Οι Ινδές εκτός «κάστας» γίνονται σκλάβες του σεξ και των ορυχείων Οι ανέγγιχτες

Οι Ινδές εκτός «κάστας» γίνονται σκλάβες του σεξ και των ορυχείων

Οι ανέγγιχτες

09:55 | 04 Μάιος. 2015

Τελευταία ανανέωση 16:28 | 04 Μάιος. 2015

  

Περίπου 160 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία έχουν γεννηθεί έξω από κάθε κάστα. Τους αποκαλούν «ανέγγιχτους» γιατί δεν επιτρέπεται να τους αγγίξει κανείς επειδή... θα μολυνθεί! Οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους «ντάλιτ», που σημαίνει «σπασμένοι, θρυμματισμένοι άνθρωποι». Ιδιαίτερα οι γυναίκες ντάλιτ στην Ινδία θεωρούνται αποκρουστικές για την υπόλοιπη κοινωνία. Πολλοί δεν τις θεωρούν καν ανθρώπους. Περιθωριοποιημένες και στιγματισμένες από την θρησκεία τους, χωρίς δικαίωμα ούτε στη ζωή ούτε στο θάνατο, οι γυναίκες αυτές βγάζουν μία κραυγή διαμαρτυρίας  για να αποκτήσουν δικαιώματα και αξιοπρέπεια στην ίδια τους την χώρα. Επιμέλεια: Τόνια Γκόρου

Η HuligeAmma, μια γυναίκα ντάλιτ γύρω στα 45, σκύβει πάνω από μια ραπτομηχανή και προσεκτικά τρέχει με τη βελόνα της πάνω από το στρίφωμα σ’ ένα πουκάμισο. Καθισμένη σε κοντινή απόσταση βρίσκ

εται η Roopa, η 22χρονη κόρη της, η οποία διαβάζει ένα αστείο μήνυμα στο κινητό της και γελάει δυνατά.

Ζούνε μια απλή ζωή αλλά είναι ευχαριστημένες. Επιβιώνουν με μόλις ένα δολάριο την ημέρα, ράβουν οι ίδιες τα ρούχα που φοράνε και συμμετέχουν σε προγράμματα για να ενημερώσουν την κοινότητα τους.

Διπλή δουλεία

Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που αυτές οι δύο γυναίκες ήταν σκλάβες. Έχουν δώσει μια μεγάλη μάχη για να φτάσουν στο σημείο που είναι σήμερα. Στην περιοχή που κατοικούν, το Μπελάρι, μια περιοχή με ορυκτό πλούτο,  οι γυναίκες αναγκάζονται να δουλεύουν στα παράνομα ορυχεία και να γίνονται υποκείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης στους ναούς των ινδουιστών.

Ο ζυγός αυτής της διπλής δουλείας έχει φύγει από πάνω τους. Παρόλα αυτά, δεν θα ξεχάσουν ποτέ την αθλιότητα που χαρακτήριζε την τότε ζωή τους, ούτε και τις εδραιωμένες θρησκευτικές και οικονομικές πολιτικές  που έχουν καθιερωθεί στην Ινδία ανοίγοντας τον δρόμο για την δουλεία και την εξαθλίωση.

Από το ναό στα ορυχεία

Αν και ήξερε τι της επιφυλάσσει το μέλλον, αυτό που τρόμαζε περισσότερο την HuligeAmma τότε ως έφηβη, ήταν πόσα χρόνια θα διαρκέσει η δουλεία της. Η παράδοση των Ντεβτάσι, μια πρακτική του να «αφιερώνεις» φτωχά κορίτσια σε μια συγκεκριμένη θεότητα ή ναό, έχει μακραίωνη ιστορία στη Νότια Ινδία.

Τα κορίτσια αυτά ωθούνται στην εξαθλίωση, αλλά αδυνατούν να βρουν άλλη εργασία. Παρόλο που η κυβέρνηση εξέδωσε το 1988 απαγόρευση για την δουλεία στους ναούς η HuligeAmma δηλώνει στο IPS ότι αυτή η ταπεινωτική και βάναυση πρακτική συνεχίζει να εφαρμόζεται. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γεννήσει πέντε παιδιά από πέντε διαφορετικούς άντρες -εκ των οποίων κανένας δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη γι’ αυτήν ή το παιδί.

Μετά την γεννήση του τελευταίου της παιδιού, η HuligeAmma ωθούμενη από την πείνα και την απόγνωση, απέδρασε από το ναό και κατέφυγε στην περιοχή Χόσπετ μια πόλη κοντά στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Χαμπί, στο βόρειο τμήμα της Καρνάτακα. Δεν άργησε να βρει δουλειά σε ένα υπαίθριο ορυχείο, ένα από τα δεκάδες παράνομα ορυχεία που λειτουργούν στην περιοχή από το 2004.

Για έξι χρόνια, από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου η HuligeAmma μαζί με την κόρη της εργάζονταν για το ποσό των 0,7 δολαρίων την ημέρα. Η παράνομη λειτουργία των ορυχείων συχνά σταματούσε από την επιδρομή των αρχών οι οποίες συχνά συλλάμβαναν τους εργαζόμενους. Εκείνοι έπρεπε να δωροδοκούν με έξι δολάρια τους αστυνομικούς για να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση τους.

Το 2009, όταν δεν μπορούσε πλέον να αντέξει το φόρτο εργασίας και τις συνεχείς σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τους συναδέλφους της, οι οποίοι είδαν την πρώην «σκλάβα του ναού» ως «νόμιμο θήραμα», η Huligemma εντάχθηκε σε μια τοπική μη κυβερνητική οργάνωση, την Sakhi Trust, βοηθώντας αυτήν και την κόρη της να ξεφύγουν από τον εφιάλτη.

Σήμερα, όλα τα παιδιά της έχουν επιστρέψει στο σχολείο και η Roopa έχει αναλάβει τον ρόλο της συντονίστριας της νεολαίας της Sakhi Trust. Ζουν σε ένα χωριό όπου η Huligemma εργάζεται ως μοδίστρα και ασχολείται με τη διδασκαλία της ραπτικής σε νεαρά κορίτσια της κοινότητας.

Η κοινωνία των καστών

Σύμφωνα με τον Bhagya Lakshmi, ακτιβιστής και διευθυντής του Sakhi Trust, στην Καρνάτακα και μόνο, υπάρχουν περίπου 23.000 σκλάβες των ναών, εκ των οποίων πάνω από το 90% είναι γυναίκες ντάλιτ.

«Αυτές οι γυναίκες μεγαλώνουν γνωρίζοντας τίποτε άλλο εκτός από την καταπίεση και τις διακρίσεις. Αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των εργατών στα ορυχεία» λέει ο Bhagya Lakshmi. «Ακόμα και μία μη-ντάλιτ εργαζόμενη την ημέρα πληρώνεται με έξι δολάρια την ημέρα ενώ μία ντάλιτ πληρώνεται με δύο δολάρια» αποκαλύπτει η Minj Amma, μια γυναίκα που εργαζόταν σε ένα ορυχείο για επτά χρόνια.

Οι περισσότερες επίσημες πηγές είναι ασαφής σχετικά με τον ακριβή αριθμό των ντάλιτ που αναγκάζονται να εργάζονται στα ορυχεία αλλά είναι σίγουρα χιλιάδες.

Καταστρέφοντας το περιβάλλον και τις ζωές

Ετησίως, η Ινδία αντιπροσωπεύει το 7% της παγκόσμιας παραγωγής σιδηρομεταλλεύματος και κατέχει την τέταρτη θέση όσον αφορά την ποσότητα που παράγεται μετά τη Βραζιλία, την Κίνα και την Αυστραλία. Κάθε χρόνο, η Ινδία παράγει περίπου 281 εκατομμύρια τόνους σιδηρομεταλλεύματος.

Η Καρνάτακα είναι μία από τις περιοχές από όπου γίνεται η μεγαλύτερη εξόρυξη. Με πληθυσμό στα 2,5 εκατομμύρια, οι άνθρωποι βασίζονται κατά κύριο λόγο στη γεωργία, την αλιεία και την κτηνοτροφία για την επιβίωσή τους. Η περιοχή Μπελάρι έχει υποστεί σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις παράνομες δραστηριότητες της εξόρυξης.

Τα υπόγεια ύδατα έχουν δηλητηριαστεί, εκτάρια δασών έχουν καταστρέφει ενώ η σκόνη που δημιουργείται από τις ανατινάξεις έχει επικαλύψει τις γύρω περιοχές δημιουργώντας πρόβλημα ακόμα και στην φωτοσύνθεση των φυτών.

Παρά το γεγονός ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας διέταξε την παύση όλων των παράνομων ορυχείων το 2011, μετά από μια εκτενή έκθεση σχετικά με τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, οι πλούσιοι βιομήχανοι συνεχίζουν να αψηφούν τον νόμο.

Από την δουλεία στην ελευθερία

Το ποσοστό αλφαβητισμού μεταξύ των κοινοτήτων των ντάλιτ στη Νότια Ινδία είναι αρκετά χαμηλό. Με τη βοήθεια του Sakhi Trust, 600 ντάλιτ κορίτσια κατάφεραν να εγγραφούν στα σχολεία.

Σήμερα, η Lakshmi Devi Harijana, με καταγωγή από το χωριό του Νταναπούρ, έχει γίνει η πρώτη γυναίκα ντάλιτ στην περιοχή που διδάσκει σε κολέγιο, ενώ  επιπλέον 25 γυναίκες από το χωριό της έχουν πάρει πανεπιστημιακά πτυχία. Γι’ αυτές, αυτές οι αλλαγές δεν είναι τίποτα λιγότερο από επαναστατικές!

Ενώ πολλές γυναίκες - ντάλιτ επέλεξαν το δρόμο της πνευματικής εξέλιξης, άλλες στρέφονται πίσω σε απλές δεξιότητες, όπως το ράψιμο και την κτηνοτροφία. Η Bhagyamma, πρώην σκλάβα των ναών και εργάτρια σε παράνομο ορυχείο για αρκετά χρόνια, είναι σήμερα εκτροφέας δύο κατσικιών που αγόρασε έναντι του ποσού των 100 δολαρίων. Σχεδιάζει να τα πουλήσει στην αγορά κατά τη διάρκεια του ιερού φεστιβάλ της Eid al-Adha για 190 δολάρια. Είναι ένα μικρό κέρδος, αλλά λέει ότι είναι αρκετό για τις βασικές της ανάγκες

http://tvxs.gr/news/kosmos/apo-tin-sklabia-stin-eleytheria-i-istoria-mias-ntalit-gynaikas