Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 14:08 Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014
ΝΤΑΒΟΣ: ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΛΙΤ
Ανάκαμψη της φτώχειας... με ζωώδη ένστικτα
Οι 85 πλουσιότεροι έχουν θησαυρό 1,7 τρισ. δολ.
Τον κίνδυνο που αποτελεί η αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα για την παγκόσμια οικονομία τόνισε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ στην εφημερίδα Financial Times. Την ίδια ώρα επιχειρείται ξανά να καλλιεργηθεί ένα απατηλό κλίμα αισιοδοξίας διεθνώς, καθώς πολιτικοί ηγέτες και κορυφαίοι επιχειρηματίες ετοιμάζονται να συμμετάσχουν Παγκόσμιο Οικονομικό Συνέδριο στο Νταβός της Ελβετίας 22-25 Ιανουαρίου.
«Οι επιχειρηματικοί και πολιτικοί ηγέτες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Συνέδριο πρέπει να θυμηθούν ότι σε πάρα πολλές χώρες τα οφέλη της ανάπτυξης απολαμβάνουν πάρα πολύ λίγοι άνθρωποι. Αυτό δεν αποτελεί συνταγή για τη σταθερότητα και βιωσιμότητα», δήλωσε η Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κριστίν Λαγκάρντ.
Δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg αναφέρεται σε έρευνα της εταιρείας δημοσίων σχέσεων Edelman, που δημοσιοποιήθηκε εν όψει του συνεδρίου του Νταβός, από την οποία προκύπτει ότι η εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο μειώθηκε σε σχέση με το 2013, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό σε σχέση με τους άλλους θεσμούς για τρίτη χρονιά.
Όμως και από την μεριά των κυρίαρχων οικονομικών ελίτ, με τους δικούς τους όρους, τα οικονομικά δεν πάνε ακριβώς όπως προσπαθούν να τα περιγράψουν. Οι επιχειρήσεις δεν επενδύουν με ρυθμούς που ανεβάζουν την οικονομία καθώς δεν εμπιστεύονται ακόμα ικανοποιητικές μελλοντικές προσδοκίες αποδόσεων (κερδοφορίες).
Μέχρι και τα “ζωώδη ένστικτα” των επιχειρήσεων θυμήθηκαν, όταν δηλ. τρέχουν τυφλά να επενδύσουν για να ξεπεράσουν η μια την άλλη ώστε να επιβιώσουν στην άναρχη διεθνή σκακιέρα του ανταγωνισμού.
Μια φράση που χρησιμοποιούσε ο Μ. Κέινς όταν μιλούσε για τρόπους ενθάρρυνσης, "τόνωσης”, του καταπονημένου “ζωώδους ενστίκτου” των επιχειρήσεων, να επενδύουν με τη βοήθεια της επέκτασης των δημόσιων δαπανών.
Σε αυτό το πλαίσιο αδυναμίας θυμούνται, κάπου εκεί στο βάθος, τις κοινωνικές ανισότητες για να υποσχεθούν... τσάι και συμπάθεια.
Για λίγους
Το WEF έχει επιλέξει ως ένα σημαντικό θέμα για τις φετινές εργασίες του, που αρχίζουν την Τετάρτη, το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Το μήνυμα βρίσκει τον στόχο, αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας.
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίντζο 'Αμπε έρχεται στην Ελβετία με το μήνυμα ότι οι επιχειρήσεις της χώρας του πρέπει να αυξήσουν τους μισθούς, ενώ η βρετανική κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος θα είναι επίσης παρών στο Νταβός, ζήτησε την περασμένη εβδομάδα μία μεγάλη αύξηση, πάνω από τον πληθωρισμό, του κατώτατου μισθού στη Βρετανία.
Ο Αυστραλός πρωθυπουργός Τόνι 'Αμποτ θα περιγράψει στο Νταβός τις επιδιώξεις της χώρας του που θα έχει φέτος την προεδρία της ομάδας των 20 μεγαλύτερων οικονομιών (G 20). Υψηλά στις προτεραιότητές της είναι η διασφάλιση προόδου στο θέμα της αντιμετώπισης της φοροαποφυγής των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Η αλλαγή στο κλίμα συμβαίνει, καθώς αυτοί που συμμετέχουν στην εκστρατεία για τη μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων υποστηρίζουν ότι σπάνια ο παγκόσμιος πληθυσμός είχε τόσο άνιση πρόσβαση στον πλούτο και την εξουσία.
Σε έκθεση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Oxfam, που δημοσιεύθηκε σήμερα, υπολογίζεται με βάση τον κατάλογο του Forbes ότι ο πλούτος 1,7 τρισ. δολαρίων που ανήκει στους 85 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο αντιστοιχεί στο εισόδημα που έχει το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ο μισός παγκόσμιος πλούτος κατέχεται σήμερα από το 1% του πληθυσμού. Αυτό το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων αύξησε κατά την ίδια περίοδο τα εισοδήματά του σε 24 από τις 26 χώρες για τις οποίες κρατούνται στοιχεία από το 1980 έως το 2012. Από αυτούς, σχεδόν επτά στους δέκα ζουν σε χώρα όπου η οικονομική ανισότητα αυξήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια, γράφει η Oxfam.
"Ακόμη κι αν η κρίση προς στιγμήν περιόρισε το μερίδιο του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν οι πιο πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο, οι τελευταίοι ανέκτησαν ευρύτατα τα κέρδη τους", τονίζει η έκθεση.
Έτσι, το πλουσιότερο 1% στην Κίνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ έχει υπερδιπλασιάσει το μερίδιό του στο εθνικό εισόδημα από το 1980. Ακόμη και στις χώρες που φημίζονται για το σύστημα ισότητάς τους, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, το μερίδιο των εισοδημάτων που πηγαίνει στο πλουσιότερο 1% αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 50%.
Για την Oxfam, το χάσμα των ανισοτήτων αυτών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη χρηματοπιστωτική απορρύθμιση, στα στρεβλά φορολογικά συστήματα και στους κανονισμούς που διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή.
Η μκο καταγγέλλει επίσης τα μέτρα λιτότητας, τις δυσμενείς για τις γυναίκες πολιτικές και την ιδιοποίηση εσόδων που προέρχονται από το πετρέλαιο και την εξόρυξη ορυκτών.
Η μκο συσχετίζει επίσης τις ακραίες οικονομικές ανισότητες με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από μια πολιτική ελίτ, η οποία κυβερνά μόνο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της.
"Χωρίς την ανάληψη πραγματικής δράσης για τον περιορισμό των ανισοτήτων αυτών, τα προνόμια και τα μειονεκτήματα θα μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, όπως στην αρχαιότητα. Συνεπώς θα ζούμε σε έναν κόσμο όπου η ισότητα των ευκαιριών δεν θα είναι παρά μια ψευδαίσθηση", τονίζει.
Εκτός από τη συζήτηση γεωπολιτικών, παγκόσμιων οικονομικών και επιχειρηματικών θεμάτων, το θέμα της φτώχειας και της ανισότητας θα είναι στην ατζέντα και το διακεκριμένο ακροατήριο στο Νταβός θα μπορεί να φύγει από την αίθουσα συνεδρίασης για να έχει τη διαδραστική εμπειρία μίας ημέρας στη ζωή των Σύρων προσφύγων.
Το ΔΝΤ έλεγε την περασμένη άνοιξη ότι «η διεθνής δραστηριότητα σταδιακά θα επιταχυνθεί το β’ εξάμηνο του 2013». Όμως, η εικόνα αποδείχθηκε διαφορετική.
Δεν είναι μόνο τα απανωτά γλιστρήματα της Κίνας και η αδυναμία της Ιαπωνίας παρά την προσπάθειας αναπτέρωσης με μαζική «εκτύπωση» χρήματος, όπως και στις αναιμικές οικονομίες των Ηπα και της Βρετανίας.
Η βραδύτερη ανάκαμψη στις ΗΠΑ μεταπολεμικά σε προηγούμενες υφέσειςΤα κράτη πια δεν έχουν τα πυρομαχικά των δημόσιων στηρίξεων σε κάποιο σοκ και η προσπάθεια ανάκαμψης γίνεται ιστορικά με τους βραδύτερους ρυθμούς και τη μεγαλύτερη αδυναμία, καθώς η “επενδυτική απεργία” των επιχειρήσεων βαραίνει στην ανάπτυξη του ΑΕΠ παγκοσμίως.
Οι αγορές είναι σαν μια μπάλα μέσα σε ένα μπολ, οι αναταράξεις μπορεί να κρατούν την μπάλα μέσα στο μπολ, αλλά ένα πιο ισχυρό ταρακούνημα μπορεί να την πετάξει απ' έξω, αν το μπολ είναι αδύναμο και ρηχό, όπως η παγκόσμια οικονομία, έλεγε ένας σχολιαστής στο Σίτι του Λονδίνου.
Εμπιστοσύνη
Η εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις μειώθηκε στο 44% από 48% το 2013, σύμφωνα με το «Βαρόμετρο Εμπιστοσύνης» το 2014 που δημοσίευσε η εταιρεία Edelman. Η εμπιστοσύνη στις επιχειρήσεις παρέμεινε σταθερή στο 58%, αυξάνοντας τη διαφορά σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό για τις κυβερνήσεις στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 14 ετών που διεξάγεται η έρευνα.
Οι κυβερνήσεις, αναφέρει το δημοσίευμα του Bloomberg, δυσκολεύονται να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, εν μέσω των αποκαλύψεων του Έντουαρντ Σνόουντεν για τα αμερικανικά προγράμματα παρακολουθήσεων και της ανεργίας - ρεκόρ στην Ευρώπη.
Η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση των ΗΠΑ βυθίστηκε κατά 16 μονάδες στο 37%, σύμφωνα με την έρευνα. Η εμπιστοσύνη στους διευθύνοντες συμβούλους των επιχειρήσεων (CEOs) φθάνει στο 43%, υψηλότερα από το 36% στους κυβερνητικούς αξιωματούχους, ενώ η εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης υποχώρησε 5 μονάδες στο 52%.
Οι τράπεζες και οι εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών συγκέντρωσαν για τέταρτο έτος τον μικρότερο βαθμό εμπιστοσύνης μεταξύ των επιχειρήσεων, με ένα ποσοστό 51%, αυξημένο κατά μία μονάδα από το 2013. Στην κορυφή του δείκτη εμπιστοσύνης βρίσκονται οι εταιρείας τεχνολογίας με ποσοστό 79%, αυξημένο κατά 2 μονάδες από πέρυσι.
Η Edelman έκανε την έρευνα μεταξύ 6.000 ατόμων σε 27 χώρες με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και με οικογενειακό εισόδημα στο υψηλότερο 25% της ηλικίας και της χώρας τους.
με πληροφορίες ΑΠΕ, Bloomberg, FT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου