφοι,
γαμώτο! Είναι λαϊκισμός η δουλειά, ο γιατρός, το σχολείο, το κεραμίδι, η
ασφάλεια; Θυμάστε, ρε σύντροφοι, λαοπροστάτες, το σύνθημα: «Ψωμί, παιδεία
ελευθερία», που κάποτε μας δονούσε όλους; Μισός αιώνας πέρασε, που να πάρει, κι
ακόμα να δικαιωθεί!… Ναι, ρε, ακόμα! Να, αυτό ζητάμε! Κανονίστε κι αυτή τη φορά
να παίξετε την κολοκυθιά της μωροφιλοδοξίας, κανονίστε να παίξετε το παιχνίδι
της εξουσίας. Η οργή η δική μας θα γίνει ένα μεγάλο ποτάμι που θα σας πάρει από
εδώ και θα σας ξεβράσει στο τέλμα της αποσύνθεσης και της σήψης.
- Μα…
- Δεν
έχει «μα» και «μου»! Αν εσείς και τώρα δε νιώσετε ότι είστε «τέκνα της ανάγκης»
αν όλοι εμείς δε νιώσουμε ότι είμαστε «ώριμα τέκνα της οργής»…πότε, ρε; Οι
οχιές του φασισμού σφυρίζουν, δεν τις ακούτε; Έτοιμες είναι να «χτυπήσουν»… και
το φαρμάκι που βγάζουν, σκοτώνει, καταλάβετέ το, σ κ ο τ ώ ν ε ι! Κινηθείτε
τώρα με ανιδιοτέλεια κι ευθύνη απέναντι στον λαό και την Ιστορία! «Οι καιροί ου
μενετοί»!