Μία μέρα πριν από τον αγιασμό για την έναρξη της σχολικής χρονιάς στη Διποταμία Καστοριάς. Με διάθεση χειρότερη από κάθε άλλη χρονιά. Όχι όπως πολλοί κακεντρεχείς θα προλάβουν να πουν (δεν καθόσασταν τόσο καιρό, θέλετε κι άλλο;) μα με διάθεση άσχημη για όσα συμβαίνουν στον κλάδο μας: μειώσεις μισθών, απολύσεις συναδέλφων, ξαφνικές πλασματικές υπεραριθμίες από το Υπουργείο Παιδείας προς χάριν της Εθνικής Οικονομίας (;), συρρικνώσεις σχολείων, υποβαθμίσεις σχολείων κ.ά. Μα με διάθεση ακόμα χειρότερη για όσα θα έρθουν... Μια χούφτα πολιτικών πρόδωσαν την πατρίδα μας και προσπαθούν να σώσουν ο,τιδήποτε, αν σώζεται... Οι εκπαιδευτικοί παύουμε να είμαστε άνθρωποι με ανάγκες, δεν αρρωσταίνουμε, δεν έχουμε οικογένειες, δεν έχουμε οικονομικές δυσκολίες. Είμαστε απλώς αριθμοί. 5 στα Χανιά, 3 στις Κυκλάδες, 10 στην καλύτερη περίπτωση ποιος ξέρει πού... Και οι μαθητές, αυτό πού το πας; 25+ 1; Περισσεύεις! Σε άλλο σχολείο! Σε απομακρυσμένο- δυσπρόσιτο σχολείο...; Μικρός αριθμός μαθητών! Και έχετε εκπαιδευτικούς; Συγχώνευση- κατάργηση ΤΩΡΑ! Όσο για τη μεταφορά, δεν πάει να έχει χιόνι, θα μετακινηθείς. Παντού αριθμοί!!! Παντού νούμερα!!! Πουθενά ανθρώπινη υπόσταση! Και το παιδί αυτό που ζει στα σύνορα και φοβάται το βράδυ να περπατήσει στο χωριό του, εξαιτίας των αλβανικών ληστρικών συμμοριών; ΄Ενα από τα 12, 13. Πάλι καλά που έχει δάσκαλο! Κι αν δεν έχει σχολείο, θα μετακινηθεί, αν όχι μόνο του, τότε οικογενειακώς...Θα ξεριζωθεί από τον τόπο του.
10-9-2013: Πάνω από το σχολείο μας και ενώ μετρούσαμε τα βιβλία πέρασαν 8, 10, 12 (άραγε ποιος ξέρει;) ελικόπτερα του ελληνικού (ακόμα) στρατού μέσα στα πλαίσια της άσκησης "Πυρπολητής 6/13". Η εικόνα τους εντυπωσιακή! "Κοιτάξτε κύριε, κοιτάξτε κυρία! Πόσα πολλά!" Η παρουσία τους επιβλητική; "Επίδειξη ισχύος προς τον UCK", είπανε. Για εμάς: "Είμαστε εδώ, δεν είστε μόνοι σας" "Είμαστε πολύ εδώ, είμαστε πολύ δίπλα σας! Πάνω από το σχολείο σας. Πάνω από τα κεφάλια σας!" Κι εγώ μέσα μου: "Ωχ, Θεέ μου, δε θέλουμε πολέμους!" Θέλουμε την ησυχία μας, θέλουμε τη ζωή που είχαμε...Οι σκέψεις ανακατεύονται και μπλέκονται με τον ήχο των ελικοπτέρων. Η ζωή που νομίζαμε ότι είχαμε...Η ζωή που οραματίζονταν εκείνοι για εμάς, που όπως δε μας έδωσαν το δικαίωμα να τη φτιάξουμε, έτσι και μας την στέρησαν. Δε θέλουμε επιδείξεις εντυπωσιασμού (ισχυρά ελικόπτερα- όλα τα βιβλία στα σχολεία)! Θέλουμε τους συναδέλφους μας, τους μαθητές μας και την ελευθερία μας. Παιδεία = Ελαυθερία... Αυτά τα πολλά κάπου ήθελα να τα εκφράσω, γιατί με καίνε...
10-9-2013: Πάνω από το σχολείο μας και ενώ μετρούσαμε τα βιβλία πέρασαν 8, 10, 12 (άραγε ποιος ξέρει;) ελικόπτερα του ελληνικού (ακόμα) στρατού μέσα στα πλαίσια της άσκησης "Πυρπολητής 6/13". Η εικόνα τους εντυπωσιακή! "Κοιτάξτε κύριε, κοιτάξτε κυρία! Πόσα πολλά!" Η παρουσία τους επιβλητική; "Επίδειξη ισχύος προς τον UCK", είπανε. Για εμάς: "Είμαστε εδώ, δεν είστε μόνοι σας" "Είμαστε πολύ εδώ, είμαστε πολύ δίπλα σας! Πάνω από το σχολείο σας. Πάνω από τα κεφάλια σας!" Κι εγώ μέσα μου: "Ωχ, Θεέ μου, δε θέλουμε πολέμους!" Θέλουμε την ησυχία μας, θέλουμε τη ζωή που είχαμε...Οι σκέψεις ανακατεύονται και μπλέκονται με τον ήχο των ελικοπτέρων. Η ζωή που νομίζαμε ότι είχαμε...Η ζωή που οραματίζονταν εκείνοι για εμάς, που όπως δε μας έδωσαν το δικαίωμα να τη φτιάξουμε, έτσι και μας την στέρησαν. Δε θέλουμε επιδείξεις εντυπωσιασμού (ισχυρά ελικόπτερα- όλα τα βιβλία στα σχολεία)! Θέλουμε τους συναδέλφους μας, τους μαθητές μας και την ελευθερία μας. Παιδεία = Ελαυθερία... Αυτά τα πολλά κάπου ήθελα να τα εκφράσω, γιατί με καίνε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου