Θα αναζητούσα συγκριτικά στοιχεία για 3 άξονες
α) πρώτα για τον β α θ μ ό κ α τ ά ρ τ ι σ ή ς τους, όπως τεκμηριώνεται από τους τίτλους σπουδών και επιμορφώσεων (στην Ελλάδα εκτιμώ πολύ υψηλός, ακόμη και σε προχωρημένες ηλικίες αλλά σίγουρα τεράστιος για 45ρηδες και κάτω)
β) μετά για τον βαθμό π α ι δ α γ ω γ ι κ ή ς ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς που τους παρέχεται, όπως τεκμηριώνεται από τη δυνατότητα του δασκάλου να επιλέγει εργασίες και διδακτικά αντικείμενα (στην Ελλάδα εκτιμώ ότι δεν υπάρχει δευτερόλεπτο διδακτικού έργου για το οποίο δεν υπάρχει λογοδοσία στην ιεραρχία, η οποία έχει φροντίσει να αποφασίσει επίσης για εγχειρίδια, προγράμματα σπουδών και αξιολόγηση επί των επιλογών της)
γ) τέλος για τις α π ο δ ο χ έ ς τους (ευτυχώς γι' αυτό δε χρειάζεται καμιά κοπιαστική αναζήτηση, το ότι στην Ελλάδα η αγοραστική δύναμη του δασκάλου είναι η χαμηλή δεν είναι είδηση: το ξέρουν και οι πέτρες από τη Λαπωνία ως τη Γαύδο.
Υψηλή κατάρτιση, μηδενική παιδαγωγική ελευθερία, μισθοδοσία για κλάματα.
Αυτές είναι χονδρικά ο ι ε ρ γ α σ ι α κ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς του εκπαιδευτικού που σε λίγες μέρες θα χ α μ ο γ ε λ ά σ ε ι στο παιδάκι σας. Όμως αυτό μην είστε σίγουροι/ες ότι είναι ένα χαμόγελο που αναβλύζει από την πραγματική ψυχική του διάθεση, αλλά μάλλον από τη συνείδηση και τον επαγγελματισμό του.
ΠΗΓΗ: Ευθύμης Τσαλικίδης https://www.facebook.com/tsilikef
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου