«Η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια»

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ, ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Η ΙΡΛΑΝΔΗ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΡΙΑ ΜΕΪΡΙΝΤ ΜΑΓΚΟΥΑΪΡ, Η ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ «ΕΠΙ ΠΟΔΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ» 40 ΧΡΟΝΙΑ

«Η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια»

Οι βομβαρδισμοί στη Γάζα θα είχαν σταματήσει αν η κυβέρνηση του Ισραήλ το επιθυμούσε και η διεθνής κοινότητα έπαυε να είναι συνένοχη

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑ

Ο ουκρανικός λαός πρέπει να χτίσει γέφυρες συνεργασίας και φιλίας, αντί να ακολουθεί επιθετική πολιτική Ψυχρού Πολέμου

«Η ειρήνη χτίζεται. Θέλει διάλογο και αφοπλισμό». Η φράση αυτή δεν προέρχεται από κάποιον θεωρητικό της ειρήνης. Η Μέιριντ Μαγκουάιρ, νομπελίστρια και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βρίσκεται «επί ποδός ειρήνης» 40 χρόνια τώρα και προσπαθεί να συμφιλιώσει αντιμαχόμενα στρατόπεδα όπου υπάρχει «φωτιά»:  Στο Ισραήλ, στη Συρία και στην Ιρλανδία, όπου η ίδια συνέβαλε στον τερματισμό πολλών δεκαετιών αιματηρής βίας και στην έναρξη μιας ειρηνευτικής διαδικασίας, η οποία ακόμα διαρκεί. Ιρλανδή η ίδια, το Νόμπελ Ειρήνης, που της απονεμήθηκε το 1976, το έχει παραχωρήσει στο Μουσείο Αλστερ του Μπέλφαστ.

Στη χθεσινή της επίσκεψη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, η Ιρλανδή νομπελίστρια δήλωσε απευθυνόμενη στους Αθηναίους ότι «η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια» ενώ αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο Σκοπευτήριο και αργότερα στο άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα. «Τα νεκροταφεία και οι ανδριάντες είναι τα σημεία όπου σταματάει η ζωή. Εμείς είμαστε με τη ζωή, όχι με το θάνατο», δήλωσε. Ηρθε στην Αθήνα προσκεκλημένη του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης για να μοιραστεί τις ιδέες της με όλους τους Ελληνες που δραστηριοποιούνται κατά των πυρηνικών όπλων και του πολέμου.

Στα 70 της, δηλώνει στην «Ε» ότι «η παγκόσμια ειρήνη είναι εφικτή», αναφέρεται στους βομβαρδισμούς στη Γάζα ως «ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων» και διαβλέπει κίνδυνο για την ειρήνη στην Ευρώπη αν δεν σταματήσει η κρίση στην Ουκρανία.

* Είστε αγωνίστρια της ειρήνης για περισσότερα από 40 χρόνια. Τι σας δίνει ώθηση να συνεχίσετε;

«Η πεποίθησή μου ότι η ειρήνη είναι εφικτή. Αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Ως ακτιβίστρια εφ' όρου ζωής, πιστεύω ότι μπορούμε μέσα από το διάλογο, ακούγοντας ο ένας τον άλλον, μέσα από συνομιλίες επί παντός και άνευ όρων, να λύσουμε τα προβλήματά μας, χωρίς να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον».

* Χάσατε ποτέ - έστω και στιγμιαία- την πίστη σας στην ανθρωπότητα;

«Ποτέ. Και πράγματι, είναι όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που έτυχε να γνωρίσω στη ζωή μου - είναι αυτοί που μου δίνουν ελπίδα για το μέλλον».

* Ποια ήταν η τελευταία φορά που ράγισε η καρδιά σας;

«Πληγώνομαι κάθε φορά που βλέπω τόσο πολλούς ανθρώπους να υποφέρουν χωρίς λόγο, ενώ ξέρω ότι θα μπορούσαμε με κατάλληλους κυβερνητικούς σχεδιασμούς να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά ζητήματα, αντί να χάνουμε χρόνο και πόρους, σε όπλα και πόλεμο.

Αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο Σκοπευτήριο και αργότερα στο άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα η Μέιριντ Μαγκουάιρ. «Τα νεκροταφεία και οι ανδριάντες είναι τα σημεία όπου σταματάει η ζωή. Εμείς είμαστε με τη ζωή», όχι με το θάνατο, δήλωσεΗ τελευταία φορά που ράγισε η καρδιά μου, ήταν αυτό το καλοκαίρι, ενώ παρακολουθούσα την 50ή ημέρα βομβαρδισμών του Ισραήλ στη Γάζα, όπου τόσο πολλοί -πάνω από 2.000 άνθρωποι- πολλά μικρά παιδιά, απλοί πολίτες, σκοτώθηκαν και οι πόλεις και τα σπίτια τους καταστράφηκαν. Αυτό ήταν ένα ολοκαύτωμα του παλαιστινιακού λαού από την ισραηλινή κυβέρνηση. Και είναι σπαρακτικό να ξέρεις ότι θα μπορούσε να έχει σταματήσει αυτό το βάσανο των ανθρώπων της Γάζας και γενικότερα του παλαιστινιακού λαού. Θα μπορούσε να έχει σταματήσει αν η κυβέρνηση του Ισραήλ το επιθυμούσε και αν η διεθνής κοινότητα έπαυε να είναι συνένοχη με το Ισραήλ, παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο».

* Τα τελευταία χρόνια, έχετε επιστήσει την προσοχή σας στις επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Σας πυροβόλησαν στο πόδι με πλαστική σφαίρα, σας έριξαν δακρυγόνο κατά τη διάρκεια πορείας. Είστε αισιόδοξη ότι υπάρχει λύση σ' αυτή την αδικία;

«Ναι, πιστεύω ότι αν η ισραηλινή κυβέρνηση διαλέξει την ειρήνη αντί της επεκτατικής πολιτικής και αποφασίσει να συνάψει συμφωνία ειρήνης με τους Παλαιστινίους, όλα είναι δυνατά: και η παύση της πολιορκίας, και το τέλος της κατοχής, και η πλήρης αναγνώριση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, και η οικοδόμηση μιας ειρηνικής συνεργασίας και συνύπαρξης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, αλλά και η σύναψη μιας σταθερής και διαρκούς ειρήνης. Ολα είναι δυνατά. Η παγκόσμια κοινότητα μπορεί να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των Παλαιστινίων, για να αποκτήσουν τα πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία τους. Αυτό θα γίνει αν υποστηρίξουν την ειρηνική τους αντίσταση στην κατοχή, αν υποστηρίξουν το μποϊκοτάζ, την απόσυρση επενδύσεων και κυρώσεων (Boycott, Divestment and Sanctions- BDS) κατά του Ισραήλ, έως ότου η ισραηλινή κυβέρνηση εφαρμόσει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και σεβαστεί το διεθνές δίκαιο».

* Είναι η Ευρώπη στο χείλος του πολέμου, ξανά έπειτα από δεκαετίες; Θα μπορούσατε να δείτε την κρίση στην Ουκρανία σαν απειλή για την ειρήνη στην Ευρώπη;

«Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ένα τέλος σε όλη τη βία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος προκαλεί τόσα δεινά στη χώρα και κάνει να ελλοχεύει ο κίνδυνος να βγει εκτός ελέγχου και να επηρεάσει την Ευρώπη και τον κόσμο. Αυτή η ουκρανική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη διπλωματία των πολιτικών αρχηγών όλων των κομμάτων που θα έχει βάση στο χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές του Ελσίνκι. Αυτό σημαίνει ότι θα σταματήσει κάθε εξωτερική παρέμβαση στην Ουκρανία και ο λαός της Ουκρανίας, κυρίαρχος πια, θα αποφασίσει για το δημοκρατικό και ειρηνικό μέλλον».

* Η παγκόσμια κοινότητα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο, επιμένοντας να μην γίνει στρατιωτική παρέμβαση και λύνοντας τα προβλήματα με διπλωματικό τρόπο, με οικοδόμηση ειρήνης και συμφιλίωση;

«Ο ουκρανικός λαός δεν θα έπρεπε να είναι αναγκασμένος να διαλέξει ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση αλλά να χτίσει γέφυρες συνεργασίας και φιλίας, αντί να ακολουθήσει επιθετική πολιτική Ψυχρού Πολέμου».

* Είναι η παγκόσμια ειρήνη εφικτή και υπό ποιες προϋποθέσεις;

«Πιστεύω ότι η ειρήνη είναι εφικτή. Χτίζεται μέσα από το διάλογο και τον αφοπλισμό. Η ελπίδα μου πηγάζει από τη συνείδηση ότι είμαστε μέλη μιας ανθρώπινης οικογένειας και όλοι έχουμε ανάγκη από τη μεταξύ μας συνεργασία. Δεν έχουμε ανάγκη από μιλιταριστικές συνειδήσεις και πολέμους, αλλά από μυαλά που αναγνωρίζουν ότι κάθε ανθρώπινη ζωή που χάνεται, είναι μια θυσία. Και δεν έχουμε δικαίωμα να αλληλοσκοτωνόμαστε.

Αν όλοι όσοι ανήκουμε στο κίνημα της ειρήνης, έχουμε κοινό όραμα την Παγκόσμια Κατάργηση του Μιλιταρισμού, μπορεί να γίνει κάτι: μπορούμε να στρέψουμε όλη τη χρηματοδότηση που πάει χαμένη από τον πόλεμο και τα όπλα στα ζητήματα της φτώχειας, στο περιβάλλον, στην ανισότητα. Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, προκειμένου να έχουμε ανθρώπινη ασφάλεια και καθολική ειρήνη».

* Σήμερα θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και την περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου, ενώ το απόγευμα στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών θα δώσει ομιλία με θέμα «Από τον μιλιταρισμό και τον πόλεμο σε μια κουλτούρα ειρήνης» (Βασ. Κων/νου 48, ώρα: 19.00)