Δόκτωρ Παναγιώτη καλό σου ταξίδι!

Ο Παναγιώτης ο θεατρολόγος έπεσε νεκρός έξω από την πόρτα του σχολείου του.

Ο Συνάδελφος πέθανε σε ώρα υπηρεσίας.

Οι συνάδελφοι από τα δυο σχολεία όπου δούλευε, σύσσωμοι τον ξεπροβόδησαν μαζί με τους οικείους του, μαζί με τους φίλους του, μαζί με τα γράμματα και τις ζωγραφιές των μαθητών του, το Σάββατο το πρωί, στο νεκροταφείο Ζωγράφου .

Απουσίαζε εμφαντικά η εκπαιδευτική ηγεσία!

Βλέπετε ο Παναγιώτης ήταν ένας αναπληρωτής - προγραμμάτων ΕΣΠΑ- που κάλυπτε μεν -με άριστο τρόπο- πάγιες εκπαιδευτικές ανάγκες αλλά η πολιτεία τον υπολόγιζε ως φθηνό και αναλώσιμο, όταν τον ήθελε τον προσλάμβανε και όταν δεν τον ήθελε τον απέλυε. Ο Παναγιώτης έσφιγγε τα δόντια όλη την μέρα -εκείνη τη μέρα!- γιατί πονούσε στο στήθος, αλλά δεν ήθελε να διαταράξει την λειτουργία του σχολείου. Έπεσε λίγα μέτρα έξω από την πόρτα του σχολείου, αφού τέλειωσε και την εφημερία του και έβαλε τα παιδιά στα λεωφορεία. Γιατί ήταν ΔΑΣΚΑΛΟΣ.

Έτσι λοιπόν, στην ιερότερη στιγμή του, όταν αναμετρήθηκε με τον θάνατο και έχασε… η απάντηση του Περιφερειακού Δ/ντη Εκπ/σης, στην έκκληση των σχολείων, που υπηρετούσε, να κλείσουν την Δευτέρα «σε ένδειξη τιμής» στον συνάδελφο και δάσκαλο των μαθητών… ήταν: «Να γίνει ενός λεπτού σιγή και το καλύτερο μάθημα στη μνήμη του»..

Αυτές οι γραμμές αντί επικήδειου …….

Και για όσους κάθε μέρα παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες και μας θυμίζουν ότι η Παιδεία θέλει όραμα, θέλει πάθος, θέλει αγάπη, θέλει θυσία, θέλει δημιουργικότητα. Ότι η παιδεία είναι πάντα δημοκρατική, ξεπερνά τις τυπικότητες και είναι πέρα από τις παγερές γραφειοκρατίες.

Και ότι η διοίκηση θέλει διορατικότητα, θέλει πρωτοπορία, θέλει συμμετοχή, θέλει συναδελφικότητα!

Η παιδεία δεν μπορεί να αποδώσει σε καθεστώς φόβου.

Δόκτωρ Παναγιώτη καλό σου ταξίδι!

ΥΓ. Δόκτωρ τον αποκαλούσαν τα παιδιά

Σύλλογος ΠΕ Κορινθίας