Ο εκφυλισμός της Ευρώπης
europe
Τέτοια Ευρώπη είχαν κατά νου οι εμπνευστές της ένωσης της; Δεν νομίζω να φαντάζονταν ότι θα εκφυλιστεί τόσο η έννοια άνθρωπος και κατά συνέπεια οι νόμοι και οι κανόνες συμβίωσης και ισότητας |dreamstime
Στο μεταξύ η ζωή συνεχίζεται παρά τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους αθλίους των Βρυξελλών. Ζωή χωρίς εναλλακτικά σχέδια όμως, χωρίς προετοιμασία. Φάνηκαν ανέτοιμοι οι αριστεροί μας.
Θεώρησαν ότι μπορούν να αλλάξουν την ευρωπαϊκή νοοτροπία. Κρίμα, όμως, για την Ευρώπη του Διαφωτισμού, των λαϊκών επαναστάσεων, του πνεύματος. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Γκέτε και του Ρουσό, του Βέμπερ, της Λούξεμπουργκ, του Ντιντερό, του Καμί, του Φουκό...
Γι’ αυτήν την Ευρώπη έγραψαν τα έργα τους; Εύκολα ξεχάστηκαν, όπως και ο Μαρξ και ο Προυντόν. Βαδίζει ερήμην των διανοητών η Ιστορία; Η οικονομία, πάντως, φαίνεται να αδιαφορεί παγερά. Κρίμα για την αρχιτεκτονική, αστική ομορφιά και ξανά κρίμα για τα υγρά δάση της, για τα ποτάμια και τις λίμνες και τα όρη της.
Τι να την κάνεις μια τέτοια Ευρώπη που δεν σέβεται την Ιστορία της, που καγχάζει και βυσσοδομεί και ταπεινώνει τους έχοντες χρείαν; Ποιος ο λόγος να μπεις στην ομοσπονδία (της); Πώς να συναγελαστείς; Πώς να συνυπάρξεις με αμοραλιστές, σαρκαστές, ωμούς εκβιαστές; Πώς να συνεργαστείς με οικονομικούς δολοφόνους;
Ακόμη και να επιτευχθεί μια συμφωνία, το γυαλί της συνύπαρξης έχει ραγίσει. Ετσι μας θέλουν: υπάκουους, κόλακες, μπας και μας δώσουν κάποιο ψιχίο. Τι να το κάνουμε το ψιχίο τους; Είναι αποκρουστική μια τέτοια Ευρώπη για τους πολίτες των χωρών της· ταπεινώνει και ρεζιλεύει το πνεύμα και τη δημοκρατία, φτύνει κατάμουτρα όσους εγείρουν ενστάσεις για τον αυταρχισμό της και τη διολίσθησή της σε μελλοντικά σκοτάδια (εκεί θα οδηγηθεί κι αυτή τη φορά όχι από έναν αλαζόνα ηγέτη, αλλά με τη σύμπνοια όλων). Τεχνοφασιστικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα πυργώνονται στα σπλάχνα των κατ’ επίφασιν δημοκρατιών. Τερατογενέσεις αναμένονται.
Γιά φαντάσου. Η αγορά να απαξιώνει ανθρώπους και θεσμούς, πολιτισμό και λαϊκό αίσθημα, την ομορφιά και την ισότητα. Η αγορά δεν είναι απρόσωπη εντούτοις. Τραπεζίτες, τεχνοκράτες και βιομήχανοι την απαρτίζουν. Αυτοί κινούν τα νήματα των μαριονετών-πολιτικών. Οι τελευταίοι αγόγγυστα κουνιούνται και λυγιούνται· τι λέω: με άγρια χαρά και ενθουσιασμό, προτρέποντας όλους να κάνουμε το ίδιο.
Οποιος έχει δεξιότητες θα περάσει καλύτερα, θα απολαύσει τα δώρα του καπιταλισμού (αστρονομικά ποσά ως μισθούς, δωρεάν μετακινήσεις, πολυτελή δείπνα· του κόσμου τα καλά). Οι φτωχοί, τι να κάνουν, είναι θύματα της φτώχειας, φταίνε οι ίδιοι για την «κατάντια» τους, όπως και οι λεπροί και οι ασθενείς, οι πρόσφυγες, οι διαφορετικοί, οι ατίθασοι, οι εξεγερμένοι κ.λπ.
Τέτοια Ευρώπη είχαν κατά νου οι εμπνευστές της ένωσης της; Δεν νομίζω να φαντάζονταν ότι θα εκφυλιστεί τόσο η έννοια άνθρωπος και κατά συνέπεια οι νόμοι και οι κανόνες συμβίωσης και ισότητας. Αυτό είναι λοιπόν; Εκφυλιστήκαμε άπαντες; Πού είναι η γλώσσα, πού το πνεύμα, πού ο πολιτισμός; Τι θα ’λεγαν ο Κίρκεγκορ και ο Λεοπάρντι, ο Βιτγκενστάιν και η Χάνα Αρεντ, ο Χέγκελ και ο Σοπενάουερ; Τι; Καλό είναι να συνέλθουμε άπαντες, να επαναστοχαστούμε. Η παρέκκλιση είναι νόμος της φύσης κατά πώς έλεγε ο Επίκουρος. Γιατί να μην είναι και της κοινωνίας; Μιας Πολιτείας; Μιας χώρας;
http://www.efsyn.gr/arthro/o-ekfylismos-tis-eyropis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου