Κυρά, κυράτσα ή πραγματική κυρία;

19:49 | 15 Απρ. 2016

Τελευταία ανανέωση 20:46 | 15 Απρ. 2016

Νίκος Χατζηγιαννάκης

  

Η αντικυβερνητική προπαγάνδα  του παλιού καθεστώτος που οδήγησε τη χώρα στην οικονομική, κοινωνική και ηθική χρεωκοπία, στηρίζεται σε απίθανα τρυκ, χονδροειδείς ανακρίβειες, στερεοτυπικούς μύθους, ασύστολα ψεύδη και, στην καλύτερη περίπτωση, σε αστήρικτα επιχειρήματα.

Στο φλέγον ζήτημα  του προσφυγικού  το κυρίαρχο αφήγημα διατυπώνεται περίπου ως εξής. Η πρώην Υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου, η αποκαλούμενη υποτιμητικά κυρά Τασία (οι ακροδεξιοί την αποκαλούν στα κοινωνικά δίκτυα και κυράτσα), έκλεισε το μάτι στους απανταχού πρόσφυγες και μετανάστες κι αυτοί,  μόλις το αντιλήφθηκαν στα βάθη της Ανατολής, άγνωστο πως, κινήθηκαν μαζικά προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Προφανώς το φιλικό νεύμα της κυρά Τασίας αποδείχθηκε ισχυρότερο από το  απροκάλυπτο κάλεσμα της Μέρκελ που υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες στη Γερμανία ένα εκατ. πρόσφυγες, εισπράττοντας την ευγνωμοσύνη τους.                                       

Είχε βέβαια παραλείψει η «ανεύθυνη» Υπουργός να προειδοποιήσει πως θα σκυλοπνίξει όποιον τολμήσει να διαβεί τα νερά του Αιγαίου και πως δεν θα επέτρεπε να μαγαρίσουν τα άγια χώματα μας τα στίφη των κατατρεγμένων.

Κάθε άλλο φυσικά παρά ξενίζει η έλλειψη σεβασμού απέναντι σε μια γυναίκα που διακρίνεται για το ήθος, το επιστημονικό κύρος, την καλλιέργεια και φυσική ευγένεια, ιδιότητες  που υποτίθεται ότι εκτιμούν οι εκπρόσωποι του αστισμού. Μια γυναίκα, στην οποία έλαχε τελικά ο κλήρος να διαχειριστεί μια πρωτόγνωρη στα παγκόσμια χρονικά κρίση, για την οποία κανένα ευρωπαϊκό κράτος ή θεσμός είχε στοιχειωδώς προετοιμαστεί, όπως προκύπτει από το σημερινό χάος και ασυνεννοησία.

Θα υπενθυμίζαμε πάντως στους «καθώς πρέπει» μικρόψυχους  τιμητές της «κυρά Τασίας» πως στη χώρα μας συχνότατα η κυρά είναι κυρία με Κ κεφαλαίο, συμπυκνώνοντας το πρότυπο της αγαθοεργού  και καλόβολης γυναίκας με αυθεντική λαϊκότητα και γνήσια αισθήματα, οπότε ο χαρακτηρισμός αυτός μάλλον περιποιεί τιμή παρά αποτελεί ψόγο.

Ας αντιπαρέλθουμε όμως την προσπάθεια γελοιοποίησης της πρώην Υπουργού και ας προσγειωθούμε στα πραγματικά γεγονότα.

1) Ο πόλεμος της Συρίας από τα μέσα 2014 γενικεύτηκε με την εγκληματική δράση του ISIS και την εμπλοκή πολλών εξωτερικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα πολλά αστικά κέντρα και επαρχιακές περιοχές να έχουν μετατραπεί σε κρανίου τόπο, καθιστώντας αδύνατη την παραμονή των κατοίκων. Φυσική συνέπεια αυτής της εξέλιξης ήταν η εκτόξευση των προσφυγικών ροών εντός του 2015.

2) Οι πρόσφυγες και μετανάστες, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης, είχαν και έχουν στην ολότητα τους ως τελικό προορισμό τις ανεπτυγμένες χώρες της Β. Ευρώπης, ιδιαίτερα τη Γερμανία, Σουηδία, Αυστρία κλπ. Ξεπερνά λοιπόν τα όρια της φαιδρότητας η άποψη ότι προσελκύονται από μια χώρα στην οποία δεν επιθυμούν να παραμείνουν ούτε μια μέρα.

