Εμπαίζουν τις σχολικές καθαρίστριες
katharistries.jpg
Πολλές καθαρίστριες υπογράφουν συμβάσεις ημιαπασχόλησης, που ξεκινάνε από τα 200 ευρώ τον μήνα, όμως εργάζονται πολύ περισσότερο, εθελοντικά, επειδή όπως μας λένε «πονάμε τα σχολεία και τα παιδιά» | EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Απλήρωτες παραμένουν από την αρχή της σχολικής χρονιάς οι καθαρίστριες στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας, που απασχολούνται με συμβάσεις έργου από τις Σχολικές Επιτροπές των Δήμων και πληρώνονται μέσω του Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (INΕΔΙΒΙΜ), με μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ.
Χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, συχνά χωρίς καν να δικαιούνται επίδομα ανεργίας μια και θεωρούνται «εργολάβοι του εαυτού τους», εκτός από το να καθαρίζουν τις σχολικές αίθουσες, είναι οι απλήρωτοι και αναλώσιμοι εργαζόμενοι για όλες τις βοηθητικές δουλειές: καθαρίζουν τουαλέτες και αυλές (χωρίς να αναφέρεται στις συμβάσεις τους), εκτελούν χρέη επιστάτη (ειδικά μετά τις απολύσεις των σχολικών φυλάκων) ή στα υποστελεχωμένα ολοήμερα σχολεία μπορεί να κάνουν από τον τραπεζοκόμο μέχρι να επιβλέπουν δεκάδες παιδιά όταν ο μοναδικός δάσκαλος δεν επαρκεί.
«Το “απλήρωτες” είναι σχετικό. Εμείς πληρώνουμε τις Σχολικές Επιτροπές δύο φορές τον χρόνο, το πολύ τρεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι καθαρίστριες δεν πρέπει να πληρώνονται κάθε μήνα», μας λέει ο διευθύνων σύμβουλος του ΙΝΕΔΙΒΙΜ Παναγιώτης Μανούρας, πετώντας εμμέσως το μπαλάκι της τακτικής μισθοδοσίας στους δήμους.
Για τη φετινή καθυστέρηση της χρηματοδότησης μας εξηγεί ότι εκκρεμεί η έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης από τα υπουργεία Εσωτερικών, Παιδείας και Οικονομικών, που αναμένεται να υπογραφεί σύντομα. Σύμφωνα με το ΙΝΕΔΙΒΙΜ, απασχολούνται συνολικά σε όλη την Ελλάδα περίπου 8.500 συμβασιούχοι καθαρίστριες, από τις οποίες ο διευθύνων σύμβουλος επιμένει ότι το 90% πληρώνονται τακτικά μέσω των δήμων. Ομως η εμπειρική εικόνα, τουλάχιστον στα σχολεία της Αθήνας, είναι εντελώς διαφορετική.
«Δεν αντέχουμε άλλο. Είμαστε όλες απλήρωτες και δεν είναι η πρώτη χρονιά», μας λέει η Αννα, συμβασιούχος για τέταρτη χρονιά σε Δημοτικό σχολείο στο κέντρο της Αθήνας. «Ημουν αξιοπρεπής άνθρωπος και έχω καταντήσει επαίτης. Κάθε Χριστούγεννα οι διευθυντές προσπαθούν να συγκεντρώσουν χρήματα από εράνους, καθώς δεν δικαιούμαστε δώρα ούτε επιδόματα. Ομως οι γονείς δεν είναι υποχρεωμένοι να μας ενισχύουν από το υστέρημα που δεν έχουν. Δεν θέλουμε ελεημοσύνη αλλά να πληρωνόμαστε κάθε μήνα, όπως δικαιούται κάθε εργαζόμενος». Η 49χρονη Αννα, που πρέπει με 387 ευρώ τον μήνα, που όμως δεν τα πληρώνεται, να μεγαλώσει ολομόναχη δύο μικρά παιδιά, δεν είναι η μόνη που βρίσκεται σε απόγνωση. Οι περισσότερες συνάδελφοί της είναι άνω των 40 ετών, προέρχονται από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και διστάζουν να αντιδράσουν συλλογικά από τον φόβο μήπως χάσουν έστω κι αυτή την επισφαλή εργασία.
Πολλές υπογράφουν συμβάσεις ημιαπασχόλησης, που ξεκινάνε από τα 200 ευρώ τον μήνα, όμως εργάζονται πολύ περισσότερο, εθελοντικά, επειδή όπως μας λένε «πονάμε τα σχολεία και τα παιδιά». «Νιώθω ότι μας κοροϊδεύουν. Μας αφήνουν λες και είμαστε πεταμένα ζώα. Εκμπέμπω SOS για όλες εμάς που δίνουμε την ψυχή μας για να έχουν οι άλλοι την ησυχία τους», καταλήγει η Αννα, που δεν θέλει να μιλήσει με το πραγματικό της όνομα (τα στοιχεία της βρίσκονται στη διάθεση της «Εφ.Συν.»).
Με αμοιβές ψίχουλα
«Ο εμπαιγμός των σχολικών καθαριστριών πρέπει να σταματήσει. Καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αμείβονται με ψίχουλα ως “εργολάβοι” και, σαν να μην έφτανε αυτό, τις αφήνουν συστηματικά απλήρωτες. Οι Ενώσεις Γονέων ζητάμε όλα τα σχολεία να στελεχωθούν με βοηθητικό προσωπικό με σταθερή απασχόληση. Οχι μόνο οι καθαρίστριες αλλά και σχολικοί φύλακες, τροχονόμοι, τραπεζοκόμοι», λέει στην «Εφ.Συν.» ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων Αττικής, Δημήτρης Λάμπρου. «Είναι απαράδεκτο να παραμένουν απλήρωτες οι συμβασιούχοι καθαρίστριες, αναπόσπαστο μέλος της σχολικής κοινότητας που προσφέρουν από την αρχή της χρονιάς τις υπηρεσίες τους» μας λέει ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης, μέλος του Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
«Αυτές οι πολιτικές υποβαθμίζουν το δημόσιο σχολείο, συνεπεία των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των μνημονίων και της τρόικας. Ως εκπαιδευτικό κίνημα στεκόμαστε πλάι στις καθαρίστριες. Παλεύουμε όχι μόνο για την άμεση αποπληρωμή τους αλλά και για τη μονιμοποίησή τους, ώστε να υπάρχουν σταθερές και μόνιμες εργασιακές σχέσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου