Έπαινος της Διαλεκτικής (Μπ. Μπρεχτ σε μετάφραση Χρυσούλας Πατρώνου -Παπατέρπου )

Έπαινος της Διαλεκτικής

 

 Το άδικο βαδίζει σήμερα με σίγουρο βηματισμό.

Οι καταπιεστές αναθαρρούν  δέκα χιλιάδες χρόνια.

Η βία  διαβεβαιώνει:Έτσι όπως είναι θα παραμείνει.

Καμιά φωνή πέρα από εκείνη των κρατούντων δεν ακούγεται

Και  η εκμετάλλευση στις αγορές φωνάζει: Τώρα μόλις αρχίζω.

Αλλά πολλοί απ` τους καταπιεσμένους τώρα λένε:

Ποτέ δεν γίνεται,αυτό που εμείς ποθούμε.

Όποιος  ακόμη ζει, δεν θάπρεπε να λέει: ποτέ!

Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.

Έτσι όπως είναι, δεν πρόκειται να μείνει.

Όταν οι κρατούντες θα έχουν μιλήσει

Θα  μιλήσουν και οι καταφρονεμένοι.

Ποιος τολμά  να πει; ποτέ;

Σε ποιον οφείλεται το ότι η καταπίεση παραμένει; Σε μας.

Σε ποιον οφείλεται αν θα καταλυθεί; Σε μας και πάλι.

Όποιος καταπατείται, αυτός θα πρέπει να ξεσηκωθεί!

Όποιος είναι ο χαμένος, πρέπει να αγωνιστεί!

Όποιος έχει αντιληφθεί την κατάστασή του,

πως θα μπορούσαν να τον σταματήσουν;

Γιατί οι νικημένοι του σήμερα γίνονται οι νικητές του αύριο

Και απ` το ποτέ γίνεται: Σήμερα κιόλας!