ypourgeio_paideias.jpg

Είναι πολύ πιθανό να μην προλάβει το υπουργείο Παιδείας να κάνει επιλογή στελεχών πριν από την έναρξη του νέου σχολικού έτους | EUROKINISSI/ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ

04.03.2015, 19:00 | Ετικέτες: εκπαίδευση, εκπαιδευτικοί, υπουργείο Παιδείας, σχολεία, Τάσος Κουράκης, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία

Συντάκτης:

Χρήστος Κάτσικας

Στις 452 έφτασαν οι αιτήσεις εκπαιδευτικών που κατατέθηκαν στην αρμόδια Κεντρική Υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας για τις 13 θέσεις περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης! Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων έληξε την περασμένη Παρασκευή και μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα θα επιλεγούν μετά από κρίση οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης. Μετά από αυτές τις κρίσεις-επιλογές, σειρά έχουν οι κρίσεις-επιλογές των εκατοντάδων προϊσταμένων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και των σχολικών συμβούλων και αμέσως μετά ακολουθούν οι κρίσεις για περίπου 13.000 θέσεις διευθυντών και προϊσταμένων σχολικών μονάδων όλων των τύπων.

Σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Τάσος Κουράκης, σχετικά με την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης (εκτός των περιφερειακών διευθυντών, για την κρίση-επιλογή των οποίων έχει ξεκινήσει η διαδικασία), «το υπουργείο προβληματίζεται για τον τρόπο επιλογής και θα συζητήσει με τους εκπαιδευτικούς φορείς το θέμα». Δεν είναι έτοιμος, είπε, αυτή τη στιγμή να εξαγγείλει κάτι. Πολύ έγκαιρα, όμως, πριν από τον Ιούνιο, θα υπάρχει ένα πλαίσιο διαβούλευσης. Αρα κρίσεις θα γίνουν τον Ιούνιο.

Λήξη θητείας

Ωστόσο, η θητεία όλων των στελεχών εκπαίδευσης (σχολικών συμβούλων, διευθυντών εκπαίδευσης, διευθυντών σχολείων), σύμφωνα με τον Ν. 3848/10 λήγει στις 31/7/2015. Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, τον Ιανουάριο έπρεπε να έχει βγει προκήρυξη για την επιλογή των σχολικών συμβούλων πρώτα, ύστερα των διευθυντών Εκπαίδευσης και μετά των διευθυντών σχολείων.

Με αυτό ως δεδομένο, όπως επισημαίνει ο αιρετός του ΚΥΣΠΕ Δ. Μπράτης, αν οι κρίσεις ξεκινήσουν τον Ιούνιο -όπως δήλωσε ο υπουργός- είναι προφανές ότι πριν από την έναρξη του σχολικού έτους ούτε οι σχολικοί σύμβουλοι δεν θα έχουν προλάβει να επιλεγούν, αφού (για να ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία) απαιτείται τουλάχιστον ένα εξάμηνο (υποβολή αιτήσεων, έλεγχος δικαιολογητικών, μοριοδότηση, ενστάσεις κ.λπ.). Παράλληλα, για να γίνουν οι κρίσεις των διευθυντών σχολικών μονάδων, θα πρέπει πρώτα να γίνουν οι κρίσεις των διευθυντών Εκπαίδευσης, αφού οι διευθυντές Εκπαίδευσης προεδρεύουν στα συμβούλια επιλογής που κρίνουν τους υποψήφιους διευθυντές σχολικών μονάδων.

Συμπερασματικά, είναι πολύ πιθανό να μην προλάβει το υπουργείο Παιδείας να κάνει επιλογή στελεχών πριν από την έναρξη του νέου σχολικού έτους και εκ των πραγμάτων θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε παράταση της θητείας των ήδη υπηρετούντων.

Στημένο παιχνίδι

Στους εκπαιδευτικούς χώρους σε όλες τις προηγούμενες κρίσεις και επιλογές των στελεχών εκπαίδευσης, ιδιαίτερα σε όσες αφορούσαν περιφερειακούς διευθυντές και προϊσταμένους Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κυκλοφορούσε το ίδιο σύντομο ανέκδοτο: «Η παιδεία είναι εθνική υπόθεση – Απαιτείται υπερκομματική πολιτική»...

Είναι γνωστό ότι στο παρελθόν οι κυβερνήσεις θεωρούσαν τις δημόσιες υπηρεσίες κομματικό τους φέουδο. Ιδιαίτερα στον χώρο της εκπαίδευσης, πάντα οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία συνοδεύονταν από «ξήλωμα» του παλιού διοικητικού μηχανισμού και στελέχωση με εκπαιδευτικούς προσκείμενους στη νέα κυβέρνηση. Η άλωση των διευθυντικών θέσεων ήταν το λάφυρο του νικητή. Οποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ., βρισκόταν στην εξουσία έσπευδε να στελεχώσει τη διοίκηση της εκπαίδευσης με τα δικά του παιδιά, αφενός για να αποζημιώσει τους πιστούς του για την κομματική τους προσήλωση, αφετέρου για να μπορεί να ελέγχει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση.

Παράλληλα, η ίδια φιλελεύθερη πολιτική, η οποία συχνά-πυκνά έθετε ερωτήματα για τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, επιχειρηματολογούσε -όσον αφορά τα στελέχη της εκπαίδευσης- για την ανάγκη μονιμότητάς τους ως ένα μέτρο που θα οδηγούσε στη βελτίωση της απόδοσης των σχολικών μονάδων. Βεβαίως, στην πραγματικότητα, η τελευταία αυτή «εμμονή» αποδεικνύει την απόφαση της όποιας κυβέρνησης να θωρακίσει τη διοικητική, ιεραρχική, ελεγκτική πυραμίδα με τη μονιμότητα, έτσι ώστε με ενισχυμένο τον θεσμό της και με μοχλό την αξιολόγηση να χρησιμοποιηθεί ως ένα αυστηρά επιλεγμένο και ελεγχόμενο σώμα διοικητικών υπαλλήλων-«μάνατζερ», που θα έχει ως αποκλειστικό έργο την προώθηση και εφαρμογή των κυβερνητικών εκπαιδευτικών επιλογών και ασφαλώς ως πρώτιστο καθήκον τη χειραγώγηση της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Πρόσωπα και θέσεις

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να κάνουμε μια επισήμανση... Ο μακαρίτης ο Πουλαντζάς έλεγε ότι ακόμη και στην παράλογη υπόθεση, που τα παιδιά των εργατών καταλάμβαναν τις ανώτερες θέσεις στη διοίκηση, τίποτε δεν θα άλλαζε στην κοινωνία της εκμετάλλευσης, καθώς πάλι θα υπήρχαν θέσεις διευθυντών και διευθυνομένων.

Ετσι, πάνω ακόμη και από τον τρόπο που θα γίνουν οι κρίσεις-επιλογές των νέων προϊσταμένων, πέρα ακόμη και από τα πρόσωπα, το κυριότερο ζήτημα παραμένει η φιλοσοφία και το ιεραρχικό πλέγμα της διοίκησης που «οικοδομεί» στελέχη, τα οποία καλούνται να εφαρμόσουν μια πολιτική που «γδέρνει» την ήδη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη. Από την άποψη αυτή, το ποιος και πώς επιλέγεται στη θέση του στελέχους έχει μια σημασία, ωστόσο μεγαλύτερη σημασία έχει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των στελεχών εκπαίδευσης και η πολιτική που θα υπηρετήσουν.

http://www.efsyn.gr/arthro/apo-ton-ioynio-kai-vlepoyme-oi-kriseis-stin-ekpaideysi