ΜΠ Γέιτς, Προσευχή για την Κόρη μου (απόσπασμα, μτφρ. Crying Wolf)
[...] Aς της δοθεί απλόχερα η ομορφιά
Όχι ομορφιά που να τρελαίνει του ξένου τη ματιά,
Ή τη δική της μπροστά στον καθρέφτη, τόση,
Που να την κάνει να φαίνεται καμπόση,
Και δει την ομορφιά ως σκοπό επαρκή,
Κι η φυσική της ευγένεια χαθεί, πιθανότατα
Μαζί με της γυμνής καρδιάς την οικειότητα
Που διαλέγει ορθά, και ένα φίλο δεν έχει βρει.
Όχι ομορφιά που να τρελαίνει του ξένου τη ματιά,
Ή τη δική της μπροστά στον καθρέφτη, τόση,
Που να την κάνει να φαίνεται καμπόση,
Και δει την ομορφιά ως σκοπό επαρκή,
Κι η φυσική της ευγένεια χαθεί, πιθανότατα
Μαζί με της γυμνής καρδιάς την οικειότητα
Που διαλέγει ορθά, και ένα φίλο δεν έχει βρει.
Η Ελένη είδε τον κόσμο της άγευστο και στομωμένο
Και στη συνέχεια τά ‘μπλεξε με έναν παλαβωμένο,
Ενώ η Μεγάλη Βασίλισσα που βγήκε απ΄τον αφρό,
Χωρίς πατέρα και καταναγκασμό
Διάλεξε γι’ άντρα σιδερά με τό ‘να πόδι να σέρνεται.
Και μια γυναίκα όμορφη, είναι γνωστό
Τρώει μια χαζή σαλάτα με το φαγητό
Κι έτσι το Κέρας της Αμάλθειας μαραίνεται.
Και στη συνέχεια τά ‘μπλεξε με έναν παλαβωμένο,
Ενώ η Μεγάλη Βασίλισσα που βγήκε απ΄τον αφρό,
Χωρίς πατέρα και καταναγκασμό
Διάλεξε γι’ άντρα σιδερά με τό ‘να πόδι να σέρνεται.
Και μια γυναίκα όμορφη, είναι γνωστό
Τρώει μια χαζή σαλάτα με το φαγητό
Κι έτσι το Κέρας της Αμάλθειας μαραίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου