Γιατί το Μαξίμου στέλνει σήμα εμπλοκής και δημοψηφίσματος

Tvxs Ανάλυση

07:35 | 06 Μάιος. 2015

  

Eπενδύει στη ρήξη για να πάρει τον συμβιβασμό και επισείει, ως έσχατο όπλο, το δημοψήφισμα: Η στρατηγική της κυβέρνησης στην τελική φάση της διαπραγμάτευσης «ποντάρει» στη σύγκρουση Ευρώπης και ΔΝΤ, επαναφέρει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο της ρήξης και περνά μέσα από τον… διεμβολισμό των συνιστωσών των πιστωτών.

Το πού θα οδηγήσει αυτή η επιλογή θα το κρίνει σε πρώτο χρόνο ο Μάριο Ντράγκι και σε δεύτερο – και πλέον καθοριστικό – ο «νικητής» της νέας αναμέτρησης Ευρώπης και ΔΝΤ για το «κούρεμα» του χρέους και τη δοσολογία της λιτότητας.

Η επιλογή, πάντως, της κυβέρνησης να επενδύσει σ’ αυτή τη σύγκρουση και να εκμεταλλευθεί τις ρωγμές στις τάξεις των πιστωτών είναι ξεκάθαρη: Το Μαξίμου έστειλε χθες «σήμα» εμπλοκής, είπε εν ολίγοις ότι οι πιστωτές μπέρδεψαν τις «κόκκινες γραμμές τους» και διαμήνυσε ότι «με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός» και πως «η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στους θεσμούς και στην αδυναμία συνεννόησης μεταξύ τους».

«Στην πραγματικότητα, εδώ συγκρούονται δύο εμμονές: Η εμμονή του ΔΝΤ στην κατεδάφιση των εργασιακών και του ασφαλιστικού και η εμμονή των Γερμανών στα ανεδαφικά πρωτογενή πλεονάσματα», σχολίαζε κυβερνητικό στέλεχος, προσθέτοντας: «Σε όποια κι από τις δύο εμμονές εάν υπάρξει υποχώρηση, θα έχουμε καταγράψει ένα σημαντικό κέρδος».

Προς ενίσχυση του κυβερνητικού μηνύματος πάντως, ήρθε λίγη ώρα αργότερα και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να ενεργοποιήσει ξανά την προειδοποίηση περί δημοψηφίσματος: «Θέλουμε τον λαό συμμέτοχο στις εξελίξεις, να δίνει αγώνες και να διεκδικεί τα δικαιώματά του», ανέφερε η ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας, υπό τον τίτλο «όχι στους εκβιασμούς».

Το δημοψήφισμα, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, εξακολουθεί να μην είναι η πρώτη επιλογή του πρωθυπουργού, η «υπενθύμισή» του όμως ως όπλου «έσχατης καταφυγής» κρίνεται αναγκαία προκειμένου να ενταθεί η πίεση προς Ευρώπη και ΔΝΤ για να ξεκαθαρίσουν τη στάση τους.

Η πρώτη απάντηση, πάντως, από πλευράς πιστωτών απλώς παρατείνει το μαρτύριο της σταγόνας. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος κρατά και το κλειδί που θα αποτρέψει ένα κραχ ρευστότητας, δείχνει να επιλέγει γραμμή ουδετερότητας στη σύγκρουση των «ελεφάντων». Οι πληροφορίες από τη Φρανκφούρτη αναφέρουν ότι στη σημερινή της συνεδρίαση η ΕΚΤ απλώς θα παρατείνει την έκτακτη χρηματοδότηση μέσω ELA, επιμένοντας στην προϋπόθεση της «πολιτικής εντολής» για να χαλαρώσει περαιτέρω τους όρους χρηματοδότησης. Στο πλαίσιο αυτό, όπως μετέδωσε το Reuters, δεν αναμένεται απόφαση για άμεση αύξηση του ορίου αγοράς εντόκων όπως ζητά η Αθήνα – κάτι που μάλλον έγινε εμφανές και στο κλίμα της χθεσινής συνάντησης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη με τον κ. Ντράγκι στη Φρανκφούρτη.

Ως εκ τούτου, όλο το βάρος μετατίθεται και πάλι στην προσπάθεια μιας «πολιτικής δήλωσης προόδου» των διαπραγματεύσεων από το Eurogroup της επόμενης Δευτέρας. Μια τέτοια δήλωση αποτελεί πλέον και τη μοναδική δίοδο για να δοθεί χρηματοδοτική ανάσα από την ΕΚΤ, καθ’ ότι, όπως ξεκαθάρισαν άπαντες χθες – από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έως τον Γιάνη Βαρουφάκηκαι τον Πιερ Μοσκοβισί – συμφωνία στην συνεδρίαση της 11ης Μαΐου δεν πρέπει να αναμένεται.

Σε δεύτερο επίπεδο, η τελική μάχη Βερολίνου – ΔΝΤ μετατίθεται και εκείνη στο κάδρο του Ιουνίου και της «μεγάλης συμφωνίας». Το ΔΝΤ, με μία… μη διάψευση επιβεβαίωσε χθες ότι επιμένει να θεωρεί αναγκαίο το κούρεμα του χρέους, έστω και «όχι σε μεγάλη κλίμακα», ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επαναβεβαίωσε από την πλευρά του ότι η Γερμανία δεν μπαίνει σε τέτοια συζήτηση και τα σενάρια είναι δύο: Είτε ήπια ελάφρυνση του χρέους με παράλληλη ήπια (;) λιτότητα, είτε αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα και βαρύ «τρίτο πακέτο» μνημονιακού τύπου και γερμανικής συνταγής.

Η συζήτηση αυτή θα είναι κι εκείνη που θα κυριαρχήσει το επόμενο δίμηνο, εάν στο μεταξύ έχει δοθεί η αναμενόμενη ανάσα ρευστότητας. Εάν, δε, όλες οι «ήπιες» εκδοχές του «έντιμου συμβιβασμού» ακυρωθούν, τότε το δημοψήφισμα θα είναι απλώς μονόδρομος.