Ο ανθόκηπος
Πλάϊ στη
λίμνη, ανάμεσα σε έλατα και ασημένιες λεύκες,
Προστατευμένος
από τοίχο και από θάμνους, ένας κήπος
Τόσο σοφά
σπαρμένος με λούλουδα για κάθε μήνα
Που απ` το Μάρτη ως τον Οκτώβρη διαρκώς ανθίζει.
Εδώ, μέσ`
στο ξημέρωμα, όχι πολύ συχνά, κάθομαι
Και θάθελα
κι εγώ, πάντοτε αν μπορούσα,
Με
οποιονδήποτε καιρό, καλό, κακό
Αυτό ή
εκείνο το ευχάριστο να δείχνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου