Θρύλοι για τη γένεση του βιβλίου Τάοτεκινγκ στο δρόμο για μετανάστευση του Λάο Τσε-ΜΠΡΕΧΤ -μεταφ. Χρυσούλα Παπατέρπου -Πατρώνου

Θρύλοι για τη γένεση

του βιβλίου Τάοτεκινγκ

στο δρόμο για μετανάστευση του Λάο Τσε

1.

Όταν ήταν εβδομήντα και εύθραυστος

Επείγετο ο δάσκαλος να έβρει ησυχία.

Μια κι εξασθενισμένη πάλι ήταν στη χώρα η καλοσύνη

Και η κακία όλο κι επανακτούσε τις δυνάμεις της.

Και ζώθηκε τότε τα παπούτσια του.

2.

Και πακετάρισε, ό,τι του χρειαζόταν:

Λίγα. Αλλά μαζεύτηκαν αυτό κι εκείνο.

Μια η πίπα που κάπνιζε πάντα τα βράδια

Και το βιβλιαράκι που πάντα διάβαζε.

Άσπρο ψωμί όσο το βλέμμα να χορταίνει.

3.

Πολύ το χάρηκε για άλλη μια φορά μες` στην κοιλάδα και

Μόλις στα βουνά ανέβηκε την ξέχασε αμέσως.

Χαιρόταν και το βόδι του το φρέσκο το χορτάρι

Και μηρυκάζοντας τον γέρο κουβαλούσε.

Και προχωρούσε γρήγορα.

4.

Όμως την τέταρτη τη μέρα μέσα στα βράχια

Του έφραξε το δρόμο ο τελώνης:

" Τι έχεις εκλεκτό για να δηλώσεις;" -"Δεν έχω τίποτα."

Και το παιδί που έσερνε το βόδι, μίλησε: "Δίδασκε μόνο."

Και έτσι λύθηκε κι αυτό το θέμα.

5.

Όμως ο άντρας με μια χαρούμενη έξαψη

Ρώτησε ακόμη: "Έβγαλε κάτι απ` αυτό;"

Μίλησε το παιδί: "Ότι το απαλό νερό όταν κινείται

Σιγά-σιγά το δυνατό το πέτρωμα νικάει.

Καταλαβαίνεις, η τραχύτητα υποκύπτει".

6.

Για να μην χάσει και το τελευταίο φως της μέρας

Έσπρωξε το παιδί το βόδι προς τα εμπρός

Και εξαφανίστηκαν οι τρεις τους πίσω από μαύρα πεύκα

Τότε στα ξαφνικά θύμωσε ο άντρας

Και φώναξε: "Ε, εσύ! Σταμάτα!

7.

Τι γίνεται με το νερό αυτό, βρε γέρο;"

Σταμάτησε ο γέρος: "Πράγματι σ` ενδιαφέρει;"

Είπε ο άντρας: "Είμαι ένας απλός τελώνης

Αλλά ποιος ποιον νικάει, με ενδιαφέρει σίγουρα.

Άμα εσύ το ξέρεις, μίλα μου!

8.

Γράψτο μου! Υπαγόρευσέ το στο παιδί!

Κάτι τέτοιο δεν το παίρνεις και να φύγεις.

Έχουμε και χαρτί μα και μελάνι

Και βραδινό φαΐ έχει επίσης: εκεί διαμένω

Λοιπόν, έχεις κάτι να πεις;"

9.

 Ο γέρος κοίταξε πάνω απ` τον ώμο του

Τον άντρα: Σακάκι με μπαλώματα. Χωρίς παπούτσια.

Και μια ρυτίδα μοναχά στο μέτωπο.

Αχ, Κανένας νικητής δεν τον ταπείνωσε.

Και μουρμούρισε: "Κι εσύ επίσης;"

.

 

10.

Μια ευγενική παράκληση να αρνηθεί

Ήταν ο γέρος, απ` ότι φάνηκε, γέρος πολύ.

Και είπε δυνατά: "Όσοι κάτι ρωτούν

Αυτοί χρειάζονται απάντηση."Και είπε το παιδί:"Αρχίζει κρύο να κάνει."

"Εντάξει, μία μικρή παραμονή."

11.

Και ο σοφός κατέβηκε απ` το βόδι.

Επτά ημέρες γράφανε κι οι δύο.

Και ο τελώνης φαγητό τους έφερνε (και καταριόταν σιγανά

Τους λαθρεμπόρους όλη την ώρα).

Και έπειτα ήρθε η ώρα.

12.

Και το παιδί έδωσε στον τελώνη

Ένα πρωί ογδόντα μία ρήσεις.

Και ευχαριστώντας για κάποια ταξιδιωτικά εφόδια

Έστριψαν πάλι απ` τα πεύκα μες` στα βράχια.

Λέει τώρα: Μπορεί κανείς πιο ευγενικός να είναι;

13.

Αλλά να μην παινεύουμε μόνο τους σοφούς

Που τ` όνομά τους στα βιβλία λάμπει!

Πρέπει κανείς απ` το σοφό να αποσπά σοφία.

Γι αυτό και ας ευχαριστούμε τον τελώνη:

Αυτός απαίτησε σοφία να του δώσει.