Διαδραστική δημοκρατία στην Αθήνα του Θουκυδίδη

Διαδραστική δημοκρατία στην Αθήνα του Θουκυδίδη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 07/07/2012

"Η Αθήνα, έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο, ακόμα κι αν την εφηύρε ή την ονειρεύτηκε ο ίδιος, αυτή η Αθήνα, έχει ένα νόημα που μιλά σʼ εμάς ακόμα και σήμερα. Είναι το πολίτευμα, όπου ο λαός έχει την ικανότητα νʼ αλλάξει τα πράγματα, να συστήσει τον δημόσιο χώρο μέσω της δράσης. Εμείς επιχειρούμε ένα αναστοχαστικό πλαίσιο, όπου η έννοια της δημοκρατίας ξανασυζητιέται σε αντιπαράθεση με τον συναισθηματικό λόγο των πολιτών, όπως αρθρώνεται στον δημόσιο χώρο σήμερα, στα καφενεία, στους δρόμους, στις πλατείες της πόλης" λέει η σκηνοθέτης Άντζελα Μπρούσκου εξηγώντας το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο "Επιτάφιος", η παράσταση δράση που παρουσιάζει το "Θέατρο Δωματίου" και η μουσική μπάντα MiniMaximum Improvision τη Δευτέρα και την Τρίτη (9.30 μ.μ.) στην Kunsthalle Athena (Κεραμεικού 28, Κεραμεικός - Μεταξουργείο).

Ο "Επιτάφιος" μέσα από την παράσταση της ομάδας "θέατρο Δωματίου" και του συγκροτήματος Mini Maximum Improvision

Πρόκειται για μια διάλεξη - δρώμενο - συναυλία για τη δημοκρατία, με διαδραστικό χαρακτήρα, όπου η μουσική εγκατάσταση συνδιαλέγεται αφενός με το κείμενο του Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος, το οποίο διαβάζει η Τζίνα Πολίτη, αλλά και με αποσπάσματα από κείμενα του Κορνηλίου Καστοριάδη για τν δημοκρατία και την ελληνική ιδιαιτερότητα, όπως και με ένα γράμμα που βρέθηκε ύστερα από σαφή πρόθεση μιας ανώνυμης υπογράφουσας μέσα στο βιβλίο Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και η Σημασία της Για Μας Σήμερα σε ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας, την εποχή που η χώρα βρίσκεται σε οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Ο Επιτάφιος θα είναι μια παράσταση ανοιχτή για τη δημόσια απώλεια. Ένα πάπλωμα από ανθρώπινα σώματα και αντικείμενα θα καλύψει την ταράτσα του παλιού κτηρίου της Kunsthalle Athena, μια «δημόσια ταφή» που επωμίζεται την θλίψη της πόλης που θέλει να αρθρώσει λόγο, να συσπειρωθεί, να επανεπιβεβαιώσει τους συγγενικούς δεσμούς της και τις σχέσεις της, να μετατραπεί, ίσως, σε μια αναγέννηση. Έτσι κοινό και καλλιτέχνες "θα συναντηθούμε σε μια από τις παρατημένες, αλλά βασικές αρτηρίες της καρδιάς της πόλης, στο Μεταξουργείο, το ground zero της «τραγωδίας», για να μιλήσουμε για τους «νεκρούς» και την «απώλεια», να τραγουδήσουμε, να πιούμε, να ξαπλώσουμε κάτω στην ταράτσα της Kunsthalle Athena, έναν συμβολικά δημόσιο χώρο, προκειμένου να αφήσουμε ένα ίχνος -δικό μας, και αυτών που αργοπεθαίνουν μαζί μας".