Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
Ενας από τους εμπνευστές του Κινήματος Ανήσυχων Οικονομολόγων Αυτό δεν είναι Δημοκρατία. Είναι ντροπή!», τονίζει ο Ανρί Στερντινιάκ, ένας από τους τέσσερις εμπνευστές του Κινήματος των Ανήσυχων Οικονομολόγων, οι οποίοι στο μανιφέστο τους (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πόλις») αντιτίθενται στην παντοδυναμία των αγορών και στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο.
Από το γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών, ο «βετεράνος» οικονομολόγος μετέβη στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών, όπου ανέλαβε διαδοχικά τα καθήκοντα του αναπληρωτή διευθυντή στο Τμήμα Οικονομετρίας, καθώς και του αναπληρωτή διευθυντή Οικονομικών Αναλύσεων και Προβλέψεων. Σήμερα τελεί χρέη διευθυντή στο Τμήμα Οικονομίας της Παγκοσμιοποίησης.
Ο Στερντινιάκ θα μιλήσει αύριο στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, στο πλαίσιο του κύκλου «Οικονομική Διακυβέρνηση», για να τονίσει, όπως πρεσβεύει, ότι «η παγκοσμιοποίηση του χρηματοοικονομικού τομέα οδηγεί σε αδιέξοδα. Τα τεράστια κεφάλαια αναζητούν ταχύτατη αποδοτικότητα. Εναλλάσσονται μεταξύ ευφορίας και κραχ, τροφοδοτώντας τις κρίσεις. Ετσι, η κρίση δημόσιου χρέους αλλά και η κρίση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος διαδέχτηκαν την τραπεζική και πιστωτική κρίση των χρεών του ιδιωτικού τομέα».
- Περιγράφετε τα αίτια και της ελληνικής κρίσης;
«Η Ελλάδα υποφέρει λόγω των μειονεκτημάτων των ευρωπαϊκών δομών. Η τυφλότητα της παγκόσμιας οικονομίας, η έλλειψη συντονισμού στις οικονομικές πολιτικές και κατ' επέκταση στη φορολογική εναρμόνιση διόγκωσαν τις αστάθειες της Ευρώπης, που εξερράγησαν το 2008. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα διαλέγει την εύκολη οδό και δεν εκμεταλλεύεται το πλεονέκτημα των χαμηλών επιτοκίων από το 2001 ώς το 2007 για να επενδύσει σε παραγωγικές δομές. Η άρχουσα τάξη της επέλεξε να τοποθετήσει τα κεφάλαιά της στο εξωτερικό ή στα ακίνητα, χωρίς να έχει κανένα φιλόδοξο σχέδιο για τη χώρα.
- Ο ρόλος της τρόικα ποιος είναι;
«Η τρόικα υπέβαλε την Ελλάδα σε πολιτικές αιματηρής λιτότητας, που μείωσαν το ΑΕΠ, μείωσαν τα έσοδα από φορολογία, αύξησαν την αναλογία του δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ, κατέστρεψαν όλο το δυναμισμό της οικονομίας της και διέσπασαν την κοινωνία. Τα μέλη της Ευρωζώνης θα έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι η οικονομική πολιτική και το κοινό νόμισμα, που υιοθέτησαν από το 1999, ήταν λάθη. Οι ευρωπαϊκές χώρες είναι συνυπεύθυνες γι' αυτό».
- Υπάρχει εναλλακτικό σενάριο για τη διάσωση της χώρας;
«Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εναλλακτική: να φύγει από την Ευρωζώνη, να υποτιμήσει το νόμισμά της, να επαναπραδιαγματευτεί το χρέος της, να επωφεληθεί από τα σοκ της ανταγωνιστικότητας. Πρέπει να ξεκινήσει πάνω σε μια νέα βάση, πραγματοποιώντας ευρείας κλίμακας δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, ανανεώνοντας το παραγωγικό της μοντέλο, βασισμένο στην κινητοποίηση της κοινωνίας - ό,τι, δηλαδή, συνέβη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ, θα πρέπει να συνάψει συμμαχία με τις χώρες του Νότου, τη Γαλλία, το Βέλγιο, ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό ευρωπαϊκό μέτωπο, με σκοπό την ανάπτυξη, τον αγώνα κατά της χρηματοοικονομικής κυριαρχίας, την ανανέωση των παραγωγικών διαδικασιών και τη μάχη κατά της φοροαποφυγής. Ο ευρωπαϊκός Νότος έπρεπε να λάβει μέτρα προσαρμογής και να λάβει αποζημιώσεις από ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, ώστε να δοθεί αναπτυξιακή ώθηση στις χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση. Πρέπει να στηθεί ένα μέτωπο ενάντια στη λιτότητα».
- Είναι προϋπόθεση να συμμαχήσει ο Νότος;
«Μόνο με τη συμμαχία του ευρωπαϊκού Νότου, των αριστερών κομμάτων, των εργατικών συνδικάτων, μπορεί να υπάρξει προοπτική στην Ευρώπη. Ο ευρωπαϊκός Νότος βιώνει τη δραματική αύξηση της ανεργίας και της κοινωνικής αστάθειας. Με την παθητική αποδοχή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που επιβάλλουν οι φιλελεύθεροι τεχνοκράτες της Ε.Ε. και των κρατών του Νότου δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική. Η Γερμανία, επωφελούμενη από το κοινό νόμισμα, επέβαλε πολιτικές που αποσταθεροποιούν την Ευρωζώνη -με τη συσσώρευση πλεονασμάτων, το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους κ.ά. Η Ευρώπη πρέπει να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσή της υπέρ του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, των κοινωνικών δαπανών, των εργασιακών δικαιώματων, μειώνοντας την κερδοσκοπία και επενδύοντας στην οικολογία».
- Εχει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση η Ευρωαριστερά;
«Η ευρωπαϊκή Αριστερά, δυστυχώς, αποδέχτηκε τη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή προοπτική, την παράλυση των εθνικών δημοσιονομικών, τη λιτότητα, την εγκαθίδρυση της τρόικας. Δεν είχε το σθένος να ορθώσει ένα μέτωπο κατά του Βορρά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρ' όλο που οι πολιτικές τους οδήγησαν την Ε.Ε. στη καταστροφή και ανέδειξαν τα ακροδεξιά κόμματα».
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
* ΑΝΡΙ ΣΤΕΡΝΤΙΝΙΑΚ, ΓΑΛΛΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
Μόνο με συμμαχία του Νότου υπάρχει μέλλον
«Τόσο το κλείσιμο της ΕΡΤ όσο και η βίαιη εκκένωση του υπό κατάληψη κτηρίου της αποκαλύπτουν το πρόσωπο του οικονομικού φιλελευθερισμού που επιβάλλει τη σιωπή σε όσους αντιτίθενται στις πολιτικές του.
Ενας από τους εμπνευστές του Κινήματος Ανήσυχων Οικονομολόγων Αυτό δεν είναι Δημοκρατία. Είναι ντροπή!», τονίζει ο Ανρί Στερντινιάκ, ένας από τους τέσσερις εμπνευστές του Κινήματος των Ανήσυχων Οικονομολόγων, οι οποίοι στο μανιφέστο τους (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πόλις») αντιτίθενται στην παντοδυναμία των αγορών και στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Από το γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών, ο «βετεράνος» οικονομολόγος μετέβη στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών, όπου ανέλαβε διαδοχικά τα καθήκοντα του αναπληρωτή διευθυντή στο Τμήμα Οικονομετρίας, καθώς και του αναπληρωτή διευθυντή Οικονομικών Αναλύσεων και Προβλέψεων. Σήμερα τελεί χρέη διευθυντή στο Τμήμα Οικονομίας της Παγκοσμιοποίησης.
Ο Στερντινιάκ θα μιλήσει αύριο στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, στο πλαίσιο του κύκλου «Οικονομική Διακυβέρνηση», για να τονίσει, όπως πρεσβεύει, ότι «η παγκοσμιοποίηση του χρηματοοικονομικού τομέα οδηγεί σε αδιέξοδα. Τα τεράστια κεφάλαια αναζητούν ταχύτατη αποδοτικότητα. Εναλλάσσονται μεταξύ ευφορίας και κραχ, τροφοδοτώντας τις κρίσεις. Ετσι, η κρίση δημόσιου χρέους αλλά και η κρίση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος διαδέχτηκαν την τραπεζική και πιστωτική κρίση των χρεών του ιδιωτικού τομέα».
- Περιγράφετε τα αίτια και της ελληνικής κρίσης;
«Η Ελλάδα υποφέρει λόγω των μειονεκτημάτων των ευρωπαϊκών δομών. Η τυφλότητα της παγκόσμιας οικονομίας, η έλλειψη συντονισμού στις οικονομικές πολιτικές και κατ' επέκταση στη φορολογική εναρμόνιση διόγκωσαν τις αστάθειες της Ευρώπης, που εξερράγησαν το 2008. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα διαλέγει την εύκολη οδό και δεν εκμεταλλεύεται το πλεονέκτημα των χαμηλών επιτοκίων από το 2001 ώς το 2007 για να επενδύσει σε παραγωγικές δομές. Η άρχουσα τάξη της επέλεξε να τοποθετήσει τα κεφάλαιά της στο εξωτερικό ή στα ακίνητα, χωρίς να έχει κανένα φιλόδοξο σχέδιο για τη χώρα.
- Ο ρόλος της τρόικα ποιος είναι;
«Η τρόικα υπέβαλε την Ελλάδα σε πολιτικές αιματηρής λιτότητας, που μείωσαν το ΑΕΠ, μείωσαν τα έσοδα από φορολογία, αύξησαν την αναλογία του δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ, κατέστρεψαν όλο το δυναμισμό της οικονομίας της και διέσπασαν την κοινωνία. Τα μέλη της Ευρωζώνης θα έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι η οικονομική πολιτική και το κοινό νόμισμα, που υιοθέτησαν από το 1999, ήταν λάθη. Οι ευρωπαϊκές χώρες είναι συνυπεύθυνες γι' αυτό».
- Υπάρχει εναλλακτικό σενάριο για τη διάσωση της χώρας;
«Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εναλλακτική: να φύγει από την Ευρωζώνη, να υποτιμήσει το νόμισμά της, να επαναπραδιαγματευτεί το χρέος της, να επωφεληθεί από τα σοκ της ανταγωνιστικότητας. Πρέπει να ξεκινήσει πάνω σε μια νέα βάση, πραγματοποιώντας ευρείας κλίμακας δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, ανανεώνοντας το παραγωγικό της μοντέλο, βασισμένο στην κινητοποίηση της κοινωνίας - ό,τι, δηλαδή, συνέβη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ, θα πρέπει να συνάψει συμμαχία με τις χώρες του Νότου, τη Γαλλία, το Βέλγιο, ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό ευρωπαϊκό μέτωπο, με σκοπό την ανάπτυξη, τον αγώνα κατά της χρηματοοικονομικής κυριαρχίας, την ανανέωση των παραγωγικών διαδικασιών και τη μάχη κατά της φοροαποφυγής. Ο ευρωπαϊκός Νότος έπρεπε να λάβει μέτρα προσαρμογής και να λάβει αποζημιώσεις από ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, ώστε να δοθεί αναπτυξιακή ώθηση στις χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση. Πρέπει να στηθεί ένα μέτωπο ενάντια στη λιτότητα».
- Είναι προϋπόθεση να συμμαχήσει ο Νότος;
«Μόνο με τη συμμαχία του ευρωπαϊκού Νότου, των αριστερών κομμάτων, των εργατικών συνδικάτων, μπορεί να υπάρξει προοπτική στην Ευρώπη. Ο ευρωπαϊκός Νότος βιώνει τη δραματική αύξηση της ανεργίας και της κοινωνικής αστάθειας. Με την παθητική αποδοχή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που επιβάλλουν οι φιλελεύθεροι τεχνοκράτες της Ε.Ε. και των κρατών του Νότου δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική. Η Γερμανία, επωφελούμενη από το κοινό νόμισμα, επέβαλε πολιτικές που αποσταθεροποιούν την Ευρωζώνη -με τη συσσώρευση πλεονασμάτων, το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους κ.ά. Η Ευρώπη πρέπει να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσή της υπέρ του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, των κοινωνικών δαπανών, των εργασιακών δικαιώματων, μειώνοντας την κερδοσκοπία και επενδύοντας στην οικολογία».
- Εχει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση η Ευρωαριστερά;
«Η ευρωπαϊκή Αριστερά, δυστυχώς, αποδέχτηκε τη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή προοπτική, την παράλυση των εθνικών δημοσιονομικών, τη λιτότητα, την εγκαθίδρυση της τρόικας. Δεν είχε το σθένος να ορθώσει ένα μέτωπο κατά του Βορρά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρ' όλο που οι πολιτικές τους οδήγησαν την Ε.Ε. στη καταστροφή και ανέδειξαν τα ακροδεξιά κόμματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου