Δύο πετυχημένες «κόκκινες γραμμές»
government.jpg
Στελέχη της κυβέρνησης να εκφράζουν την άποψη ότι το Βερολίνο στο τέλος θα υποχωρήσει από τη σκληρή και άτεγκτη γραμμή του | REUTERS/Marko Djurica
Η συγκρατημένη αισιοδοξία με την οποία η κυβέρνηση υποδέχεται τη μερική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Ευρώπη, χωρίς να παραβλέπονται οι δυσκολίες που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της δύσκολης πορείας των διαπραγματεύσεων, δημιουργεί την πεποίθηση ότι οι δύο «κόκκινες γραμμές», δηλαδή το διπλό «όχι» σε τρόικα και λιτότητα, ήταν και εξακολουθούν να παραμένουν εξαιρετικά επιτυχημένες πολιτικές επιλογές.
Αυτό σημαίνει πως «οι αποφάσεις που θα παρθούν είναι προφανές ότι θα έχουν πολιτική βάση και δεν θα προκρίνεται η οικονομική τους αυτοτέλεια όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα». Επί της ουσίας η κυβέρνηση επιδιώκει η όποια νέα συμφωνία να αφορά ένα συνολικό πακέτο το οποίο δεν θα διακρίνεται από αποσπασματικότητα, αλλά θα ενοποιείται πάνω στους άξονες της ανάπτυξης, των μεταρρυθμίσεων και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, χωρίς τις μέχρι σήμερα απαγορευτικές για την ελληνική οικονομία ρήτρες ανάπτυξης.
Το κούρεμα του ελληνικού χρέους χρησιμοποιείται ως μέσο για την απομείωσή του, στρατηγική η οποία επιτρέπει στο μέγαρο Μαξίμου να συζητά όλα τα σενάρια και τους τρόπους για μια νέα συμφωνία που θα επιτρέψει να αντικατασταθεί το αποτυχημένο Μνημόνιο. Ουδείς στην κυβέρνηση παραβλέπει τις δυσκολίες αυτού του εγχειρήματος, όμως δύο κρίσιμοι παράγοντες είναι αυτοί που υπό προϋποθέσεις φαίνεται να λειτουργούν υπέρ της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο πρώτος είναι η στάση των ΗΠΑ, με την αντίστοιχη στάση της γαλλικής κυβέρνησης. Στελέχη της κυβέρνησης εκτιμούν ότι «η συνήθης συζήτηση περί χρονοδιαγραμμάτων βλέπει προς τα πίσω» και ότι «αυτό που επιδιώκουμε είναι η νέα συμφωνία να βάλει τα θεμέλια μιας νέας αναπτυξιακής πορείας». Ο δεύτερος είναι εκείνος της ευρείας αποδοχής των ελληνικών θέσεων όχι μόνο από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, αλλά κυρίως από τις οικονομικές ελίτ, οι οποίες μέχρι χθες διάκειντο «μάλλον εχθρικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτοί οι δύο παράγοντες επιτρέπουν στα στελέχη της κυβέρνησης να εκφράζουν την άποψη ότι το Βερολίνο στο τέλος θα υποχωρήσει από τη σκληρή και άτεγκτη γραμμή του. «Δεν μπορεί η κ. Μέρκελ να επιμένει σε αυτή την τακτική» επισημαίνουν και εκτιμούν ότι και στο εσωτερικό της Γερμανίας θα πληθαίνουν οι φωνές υπέρ της αλλαγής τακτικής της Ανγκελα Μέρκελ.
http://www.efsyn.gr/arthro/dyo-petyhimenes-kokkines-grammes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου