Αυτά τα 14 sites μπορεί να σας αλλάξουν τη ζωή

Σε αυτά τα sites μπορείτε να μάθετε από αστροφυσική μέχρι ξένες γλώσσες, σκάκι, πιάνο, εικαστικά, μάρκετιγκ, φωτογραφία, τυπογραφία κι άλλα πιο απίθανα θέματα. 

Εάν μάλιστα έχετε χρόνο, το  Πανεπιστήμιο του Austin στο Τέξας, έχει online και εντελώς δωρεάν ένα  σούπερ ενδιαφέρον μάθημα, που υπόσχεται να σας μάθει όλα όσα ίσως θα θέλατε να ξέρετε για την τζαζ. 

Spreeder: Μάθετε να διαβάζετε γρηγορότερα, σε αυτό το απλούστατο αλλά εξαιρετικά λειτουργικό site που σας επιτρέπει να κάνετε copy-paste ένα οποιοδήποτε κείμενο (και ελληνικό αν θέλετε) και σας βοηθά να το διαβάσετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε.

Duolingo: Ίσως το πιο καλοσχεδιασμένο, αποτελεσματικό και… εθιστικό site/ application για να μάθετε μια ξένη γλώσσα, ή να φρεσκάρετε αυτές που ήδη ξέρετε, μέσα από ασκήσεις και παιχνίδια, χωρίς καθόλου διάβασμα. Διαθέτει, μεταξύ άλλων, αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρώσικα, τούρκικα, σουηδικά, δανέζικα, εσπεράντο, ενώ νέες γλώσσες προστίθενται συνεχώς.

Chesscademy: Μάθετε να παίζετε σκάκι σαν επαγγελματίας, μέσα από βιντεάκια, σκακιστικούς γρίφους και online παρτίδες.

Pianu: Με σύνθημά του το «όλοι μπορούν να μάθουν να παίζουν πιάνο» αυτό το διαδραστικό site κάνει τις νότες και τα κλειδιά παιχνιδάκι.

DrawSpace: Μαθήματα ζωγραφικής για αρχαρίους, από το πώς ζωγραφίζουμε συμμετρικά αντικείμενα μέχρι τις βασικές αρχές των σκιών.

How to Make Your Own GIF: Θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει την εικαστική τέχνη του 21ου αιώνα. Εδώ θα βρείτε βήμα προς βήμα οδηγίες για να φτιάξετε τα δικά σας GIF, χωρίς τη χρήση του Photoshop.

Jazz Appreciation: το Πανεπιστήμιο του Austin, στο Τέξας, έχει online και εντελώς δωρεάν αυτό το σούπερ ενδιαφέρον μάθημα, που υπόσχεται να σας μάθει όλα όσα πάντα θέλατε να ξέρετε για την τζαζ, αλλά ντρεπόσασταν να ρωτήσετε για να μην φανείτε άξεστοι. Το μάθημα διαρκεί δέκα εβδομάδες, και απαιτεί τρεις ώρες την εβδομάδα από τον χρόνο σας.

Basics of Photography: Πώς λειτουργεί η ψηφιακή σας κάμερα; Ποια είναι τα μυστικά για το τέλειο κάδρο στη φωτογραφία σας; Αυτός ο οδηγός του Lifehacker θα σας μάθει τα βασικά και απαραίτητα για την τέχνη της φωτογραφίας.

Instructables: Όλα όσα μπορείτε να κάνετε με τα χέρια σας (από πλέξιμο μέχρι stop motion animation) σε αναλυτικά μαθήματα, με οδηγίες, βίντεο και φωτογραφίες.

Practical Typography: Όλα όσα δεν ξέρατε ότι θέλετε να μάθετε για την τυπογραφία. Γραμμένα σε μια πανέμορφη γραμματοσειρά –την οποία μπορείτε, αν θέλετε, να αγοράσετε.

Lingvist: Οι άνθρωποι που έφτιαξαν το Skype σχεδίασαν και αυτό το site/ application που υπόσχεται να σας μάθει αγγλικά ή γαλλικά σε 200 ώρες. Σύντομα θα προστεθούν και ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά, ρώσικα, γιαπωνέζικα και σουηδικά.

Udemy: Τι θέλετε να μάθετε; Από προγραμματισμό και ξένες γλώσσες μέχρι προχωρημένες τεχνικές marketing και μουσικά όργανα, το Udemy τα έχει όλα. Απλώς επιλέγετε την κατηγορία που σας ενδιαφέρει, κάνετε τικ στο “free” (γιατί υπάρχουν και επί πληρωμή μαθήματα) και ξεκινάτε να βλέπετε τα μαθήματα ή τις διαλέξεις σε βίντεο.

Cook Smarts: Μαγειρική για αρχαρίους: Τα τρόφιμα που πρέπει να έχετε για μια λειτουργική κουζίνα, ποιο μπαχάρι πάει με ποιο, ποιο τρόφιμο αποθηκεύεται στο ψυγείο και ποιο εκτός και για πόσο καιρό, πώς μαγειρεύουμε χωρίς λεφτά, ποια λαχανικά είναι φρέσκα πότε, και ένα σωρό ακόμα χρήσιμα σε τέλεια πινακάκια που μπορείτε να τυπώσετε και να κολλήσετε στο ψυγείο σας.

The Scale of the Universe: Είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο από μια φάλαινα το σπίτι σας; Μεγαλύτερο ή μικρότερο από ένα Μπόινγκ το Άγαλμα της Ελευθερίας; Μεγαλύτερος ή μικρότερος από ένα διαστημόπλοιο ο Τιτανικός; Βάζουμε στοίχημα ότι οι απαντήσεις θα σας εκπλήξουν. Εκτός από τα μεγέθη, το Scale of the Universe έχει και χρήσιμες ιστορικές ή πρακτικές πληροφορίες για καθένα από τα αντίκείμενά του.

Πηγή:   in2life.gr   

Τι νιώθει ένα άτομο με Αλτσχάιμερ: Το βίντεο που «συγκίνησε» παγκοσμίως. Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ti-niothiena-atomo-me-altschaimer-to-vinteo-pou-sigkinise-pagkosmios/

Η Παιδεία με όρους ελεύθερης αγοράς

sxoleia_sxoliki_aithoysa.jpg

Μια ιδέα κάθε άλλο παρά νέα είναι η αυτονόμηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε σημείο που να μπορεί να ελέγχει την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση | ΑΠΕ-ΜΠΕ/ STR

19.07.2016, 15:11 | Ετικέτες:  Παιδεία, εκπαίδευση, τοπική αυτοδιοίκηση, σχολεία, παιδικοί σταθμοί, εργαζόμενοι, ΣΥΡΙΖΑ, υπουργείο Παιδείας, Νίκος Φίλης, Άννα Διαμαντοπούλου

Συντάκτης: 

Χρήστος Κάτσικας

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, εν όψει και της συζήτησης που έχει ανοίξει για την αναθεώρηση του Συντάγματος, γνωστοί οικονομολόγοι και καθηγητές του Δημοσίου Δικαίου προβάλλουν ως μια από τις πιο καινοτόμες προτάσεις την Αποκέντρωση και την Αυτοδιοίκηση των περιφερειών της χώρας.

Μάλιστα επισημαίνουν ότι μετά τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» ήρθε ο καιρός για αυτονόμηση των δήμων και των Περιφερειών, τέτοια που να τους παρέχει τη δυνατότητα, ανάμεσα σε άλλα, να έχουν «τη μέριμνα των υποδομών και τη συμπλήρωση του αναλυτικού προγράμματος σπουδών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης».

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει στη Βουλή για ψήφιση νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον «νέο Καλλικράτη».

Παράλληλα, πρόσφατα, ο πρόεδρος του Εθνικού Διαλόγου, Αντ. Λιάκος, έκανε λόγο για εκπαίδευση «διασωληνωμένη από το κράτος» και τόνισε την ανάγκη «ενηλικίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, με τον απογαλακτισμό από το μεγάλο, προστατευτικό και παρεμβατικό κράτος», ενώ και ο υπουργός Παιδείας, μιλώντας στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, δήλωνε: «Θέλουμε να περάσουμε αρμοδιότητες, ευθύνες με ανάλογους πόρους, όμως όχι απλώς να διώχνουμε ευθύνες από το κεντρικό κράτος στην Αυτοδιοίκηση και στις σχολικές μονάδες. Δεν πιστεύουμε ότι ένα συγκεντρωτικό σήμερα εκπαιδευτικό μοντέλο μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας».

Μάλιστα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Εμμανουηλίδης, κατά την τοποθέτησή του στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, πριν από λίγες εβδομάδες, αφού μίλησε για «συγκεντρωτικό σύστημα εκπαίδευσης», είπε ότι «πρέπει να αρχίσουμε να μιλούμε για το σχολείο των περιφερειών, αν όχι το σχολείο των δήμων».

Αίφνης ανακαλύφθηκε η μαγική λέξη για την υπέρβαση της κρίσης; Αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος!

Είναι αλήθεια ότι οποιοδήποτε λεξικό ή εγκυκλοπαίδεια ανοίξει κανείς θα διαπιστώσει εύκολα ότι η έννοια της αποκέντρωσης σημασιοδοτείται θετικά.

Ομως δεν είναι επιστημονικά ορθό να εξετάζεται η σημασία της γενικά και αόριστα, έξω από τους συγκεκριμένους ιστορικούς και κοινωνικούς προσδιορισμούς. Η αποκέντρωση ως βασικό στοιχείο μιας επιχειρούμενης μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος δεν μπορεί να εξεταστεί ως ουδέτερη, αφηρημένη έννοια.

Μια παλιά ιστορία...

Βεβαίως η λεγόμενη αποκέντρωση της εκπαίδευσης δεν είναι μια νέα ιδέα. Πρώτος σταυροφόρος της ο Γ. Παπανδρέου ανακάλυψε, ως υπουργός Παιδείας το 1995, τα «καταθλιπτικά γραφειοκρατικά σχήματα του κρατικού συγκεντρωτισμού και την ταύτιση της κρατικής μηχανής με την Παιδεία, που πνίγει πρωτοβουλίες, ορίζοντες και δυνατότητες» και ότι «η αποκέντρωση είναι ίσως μια τελευταία ευκαιρία να δώσει στο εκπαιδευτικό σύστημα τον σύγχρονο προσανατολισμό, την ευελιξία» (Πρακτικά Bουλής 20/3/1995).

Εντελώς τυχαία την ίδια περίοδο η αποκέντρωση και η προώθηση μεγαλύτερης αυτονομίας των σχολικών μονάδων γινόταν μια από τις κεντρικές κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, που έρχεται κι επανέρχεται σε όλες τις εκθέσεις του για την ελληνική εκπαίδευση από τότε μέχρι σήμερα.

Δέκα χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2005, και ενώ είχε υλοποιηθεί το πρώτο σχέδιο «Καποδίστριας», το ΠΑΣΟΚ στα «Συμπεράσματα Πολιτικού Συμβουλίου - Συζήτηση για την Παιδεία» κάνει λόγο για τους βασικούς άμεσους στόχους της εκπαιδευτικής του πολιτικής:

«Το κράτος διατηρεί μόνο το γενικό πλαίσιο εκπαιδευτικής πολιτικής. Αποφασίζει για τον κορμό του προγράμματος διδασκαλίας, αναμορφώνοντας τη διδακτέα ύλη, αφαιρώντας περιττά θέματα και επαναλήψεις. Η περιφέρεια στηρίζει τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την κοινωνία, την οικονομία και την απασχόληση. Προσλαμβάνει τους εκπαιδευτικούς… Το σχολικό συμβούλιο επιλέγει βοηθητικό διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Χρηματοδοτεί τη σχολική ζωή με εξασφάλιση και πρόσθετων πόρωv».

Την κατεύθυνση αυτή αναλαμβάνει να υλοποιήσει η Αννα Διαμαντοπούλου, ως υπουργός Παιδείας το 2009. Τότε, στις 5/11/2009, μετά τη συνάντηση με την ΚΕΔΚΕ, η Αννα Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι υπάρχουν «μείζονα ζητήματα που αφορούν τον ρόλο των δημάρχων στη χωροθέτηση των σχολείων, στη σχολική στέγη, στη λειτουργία του σχολείου. Αυτά αφορούν τη μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, στην οποία η αυτοδιοίκηση και στον χώρο της εκπαίδευσης θα πρέπει να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο».

Αποδόμηση βήμα βήμα

Το πρώτο βήμα της πολιτικής της αποκέντρωσης/περιφερειοποίησης της εκπαίδευσης, τα προηγούμενα χρόνια, ήταν η παράδοση των παιδικών σταθμών στους δήμους. Αποτέλεσμα; Οι περισσότεροι δήμοι επιβάρυναν τους εργαζομένους με τη χρηματοδότηση των παιδικών σταθμών, με αυξήσεις στα δίδακτρα ή τροφεία και άλλες έκτακτες εισφορές.

Επιπλέον, οι παιδικοί σταθμοί μετατράπηκαν σε πεδία εφαρμογής των ελαστικών μορφών εργασίας, αφού οι περισσότεροι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου έτσι ώστε να βρίσκονται σε κατάσταση εργασιακής ομηρίας.

Είναι φανερό ότι μέσα από την επιχείρηση «αποκέντρωση της εκπαίδευσης» προωθείται η ιδιωτικοποίηση και δοκιμάζεται συνολικά το μοντέλο του ευέλικτου, «αποκεντρωμένου» σχολείου της αγοράς. Συγκεκριμένα επιδιώκεται: η καθήλωση των κρατικών δαπανών για την εκπαίδευση και η μετάθεση του κόστους λειτουργίας των σχολικών μονάδων στους δήμους και ουσιαστικά στους εργαζόμενους, με την επιβολή τοπικής φορολογίας.

Μακροπρόθεσμα, το αποτελέσματα θα είναι ο μαρασμός και το κλείσιμο πολλών σχολείων, κυρίως των αγροτικών περιοχών, αφού οι κοινότητες και οι μικρότεροι δήμοι δεν θα μπορούν ν’ αντεπεξέλθουν στα έξοδα λειτουργίας τους, την ώρα που οι ποικιλώνυμοι «τοπικοί παράγοντες» θα ενδιαφέρονται για τη βιτρίνα τους, τα «καλά» σχολεία της περιοχής.

Στον ανελέητο ανταγωνισμό που θα ξεσπάσει μεταξύ των σχολείων, οι μαθητές, με πρόσχημα το δικαίωμα επιλογής του σχολείου όπου θα φοιτήσουν, αντιμετωπίζονται ως πελάτες και παραγόμενα εμπορεύματα αφού θα προετοιμάζονται έτσι ώστε να κυκλοφορήσουν στην αγορά με καλύτερους όρους.

Από την άλλη, τα «αποκεντρωμένα» σχολεία, για παράδειγμα, θα παραμερίζουν πιο εύκολα τη γενική μόρφωση σε όφελος των δεξιοτήτων που ζητά η αγορά, για να γίνονται πιο προσφιλή στις επιχειρήσεις, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη χρηματοδότηση.

Η παιδαγωγική και η διδακτική οφείλουν να υποταχτούν σε μια νέα αντίληψη που έχει σχέση περισσότερο με την επιχειρηματική λογική, αφού το σχολείο θα λειτουργεί με κριτήριο την εξεύρεση κονδυλίων και θα προσαρμόζει τη λειτουργία του σ’ αυτή την προοπτική.

http://www.efsyn.gr/arthro/i-paideia-me-oroys-eleytheris-agoras

Το Εξπρές του Μεσονυκτίου έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα...

08:25 | 18 Ιουλ. 2016

Ιφιγένεια Κοντού

 

Φαινόταν το πράγμα από την αρχή. Από τη στιγμή που ο Σουλτάνος προέτρεψε τον κόσμο να βγει στον δρόμο, ήταν σαν να έδινε το έναυσμα για να βυθιστεί η χώρα στον Εμφύλιο , τη βία και το χάος.

Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους. Νεκροί  στην άσφαλτο, διαδηλωτές, αστυνομικοί, στρατιώτες. 265 νεκροί, οι 104 πραξικοπηματίες [;] κι οι υπόλοιποι πολίτες και αστυνομικοί.  Εντάξει, δίνεις εντολή στον  «λαό» [ποιον;]- μάλλον  στους φανατικούς οπαδούς σου, να βγουν στο δρόμο να σταματήσουν τους πραξικοπηματίες  και να σώσουν τη δημοκρατία[ποιον;]-μάλλον την υπάρχουσα κατάσταση. Κι αυτοί υπακούν τυφλά. Με θρησκευτικό φανατισμό. Πώς θα βάλεις όρια σε αυτούς τους ανθρώπους;  Πώς θα τους σταματήσεις όταν  γίνουν όχλος και λιντσάρουν όποιον πέσει στα χέρια τους ; Πώς θα τους μαζέψεις τώρα από τους δρόμους που νιώθουν και ήρωες από πάνω; Πώς θα τους κάνεις «ζάφτι» τώρα που γυρνούν σαν λυσσασμένοι λύκοι με τη μυρωδιά του αίματος στα ρουθούνια;

Προβοκάτσια ή όχι, το πραξικόπημα «νομιμοποίησε» μια σύγχρονη τάξη γενίτσαρων αφοσιωμένων στον Σουλτάνο, φανατικών κι έτοιμων για κάθε είδους θηριωδία.

Το χειρότερο ακόμη είναι ότι έβαλε μπρος το Εξπρές του Μεσονυκτίου. Μαζικές εκκαθαρίσεις στο στράτευμα, συλλήψεις, βασανισμοί κι εξευτελισμοί στρατιωτικών με την κατηγορία του πραξικοπηματία. Λιντσαρίσματα στρατιωτών  από το εξοργισμένο πλήθος που διψάει για εκδίκηση. Ξεγυμνώματα, μαστιγώματα  κι ένας αποκεφαλισμός στρατιώτη. Πολίτες-τιμωροί-γενίτσαροι  στον δρόμο σε έξαλλη κατάσταση. Φόβοι για αντίποινα. Τρόμος στους απλούς πολίτες μήπως πληρώσουν  ακριβά μια ανάρτηση στo facebook. Στο μάτι του κυκλώνα όσοι δεν είναι με το καθεστώς: αριστεροί, φιλελεύθεροι, κούρδοι, αλλόθρησκοι... Λεηλασίες σπιτιών και μαγαζιών Σύρων. Εκκαθαρίσεις και στη Δικαιοσύνη με συλλήψεις στο δικαστικό σώμα [γιατί; θα έκαναν πραξικόπημα κι οι δικαστές;] Απειλές από τον Σουλτάνο ότι θα καθαρίσει τον «ιό του γκιουλενισμού» και σε άλλους κρατικούς θεσμούς. [Αλίμονο στους καθηγητές και στους ανθρώπους του πνεύματος...Αλίμονο σε όσους δεν κάνουν μία πράξη λατρείας για τον Σουλτάνο...Θα χαρακτηρίζονται κατευθείαν εχθροί του κράτους και θα σαρώνονται με συνοπτικές διαδικασίες ]. Ανατριχιαστικές αναγγελίες για επαναφορά της θανατικής ποινής.

Φαίνεται ότι στη γείτονα, οι ράγες ήταν πάντα έτοιμες... Το Εξπρές του Μεσονυκτίου ξεκίνησε κι έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα σέρνοντας όλα τα βαγόνια μιας χούντας. Μόλις είδαμε τα πρώτα...Ούτε που τολμώ να φανταστώ τι κουβαλάνε τα επόμενα...  

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ekspres-toy-mesonyktioy-erxetai-me-iliggiodi-taxytita

Στα ίχνη της Τρόικας (ελληνικοί υπότιτλοι)

Τα Ιουλιανά του 1965 και η σύγκρουση ΚΚΕ - ΕΔΑ

08:20 | 14 Ιουλ. 2016

Απόστολος Διαμαντής

 

Με την ευκαιρία της επετείου των Ιουλιανών του 1965, δημοσιεύουμε σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο του Απόστολου Διαμαντή Η Αποστασία του 1965, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες

« Στο εσωτερικό της ΕΔΑ συγκρούονταν δυο τάσεις: από τη μία τα στελέχη που εξέφραζαν την επίσημη θέση της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν στην παρανομία και συνεδρίαζε στο εξωτερικό, σύμφωνα με την οποία το κόμμα δεν έπρεπε να παρασυρθεί από την εσωκομματική σύγκρουση στο εσωτερικό της κυβέρνησης, καθώς είναι αυταπάτη να περιμένουν οι κομμουνιστές ριζικές αλλαγές από μια αστική κυβέρνηση. Μια τέτοια στάση, έλεγε το ΚΚΕ, θα δημιουργούσε σύγχυση στις τάξεις του κινήματος. Αντίθετα, τα στελέχη που δρούσαν στο εσωτερικό, επένδυαν στην ομάδα Ανδρέα που αντιπολιτεύονταν από αριστερές θέσεις στο εσωτερικό του κόμματος και στόχευαν σε μια στρατηγική συμμαχία μαζί του και ώθησε την ΕΔΑ σε συμμαχία με τον Ανδρέα, σε μια πολιτική δηλαδή παρέμβασης στην εσωκομματική σύγκρουση της ΕΚ.

Έτσι, μοιραία, η σύγκρουση αυτή ενδυναμώθηκε, ώθησε στα άκρα τις διαφορές και κυρίως εξυπηρέτησε τους ακραίους κύκλους που ήλεγχαν τις ένοπλες δυνάμεις και επηρέαζαν το Παλάτι. Μια συμμαχία της ΕΔΑ με τμήμα της ΕΚ, μια προοπτική αριστερού μετώπου δηλαδή, θα γίνονταν το καλύτερο επιχείρημα για εκείνους τους μηχανισμούς που σχεδίαζαν την ανατροπή της κυβέρνησης και ενδεχομένως την ανάμιξη του στρατού.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, πως υπήρχε διαμορφωμένη άποψη εντός της ΕΔΑ πως “η ενότητα της ΕΚ έπρεπε να αποφευχθεί πάση θυσία” και πως τους σκοπούς του κόμματος θα εξυπηρετούσε καλύτερα η όξυνση των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων μέσα στην ΕΚ. Η άποψη αυτή, που μάλλον κυριάρχησε τελικά, όπως έδειξαν οι εξελίξεις, υποβοήθησε την σύγκρουση και εν τέλει προσέδωσε στην διαφωνία Παπανδρέου - Κωνσταντίνου χαρακτήρα κοινωνικής και πολιτικής ανατροπής. Επομένως, η θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ, που βρίσκονταν στο εξωτερικό, πως η ΕΔΑ δεν έπρεπε να παρασύρεται από την εσωκομματική σύγκρουση στην ΕΚ και πως δεν έπρεπε εν τέλει να συμπράττει με τον Ανδρέα, ήταν αυτή που θα επέτρεπε στους δύο πόλους εξουσίας να συμβιβαστούν ευκολότερα, θα προστάτευε την ΕΔΑ από την μάλλον ακραία ρητορική του Ανδρέα και εν τέλει θα μετέτρεπε την πολιτική κρίση και την διαφωνία Πρωθυπουργού- Βασιλιά σε μια υπόθεση διαχείρισης εντός του υφισταμένου πολιτικού πλαισίου και δεν θα την οδηγούσε σε ανοιχτή ρήξη, σε ανακίνηση πολιτειακού ζητήματος και σε κοινωνική έκρηξη. Η ηγεσία του ΚΚΕ γνώριζε τους συσχετισμούς των δυνάμεων, είχε την εμπειρία του εμφυλίου, δεν επηρεάζονταν από το κλίμα στην Αθήνα και εν τέλει είχε πιο καθαρή ματιά απέναντι στην κρίση, από τα στελέχη εκείνα της ΕΔΑ που ευνοούσαν τη συμμαχία με τον Ανδρέα και επομένως την κλιμάκωση της σύγκρουσης με το Παλάτι.

Αμέσως μετά τον σχηματισμό της Kυβέρνησης Στεφανοπούλου, στην κοινή συνεδρίαση του ΠΓ με το κλιμάκιο Eσωτερικού του KKE- η οποία πιθανόν να έγινε στις 16 Φεβρουαρίου 1966- το KKE φαίνεται να είχε υιοθετήσει τη λύση κυβέρνησης Στεφανόπουλου, την οποία θα στήριζε και η ΕΚ: «Η λύση Στεφανόπουλου με έγκριση Παπανδρέου που μας είχατε προτείνει και μεις δεν φέραμε αντίρρηση, γενικά δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να απορρίψει», σημείωνε το ΠΓ.

Όσον αφορά όμως στην εκτίμηση της πολιτικής Παπανδρέου, το ΚΚΕ εμφανίζεται εντελώς αρνητικό, γεγονός που συνιστά πολύ αυστηρή κριτική για τους χειρισμούς του κλιμακίου εσωτερικού στην ΕΔΑ και την μετατροπή του κόμματος σε “ουρά” του Παπανδρέου: «Πραγματικά με την πολιτική του (ΣΣ. ο Παπανδρέου), ως το παλατιανό πραξικόπημα τα έκανε κυριολεκτικά θάλασσα. Είναι γεγονός ότι στελέχη της ΕΚ δεν έχουν καμιά εκτίμηση και εμπιστοσύνη στον Γ. Παπανδρέου και μερικά στελέχη του τον βρίζουν κιόλας…Ο χαρακτηρισμός «αποστάτες» δίνει και παίρνει. Βέβαια εμείς με τη λέξη εννοούμε αποστάτες της δημοκρατίας, αλλά η ΕΚ εννοεί αποστάτες της ΕΚ σαν κόμμα. Θα δημιουργηθεί έτσι σιγά- σιγά η αντίληψη ότι ο καθένας που μεταπηδάει από το ένα κόμμα στο άλλο είναι αποστάτης και τον καταδικάζουμε. Αν αύριο δηλαδή φύγουν μερικοί από το Κέντρο ή από άλλο κόμμα και έρθουν στην ΕΔΑ, αυτοί θα τους λένε το ίδιο αποστάτες, αλλά θα είναι αποστάτες;»1.

Είναι φανερή εδώ η ρεαλιστική θέση που υιοθετούσε το ΠΓ του ΚΚΕ, έναντι της μάλλον αφελούς και μαξιμαλιστικής στάσης της ηγεσίας της ΕΔΑ και του κλιμακίου εσωτερικού του κόμματος, το οποίο είχε επενδύσει στην στρατηγική συμμαχία με την ομάδα του Ανδρέα εντός της ΕΚ και στην προοπτική της εκλογικής νίκης, που υποτίθεται θα άνοιγε το δρόμο για ένα ριζικό εκδημοκρατισμό του μετεμφυλιακού κράτους. Αυτή η τακτική για το ΚΚΕ ήταν λάθος και θα έπρεπε η ΕΔΑ να μην εμπλέκεται στην διαμάχη εξουσίας μεταξύ των αστικών κομμάτων - που και τα δύο εξυπηρετούν εξίσου, σύμφωνα με το ΚΚΕ, την εξουσία της ντόπιας ολιγαρχίας, του Παλατιού και των αμερικανών - δημιουργώντας αυταπάτες στις μάζες πως θα μπορούσε με αυτή τη συμμαχία, ανάμεσα στην ΕΔΑ και την ΕΚ του Παπανδρέου να ανοίξει, σε εκείνες τις συνθήκες, ο δρόμος για την Δημοκρατική Αλλαγή, που ήταν ο στόχος του ΚΚΕ. Αυτό που θα γινόταν θα ήταν να μετατραπεί η ΕΔΑ και το ΚΚΕ σε παρακολούθημα της ΕΚ και, το χειρότερο, να ανοίξει ο δρόμος για μια σύγκρουση με το Παλάτι, την οποία το κίνημα δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει με επιτυχία.

Αντίθετα με την ρεαλιστική αυτή θέση του ΚΚΕ, το κλιμάκιο εσωτερικού του κόμματος και η ΕΔΑ συνολικά, είχε επενδύσει σε μια στρατηγική κεντροαριστερή συμμαχία με την ΕΚ, θεωρώντας πως είχε έρθει η ώρα ακόμη και να τεθεί, εκ μέρους της αριστεράς, ζήτημα εξουσίας. Ο Ηλίας Ηλιού, ήδη από τον Ιούνιο του 1965, όταν η κυβέρνηση ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης, στην σχετική ομιλία του στη Βουλή έθεσε ορθά κοφτά το ζήτημα της εξουσίας: “Ἐκεῖνο ποὺ συγκλονίζει τὴν χώραν εἶναι τὸ πρόβληµα τῆς ἐξουσίας...Νὰ λυθῇ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ...τὸ πρόβληµα
τῆς ἐξουσίας ποὺ ὑπάρχει καὶ µαίνεται µέσα εἰς τὴν χώρα”2.

Εδώ, στην αποστροφή αυτή, συμπυκνώνεται η στρατηγική της ΕΔΑ απέναντι στην ΕΚ, αλλά και απέναντι στο μπλοκ εξουσίας που συναποτελούσαν η ΕΡΕ, το Παλάτι, οι ένοπλες δυνάμεις, το κράτος ως μηχανισμός εξουσίας συνολικά και η οικονομική ελίτ της χώρας, ένα μπλοκ το οποίο διασφάλιζε ταυτόχρονα και τα αμερικανικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Και ενώ ήταν περισσότερο από προφανές πως κάθε σχεδιασμός ανατροπής αυτού του μπλοκ εξουσίας θα ήταν καθαρός τυχοδιωκτισμός και θα οδηγούσε σε ήττα, η ΕΔΑ είχε την πεποίθηση πως έπρεπε άμεσα να τεθεί ζήτημα εξουσίας, δηλαδή ζήτημα έκπτωσης της Μοναρχίας.

Παραπομπές:

1 ΑΣΚΙ, Aρχείο KKE, Φ.2/5/19. "Για την πορεία εφαρμογής της 2ης απόφασης της 8ης ολομέλειας του 65".
2Πρακτικά της Βουλής, 23/6/1965

216 εκατ. από το ΕΣΠΑ για την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών

23:52 | 12 Ιουλ. 2016

 

Το ποσό των 216 εκατ. ευρώ εξασφάλισε το Υπουργείο Παιδείας  από το ΕΣΠΑ για την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών εν όψει  της νέας σχολικής χρονιάς 2016-17.

Στο ποσό αυτό θα προστεθούν  τα αναγκαία κονδύλια, τόσο από τον τακτικό προϋπολογισμό όσο και από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ώστε, από την πρώτη μέρα τα σχολεία όλης της χώρας να λειτουργήσουν κανονικά, με όλο το αναγκαίο προσωπικό στη θέση του, όπως έχει δεσμευτεί ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Νίκος Φίλης.

Ήδη από σήμερα έχει ξεκινήσει η διαδικασία της ηλεκτρονικής-για πρώτη φορά- υποβολής των αιτήσεων  εκπαιδευτικών 28  ειδικοτήτων για να προσληφθούν ως αναπληρωτές και ωρομίσθιοι.

Η πρόσκληση αφορά τους  ΠΕ01, ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ07, ΠΕ08, ΠΕ09, ΠΕ10, ΠΕ11, ΠΕ12, ΠΕ13, ΠΕ14, ΠΕ15, ΠΕ17, ΠΕ18, ΠΕ19, ΠΕ20, ΠΕ32, ΠΕ33, ΠΕ34, ΠΕ40, ΠΕ60, ΠΕ70, ΠΕ73, ΤΕ01 και ΔΕ01.

Στην σχετική εγκύκλιο υπάρχουν αναλυτικές οδηγίες για την ηλεκτρονική διαδικασία εγγραφής στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα καθώς και για τη διαδικασία υποβολής των αιτήσεων, όσον αφορά τις περιοχές πρόσληψης.

Φέτος και για πρώτη φορά μπορούν να δηλωθούν κατά σειρά προτεραιότητας από μία  μέχρι και το σύνολο των διαθέσιμων, ανά κλάδο, περιοχών προτίμησης αναπληρωτών, με πλήρες ή/και με μειωμένο ωράριο.

ΠΗΓΗ:http://tvxs.gr/news/paideia/216-ekat-apo-espa-gia-tin-proslipsi-anapliroton-ekpaideytikon

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ(απίστευτο βίντεο!!!!!)

Ψυχικά εξαντλημένοι δάσκαλοι μεταφέρουν στρες στους μαθητές τους, υποστηρίζει νέα έρευνα

Οι ψυχικά εξαντλημένοι δάσκαλοι μεταφέρουν το στρες και τη βαρεμάρα τους στους μαθητές υποστηρίζει νέα καναδική έρευνα.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν εκ των προτέρων η συναισθηματική εξάντληση ενός εκπαιδευτικού, τόσο πιθανότερο ήταν οι μαθητές του να έχουν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, άρα στρες. Τα υψηλά επίπεδα της εν λόγω ορμόνης έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών και με ψυχολογικά προβλήματα.

Ωστόσο οι ερευνητές σημειώνουν ότι παραμένει ασαφές -και δύσκολο να ξεκαθαρισθεί- σε ποιό βαθμό ο ένας επηρεάζει τον άλλο. Σύμφωνα με αυτούς, «δεν είναι πάντα σίγουρο ποιό προηγείται, το στρες του δασκάλου ή του μαθητή, αλλά μάλλον πρόκειται για ένα κυκλικό πρόβλημα».

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, με επικεφαλής την καθηγήτρια δημόσιας υγείας Έβα Όμπερλε, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ιατρικής «Social Science & Medicine». Συνέλεξαν δείγματα σάλιου από 406 μαθητές Δημοτικού, ηλικίας 8 έως 12 ετών, μετρώντας το επίπεδο της ορμόνης του στρες, κορτιζόλης.

Πηγή: ΑΜΠΕ