Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ΕΑΡ  ΣΑΝ  ΠΑΝΤΑ  

Καλύπτουσα  τα  κύματα  του δορυάλωτου  χωριού  με το κόκκινό  της  φόρεμα

Πρώτα  μικρή  κ’ έπειτα  μεγάλη

Ανεβαίνει  στην  κορυφή  του πύργου

Και πιάνει τα  σύννεφα και τα  συνθλίβει  επί  του  στήθους  της

Ίσως  ποτέ  να  μην  υπήρξε  μεγαλείτερος  καϋμός  απ’ τον δικό της

Ίσως  ποτέ  να  μην  έπεσαν  ψίθυροι  πιο  πεπυρακτωμένοι στην επιφάνεια  ενός  προσώπου

Ίσως  ποτέ   δεν  εξετέθη  στην  κατανόησι  ανθρώπου έκθεσις  πιο εκτεταμένη

Έκθεσις  πιο ποικίλη πιο περιεκτική από την ιστορία που  λεν  τα νέφη αυτής  της  εξομολογήσεως

Εδώ κ’ εκεί  τα  κόβουν  λαιμητόμοι

Θερμές σταγόνες  πέφτουνε  στην  γη

Ο γήλοφος  που  σχηματίσθηκε  στο  κυριώτερο  σημείο της  πτώσεως

Φουσκώνει  και   ανεβαίνει  ακόμη
  
  
  
  
           

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου