Ο «λαγός» του Σόιμπλε μας ζητάει πίσω τα λεφτά που... δεν έδωσε

Πιστός «Λοχαγός»

22:24 | 07 Ιουλ. 2015

  

O Σλοβάκος υπουργός Οικονομικών Πίτερ Καζμίρ είναι από τους πιο γνωστούς, και πιο πιστούς, «λοχαγούς» του Σόιμπλε στο Eurogroup: Ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών, που είθισται να λέει δημόσια ό,τι δεν θέλει - ή δεν μπορεί - να πει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.

Διαπρέπει στην αποστολή, πραγματικών ή ανύπαρκτων, τελεσιγράφων προς την Ελλάδα, πρωταγωνιστεί σταθερά στα σενάρια καταστροφής και έχει γίνει σημαιοφόρος του Grexit.
Σήμερα, πριν από την έναρξη του Eurogroup, δήλωσε «προσωπικά σκεπτικός» για το εάν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, είπε ότι «ειλικρινά, έχει διαρραγεί η εμπιστοσύνη» και έθεσε - εξ ονόματος ποιών, άραγε; - και την «κόκκινη γραμμή»: Υποστήριξε ότι η συζήτηση για λύση στο θέμα του χρέους αποτελεί «κόκκινη γραμμή».

Εκείνο, όμως, που ξέχασε να πει ο σλοβάκος κύριος Καζμίρ είναι πως υπερασπίζεται μια «κόκκινη γραμμή» - την αποπληρωμή του χρέους - στην οποία η χώρα του μάλλον έχει τα λιγότερα δικαιώματα νομιμοποίησης από το σύνολο των χωρών της ευρωζώνης: Ξέχασε να πει ότι η Σλοβακία είναι η μοναδική χώρα από τους 18 εταίρους της ευρωζώνης που είχε ζητήσει και κερδίσει την εξαίρεσή της από τη συνεισφορά στο πρώτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα. Και ότι δεν έχει συνάψει ποτέ απ' ευθείας διμερές δάνειο με την Αθήνα, αλλά η μόνη συνδρομή της αφορά στο μερίδιο που κατέβαλε στον EFSF (στον προσωρινό μηχανισμό στήριξης) όχι για την διάσωση μόνον της Ελλάδας αλλά όλων των κρατών της ευρωζώνης που έπληξε η κρίση.

Για την ιστορία, ήταν τον Αύγουστο του 2010, όταν η Σλοβακία κέρδισε οριστικά, και μετά από σχεδόν ομόφωνη απόφαση του κοινοβουλίου της, την εξαίρεσή της από το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση τόσο της Κομισιόν όσο και της γερμανικής καγκελαρίας. Στο πακέτο εκείνο, των 110 δις ευρώ, οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης είχαν συμβάλει τα 80 δις.

Ο τότε υπουργός Οικονομικών της χώρας Ιβάν Μίκλος είχε απαντήσει στις κατηγορίες περί ελλείμματος αλληλεγγύης που δεχόταν η κυβέρνηση της Μπρατισλάβα, πετώντας το γάντι στους εταίρους και κατηγορώντας ευθέως το Βερολίνο για ανευθυνότητα:
«Είναι αλήθεια ότι η στάση μας εξαγρίωσε τους υψηλά ιστάμενους πολιτικούς της ευρωζώνης», δήλωνε ο Ιβάν Μίκλος, «κι αυτό συμβαίνει για τον εξής λόγο: Συμπεριφέρθηκαν ανεύθυνα κι εμείς βάλαμε έναν καθρέφτη μπροστά τους».

Απαντώντας, ο εκπρόσωπος της Μέρκελ είχε κατακεραυνώσει, τους σημερινούς υπασπιστές του Σόιμπλε δηλώνοντας: «Ολα τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν πολιτικά στην οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα. Κάθε κράτος-μέλος στηρίζεται στην αλληλεγγύη. Και η αλληλεγγύη δεν είναι δρόμος μονής κατεύθυνσης».

Εξίσου σκληρός ήταν ο τότε επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Ολι Ρεν, ο οποίος είχε κατηγορήσει τη Σλοβακία ότι «σπάει την αρχή της αλληλεγγύης» και είχε επιχειρήσει, χωρίς αποτέλεσμα τελικά, να κινήσει και διαδικασία κυρώσεων κατά της Μπρατισλάβα. Επίσης για την ιστορία, το μερίδιο που αναλογούσε στην Σλοβακία σε εκείνο το πρώτο πακέτο των (ευρωπαϊκών) 80 δις ήταν 800 εκατομμύρια ευρώ. Δεν τα έβαλε ποτέ και, αντ' αυτών, αργότερα διέθεσε 4,4 δις ευρώ στον «κουμπαρά» του EFSF.

Το επιχείρημα που είχε επικαλεστεί η κυβέρνησή της για να εξαιρεθεί, ήταν ότι ο λαός της Σλοβακίας ήταν τότε φτωχότερος από τον ελληνικό. Το 2011, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Σλοβακίας ήταν 21.000 δολάρια και της Ελλάδας 32.000 δολάρια. Εάν έχει κάποια αξία, τα τελευταία διαθέσιμα επίσημα στοιχεία, δείχνουν ότι δύο χρόνια μετά και κατόπιν του θριάμβου της μονομερούς λιτότητας επήλθε η ιστορική... εξίσωση: Το 2013 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας είχε ήδη πέσει σε επίπεδα Σλοβακίας, στα 21.956,41 δολάρια.

Κατηγορία άρθρου:

• Ελλάδα