3) Ο πανίσχυρος Γερμανικός σύνδεσμος εργοδοτών υποστηρίζει σταθερά εδώ και χρόνια την ανανέωση και αύξηση του εργατικού δυναμικού της χώρας όχι μόνο για τις δικές του ανάγκες αλλά και για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος  και την επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος. Παρόμοιες απόψεις έχουν εκφράσει κατά καιρούς οι Υπουργοί Εργασίας, Παιδείας και άλλοι Γερμανοί αξιωματούχοι («ευλογία οι μετανάστες», «ένεση στο δημογραφικό», «αν μείνει σταθερός ο πληθυσμός, εξαρτόμαστε από τους μετανάστες» κλπ).Το αίτημα ακριβώς αυτό έσπευσε να ικανοποιήσει η Μέρκελ, εμφανιζόμενη ταυτόχρονα υπερασπιστής των δικαιωμάτων των προσφύγων.

4) Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR) οι καταγεγραμμένοι αφιχθέντες Σύριοι πρόσφυγες στην Τουρκία έχουν ως εξής:

Ιανουάριος 2012 - 9.500
31 Δεκεμβρίου 2012 - 170.912
31 Δεκεμβρίου 2013 - 560.129
1 Ιουλίου 2014 - 795.524
31 Δεκεμβρίου 2014 - 1.552.839
15 Ιουνίου 2015 - 1.772.532
31 Δεκεμβρίου 2015 - 2.503.549       

(σχετικός σύνδεσμος http://data.unhcr.org/syrianrefugees/country.php?id=224)

Ο παραπάνω πίνακας καταδεικνύει μια συνεχόμενη αύξηση ροών στην Τουρκία από τα μέσα 2014 λόγω της επέκτασης των μετώπων του πολέμου. Αν δε συνυπολογιστεί κι ένας εύλογος χρόνος παραμονής των προσφύγων στην Τουρκία με την προσδοκία επιστροφής στις εστίες τους, σε συνδυασμό με τη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης στους καταυλισμούς, εξηγείται πλήρως γιατί αυξήθηκε κατακόρυφα το ρεύμα προς την Ευρώπη από τα μέσα 2015, χρόνος που συμπίπτει με τη διακηρυγμένη  πολιτική ανοιχτών συνόρων της Γερμανίας και άλλων χωρών. Αυτή είναι η αποστομωτική απάντηση στο σαθρό ισχυρισμό ότι το προσφυγικό ρεύμα αυξήθηκε στην Ελλάδα λόγω της κυβερνητικής αλλαγής στις αρχές του 2015.

5) Το σημερινό αδιέξοδο προήλθε λόγω της αναδίπλωσης αρκετών χωρών, και της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, κάτω από την πίεση ξενοφοβικών δυνάμεων που αναπτύσσονται ραγδαία στις περισσότερες χώρες.

6) Το προσφυγικό κύμα, το μεγαλύτερο εδώ και 80 χρόνια, είναι τέτοιας έκτασης και έντασης που υπερβαίνει τις δυνατότητες αντιμετώπισης από μια  χρεωκοπημένη χώρα σαν τη δική μας,  με τις γνωστές διοικητικές ανεπάρκειες και την έλλειψη πόρων. Υπό την έννοια αυτή, το επιχείρημα ότι η παρούσα κυβέρνηση βρέθηκε ανέτοιμη και χωρίς σχεδιασμό  είναι έωλο και υποκριτικό.

7) Οι επικριτές της κυβέρνησης της καταλογίζουν αορίστως ιδεοληψίες(από πότε ο ανθρωπισμός και τήρηση του διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες είναι ιδεοληψία;) καθώς επίσης ελλιπή αποτρεπτική φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, χωρίς ποτέ να εξηγήσουν τι θα έπρατταν αυτοί πρακτικά στη θέση της.

Δυστυχώς για τους κήρυκες της ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας ο Ελληνικός λαός, παρότι βιώνει τα δεινά της πολιτικής των μνημονίων και της εξοντωτικής λιτότητας, επιδεικνύει μεγαλείο ψυχής, διασώζοντας σχεδόν μόνος του τα ανθρωπιστικά ιδεώδη της  αλληλεγγύης και φιλοξενίας μέσα σε μια Ευρώπη που δεν έχει διδαχθεί τίποτα από το αποκρουστικό παρελθόν της. Και είναι ευτύχημα ότι η αγέρωχη αυτή στάση συμβαδίζει με τον αξιακό κώδικα μιας κυβέρνησης που προσπαθεί μέσα σ’ ένα αντίξοο περιβάλλον να διαχειριστεί αυτή τη σύγχρονη τραγωδία.

Κατανοητές λοιπόν οι κατηγορίες των ενωμένων δυνάμεων της αντιπολίτευσης για να αφιονίζονται οι ανενημέρωτοι, οι εμπαθείς, οι απαίδευτοι και ξενοφοβικοί, φιλτάτη όμως η αλήθεια.